Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	spring 3
Lemma:	بهاری ADJ \| بهار NOUN

3 Poems contain بهاری

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.3-16.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.3

German Translation

[1] به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش
به بوی گل نفسی همدم صبا می‌باش

[2] نگویمت که همه ساله می پرستی کن
سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش

[3] چو پیر سالک عشقت به می حواله کند
بنوش و منتظر رحمت خدا می‌باش

[4] گرت هواست که چون جم به سر غیب رسی
بیا و همدم جام جهان نما می‌باش

[5] چو غنچه گر چه فروبستگیست کار جهان
تو همچو باد بهاری گره گشا می‌باش

[6] وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی
به هرزه طالب سیمرغ و کیمیا می‌باش

[7] مرید طاعت بیگانگان مشو حافظ
ولی معاشر رندان پارسا می‌باش

[1] In the spring season of the tulip the murshid the cup take ; and void of hypocrisy be
With the perfume of the red rose of 'Irak a moment concordant with the breeze the murshid be .

[2] I say not to thee All the year practise wine - worshipping
Nay three spring months ,wine drink and nine months ,austere and Abid in the world's occupations be .

[3] If the Pir ,the holy traveller ,charge thee with the wine of love
Drink ; and expecter of God's mercy ,be .

[4] If thine be desire that ,like Jamshid the perfect murshid thou mayst attain to the mystery of the hidden ,
Come and ,the confidant of this cup ,world - displaying the perfect murshid be .

[5] Though like the closed up rose - bud ,the world's work is a closed up knot ,
Like the spring - breeze ,thou ,the knot bud opener be .

[6] From none ,seek fidelity and if ,my speech ,thou hear not ,
In foolishness ,seeker of the simurgh and of alchemy be .

[7] Hafiz of devotion of strangers ,the disciple be not
But ,of pure profligates ,the friend be .

[1] Ergreif' das Glas, wo Tulpen sindUnd lasse die Verstellung;Geselle dich dem Ostwind zu,Ob dem Geruch der Rose.

[2] Ich sage dir ja nicht, daß duDas ganze Jahr durch trinkest,Ich sage: trink' drey MonateUnd bete die neun andern.

[3] Wenn dich der viel erfahrne GreisDer Liebe trinken heißet,So trinke und erwarte dannDafür den Segen Gottes.

[4] Verlangest du Geheimniße,Wie Dschem, einst zu errathen,So komm' geselle dich zum Glas,Worin du Welten schauest.

[5] Wiewohl hier alles Knospen gleichZusammgeschnuret ist,So öffne du dennoch dein HerzDem Hauch des Frühlingswind's.

[6] O suche keine Treue hier,Wenn meinem Wort du glaubest,Such' eher noch des Simorgs Nest,Such' eh' den Stein der Weisen.

[7] Gesell' Hafis dich nicht zur SchaarDer jungen fremden Meister,Geselle dich vielmehr zur SchaarDer wohlbekannten Trinker.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.26-10.26

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.26

German Translation

[1] شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد
بنده طلعت آن باش که آنی دارد

[2] شیوه حور و پری گر چه لطیف است ولی
خوبی آن است و لطافت که فلانی دارد

[3] چشمه چشم مرا ای گل خندان دریاب
که به امید تو خوش آب روانی دارد

[4] گوی خوبی که برد از تو که خورشید آن جا
نه سواریست که در دست عنانی دارد

[5] دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی
آری آری سخن عشق نشانی دارد

[6] خم ابروی تو در صنعت تیراندازی
برده از دست هر آن کس که کمانی دارد

[7] در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز
هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد

[8] با خرابات نشینان ز کرامات ملاف
هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد

[9] مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای
هر بهاری که به دنباله خزانی دارد

[10] مدعی گو لغز و نکته به حافظ مفروش
کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد

[1] That one is not the beloved ,who hath only a hair and a waist
Be the slave of the form of that one Muhammad who ,ravishingness to the highest degree ,hath .

[2] Although the way of the Hur and of the Pari is pleasant ,yet
That is loveliness and gracefulness that a certain one my beloved hath .

[3] O laughing rose the beloved discover the fountain of my eye ,
That ,in hope of thee ,a torrent of sweet water hath .

[4] From thee ,who taketh the ball of beauty ,when even the refulgent sun here
Is'not a horseman ,that in his hand ,a rein of choice hath

[5] Heart - sitting quieting became my speech since thou acceptedest it
Yes ,yes an impression ,love's speech hath .

[6] In the craft of arrow - casting archery the curve of thy eye - brow is so impetuous that
It taketh a bow from every one who ,a bow hath .

[7] In love's path ,none with certainty became the confidant of the mystery
According to his understanding ,every one an idea hath .

[8] With the tavern - haunters ,boast not of generosity
Every word ,a time every subtlety ,a place hath .

[9] The wise bird the lover ,sincere in love's claim goeth not ,song - singing ,in its sward of beauty
Every spring beloved in whose rear ,an autumn of effacement hath .

[10] To the claimant ,say To Hafiz ,boast not thy jest and subtlety
A tongue and an explanation our reed also hath .

[1] Derjenige ist noch nicht schön, Der seinen Wuchs, der Haarschmuck hat. Du sey ein Sklav desjenigen, Der dies und jenes hat.

[2] Die Schmeicheleien der Huris Und der Peris sind liebevoll, Doch wahre Anmuth hat nur der, Der das Gewiße hat.

[3] O Rose, lache du dem Groll Von meinem Auge freundlich zu, Indem dasselbe aus Begier Nach dir viel Wassers hat.

[4] Wer unterstände sich, den Ball Der Schönheit zu entwenden dir, Die Sonne selber ist kein Held, Der festen Zügel hat.

[5] Mein Wort dringt in die Herzen ein, Seitdem du's angenommen hast; Ja! Ja! gewiß, das Liebeswort Auch seine Wirkung hat.

[6] Der Bogen deiner Augenbrau'n Hat übertroffen in der Kunst Zu schießen, jeden Bogenschütz, Der einen Bogen hat.

[7] Es ward noch Keiner auf dem Pfad Der Liebe wahren Sinns gewiß, Wiewohl nach seiner Faßungskraft, Ein Jeder etwas hat.

[8] Verschwend' mit Ausgelaß'nen nicht, Die Worte der Freygebigkeit, Weil jedes Wort und jeder Spruch Auch seine Zeit und Stelle hat.

[9] Ein schlauer Vogel singet nicht Die Liebeslieder auf der Flur Im Frühling, welcher einen Herbst Noch hinter sich her hat.

[10] Den andern Dichtern sey Hafis: O prahlet nicht mit Eurer Kunst, Vergeßt nicht, daß Hafisens Lied Die Kunst der Rede hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.7-4.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.7

German Translation

[1] دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[2] که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

[3] شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد
پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

[4] در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو
به هواداری آن عارض و قامت برخاست

[5] مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

[6] پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت
سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

[7] حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری
کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست

[1] Went heart and faith ; and the Heart - Ravisher God with reproach arose ,
And said Sit not with me for ,from thee ,safety hath risen .

[2] Of whom heardest thou ,who ,at this banquet of the world hath awhile sat happy
Who ,at the end of the companionship ,not in remorse hath risen .

[3] If ,with its tongue wick the candle expressed a boast of that laughing face
In fine for that boast nights before thy lovers ,it burning hath risen .

[4] In the sward ,from the border of the rose and the cypress ,the spring breeze ,
In longing for that cheek and stature of Thine ,hath risen .

[5] Intoxicated ,Thou passedest by ,and from the Khilvatis of angels
The tumult of resurrection at the sight of Thee hath risen .

[6] Before thy graceful gait ,from shame its foot uplifted not ,
The head - extending lofty cypress that ,with grace of stature and of form ,hath risen .

[1] Glauben und Herz sind weg, und die Geliebte Ist, mich zu schmähen, aufgestanden. Setze dich nicht zu mir! so sprach sie böse: Das Heil ist von dir aufgestanden.

[2] Hast du gehört, es sey bei diesem Fenster Je Einer kurze Zeit geseßen, Welcher zuletzt nicht voll von Reue über Die Unterhaltung aufgestanden.

[3] Weil sich die Kerze jüngst mit freyer Zunge Gerühmet hat der Flammenwangen, Ist sie dadurch zur Pein vor den Geliebten Durch ganze Nächte Wach' gestanden.

[4] Siehe der Frühlingswind ist von den Rosen Und von dem Fuße der Cypreßen, Blos aus Begier und Lust nach deinem Wuchse Nach deinen Wangen aufgestanden.

[5] Trunkenen Schrittes giengst du vorüber, Da ist aus Sehnsucht deines Anblicks Mitten im hohen Kreis der Himmelsbürger Empörung und Gezänk entstanden.

[6] Weil sich die Zeder schämt vor deinem Gange, Hat sie den Fuß nie aufgehoben, Schwankend mit hohem Wuchs ist sie bishero Auf einem Flecke still gestanden.

[7] Werfe hinweg, Hafis, das Kleid des Truges Vielleicht kannst du die Seele retten. Flammen des Schimpfes sind aus dem Gewande Der frommen Mönchezunft entstanden.