Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	paradise 2 \| heavenly 1 \| dweller paradise 1
Lemma:	بهشتی ADJ \| بهشت NOUN

4 Poems contain بهشتی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:25.1-25.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:25.1

German Translation

[1] اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک

[2] برو به هر چه تو داری بخور دریغ مخور
که بی‌دریغ زند روزگار تیغ هلاک

[3] به خاک پای تو ای سرو نازپرور من
که روز واقعه پا وامگیرم از سر خاک

[4] چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری
به مذهب همه کفر طریقت است امساک

[5] مهندس فلکی راه دیر شش جهتی
چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک

[6] فریب دختر رز طرفه می‌زند ره عقل
مباد تا به قیامت خراب طارم تاک

[7] به راه میکده حافظ خوش از جهان رفتی
دعای اهل دلت باد مونس دل پاک

[1] O murshid if wine them drink ,pour a draught on the dust the sons of dusty Adam
The sin ,wherein an advantage to the stranger reacheth ,what fear .

[2] With whatever thou hast ,go drink and regret ,suffer not .
For on thy head the sword of destruction time pitilessly striketh .

[3] O graceful cypress ,my cherisher by the dust of Thy foot ,
I conjure Thee on the day of events the day of death take not off Thy foot from the head of my dust ,

[4] What dweller of hell ,what dweller of paradise ,what man ,what angel ,
In the religion of all ,infidelity to the path tarikat is baseness .

[5] The path of the house of six sides this world the geometrician of the sky reason
Established so that ,beneath the snare of the pit this world is no path of flight from it

[6] The path of reason ,the deceit of the daughter of the vine wonderfully attacketh
Till the judgment - day ,ruined be not the vine - trellis

[7] Hafiz by the path of the wine - house ,happily thou wentest ,
The prayer of one of heart ,the consoler of thy pure heart be

[1] Auf gar wunderlichen Wegen,Führet den Verstand der Wein,Dies Gewölb' bleibt unzerstöretBis zum jüngsten Tag.

[2] Trinkst du Wein, so schütt' die HefenAuf die Erde aus,Fürchte nicht die Sünde, welcheAndern Nutzen bringt.

[3] Ohne Scheu genieße alles,Alles was du hast.Denn das Mörderschwert des Schicksals,Haut dich ohne Scheu.

[4] Ich beschwöre dich o LiebchenBei der Füße Staub,Komm' an meinem Todestage,Komm' zu meinem Grab.

[5] Ey! was Himmel oder Hölle!Engel oder Mensch,Die Enthaltsamkeit ist immerEine Ketzerey.

[7] Unsere Erde hat des HimmelsBauherr eingeschränkt,So daß weiter aus derselbenKeine Straße führt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.8-32.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.8

German Translation

[1] آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
گردون ورق هستی ما درننوشتی

[2] هر چند که هجران ثمر وصل برآرد
دهقان جهان کاش که این تخم نکشتی

[3] آمرزش نقد است کسی را که در این جا
یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی

[4] در مصطبه عشق تنعم نتوان کرد
چون بالش زر نیست بسازیم به خشتی

[5] مفروش به باغ ارم و نخوت شداد
یک شیشه می و نوش لبی و لب کشتی

[6] تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا
حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

[7] آلودگی خرقه خرابی جهان است
کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی

[8] از دست چرا هشت سر زلف تو حافظ
تقدیر چنین بود چه کردی که نهشتی

[1] If to us a letter ,that perfumed hair the beloved had written ,
The leaf of our existence ,the sphere would not have folded up .

[2] Although separation bringeth forth the fruit of union ,
Would to God that this seed ,the villager of the world God had not sown .

[3] Forgiveness is the cash of that one to whom ,here ,
Is a Friend like a hurl and an abode like a paradise .

[4] In love's inn ,one cannot make happiness
When the pillow is golden ,with a brick ,I am content .

[5] For the garden of Iram ,and the power of Shudad ,sell not
A bottle of wine of love and a sweet lip of the murshid and the border of a field .

[6] O wise heart grief for a mean world ,how long
Alas it is that with beauteousness ,it the heart became the lover of hideousness

[7] The stain of the khirka is the ruin of the world
A way - farer ,one of heart ,one pure of nature where

[8] From his hand ,Thy tress - tip why did Hafiz let go
Thus ,was fate .What would he have done ,if he had not let go

[1] Hätte dieser schwarze Bart Mir ein Wort geschrieben, O das Blatt von meinem Seyn Wäre aufgeschrieben!

[2] Bringet Trennung gleich zuletzt Früchte des Genusses, Besser wär's, man hätte jetzt Nicht verpflanzt den Samen. Deine Feder hört nie auf Zucker auszuströmen! Doch du zeigtest Liebe nicht, Schriebest keine Antwort. Hätte dich der Architekt Liebe nicht gebauet, Wär' mit Liebe Menschenthon Nicht geknetet worden?

[3] Sage mir vom Paradies Nichts, du frommer Klausner, Denn mein Mädchen ist Huri, Und mein Haus ist Eden.

[4] Nimmer ruht es sich bequem Auf der Liebe Soffa. Mangeln goldne Polster nur, Thun's auch Strohtapeten.

[5] Gieb nicht für den Prunk Schebads, Für den Garten Erems, Eine Flasche voll von Wein, Eine Saat der Lippen. Was ist für ein Unterschied Zwischen unserm Wissen, Wer nicht sieht, was weiß er wohl, Was da schön und mild sey. Nicht allein in meinem Sinn Ist ein Götzentempel, Ueberall steht ein Alatr, Ueberall Idole.

[6] Weises Herz, wie lang wirst du Leiden auf der Erde? Weh des Schönen, welches sich Hat verliebt in Wilde.

[7] Von dem Kleid mit Wein befleckt, Rühret her das Unglück, Sage, wo ist wohl der Mann Deines Sinns und Herzens.

[8] Warum ließ Hafis dein Haar Wohl aus seinen Händen, So ward es ihm einst bestimmt, Konnt' er anders handeln?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.140-10.140

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.140

German Translation

[1] رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید

[2] صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید

[3] ز میوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هر آن که سیب زنخدان شاهدی نگزید

[4] مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

[5] ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید

[6] چنان کرشمه ساقی دلم ز دست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید

[7] من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید

[8] بهار می‌گذرد دادگسترا دریاب
که رفت موسم و حافظ هنوز می‌نچشید

[1] Arrived the glad news that come hath spring ; and up - sprung the verdure
If the allowance arrive ,its expenditure will be the rose and wine .

[2] Ascendeth the piping of the bird .The leathern flagon of wine is where
Falleth clamour upon the bulbuls the rose's veil ,who drew back

[3] From the heavenly fruits ,what delight gaineth
That one who ,the apple of a lovely one's chin ,tasted kissed not .

[4] Complain not of grief .For in the path of search ,
That one who endured not trouble even to a little ease ,arrived not .

[5] To - day ,from the cheek of the moon - like Saki the Beloved pluck a rose
For ,around the face of the rose - garden the cheek the line of violet the beard sprouteth .

[6] My heart from the hand ,the Saki's glance so ravished ,
That ,to any other ,power of talking ,and of listening ,mine is none .

[7] This patched religious garment ,coloured like the rose ,I will burn
For ,for even a single draught ,the Pir ,wine - selling ,purchaseth it not .

[8] The spring passeth .O justice - dispenser help :
For ,departed hath the season and not yet hath Hafiz tasted wine .

[9] O friend many are the wonders of love's path
Among those wonders is this from before the deer of this plain of love the fierce male lion fleeth .

[10] O guide of the holy path for God's sake ,a little help .
For ,limit to love's desert ,visible is none .

[11] Drink wine give the cup of gold to Hafiz
For ,out of mercy ,the sin of the Sufis ,the king hath forgiven .

[12] From the garden of his beauty ,Hafiz plucked not a rose
Perchance in this sward of the world or of the beloved the wind of humanity bloweth not .

[1] Freudige Kunde ist da, Der Frühling kommt, das Grün entsprießt, Kommt die Belohnung nur ein, Sie geh' auf Wein und Rosen auf!

[2] Stimmen der Vögel sind da! Wo ist die Liegerstatt des Weins? Klagen versendet Bülbül, Wer riß der Rosen Schleier weg? Rosengefärbet sey nun Die blaue Kutte mit dem Wein, Weil der weinschenkende Greis Dafür nicht einmal Hefen gab.

[3] Welchen Geschmack von der Frucht Des Paradieses hat der Mann, Der in den Apfel des Kinns Des Liebchens nie gebißen hat.

[4] Klage nicht über den Schmerz, Denn auf dem Weg der Liebe hat Keiner gefunden die Ruh, Der nicht zuvor gelitten hat, Führer des innersten Wegs, Um Gottes willen komm' zu Hülf! Denn ich sehe kein End', In meiner Liebe Wüstenei'n, Trinke den Wein, und verschenk' Den goldnen Becher an Hafis, Weil ein König aus Huld Den Schuldigen verzeihen muß. Von des Geliebten Gesträuch Erhielt Hafis kein einz'ges Blatt, Ihm hat auf diesem Gefild Der Gnade Ostwind nicht geweht.

[5] Sammle das Rosengeschlecht Vom Mondgesicht des Schenken ein, Weil in dem Umfang der Flur Der Veilchen Flaum so lieblich sprießt. Gehe den Weg nicht allein, Zum fernen Bau der Liebe hin, Sicher verlohren ist, wer Dahin sich ohne Führer wagt.

[6] Durch die Gespräche des Freunds Ward ihm mein Herz so zugethan, Daß ich die Anderen nun Nicht hören und nicht sprechen mag. O mein Gefährte! der Weg Der Liebe hat der Wunder viele, Denn es verschrecket der Löw' Auf dieser Haid', der Hirschen viel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.1-4.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.1

German Translation

[1] ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

[2] خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

[3] درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[4] راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[5] تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[6] هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

[7] دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[8] تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[9] ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[10] حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

[1] O chaste beloved Who draweth the fastening of the veil of thee
O lovely bird of Paradise grain and water ,who giveth thee

[2] Went sleep from my eye in this liver - consuming thought -
Whose bosom is the dwelling and sleeping place of thee

[3] The darvish ,thou askest not and I fear that there is
Neither thought of his forgiveness ,nor care for his punishment ,to thee .

[4] That eye of intoxication struck and made restless the path of the lover's heart
From this way ,'tis manifest that wine is intoxicated of thee .

[5] The great arrow of a glance that ,at my heart ,thou castedest ,missed
Let us see what designeth the good judgment of thee .

[6] The wail and plaint that I made ,all thou heardest not
O idol 'tis manifest that lofty is the station of thee .

[7] In this desert of divine knowledge the water pool stage of purpose is far .Keep sense ,
So that the Ghul one outwardly good inwardly bad of the desert ,may not ,with the mirage ,deceive thee .

[8] O heart while in the path of old age ,by what way goest thou
In mistake ,all at once ,became expended the season of youth of thee .

[9] O thou heart - kindling palace that art the dwelling of affection ,
O Lord ruined ,let not the calamity of time make thee .

[10] Hafiz is not a slave who fleeth from his master ,
Show a little kindness come back for I am ruined through reproach of thee .

[1] O Schönheit aus des Himmels Kreis, Wer lüftet deinen Schleier! O Vogel aus dem Paradies, Wer giebt dir Korn und Wasser?

[2] Der Schlaf entfloh aus meinem Aug' Vom brennenden Gedanken, In wessen Arm, an wessen Brust Des Nachts du liegst und ruhest.

[3] Du fragst nicht viel um den Derwisch, Deßwegen fürcht' ich wahrlich, Du denkest nur auf heute stets, Und nicht auf gute Werke.

[4] Dein trunknes Auge hat am Weg Die Liebenden gemordet, Wer dächte wohl von deinem Wein, Daß er so mördrisch wäre.

[5] Verfehlet hat der Wimper Pfeil Mein Herz, worauf er zielte, Eröffne mir, was denkest du, Nun weiter noch zu machen.

[6] Nie drang mein Klagen und Geschrey Hinauf zu deinem Ohre, Daraus Geliebter seh' ich wohl, Wie hoch du bist erhaben!

[7] Von dieser Wüste führet weit Der Wasserschein den Wandrer; Gieb acht, daß dich Gespenster nicht Darinnen irre führen.

[8] Mein Herz! mit welchem Angesicht Wirst du im Alter wandeln, O sieh! du hast der Jugend Zeit Blos in dem Wind vergeudet.

[9] Pallast, der du entflammst das Herz, Du Aufenthalt der Freundschaft, Von dem Verfalle soll der Herr Auf immer dich bewahren!

[10] Hafis ist ja kein neuer Sklav, Der vor dem Herren fliehet, Sey gnädig, kehr' zu mir zurück, Dein Zorn hat mich zerstöret.