Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	7
Translated to:	fresh 3 \| great fresh 1 \| renew 1 \| new 1
Lemma:	تازه ADJ

7 Poems contain تازه

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.4-12.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.5

German Translation

[1] ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر

[2] قلب بی‌حاصل ما را بزن اکسیر مراد
یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر

[3] در کمینگاه نظر با دل خویشم جنگ است
ز ابرو و غمزه او تیر و کمانی به من آر

[4] در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم
ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

[5] منکران را هم از این می دو سه ساغر بچشان
وگر ایشان نستانند روانی به من آر

[6] ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن
یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر

[7] دلم از دست بشد دوش چو حافظ می‌گفت
کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

[1] O breeze from such a one's street ,me ,a perfume bring .
Weeping and sad of grief ,I am me ,ease of soul ,bring :

[2] That is From the dust of the Beloved's door which is indeed an elixir me ,a trace bring .
With my own heart ,in the ambush - place of vision ,is war

[3] To me ,an arrow and a bow fashioned from His curved eye - brow and shooting glance bring .
In wandering ,and in separation ,and in grief of heart I have spent my life and now I am become old

[4] So that from the present ,freedom ,I may obtain and ,for the past ,compensation me ,a cup of wine from the hand of a youthful one ,bring .
Two ,or three ,cups of this wine ,cause the deniers to taste

[6] And ,if they take them not ,running with speed to me ,bring .
Saki the ease of to - day ,to to - morrow ,cast not ,

[7] O breeze from such a one's street ,me ,a perfume ,bring .

[1] Morgenwind, bringe vom Haus der Freundinn Düfte,Ich leid' an Krankheit, Seelenruhe bring' mir!

[2] Meinem betrognen Sinn, den Stein der Weisen,Das ist, vom Staub der Thür' ein Zeichen bring mir!

[3] Heiß ist der Kampf, den das Herz beginnt mit Blicken,Ihr Augenpaar statt Pfeil' und Bogen bring' mir.

[4] Trennung und Schmerz, und die Fremd' macht mich zum Greisen,Ein Glas voll Wein aus Jünglingshänden bring' mir!

[5] Schenke! die Wonne von heut laß nicht auf Morgen,Ein sicheres Geleit vom Schicksal bring' mir!

[7] Weg war das Herz, als zu dem Ost Hafis gesprochen:O Wind vom Hauß der Freundinn, Düfte bring' mir!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.9-16.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.9

German Translation

[1] چو برشکست صبا زلف عنبرافشانش
به هر شکسته که پیوست تازه شد جانش

[2] کجاست همنفسی تا به شرح عرضه دهم
که دل چه می‌کشد از روزگار هجرانش

[3] زمانه از ورق گل مثال روی تو بست
ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش

[4] تو خفته‌ای و نشد عشق را کرانه پدید
تبارک الله از این ره که نیست پایانش

[5] جمال کعبه مگر عذر ره روان خواهد
که جان زنده دلان سوخت در بیابانش

[6] بدین شکسته بیت الحزن که می‌آرد
نشان یوسف دل از چه زنخدانش

[7] بگیرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم
که سوخت حافظ بی‌دل ز مکر و دستانش

[1] When His the true Beloved's tress ,ambergris - diffusing ,the breeze fate and destiny dishevelled ,
Every shattered one ,with whom it the breeze joined ,his life fresh became .

[2] A fellow - breather is where so that to him explanation of my grief ,I may give
From the time of separation from Him ,what torments my heart endureth .

[3] Of the leaves of the rose the limbs of man time made a token of Thy face O true Beloved
But on looking - well through shame of Thee ,concealed it man in the rose - bud the closed tomb

[4] Thou asleep and no limit appeared
Thanks be to God for this Path of love that hath no end

[5] Perchance ,the beauty of the Ka'ba the true Beloved desireth excuse for want of union of the way - farer to the Ka'ba
For ,in its desert ,consumed the soul of those alive of heart lovers of God

[6] To this shattered house of sorrow the lover's body who bringeth .
From the pit of the true Beloved's chin trace of the Yusuf of the heart

[7] That tress - tip the world of evidence ,or this world I take and it to the khwaja's hand ,I give ,
That ,perchance ,my justice from its hands he may take and ,holding me excused ,may not drive me away

[8] In the morning ,by the border of the sward ,from the bulbul I heard
His melody of Hafiz ,sweet of voice ,sweet of song .

[1] Ach wer bringt in mein Haus die TrauerkundeVon dem Jusuf des Herzens aus dem Kinnbrunn!

[2] Als der Ostwind aus ihren Locken hauchte,Lebten Kranke, die er umfloß, von Neuem.

[3] Wo sind Freunde, daß ich den Gram erzähle,Den mein Herz von der Trennung erlitten.

[4] Nachgeahmt hat Natur dein RosenantlitzUnd ihr Werk dann beschämt versteckt in Knospen.

[5] Sorglos bist du, die Liebe hat kein Ende;Preis den Herrn, denn er ist auch unendlich!

[6] Nachsicht Kaaba der Schönheit hast du nöthig,Denn die Wüste verbrennt beseelte Herzen.

[7] Ihre Locken ergreif' ich, leg' sie in dieHand des Herren, damit er mich doch räche.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.13-29.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.13

German Translation

[1] ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن

[2] در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر
در زلف بی‌قرار تو پیدا قرار حسن

[3] ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن

[4] خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری
فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن

[5] از دام زلف و دانه خال تو در جهان
یک مرغ دل نماند نگشته شکار حسن

[6] دایم به لطف دایه طبع از میان جان
می‌پرورد به ناز تو را در کنار حسن

[7] گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن

[8] حافظ طمع برید که بیند نظیر تو
دیار نیست جز رخت اندر دیار حسن

[1] O Thou ,whose face ,moon in appearance ,is the fresh spring of beauty ;
Whose mole and down are the centre of grace ,and the circle of beauty

[2] Hidden in Thy eye full of intoxication the fascination of sorcery
Revealed on Thy restless floating tress ,the calm rest of beauty .

[3] Not a moon shone like Thee from the mansion of goodness
Not a cypress arose like Thy stature from the stream of beauty .

[4] By Thy darkish beauty ,joyous became the age of heart - ravishingness ;
By Thy grace ,expanded became the season of beauty .

[5] From the snare of Thy tress ,and the grain of Thy mole ,in the world ,
Not a bird of the heart remaineth ,not become the prey of beauty .

[6] Ever ,with grace ,from the midst of life nature's nurse ,
Thee ,cherisheth with care in the bosom of beauty .

[7] Fresh and fresh is the dark violet hair about Thy lip ,for that reason ,
That it keepeth drinking the water of life from the fountain - source of beauty .

[8] Hafiz severed desire when he seeth Thy equal
There is none save Thy face in the land of beauty .

[1] Dein Mondgesicht, o Liebchen! ist Ein Frühlingstag der Schönheit. Es ist dein Flaum, es ist dein Maal Der Mittelpunkt der Schönheit.

[2] In deinem Funkelauge ist Ein Zauberspruch geschrieben, In den verwirrten Locken liegt Beständigkeit der Schönheit.

[3] Ein Mond, dir ähnlich, gieng nie auf Am Himmel der Vollendung. Und keine Zeder, die dir gleicht, Wuchs je am Strom der Schönheit.

[4] Der Lebenslauf der Schönen wird Erfreut durch deine Anmuth. Durch deine Lieblichkeit wird froh, Der Weltenlauf der Schönheit.

[5] Die Locken sind ein Netz, es ist Das Maal ein Korn der Lockung, Darum ist jeder Vogel stets Die Beute deiner Schönheit.

[6] Der Anmuth Amme nähret dich In unsrer Seelen Mitte, Sie nähret dich mit Schmeichelei'n Am Busenrand der Schönheit.

[7] Um deine Lippen blüht so frisch Die Veilchensaat des Flaumes, Weil sie das Lebenswasser trinkt Frisch aus dem Quell der Schönheit.

[8] Es hofft Hafis nun nimmermehr Dein Angesicht zu sehen. Denn außer deinen Wangen giebt Es Nichts im Land der Schönheit.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.31-32.31

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.31

German Translation

[1] زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی
خط بر صحیفه گل و گلزار می‌کشی

[2] اشک حرم نشین نهانخانه مرا
زان سوی هفت پرده به بازار می‌کشی

[3] کاهل روی چو باد صبا را به بوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار می‌کشی

[4] هر دم به یاد آن لب میگون و چشم مست
از خلوتم به خانه خمار می‌کشی

[5] گفتی سر تو بسته فتراک ما شود
سهل است اگر تو زحمت این بار می‌کشی

[6] با چشم و ابروی تو چه تدبیر دل کنم
وه زین کمان که بر من بیمار می‌کشی

[7] بازآ که چشم بد ز رخت دفع می‌کند
ای تازه گل که دامن از این خار می‌کشی

[8] حافظ دگر چه می‌طلبی از نعیم دهر
می می‌خوری و طره دلدار می‌کشی

[1] With this beauteous writing that on the rose of thy cheek thou drawest ,
On the page leaf of the rose ,and of the rose - bed ,the line of effacement thou drawest .

[2] My tear ,sitting in the fold of the hidden house ,*
From within the seven screens to the market of renown Thou drawest .

[3] By the perfume of thy tress ,the sluggish mover like the soft morning breeze ,
Momently ,in bond and chain into swift action ,Thou drawest .

[4] Momently ,in recollection of that lip ,wine of hue and of that intoxicated eye ,
Me ,from khilvat to the vintner's house ,Thou drawest .

[5] O true Beloved Thou saidest Thy head bound to our saddle - strap is fit
'Tis easy here is my head if the trouble of this load ,Thou endurest .

[6] With against Thy eye and eye - brow ,what deliberation of heart may I make
Alas this bow that ,against me miserable ,Thou drawest .

[7] Come back so that ,with Thy cheek ,far I may put the evil - eye ,
O fresh rose ,that ,from this thorn Hafiz ,possessed of imperious lust Thy skirt Thou drawest .

[8] Hafiz from the favour of time ,what more seekest thou
Wine thou tastest and through the hand the heart - possessor's tress thou drawest .

[1] Mit Schönheits-Linien, die du Auf deinen Wangen ziehst, Ist's sicher, daß du einen Strich Durch Rosenbeete ziehst.

[2] Betracht', daß meine Thränen, (die In dem Harem der Brust Geheimnißvoll versenket sind) Du auf den Markt hinziehst.

[3] Ha, wie mit deiner Locken Duft Du jeden Augenblick, Dem Ostwind gleich ein jedes Herz In deine Bande ziehst!

[4] Und wie du jeden Augenblick Durch dein berauschtes Aug', Und durch der trunknen Lippen Duft Mich in die Schenke ziehst.

[5] Du sprichst, es ziemt sich, daß dein Haupt In meinen Banden sey, Sehr wohl! wenn du nur diese Last Mit Freuden nach dir ziehst.

[6] Soll ich mich wider deine Brau'n Berathen mit dem Aug'? O weh! des Bogens, welchen du Straf auf mich Kranken ziehst.

[7] Komm', daß von deinem Angesicht Ich wend' das böse Aug', O frische Rose! welche du Den Saum durch Dornen ziehst.

[8] Hafis! wiewohl du dir verlangst Die Güter dieser Welt, Das Beste ist doch, daß du trinkst Und Freundeslocken ziehst.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.5-10.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.5

German Translation

[1] جمالت آفتاب هر نظر باد
ز خوبی روی خوبت خوبتر باد

[2] همای زلف شاهین شهپرت را
دل شاهان عالم زیر پر باد

[3] کسی کو بسته زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد

[4] دلی کو عاشق رویت نباشد
همیشه غرقه در خون جگر باد

[5] بتا چون غمزه‌ات ناوک فشاند
دل مجروح من پیشش سپر باد

[6] چو لعل شکرینت بوسه بخشد
مذاق جان من ز او پرشکر باد

[7] مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسنی دگر باد

[8] به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حال مشتاقان نظر باد

[1] The sun of every vision ,Thy beauty be
More beautiful than the beauty of face of other lovely ones Thy beautiful face be

[2] Of the Huma of Thy tress ,which is the falcon of long - wing feather ,
Beneath the wing ,the heart of the kings of the world be

[3] To Thy tress ,that one who is not attracted
Like Thy tress ,tossed and confused b e

[4] Of Thy face ,that heart that is not the lover ,
In liver - blood ,ever drowned be .

[5] O idol When Thy glance casteth the arrow
Before it the arrow my wounded heart ,the shield be .

[6] When Thy sugary ruby lip giveth the kiss ,
From it ,the taste of my life ,full of sugar be .

[7] Momently mine ,is a great fresh love for Thee
Hourly ,Thine another great attraction of beauty be

[8] With soul ,Hafiz is desirous of Thy face .
On the state of desirous ones ,Thy glance be

[1] Deine Schönheit aller Blicke Sonne sey! Und dein Antlitz schöner als die Schönheit sey!

[2] Unter deines Himmelsvogels Flügelflaum, Jeder Schah der Erde sicher sey!

[3] Wer nicht in dein Haar mit Lieb' verstricket ist, Wie dasselbe in sich selbst verwirret sey!

[4] Jedes Herz, das nicht verliebet ist in dich, In der eignen Leber Blut getauchet sey!

[5] Abgott! wenn du aus den Wimpern Pfeile wirfst, Dir mein wundes Herz zum Schirm und Schilde sey!

[6] Wenn du Küße schenkest aus dem Zuckermund, Jeder Seelengaum davon verzuckert sey!

[7] Jeden Augenblick ist meine Liebe frisch, Frisch auch deine Schönheit jede Stunde sey!

[8] Ganzer Seele sehnet sich Hafis nach dir, Von dem Sehnsuchtsvollen fern dein Blick nicht sey.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.84-10.84

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.84

German Translation

[1] دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[2] بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند

[3] چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

[4] بعد از این روی من و آینه وصف جمال
که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

[5] من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

[6] هاتف آن روز به من مژده این دولت داد
که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

[7] این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند

[8] همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند

[1] Last night ,at morning time ,me freedom from grief ,they Fate and Destiny gave .
And ,in that darkness of night ,me the water - of - life they gave .

[2] Through the effulgence of the ray of His essence ,me senseless ,and full of love for Him they made
In the world from the cup of splendour of His qualities ,me wine they gave .

[3] It was a morning ,how auspicious and a moment how joyous
That Night - of - Power when me ,this new command as to wine they gave .

[4] After this together are my face and the mirror of the glory of Beauty
For in it ,me news of His splendour they gave .

[5] If I became desire - gainer and happy of heart ,what wonder
Deserving ,I was and me ,these as alms they gave .

[6] That day ,me glad tidings of this fortune the invisible messenger gave
That in respect to that violence and tyranny ,me ,patience and endurance they gave .

[7] All this honey and sugar that from my speech poureth
Is the reward of great patience ,for which me ,Shakh - i - Nabat they^ gave .

[8] The blessing of Hafiz and the breathings of prayer of morning - risers Abids it was
That me ,freedom from the bond of Time's grief they gave .

[9] Tis a wonderful alchemy ,the service of the Pir of the Magians the perfect murshid
His dust ,I became and me degrees of rank like this ,they gave .

[10] That day ,to life of eternity without end that hath no death they caused me to reach
When me ,the writing of freedom from the beauty of death a degree of the degrees of truths they gave .

[11] That moment when Hafiz fell into the snare of Thy tress - tip ,
He spake saying : Me ,freedom for the bond of grief and vexation ,they gave .

[12] Hafiz thankfully scatter the sugar of thanks
Because me ,the dear idol the true Beloved sweet of motion ,they gave .

[1] Gestern Morgens ward mir von Leiden Rettung gegeben In der Finsterniß ward mir Quelle des Lichtes gegeben.

[2] Von dem funkelnden Glanz der Wangen ward ich entseelet, Wein aus dem strahlenden Glas der Schönheit ward mir gegeben.

[3] O der glücklichen Zeit, und o des glücklichen Morgens. In der heiligen Nacht ward ein neues Berat ihm gegeben.

[4] Künftig bleibt mein Gesicht der Spiegel der Schönheit der Freundinn. Von Liebkosungen wird der Spiegel Kunde mir geben.

[5] Bin ich freudigen Herzens und froh, was ist es zu wundern, Ich verdiente, was mir von milder Hand ward gegeben.

[6] Als ich geduldig die Qual, die Leiden des Freundes ertragen, Hat ein verborgener Both die Kunde des Glücks mir gegeben.

[7] Aller Zucker und Honig, der meinen Worten enttraufet, Ward als ein lohnender Zweig für meine Geduld mir gegeben. Damals wußt' ich zuerst, ich würde die Feinde besiegen, Als man wider den Feind Geduld und Kraft mir gegeben.

[8] Mit Hafisens Muth hat der Hauch der Früheaufsteher Mir zuerst von den Banden des Grams Befreyung gegeben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.120-10.120

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.120

German Translation

[1] کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود

[2] بنوش جام صبوحی به ناله دف و چنگ
ببوس غبغب ساقی به نغمه نی و عود

[3] به دور گل منشین بی شراب و شاهد و چنگ
که همچو روز بقا هفته‌ای بود معدود

[4] شد از خروج ریاحین چو آسمان روشن
زمین به اختر میمون و طالع مسعود

[5] ز دست شاهد نازک عذار عیسی دم
شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود

[6] جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود

[7] چو گل سوار شود بر هوا سلیمان وار
سحر که مرغ درآید به نغمه داوود

[8] به باغ تازه کن آیین دین زردشتی
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود

[9] بخواه جام صبوحی به یاد آصف عهد
وزیر ملک سلیمان عماد دین محمود

[10] بود که مجلس حافظ به یمن تربیتش
هر آن چه می‌طلبد جمله باشدش موجود

[1] Now that from non - existence to existence into the sward the world ,the field of this ,and of the next ,world hath come the rose man
And ,at its foot ,the violet in homage hath laid its head ,

[2] Drink a cup of morning wine to the throb of the drum and the harp
Kiss the Saki's chin to the melody of the reed and the lyre .

[3] In the rose - season ,sit not without wine ,and the mistress ,and the harp
For like time ,its permanency is marked only a week .

[4] From the mansions of odoriferous herbs ,luminous like the sky became
The earth with the auspicious star ,and the happy natal star .

[5] From the hand of a beauty ,tender of cheek ,'Isa of breath ,
Drink wine and give up the tale of Ad and Samud .

[6] In the season of the lily and of the rose ,the world became like highest paradise
But ,what profit since in it no perpetuality is possible

[7] When the rose becometh ,like Sulaiman ,a rider on the air ,
In the morning when the bird entereth upon the melody of Da ,ud .

[8] In the garden of thy existence renew the usages of the faith of Zardusht ,
Now that the red tulip hath kindled the fire of Nimrud .

[9] Demand the brimful cup to the memory of the Asaf of the age ,
The Vazir of the Land of Sulaiman ,'Imadu - d - Din Mahmud .

[10] By the blessing of his instruction ,it may be that the assembly of Hafiz
Whatever it may seek ,for it all may be ready .

[11] Bring wine .For ,ever imploring aid ,Hafiz
Is ,and will be ,to the bounty of the mercy of the Forgiver God

[1] Jetzt da auf den Wiesen Rosen Aus dem Nichts in's Daseyn treten, Und die Veilchen sich vor ihnen Zur Anbetung niederwerfen,

[2] Trink' ein Glas des Morgenweines, Zu dem Ton der Duff und Leyer! Küß' das Kinn des lieben Schenken, Bei dem Ton der Flöt' und Laute.

[3] In der Zeit der Rosen sitz' nicht Ohne Wein und ohne Schönen. Denn sie gehen schnell vorüber, In dem Zeitraum einer Woche.

[4] Sieh die Erd' ist wie der Himmel, Durch gestirnte Würzeblumen, Unter gutem Glücksgestirne Klar, und aufgehellet worden.

[5] Aus der Hand von zarten Schönen, Deren Odem Wunderhauch ist, Trinke Wein und frag' mit nichten, Um Themud's und Aad's Geschichten.

[6] Lilien und Rosen machen Aus der Welt ein ew'ges Leben, Doch was nütz't es uns, die dennoch Hier nicht ewig bleiben können.

[7] Weil, wie Salomon, die Rose Auf des Ostens Rücken reitet, Und die Nachtigall des Morgens, Wie einst David, Psalmen singet.

[8] Weck den Feuerdienst Sarduschten's, In dem Garten auf zum Leben, Jetzt da dorten Nimrods Feuer Tulpen angezündet haben.

[9] Fodre vollgefüllte Becher, Trinke sie auf die Gesundheit Des Mahmud Amadeddines Rath's von Salomon dem Zweyten.

[10] Such' Hafis in seinen Tagen Deine Wünsche zu erreichen, Denn der Schatten seiner Milde Reichet bis zur Ewigkeit hin.