Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

[4] So sehr ist von der Freundinn voll der Busen, Daß Sorge für mich selbst daraus verbannt ist. Wenn je mein Schreiber eine Feder anrührt. So sey's, die Rechnung von dem Wein zu machen.

[5] O füll' das Glas, ich bin im Glück der Liebe, Noch jung, wiewohl ich schon an Jahren alt bin.

[6] Ich schloß mit Weinverkäufern dieses Bündniß, Daß mein der Schenke sey am Tag des Grames.

[8] Im Lärmen fraget keiner um den Andern, Ich nehme Gnaden an von meinem Wirthe,

[9] O gute Zeit, wo ich, im Rausch begraben, Entbehren kann des Schahs und des Wesirs.

[10] Ich bin der Vogel, der so früh als Abends Nur auf dem Dach des Himmels niedersitzet.

[11] Es liegen viel Schätze mir im Busen, Wiewohl der Nebenbuhler arm mich glaubet, Mein Herz hab' ich Hafisen dann entwendet, Als insgeheim den Schenken ich geliebet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.25-28.25

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.25

German Translation

[1] نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه‌های غریبانه قصه پردازم

[2] به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم

[3] من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب
مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

[4] خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم

[5] خرد ز پیری من کی حساب برگیرد
که باز با صنمی طفل عشق می‌بازم

[6] بجز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس
عزیز من که بجز باد نیست دمسازم

[7] هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم

[8] سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی
شکایت از که کنم خانگیست غمازم

[9] ز چنگ زهره شنیدم که صبحدم می‌گفت
غلام حافظ خوش لهجه خوش آوازم

[1] At the time of the evening - prayer of strangers when weeping I begin ,
With moans like a stranger ,my tale ,I compose .

[2] To the memory of the Friend and of my native land so bitterly I'weep ,
That ,up from the world ,the way and usage of journeying ,I cast .

[3] From the country of my true Beloved I am not from the cities of the stranger
divine Protector Me ,back to my companions ,cause to reach .

[4] guide of the Path for God's sake ,a little aid give so that ,
In the street of the wine - house ,my banner ,again I may exalt .

[5] Of my being a Pir ,reckoning how may wisdom take ,
When ,again ,with a child - idol at love I play .

[6] Save the east morning breeze and the cool north wind ,me recogniseth none
O my friend for ,save the fleeting wind ,my companion is none .

[7] The air of the Friend's dwelling is our water of life ,
O breeze from the dust of Shiraz ,me ,a fragrant perfume bring .

[8] Forth came my tear and told my crime face to face publicly
Complaint may I make of whom of my household ,the informer is .

[9] From the harp of Zuhra ,I heard that ,at dawn ,it said
The disciple of Hafiz ,sweet of note ,sweet of voice I am .

[1] Wenn ich fremd in der Nacht beim Gebet zu weinen beginne, Bringt der Freundinn Haar Wundergeschichten ans Licht.

[2] Weinen will ich, des Vaterlands und der Freunde gedenkend, Bis die Welt dereinst Reisen und Wandrer verbannt.

[3] Ich bin vom Lande des Freunds, und nicht aus der Fremde gebürtig; Sende mich, o Herr! meinen Gefährten zurück.

[4] Weiser des Wegs, ich beschwör' dich bei Gott, verschaff' mir ein Mittel, Daß ich im Schenkengau noch einmal pflanze die Fahn',

[5] Wann werd' ich dem Verstand die Rechnung legen vom Alter? Leider! bin ich jetzt wieder in Knaben verliebt.

[6] Außer dem Ost und außer dem West verstehet mich Niemand. O ich Seliger! der Keinem vertraut als dem Wind.

[7] Ha! die Luft vom Wohnort des Freunds ist mir Wasser des Lebens, Bring von Schirasens Staub, Ostwind Gerüche mir her!

[8] Meine Thräne verrieth mich von Angesicht zu Gesichte, Ach! wem klag' ich dieß, denn der Verräther bin ich.

[9] Morgens hörte ich, wie die Leyer der Sterne getönt hat; Süßre Töne ward ich von Hafisen gelehrt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.57-4.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.57

German Translation

[1] زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست

[2] در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست
در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

[3] تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند
عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نیست

[4] چیست این سقف بلند ساده بسیارنقش
زین معما هیچ دانا در جهان آگاه نیست

[5] این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است
کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست

[6] صاحب دیوان ما گویی نمی‌داند حساب
کاندر این طغرا نشان حسبه لله نیست

[7] هر که خواهد گو بیا و هر چه خواهد گو بگو
کبر و ناز و حاجب و دربان بدین درگاه نیست

[8] بر در میخانه رفتن کار یک رنگان بود
خودفروشان را به کوی می فروشان راه نیست

[9] هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ور نه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست

[10] بنده پیر خراباتم که لطفش دایم است
ور نه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست

[11] حافظ ار بر صدر ننشیند ز عالی مشربیست
عاشق دردی کش اندربند مال و جاه نیست

[1] The Zahid ,outward worshipper Of our state ,his knowledge is none .
In respect of us ,whatever he saith ,in it room for abhorrence is none .

[2] In the stage of Tarikat the Path whatever befalleth the holy Traveller is his welfare
O heart In the straight highway which is the nature of Tarikat road lost is none .

[3] That we may see how the game turneth ,a pawn ,I will move .
The power of Shah check - mate to the chess - board of profligates is none .

[4] What is this lofty roof the sky smooth ,with many pictures clouds ,celestial bodies
In the world ,acquainted with this mystery ,Sage there is none .

[5] O Lord Who is this independent One What is this powerful creed
For this is all internal painful wound but power of heaving a sigh is none .

[6] Thou mayst say The Lord of the Secretariat the Beloved knoweth not the account
For ,in this imperial signature love - play trace of Hasbatanu - li - llah is none .

[7] Whoever wisheth love say Come : Whoever wisheth love say Speak :
In this Court of the true Beloved is neither arrogance nor haughtiness chamberlain ,or doorkeeper ,is none .

[8] To go to the Tavern - door the stage of divine knowledge ,and of Love is the work of those of one colour
For the Self - sellers ,path of admission into the street of the Wine - Sellers 'Arifs and Lovers is none .

[9] Whatever unfitness there is ,'is by reason of our unfit ,formless form
If not ,on a person's stature ,thy dress of honour ,short^ is none .

[10] I am the slave of the Pir of the tavern the perfect Murshid whose favor is constant
If not ,the favour of the Shaikh and of the Zahid ,is sometimes and ,sometimes is none .

[11] If ,through lofty spirit ,Hafiz sit not on the chief seat ,what matter
The Lover ,dregs of wine of Love drinking ,in the bond of property and of rank is none .

[1] Freilich begreifet mich nicht der außen frömmelnde Klausner; Ihm verarge ich nichts, was er auch über mich sagt.

[2] Gut ist was auf dem Pfad des Gemüths vor Betrachtenden herzieht, Auf geradem Weg' hat sich noch keiner verirrt.

[3] Wunderlich ist das Spiel, wir wollen den Bauer nur ziehen, Denn auf diesem Feld zieht der Betrunk'ne nicht Schah.

[4] Kennt ihr das hohe Gewölb mit vielen seltnen Gemälden? Noch hat auf der Welt keiner das Räthsel gelößt.

[5] Was für Ergebung o Herr, und Dulden vergleicht sich mit meinem? Sieh mir blutet das Herz, und es entflieht mir kein Ach!

[6] Unser Wesir fehlt wider den Styl, und die Formen des Diwans Denn die Formel durch Gott fehlet auf seinem Ferman.

[7] Komme wer will, und Jeglicher sprech' nach seinem Belieben Freundlich und liebreich sind Pförtner und Hüter des Thors.

[8] In die Schenke geht ein Ihr Reinen von Herzen und Geiste, Prahler und Gleisner gehört nicht auf der Trunkenen Weg.

[9] Steht es nicht recht, so ist an meinem Wuchse der Fehler; Denn es ist dein Kleid Keinem der Andern zu kurz.

[10] Dienen will ich dem Herrn der mir beständig gewogen, Nicht wie der Klausner und Scheih, bald mir gewogen, bald nicht.

[11] Ehrenstellen verschmäht Hafis aus höherem Sinne: Gold und Ehre reizt liebende Herzen nicht viel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.79-4.79

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.79

German Translation

[1] چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
حقوق خدمت ما عرضه کرد بر کرمت

[2] به نوک خامه رقم کرده‌ای سلام مرا
که کارخانه دوران مباد بی رقمت

[3] نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد
که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت

[4] مرا ذلیل مگردان به شکر این نعمت
که داشت دولت سرمد عزیز و محترمت

[5] بیا که با سر زلفت قرار خواهم کرد
که گر سرم برود برندارم از قدمت

[6] ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی
که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت

[7] روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب
چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت

[8] همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد
که جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت

[1] What kindness it was when ,suddenly ,the dropping of ink of thy pen
Represented the obligations of our service according to the goodness of ,thee .

[2] To me ,salutation thou hast written with the nib of the pen
Be not the work of Time's house without the writing of thee

[3] I say not in mistake ,thou recollectedest me ,heart bereft
For ,in wisdom's account ,mistake lieth not in the pen of thee .

[4] Despicable ,make me not in thanks for this divine favour
That lasting Fortune ,dear and honoured ,held thee .

[5] Come .For ,by thy tress - tip ,I will vow
That even if my head goeth from my body I will not uplift it from the feet of thee .

[6] Of the state of us slain thy heart may become acquainted but only at the time ,
When the tulip blossometh from the dust of those slain of grief for thee .

[7] O beloved w .ith a draught ,assist the soul of us thirsty
When ,from the cup of Jamshid the limpid water of life of Khizr they give thee .

[8] O 'Isa - breeze happy ever be all thy time
For alive became the heart - broken soul of Hafiz by the breath of Thee .

[9] 'Tis the ambush - place and very swiftly thou goest .Be sensible
Do not go swiftly lest ,from the broad king's highway ,should ascend the dust of thee .

[1] Was für eine seltne Gnade War es, welche deiner Feder Alle Dienste unsrer vor'gen Freundschaft aufgezählet hat?

[2] Mit der Spitze dieser Feder Hast du einen Gruß geschrieben, Nie soll das Gebäu der Erde Bleiben ohne deine Schrift! &#

[3] Nimmer sag' ich: du hast Unrecht, Meiner dich noch zu erinnern, Denn es wird dir vom Verstande Nie ein Fehler aufgemerkt.

[4] Dankbar für des Himmels Leitung Darfst du mich noch nicht verachten, Weil das Schicksal dich vor Allen Angesehn und groß gemacht.

[5] Komm, ich will mit deinen Locken Auf beständig mich verbinden, Wenn ich dann den Kopf verliere, Hanget er an deinem Fuß.

[6] Labe meine durst'ge Seele, Nur mit einem Tropfen Hefen, Weil man dich aus Dschemschid's Becher Mit den Fluthen Chiser's tränkt. Sieh! mein Herz steht vor der Thüre, Halt' es doch in Preis und Ehren, Schon deßhalben weil der Himmel Keine Qualen dir geschickt. Ueberall sind Hinterhalte, Gehe du nicht zu verwegen Von der Straße des Verderbens Flieget sonst der Staub dir an.

[8] Ostwind; gleich dem Herren Jesus, Fröhlich seyen deine Zeiten! Denn Hafisens wunde Seele Ward durch deinen Hauch geheil't.

[150] ;