Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	tale 2
Lemma:	حکایت NOUN

2 Poems contain حکایتی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.9-32.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.9

German Translation

[1] ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی

[2] انفاس عیسی از لب لعلت لطیفه‌ای
آب خضر ز نوش لبانت کنایتی

[3] هر پاره از دل من و از غصه قصه‌ای
هر سطری از خصال تو و از رحمت آیتی

[4] کی عطرسای مجلس روحانیان شدی
گل را اگر نه بوی تو کردی رعایتی

[5] در آرزوی خاک در یار سوختیم
یاد آور ای صبا که نکردی حمایتی

[6] ای دل به هرزه دانش و عمرت به باد رفت
صد مایه داشتی و نکردی کفایتی

[7] بوی دل کباب من آفاق را گرفت
این آتش درون بکند هم سرایتی

[8] در آتش ار خیال رخش دست می‌دهد
ساقی بیا که نیست ز دوزخ شکایتی

[9] دانی مراد حافظ از این درد و غصه چیست
از تو کرشمه‌ای و ز خسرو عنایتی

[1] O thou ,of whose street ,only a tale is the tale of paradise
And of whose face ,only a sign is the description of the beauty of the Hur .

[2] From thy ruby lip ,only a jest is the life - giving breathing of 'Isa
And ,from ,thy sweet mouth ,only a sign is the water of life .

[3] Together are every fragment of my heart and a tale of grief
Together are every line of thy qualities ,and a verse of mercy .

[4] 'Itr - diffuser of the assembly of souls ,when would it the rose have been ,
If ,to the rose ,thy perfume ,thou hadst not entrusted

[5] In desire of the dust of the Friend's path ,I consumed ,
O morning breeze bring to mind that even a little protection thou gavest not .

[6] O heart in absurd knowledge thou wast and from the hand ,life passed
A hundred sources of capital thou hadst and a sufficiency ,thou madest not .

[7] Took the horizons of the world the perfume of my roasted grief - stricken heart
This consuming of my heart ,into the beloved's heart may penetrate .

[8] If ,in the fire ,appear the form of thy lovely face
Saki come and give wine for even of hell ,no complaint then is mine .

[9] From this lesson of grief ,Hafiz's desire ,what it is ,thou knowest
From thee O murshid a glance of kindness and from the Khusrau God the bounty of pardon

[1] Was man vom Paradies erzählt, Ist eine Fabel deines Gaues, Was von Huris man uns erzählt, Das gilt von deinen Wangen.

[2] Des Herren Jesus Wunderhauch Geht aus von deinen Lippen, Und deines Mundes Welle ist Das Lebenswasser Chisers.

[3] Ein jedes Stück von meinem Herz Ist eine Gramgeschichte, Und jede Zeile deines Sinns Ist auch ein Vers im Himmel.

[4] Wie würde von der Rose wohl Der geist'ge Kreis gewürzet, Wenn sie getreu zu bleiben dir Sich vorgesetzt nicht hätte.

[5] Ich bin verbrennet aus Begier Nach meines Freundes Staube, Erinnre dich, o Morgenwind, Daß du uns nicht beschützest.

[6] O Herz, umsonst verlorest du Die Wissenschaft, das Leben. Ein großes Kapital war dein, Doch warst du nicht zufrieden.

[7] Des angebrannten Herzens Duft Ist überall verbreitet, Es wirket meines Innern Brand Daher nach allen Seiten.

[8] Erscheint mir in der Hölle Gluth Der Zauber deines Bildes, Ich werde über Höllengluth, O Schenke, drum nicht klagen.

[9] Errathest du Hafisens Wunsch, Wenn Er dir spricht von Leiden, Von dir ist's eine Schmeichelei, Vom Kaiser ist es Gnade.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.97-10.97

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.97

German Translation

[1] آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

[2] دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
باشد که از خزانه غیبم دوا کنند

[3] معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد
هر کس حکایتی به تصور چرا کنند

[4] چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست
آن به که کار خود به عنایت رها کنند

[5] بی معرفت مباش که در من یزید عشق
اهل نظر معامله با آشنا کنند

[6] حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود
تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند

[7] گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار
صاحب دلان حکایت دل خوش ادا کنند

[8] می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

[9] پیراهنی که آید از او بوی یوسفم
ترسم برادران غیورش قبا کنند

[10] بگذر به کوی میکده تا زمره حضور
اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند

[11] پنهان ز حاسدان به خودم خوان که منعمان
خیر نهان برای رضای خدا کنند

[12] حافظ دوام وصل میسر نمی‌شود
شاهان کم التفات به حال گدا کنند

[1] Those Murshids ,who from exceeding firmness with their glance alchemy of the dust of the traveller's existence make ,
At us ,eye - cornering oblique glancing do they make

[2] My pain concealed from the claimant's physician ,best
It may be that ,its remedy from the treasury of the hidden ,they Fate and Destiny make .

[3] Since the true Beloved uplifteth not the veil from His face ,
Why doth every one ,in imagination ,a tale make

[4] Since they carried not away the beauty of ease and austerity is ,
That best that ,as a favour ,release of their own work ,they make .

[5] Be not without divine knowledge for in excess of love
Bargains with the friend ,people of vision make .

[6] Now ,within the screen ,many a calamity goeth
At that time when the screen falleth down ,let us see what they make .

[7] If of this tale the stone bewail ,hold it not wonderful
Utterance of the tale of the happy heart ,those of heart make .

[8] Drink wine .For ,within the screen ,a hundred crimes on the part of strangers
Are better than a devotion which ,with dissimulation and hypocrisy ,they make .

[9] The garment of faith and of divine knowledge wherefrom cometh the perfume of Yusuf God ,great and glorious
It ,I fear ,the proud brothers Shaitans rent make .

[10] Pass to the street of the tavern since the present crowd ,
For the sake of thee only ,at their own times ,prayer make .

[11] Secretly from the envious ones ,call me to thyself .For ,the affluent ones
For God's sake ,much secret good make .

[12] Hafiz union with the true Beloved is ever unattainable
God forbid to the beggar's state ,less attention they should make .

[1] Jene, die mit einem Blick Goldstaub aus dem Staube machen, Kann es wohl geschehn, daß sie Einen Blick auf mich her machen?

[2] Beßer zugedeckt den Schmerz, Als um einen Arzt zu schicken, Denn man kann mir noch vielleicht Ein geheimes Mittel machen.

[3] Sieh mein Liebchen, lüftet nicht Von dem Angesicht den Schleier, Daher kommts, daß sie von ihr Allerhand Beschreibung machen.

[4] Da das Heil nicht in dem Rausch Nicht in Klausnerzellen lieget, Ist das Beste, seinen Grund Auf des Herrn Wort zu machen.

[5] Sey nicht ohne Wissenschaft, Weil im Besestan der Liebe Weise nur mit ihres Gleichen Freundschaft und Bekanntschaft machen.

[6] Jeder thut nun, was er will, Heimlich unter seiner Decke; Hebt man einst die Decke auf, Sag', was werden sie dann machen?

[7] Wenn bei dem, was ich erzähl', Steine selber Thränen weinen, Wiß', ein Mann, der Herz hat, muß Rührend die Erzählung machen.

[8] Trinke Wein, denn beßer ists, Heimlich hundertmal zu singen, Als einmal vor aller Welt Eine Gleißnerey zu machen.

[9] Ach! ich fürchte, daß in's Hemd, Das mein Jusuf durchgewürzt, Seine Brüder aufgebracht, Einen Riß aus Neid mir machen.

[10] Geh' der Schenke Thür vorüber, Daß diejenigen, die trinken, Ihre Zeit mit dem Gebet Dir zum Heil und Nutzen machen.

[11] Ob den Neidern rufe mich Heimlich zu dir auf das Zimmer, Weil die, welche Gutes thun, Vieles ganz im Stillen machen.

[12] Immerwährenden Genuß Giebt es nicht, Hafis, auf Erden Könige sind nicht gewohnt, Bettlern Schmeichele'n zu machen.