Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	god given 4
Lemma:	خداداد ADJ

4 Poems contain خداداد

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.39-10.39

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.39

German Translation

[1] یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[2] آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول
بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

[3] کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک
رهنمونیم به پای علم داد نکرد

[4] دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

[5] سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر
آشیان در شکن طره شمشاد نکرد

[6] شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار
زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد

[7] کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد
هر که اقرار بدین حسن خداداد نکرد

[8] مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق
که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

[9] غزلیات عراقیست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد

[1] Memory be of that one ,who ,at the time of journeying memory of us made not
Who ,by farewell ,joyous our grief - stricken heart made not .

[2] That one of youthful fortune ,that dashed the writing of good acceptance ,
I know not why the old slave ,free he made not .

[3] The papery garment ,we wash in bloody water .For ,the sky ,
My guidance to the standard of justice ,made not .

[4] In the hope that perchance a great cry may reach Thee ,the heart
Made in this desert mountain ,cries that Farhad made not .

[5] Since the bird of the sward had taken its shadow from the sward ,
Its nest in the curl of the tress of the box - tree ,it made not .

[6] If from Thee ,the footman of the east wind will learn work it is possible
For movement ,swifter than this ,the wind made not .

[7] The reed of the attirer of nature draweth not the picture of desire of him
Who as to this beauty ,God - given ,confession made not .

[8] O Minstrel change the note ,and strike the path ,of Irak
For ,in this path ,the true Beloved went and of us recollection made not .

[9] The ghazals of Irak are the songs of Hafiz
This heart - consuming path ,who heard ,who lamentation made not .

[1] Denk daran, daß, als er gieng, Er aus mir gar nichts gemacht, Daß mit keinem Abschiedswort, Er mein Herz hat froh gemacht.

[2] Diese junge Sohn des Glücks, Der des Guten viel versprach, Warum hat er mich, der Alt', Lang ihm dien', nicht freygemacht?

[3] Waschen will ich jetzt mit Blut, Den papierenen Kaftan, Denn der Himmel hat uns nicht, Zu dem Rechte Weg gemacht.

[4] In der Hoffnung einen Ton, Zu vernehmen macht das Herz, Mehr Geschrey und Klaggetön, Als Ferhad am Berg gemacht.

[5] Seit du deines Schattensbild, Dieser Flur entzogen hast, Hat die Nachtigall kein Nest, Auf des Buxes Stamm gemacht.

[6] Selbst der Ostwind könnte kühn, In die Schule geh'n zu dir, Schnellere Bewegungen, Hat er sicher nie gemacht.

[7] Gottes Wunderfeder schreibt, Keinem seine Wünsche zu, Der nicht von dem Reiz des Freunds, Das Bekenntniß hat gemacht.

[8] Flötenspieler spiele mir, Nur die Weise von Irak, Denn dahin entfloh der Freund, Der kein Lebewohl gemacht.

[9] Die Gasel' Hafisens sind, Reine Töne aus Irack, Welchen, der sie angehöret, Haben sie nicht weich gemacht?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.74-10.74

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.74

German Translation

[1] در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

[2] از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار
کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

[3] باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند
موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد

[4] بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم
شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد

[5] ای عروس هنر از بخت شکایت منما
حجله حسن بیارای که داماد آمد

[6] دلفریبان نباتی همه زیور بستند
دلبر ماست که با حسن خداداد آمد

[7] زیر بارند درختان که تعلق دارند
ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد

[8] مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان
تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد

[1] When ,in prayer ,to me recollection of the curve of Thy eye - brow came .
Over me such a state passed that ,into lament ,the prayer - arch came .

[2] Now from me expect neither patience nor the heart of sense
For that patience ,that before thou sawest ,to the wind all came .

[3] Clear ,became the wine and intoxicated ,became the birds of the sward
The season of being a lover and to foundation ,the work came .

[4] From the world's quarters ,I perceive welfare's perfume
Gladness ,the rose brought ; and joyous the morning breeze came .

[6] The flowery heart - allurers the rose ,the hyacinth ,the sweet basil all put on jewels of flowers
Our heart - ravisher ,who is with beauty God - given ,came .

[7] Beneath their load ,are the trees persons that have attachment to the world
O happy the free cypress persons who free from grief's bond ,came .

[8] Minstrel of Hafiz's utterance ,utter a sweet ghazal .
So that I may speak ,saying Recollection of Time's joy mine became .

[1] Beim Gebet sind mir Deine Brau'n in Gedanken gekommen. Vom Altare her Ist mir Klagen und Wehe gekommen.

[2] Du verlang' von mir Herzensruh', und vernünftige Art nicht. Alles, was du sahst, Haben Winde zum Spiele bekommen.

[3] Rein ist nun der Wein, Und die Vögel der Flur sind betrunken. Liebesodem weht Und die Lieb' ist in Vorschein gekommen.

[4] Ich vernehme nun Guten Duft von dem Laufe der Zeiten, Rosen bringen Lust, Und der Ostwind ist fröhlich gekommen.

[5] Du beklage nicht Neuvermählte der Tugend! dein Schicksal, Schmück' dein Kämmerlein, Denn der Bräutigam ist nun gekommen.

[6] Jene Mädchenschaar Die zum Reiche der Pflanzen gehöret, Ist in sich verhüllt, Meine Schöne ist offen gekommen.

[7] Alle Bäume sind Mit der Bürde der Zweige belastet, Schön ist die Cypreß, Die mit Freyheit davon ist gekommen.

[8] Sänger sing' ein Lied, Von den lieblichen Liedern Hafisens, Daß ich sagen kann: Lust sey mir in Erinnerung gekommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.75-10.75

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.75

German Translation

[1] مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

[2] برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز
که سلیمان گل از باد هوا بازآمد

[3] عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

[4] مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من
کان بت ماه رخ از راه وفا بازآمد

[5] لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود به امید دوا بازآمد

[6] چشم من در ره این قافله راه بماند
تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

[7] گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست
لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد

[1] O heart glad tidings that the morning breeze hath come back .
From the quarters of Saba the land of Queen Balkis the lap - wing of good news hath come back .

[2] O bird of the morning the bulbul ,or the dove prolong the melody of Da ,ud
For from the quarter of the air ,the Sulaiman of the rose hath come back .

[3] In the world where is an Arif who understandeth the lily's tongue
That he may inquire Why she went and why she hath come back .

[4] Fortune ,God - given ,showed me manliness and kindness .
In that for God's sake ,the idol of stone heart the beloved hath come back .

[5] From morn's breath ,the tulip hath perceived the perfume of sweet wine
Hers was the heart's stain streak in hope of remedy she hath come back .

[6] In rear of that Kafila ,my eye drew much water tears
Since to my heart's ear ,the sound of the bell hath come back .

[7] Although Hafiz beat the door of offence and broke his covenant with the true Beloved
Behold His grace that ,in peace ,from our door ,He our excuse accepting hath come back .

[1] Freudige Kunde mein Herz, weil wieder der Ostwind zurückkommt, Weil nun aus Saba Hudhud mit froher Nachricht zurückkommt,

[2] Sänger des Morgens, beginn' nun wieder Davidens Gesänge, Weil die Ros', als Salomon aus den Lüften zurückkommt.

[3] Saget, welcher Weise versteht die Lilienzunge, Daß er sie frag', warum sie gieng, warum sie zurückkommt?

[4] Mein mir von Gott gegebenes Loos hat sich gnädig erwiesen, Weil dies steinerne Herz um Gotteswillen zurückkommt,

[5] Süßen Geruch des Weins hat der Kelch der Tulpe vernommen, Siehe, wie sie, den Brand des Innern zu heilen, zurückkommt;

[6] Strömet ihr Thränen nur zu, der Karawane des Freunds nach, Bis zu meinem Ohr der Schall der Glocke zurückkommt.

[7] Siehe die Huld! denn hat gleich Hafis die Treue gebrochen, Ist er so gütig, daß er zu meiner Thüre zurückkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.91-10.91

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.91

German Translation

[1] کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

[2] قاصد منزل سلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

[3] امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

[4] یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

[5] شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
قدر یک ساعته عمری که در او داد کند

[6] حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد
تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند

[7] گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست
فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند

[8] ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز
خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند

[1] One day ,when recollection of us thy musky reed maketh ,
It the reed will take reward : Two hundred slaves that free ,it maketh .

[2] The messenger of Her Highness Salma to whom be safety -
What is it if ,with a kind salutation ,our heart joyous ,she maketh

[3] Examine this Many a treasure of desire will they give thee ,
If prosperous ,one ruined like me ,thy favour maketh .

[4] O Lord into the heart of that Khusrau Shirin Sultan Uvays cast the thought
That ,a passing in mercy ,by Farhad ,he maketh .

[5] For the king -, than a hundred years of piety and of austerity ,better is
A Life to the extent of only an hour ,wherein justice ,he maketh .

[6] Now ,me from foundation ,love's glance for thee hath taken
Let us see ,again ,what thy sage - like thought maketh .

[7] Independent of our praise is thy pure essence
With beauty God - given ,thought of the attirer ,who maketh

[8] Into Shiraz we travelled not to our desire ,
Joyful the day ,when in the service of Sultan Uvays way to Baghdad ,Hafiz maketh .

[1] Wenn sich dein Moschuskiel einmal an uns erinnert, Ist's gleich, als lös'test du zweyhundert Sklaven aus.

[2] Der Bothe Selma's, (Heil sey über ihr beschieden) Was ist's, wenn er mit Gruß mein armes Herz erfreut,

[3] Versuch' es, einen Schatz wird man zum Lohn dir geben, Wenn du ein wüstes Feld dem meinen gleich bebaust;

[4] O Herr! wirf in das Herz Chosrus Schirinens Milde, Er schonet dann mit Huld Ferchadens armes Haupt.

[5] Weit beßer ist's, der Fürst thut Recht in einer Stunde, Als wenn er hundert Jahr' nur in Betrachtung lebt.

[6] Durch Schmeichelei'n hast du des Herzens Bau zerstört, Wenn's weise ist, was soll nun es von neuem bauen!

[7] Dein reines Leben ist des Lobes nicht bedürftig, Schminkt wohl die Kräuslerin, die schlichte Schönheit der Natur?

[8] Hafis fand seinen Wunsch nicht in Schirasens Mauern, Beglückt der Tag, an dem er einst nach Bagdad reis't.