Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	alas 4
Lemma:	دریغ NOUN

4 Poems contain دریغا

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.42-32.42

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.42

German Translation

[1] سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

[2] چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو
ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

[3] زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت
صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

[4] سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل
شاه ترکان فارغ است از حال ما کو رستمی

[5] در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

[6] اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
ره روی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

[7] آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست
عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

[8] خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم
کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

[9] گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق
کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی

[1] Alas full ,full of pain is my heart ,a plaister
God through loneliness ,to giving up life my heart hath come ; a companion

[2] From the swift moving sky ,hope of ease ,hath who
O Saki a cup bring ,so that I may rest a while .

[3] To a wit ,I said Behold these circumstances .He laughed and said
A work ,difficult a state ,the father of wonders perturbed ,a world .

[4] In the pit of patience ,for that candle of Chigil ,I consumed
Of our state ,the King of the Turkans Turans is careless .Where a Rustam

[5] In the Path of love - play ,calamity is safety and ease
Wounded be that heart that with on account of pain desireth a plaister

[6] No path ,into the street of profligates ,is for the man of desire and indulgence
A wayfarer is necessary ,a world - consumer not a raw one ,without a grief .

[7] In this dusty world ,to hand cometh not a man
It is necessary to make another world ,and anew a man .

[8] Arise .To the saucy ones of Samarkand ,let us give our heart
For ,from its breeze ,the fragrance of the river Mulian the Oxus cometh anon .

[9] Hafiz before in comparison with love's independence what weigheth thy weeping
For ,in this deluge ,the seven all the seas of the world appear only a little night - dew .

[1] Voll von Schmerzen ist die Brust, Gebet mir ein Pflaster! Einsam ist mein Herz entseelt, Herr! gieb mir Vertraute!

[2] Wer hofft von dem schwarzen Loos Frieden oder Ruhe! Schenke, bringe mir ein Glas, Um doch auszuruhen.

[3] Siehe, sprach ich, sieh' das Ding, Aber lachend sprach Er: Wunderbar ist dieses Ding, Alles ist Verwirrung.

[4] In dem Brunnen der Geduld Brannt' ich für die Kerze, Sieh' der Turkomanne schläft, Bringet mir Rustemen.

[5] Auf dem Weg der Liebe ist, Ruhe nur ein Unglück. Immer bleibe wund das Herz, Welches Pflaster fodert.

[6] Allumstrickte führt kein Weg Zu dem Gau' der Trunknen, Ein verbrannter Armer ist Hier der beste Weiser.

[7] Keinen Adam giebt es mehr Auf dem Erdenrunde, Andre Welten sind mir noth Und ein andrer Adam.

[8] Stehe auf, daß ich mein Herz Jenem Türken gebe, Denn von seinem Hauche kömmt Mir der Duft des Oxus.

[9] Wiegest du Hafisens Gram Gegen Wohlbehagen? Gegen diese Sündfluth sind Sieben Meer' ein Tropfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.46-32.46

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.46

German Translation

[1] هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

[2] ملامتگو چه دریابد میان عاشق و معشوق
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی

[3] بیفشان زلف و صوفی را به پابازی و رقص آور
که از هر رقعه دلقش هزاران بت بیفشانی

[4] گشاد کار مشتاقان در آن ابروی دلبند است
خدا را یک نفس بنشین گره بگشا ز پیشانی

[5] ملک در سجده آدم زمین بوس تو نیت کرد
که در حسن تو لطفی دید بیش از حد انسانی

[6] چراغ افروز چشم ما نسیم زلف جانان است
مباد این جمع را یا رب غم از باد پریشانی

[7] دریغا عیش شبگیری که در خواب سحر بگذشت
ندانی قدر وقت ای دل مگر وقتی که درمانی

[8] ملول از همرهان بودن طریق کاردانی نیست
بکش دشواری منزل به یاد عهد آسانی

[9] خیال چنبر زلفش فریبت می‌دهد حافظ
نگر تا حلقه اقبال ناممکن نجنبانی

[1] O true Beloved Thy well - wisher ,I am ,and this I know that Thou knowest
For ,both the un - seen ,Thou seest ; and also the un - written by fate Thou readest .

[2] Of the mystery of the lover and of the Beloved ,what gaineth the reproacher
The non - seeing eye especially seeth not a secret mystery .

[4] The solving of the work of desirous ones is in that heart - binding eye - brow
For God's sake ,a moment with towards us unloose the knot frown from thy forehead .

[5] In the adoration of Adam ,the angel made resolve of thy ground - kiss ,
For ,in Thy beauty ,something he found more than the way ,. human .

[6] The lamp - kindler of our eye is the breeze of the tress of lovely ones
Lord to this gathering smoo .th state of the tress be not grief for the breeze of dispersion

[7] Alas that pleasure of night - sitting up that passed swiftly like the morning breeze
O heart the value of union ,thou knowest ,only when behind in separation thou remainest .

[8] To be vexed with fellow way - farers ,is not the action of a work - knower
The difficulty of the stage ,endure in memory of a time of ease .

[9] Hafiz thee ,the fancy of the yoke of His tress fascinates
See ,so that the ring of impossible fortune ,thou shake not .

[1] Deiner begehr' ich, o Freund, auch weiß ich, daß du es wissest, Denn du siehst und hörst ohne die Augen und Ohr'.

[2] Wacker schmählst du auf das, was zwischen Liebenden vorgeht, Kann ein Blinder wohl heimliche Dinge versteh'n? Dein gekräus'tes Haar ist der Sammelplatz von den Herzen, Wehet der Wind, so wend' solche Zerstörung von uns.

[3] Löse das Haar, und du bringst die Frommen zum Spiel' und zum Tanzen, Tausendfacher Reiz fällt dir aus jeglichem Ring.

[4] Von dem Haar hängt Wunscherfüllung der schmachtenden Brust ab; Löse vor uns bei Gott! einen gekräuselten Ring.

[5] Engel sahen in dir die übermenschliche Schönheit, Deßhalb fielen sie einst alle vor Adam auf's Knie.

[6] Wind von den Locken des Freund's facht hell die Lampe des Aug's an, Gott bewahr'! daß der Wind diese Versammlung zerstör'!

[7] Ach des nächtlichen Glücks! es zerrinnt mit dem Schlafe des Morgens, Lerne den Werth der Zeit jetzt in der bleibenden Stund.

[8] Kundige Wandrer bekümmern sich um Gefährten der Reise, Durch die Erinn'rung des Freund's wird dir das Ungemach leicht.

[9] Ein Haarring macht dir Hafis so viel zu schaffen, Sieh' umsonst ist's Bemüh'n nach dem Getriebe des Glücks.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.4-10.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.4

German Translation

[1] روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد

[2] کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شادخواران یاد باد

[3] گر چه یاران فارغند از یاد من
از من ایشان را هزاران یاد باد

[4] مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق گزاران یاد باد

[5] گر چه صد رود است در چشمم مدام
زنده رود باغ کاران یاد باد

[6] راز حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

[1] The day of union of friends remember :
Those times ,remember remember

[2] From the bitterness of grief of separation from the beloved my palate hath become bitter like poison
The tumult of the drinking of bumpers of wine - drinkers remember

[3] Although free of recollection of me ,are friends
Them ,on my part a thousand times ,remember

[4] Entangled ,I am in this bond of calamity
The endeavour of those upright ones remember

[5] Although in my eye ,are a hundred streams
The Zinda - rud of gardeners remember

[6] Mystery - keeper ,none after this ,the mystery of Hafiz un - uttered remaineth
Alas the passed mystery - keepers remember

[1] Denket o Freunde, der Zeit des Genußes, Denket der Tage, gedenket daran,

[2] Bitter und giftig von Schmerz ist mein Gaumen, Denket der Trinker, gedenket daran.

[3] Wenn sich die Freunde nicht meiner erinnern, Denk ich derselben, gedenke daran.

[4] Ach ich verstricke mich in die Gefahren, Dank sey den Rettern, gedenket daran.

[5] Wenn gleich die Augen beständig mir strömen, Denk ich des Gärtners, gedenke daran. Ich bin entkräftet; vor Gram mich zu schützen, Denket des Mittels, gedenket daran.

[6] Welcher bewahret Hafisens Geheimniß? O! der Vertrauten, gedenket daran.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.71-4.71

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.71

German Translation

[1] شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت
روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

[2] گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود
بار بربست و به گردش نرسیدیم و برفت

[3] بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم
وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

[4] عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد
دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

[5] شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن
در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت

[6] همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا به وداعش نرسیدیم و برفت

[1] From His lip of ruby ,a single draft we tasted not and He departed
His face ,moon of form ,we beheld not to our fill and He departed .

[2] Thou mayst say By our society ,He hath become greatly straitened .
His chattels thus quickly He bound up about him ,we arrived not ,and He departed .

[3] Many the Fatiha and the Harz - i - Yamani that we recited
After that ,we murmured the Ikhlas ,and He departed .

[4] A glance ,He gave saying From the street of desire love I depart not
Thou sawest bow ,at last ,we purchased the glance ,and He departed .

[5] Proudly moving ,He went into the sward of beauty and of grace .But ,
In the rose garden of union with Him ,we moved not ,and He departed .

[6] All night ,weeping and wailing ,we did like Hafiz
For alas for bidding Him farewell ,we arrived not ,and He departed .

[1] Keinen Sorbet von ihren Lippen genoß ich, Und Sie ist fortgegangen! Niemals erblickt' ich die Wangen dem Vollmond gleich, Und Sie ist fortgegangen!

[2] Ist Sie vielleicht durch unsre Reden erzürnet, Weil Sie den Fuß gehoben? Ha! ich vermocht' zu ihrem Staub' nicht zu kommen, Und Sie ist fortgegangen!

[3] Hab' ich nicht oft genug die frommen Gebetlein Singend herabgelesen, Fatiha bald, bald andre Suren gebetet, Und Sie ist fortgegangen!

[4] Schmeichelnd versprach Sie, aus der inneren Kammer Wolle Sie nie entfliehen, Siehe zuletzt, wir glaubten ihrem Betruge, Und Sie ist fortgegangen! Meinen Genuß, wenn Ihr verlanget, so sprach Sie Trennet Euch von Euch selber; Selber vergaß ich mich in dieser Begierde, Und Sie ist fortgegangen.

[5] Schaukelnd und schwank erschien die Schönheit auf Wiesen, Aber im Rosenbeete Mußte ich doch entbehren Ihres Genußes, Und Sie ist fortgegangen.

[6] Nächte hindurch hab' ich geklagt und geweinet, Armer Hafis dir ähnlich, Leider gelangt zu ihrem Abschied ich nimmer, Denn Sie ist fortgegangen.