Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	mouth 2 \| cheek 1
Lemma:	دهان تو NOUN PRON

3 Poems contain دهنت

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.47-32.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.47

German Translation

[1] گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی

[2] شیرینتر از آنی به شکرخنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی

[3] تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی

[4] صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی

[5] گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی

[6] چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی

[7] چون اشک بیندازیش از دیده مردم
آن را که دمی از نظر خویش برانی

[1] People spake ,saying In beauty a second Yusuf thou art
When ,well ,I looked ,verily better than that I had heard thou art .

[2] Sweeter than that which ,with sweet smile ,they say thou art ,
Khusrau of the lovely ones for ,the Shirin of the age ,thou art .

[3] To the folded rose - bud ,thy mouth ,one cannot compare
Never is the rose - bud with this narrow - mouthness .

[4] A hundred times Thou saidest : From this mouth ,thy desire I give
Like the noble ten - tongued lily ,why art Thou all a tongue

[5] Thou saidest Thy desire ,I will give thy life ,I wilt take
I fear my desire ,Thou givest not and my life Thou wilt take .

[6] Through the shield of my life ,Thy sick ,languishing eye causeth to pass the poplar arrow
The eye sick ,who hath seen with so strong a bow

[7] O true Beloved like the worthless tear from the eye of man ,him Thou easiest ,
Him ,whom a moment ,away from Thy sight ,Thou drivest .

[8] Away from before Thyself ,Thy own grief - stricken Hafiz ,drive not
For ,through love for Thy face ,he gave sacrificed heart ,faith ,and youth .

[9] In the path of love to Thee ,like the pen ,a foot out of his head Hafiz made ,
It ,one moment ,like a letter out of kindness ,why readest Thou not

[1] Es sagten deine Schmeichler dir, Du sey'st der zweite Jusuf, Doch als ich besser sah, fürwahr Ich sah, du sey'st was bessers.

[2] Viel süßer bist du und deßhalb Sag' ich dankbaren Sinnes, Chosru der Schönen bist du nicht Zugleich Schirin der Zeiten?

[3] Es wolle Niemand deinen Mund Vergleichen einer Knospe, Denn eine Knospe hatte nie Ein gar so kleines Mäulchen.

[4] Es wollte zwar den Wunsch der Mund Gewähren, wie du sagtest, Doch achtest du wie Lilien Nicht viel das Wort der Zunge.

[5] Du würdest mir so Wunsch als Gruß Verleihen, wie du sagtest. Ich fürchte, du vereiteltst mir Den Wunsch und auch die Seele.

[6] Es dringet deines Auges Pfeil Tief durch den Schild der Seele, O wehe! wer getroffen wird Von diesem harten Bogen.

[7] Vergießt dein eignes Aug' vielleicht Einmal der Zähren eine, So ist's vielleicht, weil auf dich selbst Du einen Blick geworfen. Auf deinem Wege wallt Hafis Mit Kopf und Fuß wie Cedern, Erweis' ihm einmal doch die Huld, Ihn wie ein Buch zu lesen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.99-10.99

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.99

German Translation

[1] گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند
گفتا به چشم هر چه تو گویی چنان کنند

[2] گفتم خراج مصر طلب می‌کند لبت
گفتا در این معامله کمتر زیان کنند

[3] گفتم به نقطه دهنت خود که برد راه
گفت این حکایتیست که با نکته دان کنند

[4] گفتم صنم پرست مشو با صمد نشین
گفتا به کوی عشق هم این و هم آن کنند

[5] گفتم هوای میکده غم می‌برد ز دل
گفتا خوش آن کسان که دلی شادمان کنند

[6] گفتم شراب و خرقه نه آیین مذهب است
گفت این عمل به مذهب پیر مغان کنند

[7] گفتم ز لعل نوش لبان پیر را چه سود
گفتا به بوسه شکرینش جوان کنند

[8] گفتم که خواجه کی به سر حجله می‌رود
گفت آن زمان که مشتری و مه قران کنند

[9] گفتم دعای دولت او ورد حافظ است
گفت این دعا ملایک هفت آسمان کنند

[1] I said O Beloved me ,prosperous ,Thy mouth and lip ,when do they make
He said By my eye I swear that whatever thou sayest even so do they make .

[2] I said Thy lip from exceeding sweetness demandeth tribute of Egypt sugar
He said In this matter ,loss they seldom make .

[3] I said To the point of Thy mouth ,who taketh the way
He said This is a tale ,that only to the subtlety - knower the perfect Arif they make .

[4] I said : In the society of the lofty - sitter ,be not idol worshipper
He said In love's street ,also this and also that talk they make .

[5] I said The desire of the wine - house taketh grief from the heart .
He said Happy ,those who joyous a single heart make .' '

[6] I said : Drinking wine and putting on the religious garment ,are they not the ordinances of the religious order
He said In the religious order of the Pir of the Magians ,this work of wine and of the garment they make .

[7] I said From the sweet ruby of thy lips ,what profit the Pir's
He said : Him ,with a sweet kiss ,young they make .

[8] I said To the chamber of pleasure when goeth the Khwaja
He said That time when Jupiter and the moon conjunction make .

[9] I said Prayer for his the Khwaja's fortune is Hafiz's morning exercise .
He said : This prayer ,the angels of the seventh heaven make .

[1] Ich sprach: Wann wird dein Mund Theilhaftig mich des Wunsches machen? Er sprach: er würd' es nach dem Wort, Das du den Augen sagest, machen.

[2] Ich sprach: dein Mund begehrt Den Zoll vom Zuckerrohr Aegyptens, Er sprach: dies ist bekannt, Wer wird darob viel Redens machen?

[3] Ich sprach: wer hat zum Punkt, Von deinem Mund den Weg gefunden? Er sprach: dieß eben ist der Punkt, Den Pünktliche zur Fabel machen.

[4] Ich sprach: o treibe nicht Abgötterei, und liebe Wahrheit, Er sprach: Im Haus der Liebe kann Man jenes und auch dieses machen.

[5] Ich sprach: die Lust nach Wein Entfernet aus dem Herzen Kummer. Er sprach: Beglückt diejenigen, Die stets sich frohe Tage machen.

[6] Ich sprach: Das Ordenskleid, Der Becher reimen schlecht zusammen, Er sprach: Das sind zwey Dinge, die Beim Wirth sich keinen Eintrag machen.

[7] Ich sprach: Was nützet wohl Dem Alten der Rubin der Lippen, Er sprach: Daß sie mit einem Kuß Ihn wiederum zum Jüngling machen.

[8] Ich sprach: Wann ists dem Herrn Vergönnt, um deinen Kopf zu gehen? Er sprach: Zur guten Stunde, wo Der Mond und Zeus ein Bündniß machen.

[9] Ich sprach zuletzt: es tragt den Wunsch, Für dein Gedeihn Hafis im Herzen, Er sprach: Das ist derselbe Wunsch, Den in dem Himmel Engel machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.124-10.124

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.124

German Translation

[1] هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

[2] از دماغ من سرگشته خیال دهنت
به جفای فلک و غصه دوران نرود

[3] در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند
تا ابد سر نکشد و از سر پیمان نرود

[4] هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است
برود از دل من و از دل من آن نرود

[5] آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود از دل و از جان نرود

[6] گر رود از پی خوبان دل من معذور است
درد دارد چه کند کز پی درمان نرود

[7] هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان
دل به خوبان ندهد و از پی ایشان نرود

[1] From the tablet of my heart and soul ,Thy image ,ever goeth not
From my recollection ,that proudly moving cypress ever goeth not .

[2] O true Beloved from my distraught brain ,the image of Thy cheek ,
By the sky's violence and time's wrath ,goeth not .

[3] In eternity without beginning ,covenant with Thy tress - tip ,my heart established
Till eternity without end ,it draweth not forth its head and ,from the head of the covenant ,goeth not .

[4] Save the load of grief for Thee ,whatever is in my wretched heart ,
Goeth from my heart ; but from my heart that grief's load goeth not .

[5] In my heart and soul ,my love for Thee hath taken a place ,such
That even if my head life goeth ,from my soul ,my love for Thee goeth not ,

[6] If for the pursuit of lovely ones ,my heart goeth ,'tis excusable
It hath love's pain .What may it do if ,for remedy - sake ,it goeth not

[7] Whoever head - bewildered like Hafiz ,wisheth not to become
Giveth not his heart to lovely ones and ,in pursuit of them ,goeth not .

[1] Aus der Tafel meines Herzens wird Dein Gemälde nie ausgehen, Diese schwanke Zeder wird Nie aus der Erinnrung gehen.

[2] Deiner Wangen Fantasie Wird nach allem Himmelsleiden, Wird nach aller Pein der Welt, Nicht aus meinem Geiste gehen.

[3] Ewig her schon ward mein Herz Deinen Locken angebunden, Und in Ewigkeit wird&#

[4] Alles was in meiner Brust Ausser deinen Leiden liegt, Alles, alles geht hinaus, Dieses eine will nicht gehen.

[5] Deine Liebe hat sich fest In mein Innres eingenistet, Und verlier' ich auch den Kopf, Wird die Liebe nicht ausgehen.

[6] Geht mein Herz den Schönen nach, So ist es ihm zu verzeihen, Es ist krank, wie soll es denn Nicht nach Arzeneien gehen?

[7] Wer da wünscht, nicht wie Hafis, Schwindlicht in dem Kopf zu werden, Schenke Schönen nicht sein Herz, Soll auf ihrem Pfad nicht gehen?

[146] ;s nie Aus dem Bund der Treue gehen.