Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	speech 2
Lemma:	سخن من NOUN PRON

2 Poems contain سخنم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.26-10.26

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.26

German Translation

[1] شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد
بنده طلعت آن باش که آنی دارد

[2] شیوه حور و پری گر چه لطیف است ولی
خوبی آن است و لطافت که فلانی دارد

[3] چشمه چشم مرا ای گل خندان دریاب
که به امید تو خوش آب روانی دارد

[4] گوی خوبی که برد از تو که خورشید آن جا
نه سواریست که در دست عنانی دارد

[5] دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی
آری آری سخن عشق نشانی دارد

[6] خم ابروی تو در صنعت تیراندازی
برده از دست هر آن کس که کمانی دارد

[7] در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز
هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد

[8] با خرابات نشینان ز کرامات ملاف
هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد

[9] مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای
هر بهاری که به دنباله خزانی دارد

[10] مدعی گو لغز و نکته به حافظ مفروش
کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد

[1] That one is not the beloved ,who hath only a hair and a waist
Be the slave of the form of that one Muhammad who ,ravishingness to the highest degree ,hath .

[2] Although the way of the Hur and of the Pari is pleasant ,yet
That is loveliness and gracefulness that a certain one my beloved hath .

[3] O laughing rose the beloved discover the fountain of my eye ,
That ,in hope of thee ,a torrent of sweet water hath .

[4] From thee ,who taketh the ball of beauty ,when even the refulgent sun here
Is'not a horseman ,that in his hand ,a rein of choice hath

[5] Heart - sitting quieting became my speech since thou acceptedest it
Yes ,yes an impression ,love's speech hath .

[6] In the craft of arrow - casting archery the curve of thy eye - brow is so impetuous that
It taketh a bow from every one who ,a bow hath .

[7] In love's path ,none with certainty became the confidant of the mystery
According to his understanding ,every one an idea hath .

[8] With the tavern - haunters ,boast not of generosity
Every word ,a time every subtlety ,a place hath .

[9] The wise bird the lover ,sincere in love's claim goeth not ,song - singing ,in its sward of beauty
Every spring beloved in whose rear ,an autumn of effacement hath .

[10] To the claimant ,say To Hafiz ,boast not thy jest and subtlety
A tongue and an explanation our reed also hath .

[1] Derjenige ist noch nicht schön, Der seinen Wuchs, der Haarschmuck hat. Du sey ein Sklav desjenigen, Der dies und jenes hat.

[2] Die Schmeicheleien der Huris Und der Peris sind liebevoll, Doch wahre Anmuth hat nur der, Der das Gewiße hat.

[3] O Rose, lache du dem Groll Von meinem Auge freundlich zu, Indem dasselbe aus Begier Nach dir viel Wassers hat.

[4] Wer unterstände sich, den Ball Der Schönheit zu entwenden dir, Die Sonne selber ist kein Held, Der festen Zügel hat.

[5] Mein Wort dringt in die Herzen ein, Seitdem du's angenommen hast; Ja! Ja! gewiß, das Liebeswort Auch seine Wirkung hat.

[6] Der Bogen deiner Augenbrau'n Hat übertroffen in der Kunst Zu schießen, jeden Bogenschütz, Der einen Bogen hat.

[7] Es ward noch Keiner auf dem Pfad Der Liebe wahren Sinns gewiß, Wiewohl nach seiner Faßungskraft, Ein Jeder etwas hat.

[8] Verschwend' mit Ausgelaß'nen nicht, Die Worte der Freygebigkeit, Weil jedes Wort und jeder Spruch Auch seine Zeit und Stelle hat.

[9] Ein schlauer Vogel singet nicht Die Liebeslieder auf der Flur Im Frühling, welcher einen Herbst Noch hinter sich her hat.

[10] Den andern Dichtern sey Hafis: O prahlet nicht mit Eurer Kunst, Vergeßt nicht, daß Hafisens Lied Die Kunst der Rede hat.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.84-10.84

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.84

German Translation

[1] دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

[2] بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند

[3] چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند

[4] بعد از این روی من و آینه وصف جمال
که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

[5] من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب
مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

[6] هاتف آن روز به من مژده این دولت داد
که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

[7] این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد
اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند

[8] همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند

[1] Last night ,at morning time ,me freedom from grief ,they Fate and Destiny gave .
And ,in that darkness of night ,me the water - of - life they gave .

[2] Through the effulgence of the ray of His essence ,me senseless ,and full of love for Him they made
In the world from the cup of splendour of His qualities ,me wine they gave .

[3] It was a morning ,how auspicious and a moment how joyous
That Night - of - Power when me ,this new command as to wine they gave .

[4] After this together are my face and the mirror of the glory of Beauty
For in it ,me news of His splendour they gave .

[5] If I became desire - gainer and happy of heart ,what wonder
Deserving ,I was and me ,these as alms they gave .

[6] That day ,me glad tidings of this fortune the invisible messenger gave
That in respect to that violence and tyranny ,me ,patience and endurance they gave .

[7] All this honey and sugar that from my speech poureth
Is the reward of great patience ,for which me ,Shakh - i - Nabat they^ gave .

[8] The blessing of Hafiz and the breathings of prayer of morning - risers Abids it was
That me ,freedom from the bond of Time's grief they gave .

[9] Tis a wonderful alchemy ,the service of the Pir of the Magians the perfect murshid
His dust ,I became and me degrees of rank like this ,they gave .

[10] That day ,to life of eternity without end that hath no death they caused me to reach
When me ,the writing of freedom from the beauty of death a degree of the degrees of truths they gave .

[11] That moment when Hafiz fell into the snare of Thy tress - tip ,
He spake saying : Me ,freedom for the bond of grief and vexation ,they gave .

[12] Hafiz thankfully scatter the sugar of thanks
Because me ,the dear idol the true Beloved sweet of motion ,they gave .

[1] Gestern Morgens ward mir von Leiden Rettung gegeben In der Finsterniß ward mir Quelle des Lichtes gegeben.

[2] Von dem funkelnden Glanz der Wangen ward ich entseelet, Wein aus dem strahlenden Glas der Schönheit ward mir gegeben.

[3] O der glücklichen Zeit, und o des glücklichen Morgens. In der heiligen Nacht ward ein neues Berat ihm gegeben.

[4] Künftig bleibt mein Gesicht der Spiegel der Schönheit der Freundinn. Von Liebkosungen wird der Spiegel Kunde mir geben.

[5] Bin ich freudigen Herzens und froh, was ist es zu wundern, Ich verdiente, was mir von milder Hand ward gegeben.

[6] Als ich geduldig die Qual, die Leiden des Freundes ertragen, Hat ein verborgener Both die Kunde des Glücks mir gegeben.

[7] Aller Zucker und Honig, der meinen Worten enttraufet, Ward als ein lohnender Zweig für meine Geduld mir gegeben. Damals wußt' ich zuerst, ich würde die Feinde besiegen, Als man wider den Feind Geduld und Kraft mir gegeben.

[8] Mit Hafisens Muth hat der Hauch der Früheaufsteher Mir zuerst von den Banden des Grams Befreyung gegeben.