Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	lasting 1 \| eternal 1
Lemma:	سرمد NOUN

2 Poems contain سرمد

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.13-28.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.13

German Translation

[1] هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم

[2] شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منتهای همت خود کامران شدم

[3] ای گلبن جوان بر دولت بخور که من
در سایه تو بلبل باغ جهان شدم

[4] اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم

[5] قسمت حوالتم به خرابات می‌کند
هر چند کاین چنین شدم و آن چنان شدم

[6] آن روز بر دلم در معنی گشوده شد
کز ساکنان درگه پیر مغان شدم

[7] در شاهراه دولت سرمد به تخت بخت
با جام می به کام دل دوستان شدم

[8] از آن زمان که فتنه چشمت به من رسید
ایمن ز شر فتنه آخرزمان شدم

[9] من پیر سال و ماه نیم یار بی‌وفاست
بر من چو عمر می‌گذرد پیر از آن شدم

[10] دوشم نوید داد عنایت که حافظا
بازآ که من به عفو گناهت ضمان شدم

[1] Although old ,shattered of heart ,powerless ,I have become ,
Whenever I recollected Thy face ,made ,young I became .

[2] Thanks to God that whatever ,from God ,I sought ,
To the limit of my spirit ,prosperous I became .

[3] O young rose - bush the fruit of fortune enjoy for ,
Beneath Thy shade ,the bulbul of the world's garden I became .

[4] At first in eternity without beginning of the word and the cry of the world no news was mine
In the school of grief for thee O murshid a subtlety - knower like this I became .

[5] To the tavern the stage of divine knowledge me ,fate consigneth so that ,thence ,profit and advantage I may reap
As much as like this a sage I go and like that a zahid I became .

[6] To my heart ,the door of reality became opened that day
When ,of the dwellers of Thy court ,the Pir of the Magians ,I became .

[7] In eternal fortune's highway to fortune's throne ,
With the cup of wine ,to the desire of the heart of friends I went .

[8] From that time when the calamity wound of Thy eye reached me ,
From the terrible calamity of the end of Time the last age of this world safe I became .

[9] Not old in years and months ,am I the faithless friend ,it was ,
Who ,swiftly ,like swift life ,passeth by me from grief of that ,old ,I became .

[10] Last night ,me ,glad tidings ,he the Pir of the Magians ,the perfect murshid gave ,saying Hafiz
Come back ; for the pardon of thy sins ,surety I became .

[1] Zum Greise ward ich nichtDurch Monde und durch Jahre,Die Falsche gieng vorbei,Da bin ich alt geworden.

[2] Ich bin zwar alt und krankUnd kräftelos geworden,Allein ich dachte dein,Und bin dann jung geworden.

[3] Es sey gelobt der Herr!Und was ich bat den Herren,Ist mir nach meinem WunschDurch mein Bemüh'n geworden.

[4] O junger Dornenstrauch!Genieße deines Glückes,In deinem Schatten binIch zum Bülbül geworden.

[5] Ich wußte lange NichtsVom Ton und Laut der Welten,Durch deinen Gram bin ichBekannt damit geworden.

[7] Das ew'ge Loos hat michZum Schenkendienst bestimmet,Was ich auch anders that,Ich bin nun so geworden.

[8] Ich bin am Weg des GlücksAuf einem SchicksalsthroneMit einem Glas voll WeinZu Wunsch dem Freund geworden.

[10] Mit jener Stunde, daDein böses Aug' mir zukam,Bin ich nicht mehr besorgtUm's Künftige geworden.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.79-4.79

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.79

German Translation

[1] چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
حقوق خدمت ما عرضه کرد بر کرمت

[2] به نوک خامه رقم کرده‌ای سلام مرا
که کارخانه دوران مباد بی رقمت

[3] نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد
که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت

[4] مرا ذلیل مگردان به شکر این نعمت
که داشت دولت سرمد عزیز و محترمت

[5] بیا که با سر زلفت قرار خواهم کرد
که گر سرم برود برندارم از قدمت

[6] ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی
که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت

[7] روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب
چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت

[8] همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد
که جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت

[1] What kindness it was when ,suddenly ,the dropping of ink of thy pen
Represented the obligations of our service according to the goodness of ,thee .

[2] To me ,salutation thou hast written with the nib of the pen
Be not the work of Time's house without the writing of thee

[3] I say not in mistake ,thou recollectedest me ,heart bereft
For ,in wisdom's account ,mistake lieth not in the pen of thee .

[4] Despicable ,make me not in thanks for this divine favour
That lasting Fortune ,dear and honoured ,held thee .

[5] Come .For ,by thy tress - tip ,I will vow
That even if my head goeth from my body I will not uplift it from the feet of thee .

[6] Of the state of us slain thy heart may become acquainted but only at the time ,
When the tulip blossometh from the dust of those slain of grief for thee .

[7] O beloved w .ith a draught ,assist the soul of us thirsty
When ,from the cup of Jamshid the limpid water of life of Khizr they give thee .

[8] O 'Isa - breeze happy ever be all thy time
For alive became the heart - broken soul of Hafiz by the breath of Thee .

[9] 'Tis the ambush - place and very swiftly thou goest .Be sensible
Do not go swiftly lest ,from the broad king's highway ,should ascend the dust of thee .

[1] Was für eine seltne Gnade War es, welche deiner Feder Alle Dienste unsrer vor'gen Freundschaft aufgezählet hat?

[2] Mit der Spitze dieser Feder Hast du einen Gruß geschrieben, Nie soll das Gebäu der Erde Bleiben ohne deine Schrift! &#

[3] Nimmer sag' ich: du hast Unrecht, Meiner dich noch zu erinnern, Denn es wird dir vom Verstande Nie ein Fehler aufgemerkt.

[4] Dankbar für des Himmels Leitung Darfst du mich noch nicht verachten, Weil das Schicksal dich vor Allen Angesehn und groß gemacht.

[5] Komm, ich will mit deinen Locken Auf beständig mich verbinden, Wenn ich dann den Kopf verliere, Hanget er an deinem Fuß.

[6] Labe meine durst'ge Seele, Nur mit einem Tropfen Hefen, Weil man dich aus Dschemschid's Becher Mit den Fluthen Chiser's tränkt. Sieh! mein Herz steht vor der Thüre, Halt' es doch in Preis und Ehren, Schon deßhalben weil der Himmel Keine Qualen dir geschickt. Ueberall sind Hinterhalte, Gehe du nicht zu verwegen Von der Straße des Verderbens Flieget sonst der Staub dir an.

[8] Ostwind; gleich dem Herren Jesus, Fröhlich seyen deine Zeiten! Denn Hafisens wunde Seele Ward durch deinen Hauch geheil't.

[150] ;