Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	morning 2 \| morning time 2 \| dawn 1
Lemma:	صبحگاه NOUN

4 Poems contain صبحگاهی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.6-1.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.6

German Translation

[1] به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را

[2] ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

[3] مژه سیاهت ار کرد به خون ما اشارت
ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا

[4] دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا

[5] همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایان بنوازد آشنا را

[6] چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی
دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را

[7] به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز
که دعای صبحگاهی اثری کند شما را

[1] To the Sultan's attendants ,who will convey this prayer
In thanks for sovereignty ,away from sight drive not the beggar

[2] From the watcher imperious lust demon of nature ,- I take shelter in my God
Perchance that gleaming light God's bounty and grace may ,for God's sake ,give a little aid .

[3] If Thy dark eye - lash arrow - like made for our blood ,
O Idol think of its deceit in blood - shedding and ,make no mistake lest Thou suffer regret for my blood

[4] When by Thy splendour Thou enkindlest thy face ,Thou consumest a world
From this ,what profit hast Thou that Thou doest no kindness

[5] All night all my life in this hope I am that the breeze of dawn the angel of death
With the message of lovers giving release by death from the world's tumult will cherish me the lover .

[6] O true Beloved what is the tumult that to lovers thou displayedest
Thy face like the gleaming moon ,Thy stature like the heart - ravishing cypress

[7] O murshid to the lover Hafiz morning - rising ,give thou ,for God's sake ,a draught of wine of love
May his prayer of the morning - time avail thee

[8] Hafiz's sorrowful heart that through separation from Thee ,is full of blood ,
What would be its state if ,awhile ,it should attain union with the true Beloved

[1] Wer überbringet das GesuchDen Freunden des Sultanes?Vom Bettler wende nicht den BlickFür deine Herrschaft dankbar.

[2] Ich flücht' vom Nebenbuhler, derDes Teufels ist, ich flüchteZu meinem Gott, vielleicht daß ErDurchs Feuer ihn verzehret.

[3] Wenn deine schwarzen Wimpern dirZum Blutvergießen winken,So denke, daß sie Schelme sind,Laß dich ja nicht verführen.

[4] Du steckst die ganze Welt in Brand,Wenn deine Wangen leuchten,Sag' an, was hast du denn davonDaß du nicht milder herrschest? Geliebte was für Formen sindDem Liebenden erschienen!Welch ein Gesicht dem Monde gleichUnd Wuchs, gleich der Cypreße!

[5] Ich hoffe ganze Nächte langDaß mit dem Hauch des MorgensMir eine Kunde kommen wirdVon meinen trauten Freunden.

[6] Es blutet längst mein armes HerzDurch deine Zauberaugen.O meine Theure blicke herWie du mich hast ermordet!

[7] Hafis! wenn jetzt im TrennungsstandDein Herz sich schon verblutet,Was harret sein, wenn einst GenußDasselbe soll beglücken.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.61-32.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.61

German Translation

[1] ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

[2] کلک تو بارک الله بر ملک و دین گشاده
صد چشمه آب حیوان از قطره سیاهی

[3] بر اهرمن نتابد انوار اسم اعظم
ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی

[4] در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید
بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی

[5] باز ار چه گاه گاهی بر سر نهد کلاهی
مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

[6] تیغی که آسمانش از فیض خود دهد آب
تنها جهان بگیرد بی منت سپاهی

[7] کلک تو خوش نویسد در شان یار و اغیار
تعویذ جان فزایی افسون عمر کاهی

[8] ای عنصر تو مخلوق از کیمیای عزت
و ای دولت تو ایمن از وصمت تباهی

[9] ساقی بیار آبی از چشمه خرابات
تا خرقه‌ها بشوییم از عجب خانقاهی

[10] عمریست پادشاها کز می تهیست جامم
اینک ز بنده دعوی و از محتسب گواهی

[11] گر پرتوی ز تیغت بر کان و معدن افتد
یاقوت سرخ رو را بخشند رنگ کاهی

[12] دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان
گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

[13] جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد
ما را چگونه زیبد دعوی بی‌گناهی

[14] حافظ چو پادشاهت گه گاه می‌برد نام
رنجش ز بخت منما بازآ به عذرخواهی

[1] O them ,in whose face are revealed the splendours of sovereignty ;
And ,in whose thought ,are concealed divine philosophies

[2] In the country of faith ,thy reed it ,may God bless
A hundred fountains of the limpid water of life from a small ink - drop opened .

[3] On Ahriman ,shine not the splendours of the ism - i - a'zam ,
Thine ,is the country and the seal - ring .What thou wishest ,order .

[4] Doubt in Sulaiman's pomp ,whoever displayeth ,
On his wisdom and knowledge ,even the bird and the fish will in mockery laugh .

[5] Though ,sometimes ,on his head ,the cap of sovereignty ,the hawk putteth ,
The usage of sovereignty ,the birds of the mountain of Kaf well know .

[6] That sword ,to which ,out of its own bounty ,the sky giveth lustre ,
Alone ,without the aid of an army ,will sever the world .

[7] In respect of the friend and of the enemy ,pleasantly writeth in the magic figure thy reed
The amulet ,life - increasing for the friend sorcery ,life - decreasing for the enemy

[8] O them ,whose elements are created of the alchemy of honour
And thou ,whose fortune is safe from the disaster of ruin

[10] O King tis a life time since void of wine was my cup
Behold thereof from the slave ,a claim ; and ,from the muhtasib ,testimony

[11] If ,on quarry and mine ,a flash of thy sword fall ,
To the ruby ,red of face ,it giveth the hue of withered yellow grass .

[12] The weakness of the night - sitters ,I know ,thy heart will pity
If ,of the breeze of the morning - time ,my state thou ask .

[13] When ,on the sin of pure Adam ,lightning flashed ,
Us ,the claim to sinlessness how adorneth befitteth

[14] Hafiz since ,sometimes ,thy name the King taketh mentioneth
To him ,grief on account of fortune display not in pardon - seeking ,come back .

[15] O asylum of created beings O bestower of gifts
On poor me whom calamities have visited mercy show

[1] Es strahlt in deinem Angesicht Der Herrschaft Schimmer, In deinem Sinn verstecket sich Die Weisheit Gottes.

[2] elobt sey Gott, es hat dein Kiel Mit einem Tropfen Geöffnet hundert Quellen Licht Im Reich des Glaubens.

[3] Der Schimmer Gottes strahlet nicht Auf Ahrimanen, Du hast das Reich, du hast den Ring, Herrsch' nach Belieben.

[4] Wer über Salomons Gewalt Noch Zweifel heget, Dem lachet in das Angesicht So Fisch als Vogel.

[5] Es setzt der Falke zwar auf's Haupt Ein kleines Häubchen, Doch wissen Herrscherrecht und Brauch Des Kafes Vögel.

[6] Das Schwert, das selbst der Himmel tränkt Mit seinem Wasser, Erobert eine ganze Welt, Doch ohne Heere.

[7] Es schreibet deine Feder schön Für Freund' und Feinde; Des Freundes Leben wird vermehrt, Des Feinds vermindert.

[8] Du hast in dir das Element Des Steins der Weisen; Dein Glück ist von des Unglücks Sturm Sehr weit entfernet.

[9] O Schenke, bringe mir ein Glas Vom Haus des Wirthes, Daß ich mir von dem Klosterstolz Die Kleider wasche. Seit daß die Herrschaft Anfang nahm Bei Adamssöhnen, Hat Keiner dieses noch so gut Wie du begriffen. Der Himmel thuet nichts zu leid Den reinen Engeln, Auf mich häuft sich des Unglücks Last O meine Zuflucht.

[10] Mein Glas ist schon durch lange Zeit Geleert vom Weine, Sieh, so beginn' ich den Proceß, Der Vogt sey Zeuge.

[11] Wenn deines Schwertes Funkelschein In Schachten fiele, So würden die Rubinen selbst Davor erblassen.

[12] Ich weiß, daß du Erbarmung hast Mit Nachtdurchwachern. O frag' den Ost, er saget dir, Wie es mir gehet.

[13] Hat der Empörung Wetterstrahl Bei Menschen eingeschlagen, Wer fraget ums Gebrechliche Von unsern Sünden.

[14] Hafis sey gegen deinen Schah Nicht ungehalten, Wenn der dir auch den Namen raubt, So komm' zurücke! O du der Gnaden Zufluchtsort, Du Huldverspender! Erbarme dich, viel Unglücks kam Auf diesen Armen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.18-10.18

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.18

German Translation

[1] دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد

[2] سر ما فرونیاید به کمان ابروی کس
که درون گوشه گیران ز جهان فراغ دارد

[3] ز بنفشه تاب دارم که ز زلف او زند دم
تو سیاه کم بها بین که چه در دماغ دارد

[4] به چمن خرام و بنگر بر تخت گل که لاله
به ندیم شاه ماند که به کف ایاغ دارد

[5] شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن
مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد

[6] من و شمع صبحگاهی سزد ار به هم بگرییم
که بسوختیم و از ما بت ما فراغ دارد

[7] سزدم چو ابر بهمن که بر این چمن بگریم
طرب آشیان بلبل بنگر که زاغ دارد

[8] سر درس عشق دارد دل دردمند حافظ
که نه خاطر تماشا نه هوای باغ دارد

[1] At the time of beholding His face which is better than the sward retirement from the sward ,our heart hath
For ,like the cypress ,foot - binding it is and like the streaked tulip ,stain it hath .

[2] To the bow of any one's eye - brow ,our head descendeth not
For ,retirement from the world ,the heart of corner - takers lovers of God hath .

[3] Torment on account of the dark violet ,I have because it boasteth of equality with ,or love for His dark tress
Behold thou what conceit in the brain ,the black slave violet of little value hath .

[4] O true Beloved saunter into the sward and gaze at the rose's throne .For the tulip
Resembleth the King's servant ,that ,in the hand ,a cup hath .

[5] In the night of darkness the world and in the desert of its vicissitudes where can one arrive ,
Unless ,in my path ,the lamp of manifestations of glories the luminous candle of His face hath

[6] I and the candle of the morning ,'tis fit if we went together :
For ,in love for the Beloved we consumed and no solicitude for us ,our idol hath .

[7] 'Tis fit that ,in this sward ,I should weep like the winter cloud of January
The joy of the bulbul's nest ,behold the filthy crow hath .

[8] Desire for love's lesson ,hath Hafiz's sorrowful heart
For neither desire for the spectacle ,nor desire for the garden ,the heart hath .

[1] Fluren entbehrt mein Herz im Umgang mit ihrem Gesichte, Wie Cypreßen geformt, hat sie wie Tulpen ein Maal.

[2] Keinem Bogen der Braun hat je mein Kopf sich verneiget, Denn es thun auf die Welt Zellenbewohner Verzicht,

[3] Unruh giebt mir das Veilchen, es haucht die Düfte der Locken, Sieh den Schwarzen nur an, was für ein Hirnegespinst!

[4] Geh' auf die Fluren hinaus, und schau' auf dem Throne die Rose, Tulpen stehen vor ihr, Diener mit Bechern bereit. Bei dem Glanze der Wangen bestiehlt dein Haupthaar die Herzen, Welch ein seltener Dieb, der bei dem Fackelglanz stiehlt.

[5] Schatten der Nacht! und Schrecken der Wüste, was seyd ihr im Stande, Wenn die Fackel der Wang' unsere Straßen erhellt!

[8] Nach der Schule der Liebe verlangt die Seele Hafisens, Deßhalb sehnet sie sich weder nach Aussicht noch Flur.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.31-10.31

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.31

German Translation

[1] سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چه‌ها کرد

[2] از آن رنگ رخم خون در دل افتاد
و از آن گلشن به خارم مبتلا کرد

[3] غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد

[4] من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

[5] گر از سلطان طمع کردم خطا بود
ور از دلبر وفا جستم جفا کرد

[6] خوشش باد آن نسیم صبحگاهی
که درد شب نشینان را دوا کرد

[7] نقاب گل کشید و زلف سنبل
گره بند قبای غنچه وا کرد

[8] به هر سو بلبل عاشق در افغان
تنعم از میان باد صبا کرد

[9] بشارت بر به کوی می فروشان
که حافظ توبه از زهد ریا کرد

[10] وفا از خواجگان شهر با من
کمال دولت و دین بوالوفا کرد

[1] In the morning ,the bulbul Hafiz told a tale to the east wind the Murshid
Saying 0 wind thou sawest for us what calamities love for the face of the rose the true Beloved made .

[2] For that colour of face ,He God cast into my heart the blood of grief
And from this rose - bed eternity without beginning entangled in the thorn of the world with a thousand afflictions me made .

[3] I am the slave of resolution of that graceful one the true Beloved
Who ,without dissimulation and hypocrisy ,the work of liberality made .

[4] Of strangers ,ever I bewail not
For whatever He made that Friend God made .

[5] If of the Sultan ,I formed expectation ,a fault it was
If of the Heart - Ravisher ,I sought fidelity ,tyranny He made .

[6] Be that breeze of the morning pleasant to Him ,
Who ,the remedy for the grief of the night's sitters watchers made .

[7] If the breeze drew aside the veil of the rose the true Beloved and the tress of the hyacinth glories of manifestations
The knot of the coat of the rose - bud the patient traveller's heart loose it made .

[9] To the street of the wine - sellers ,the glad tidings take
That repentance of austerity and of hypocrisy ,Hafiz hath made .

[10] On the part of the respected ones of the city ,fidelity to me ,
The perfection of faith and of fortune ,the Father of Fidelity made .

[1] Morgens hat die Nachtigall kund gethan, Was ihr die Liebe zur Rose gethan.

[2] Wangefarbe färbet mein Herz mit Blut, Weil mir viel Leides die Dornen gethan,

[3] Ich bin jenes Zarten ergebener Knecht, Welcher viel Gutes im Stillen gethan.

[4] Klagen kann ich über die Fremden nicht, Denn die Befreundeten haben's gethan.

[5] Wer vom Schatz der Könige Gold verlangt, Treue von Freunden, hat übel gethan.

[6] Wehe Ost denjenigen, die zum Heil, Nächte durchwachender Manches gethan.

[7] Denn er hat so Schleier als Haar zerwühlt, Knospen das Hemde vom Leibe gethan.

[8] Rundum klagt die Nachtigall Liebespein, Während der Ostwind sich gütlich gethan.

[9] Geh', verkünd' den Trinkenden, daß Hafis Ueber Enthaltsamkeit Buße gethan.

[10] Aus den Herren unseres Landes hat Albuwefa mir das Beste gethan.