Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	'adn 1 \| adn 1
Lemma:	عدن NOUN

2 Poems contain عدن

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.66-28.66

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.66

German Translation

[1] بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

[2] اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

[3] شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم

[4] چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم

[5] صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم

[6] یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد
بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم

[7] بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم

[8] سخندانیّ و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز
بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم

[1] O murshid come sq that the rose of ease and of pleasure we may scatter ,and ,into the cup of existence or of the heart the wine of love and of divine knowledge cast ,
By our inward strength the roof of the sky we rend and to the height of another heaven a new way ,cast .

[2] If an army ,that sheddeth the blood of lovers ,grief raise
Content together are I and the Saki and up its foundation ,we cast .

[3] Into the cup of ruddy wine ,rose - water ,I pour
Into the censer of the wind ,'itr - revolving ,sugar ,I cast .

[4] Minstrel since in thy hand is a sweet instrument ,a sweet song sing
So that ,hand - waving ,we may sing the love - song ,and dancing ,our head down may cast .

[5] O breeze to that lofty quarter of the Beloved ,the dust of our existence cast
It may be that on the spectacle - place of that king of lovely ones 'arifs our glance ,we may cast .

[6] Of reason ,one boasteth another idle talk weaveth
Come before the just Ruler God these disputes ,let us cast .

[7] If the paradise of Adn ,thou desire ,come with us to the tavern of love and of profligacy
So that ,from the foot of the wine - jar the murshid of love thee ,at once into the pool of Kausar ,we may cast .

[8] In Shiraz ,the understanding of verse ,and the speaking well ,they practise not
Hafiz come that ,into another land ,ourselves we may cast .

[1] Komm' laß uns Rosen streuen, Und Wein in Becher werfen, Des Himmels Dach zertrümmern, Und neue Formen werfen.

[2] Sobald des Kummers Heere, Der Treuen Blut vergießen, So will ich mit dem Schenken, Den Bau des Grams zerwerfen.

[3] Wir wollen Rosenwasser In Weingeschirre gießen, Und Zucker in das Rauchfaß, Voll Moschusduftes werfen.

[4] Dein Saitenspiel ist lieblich, O spiele süße Weisen, Damit wir Lieder singen, Und unsre Köpfe werfen.

[5] Bring' Ost den Staub des Körpers, Zu jenem großen Herren, Daß wir auch unsre Blicke, Auf seine Schönheit werfen.

[6] Der Eine prahlt mit Weisheit, Der Andere mit Tugend, Komm' laß uns diese Dinge Dem Richter unterwerfen.

[7] Verlangest du nach Eden, So komm' mit mir zur Schenke, Wir wollen aus dem Weinfaß In den Kewßer Dich werfen.

[8] Gesang und Kraft des Wortes Blüht in Schiras nicht weiter. O komm' Hafis, wir wollen Wo anders hin uns werfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.93-10.93

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.93

German Translation

[1] سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند
همدم گل نمی‌شود یاد سمن نمی‌کند

[2] دی گله‌ای ز طره‌اش کردم و از سر فسوس
گفت که این سیاه کج گوش به من نمی‌کند

[3] تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمی‌کند

[4] پیش کمان ابرویش لابه همی‌کنم ولی
گوش کشیده است از آن گوش به من نمی‌کند

[5] با همه عطف دامنت آیدم از صبا عجب
کز گذر تو خاک را مشک ختن نمی‌کند

[6] چون ز نسیم می‌شود زلف بنفشه پرشکن
وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی‌کند

[7] دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود
جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند

[8] ساقی سیم ساق من گر همه درد می‌دهد
کیست که تن چو جام می جمله دهن نمی‌کند

[9] دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر
بی مدد سرشک من در عدن نمی‌کند

[10] کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند
تیغ سزاست هر که را درد سخن نمی‌کند

[1] Inclination for the sward ,the cypress of my sward the Beloved wherefore maketh not
The fellow - companion of the rose ,wherefore becometh not Memory of the lily wherefore ~ maketh not

[2] To the Beloved I complained last night of the tyranny of His tress .By way of regret
He spake saying To me ,the ear of attention this black curly tress maketh not .

[3] Until ,into the curl of His tress ,went my foolish heart ,
On account of that long journey to the next world the resolution of visiting its native land ,it my heart of itself maketh not .

[4] Submissiveness ,before the bow of His eye - brow ,I keep displaying but ,
Ear - drawn it is .Therefore ,for me ,the ear of attention He maketh not .

[5] Notwithstanding all this perfume of Thy skirt ,in respect of the wind ,wonder cometh to me ,
That ,by Thy passing ,the dust ,the musk of Khutan ,it the wind maketh not .

[6] When with the wind ,the dark violet tress becometh full of twist
Alas of that time of curl of Thy tress what recollection is it that my heart maketh not .

[7] O true Beloved in hope of union with Thee ,the fellow - companion of the soul ,my heart is not
In desire of Thy street ,the service of the body ,my soul maketh not .

[8] If my Saki the true Beloved of silver leg giveth naught but dregs poison
The body all mouth ,like the wine - cup ,who is there that maketh not .

[9] Against my honour ,exercise no tyranny for the bounty of the cloud ,
Without the aid of my tears ,the pearl of 'Adn maketh not .

[10] Not listening to counsel heart given to Thee Hafiz was slain by Thy glance :
Fit is the sword of destruction for him ,who the comprehension of speech of counsel maketh not .

[1] Warum, o schwankende Ceder Neigest du dich zur Wiese nicht! Warum vertraust du der Rose, Und gedenk'st der Narziße nicht!

[2] Ich klagte über die Locken Und den Zauber derselben laut, Sie sprach: es folgt mir im Guten Dieser schwarze Verräther nicht.

[3] Seitdem ich kleinlichen Herzens Locken-Bisam zusammen trag', Verlangt das Herz von entfernten Orten nicht nach der Heimath hin.

[4] Vor ihrem Bogen und Pfeilen Hab ich Bitten und Flehen gewagt, Sie zog die Sehne des Bogens, Und verlieh ihr Gehör mir nicht.

[5] Der Ostwind hauchet im Duften, Spezerei'n und Gewürze aus. Warum verwandelt der innre Sinn Veilchenerde in Moschus nicht?

[6] Nun sind die Locken des Veilchens Aufgerißen vom Hauch des Osts. Warum erinnert mein Herz sich Dieses Bündnißzerreißers nicht.

[7] Entbrannt von Gier nach deinem Genuße Traut der Seele das Herze nicht. Die Seele, dich nur verlangend, Dien't dem Leben des Körpers nicht.

[8] Mein silberschenklichter Schenke, Schenket uns nur die Hefen ein! Wir wünschen ähnlich dem Glas ganz Mund zu werden; wer wünscht es nicht?

[9] O zieh' zurücke die Hände, Meinen Wangen thu' nichts zu Leide! Der Tropfen Thaues wird ohne Meine Thränen zur Perle nicht.

[10] Hafis befolgte dein Wort nicht, Deine Wimpern erstachen ihn Mit Recht! denn Jeder verdienet Tod, der freundlichem Rath nicht folgt.