Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	8
Translated to:	cheek 5 \| cheeks 1 \| face 1
Co-occurrences:	راه 2
Lemma:	عذار NOUN

7 Poems contain عذار

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.6-1.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.6

German Translation

[1] به ملازمان سلطان که رساند این دعا را
که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را

[2] ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را

[3] مژه سیاهت ار کرد به خون ما اشارت
ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا

[4] دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا

[5] همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایان بنوازد آشنا را

[6] چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی
دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را

[7] به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز
که دعای صبحگاهی اثری کند شما را

[1] To the Sultan's attendants ,who will convey this prayer
In thanks for sovereignty ,away from sight drive not the beggar

[2] From the watcher imperious lust demon of nature ,- I take shelter in my God
Perchance that gleaming light God's bounty and grace may ,for God's sake ,give a little aid .

[3] If Thy dark eye - lash arrow - like made for our blood ,
O Idol think of its deceit in blood - shedding and ,make no mistake lest Thou suffer regret for my blood

[4] When by Thy splendour Thou enkindlest thy face ,Thou consumest a world
From this ,what profit hast Thou that Thou doest no kindness

[5] All night all my life in this hope I am that the breeze of dawn the angel of death
With the message of lovers giving release by death from the world's tumult will cherish me the lover .

[6] O true Beloved what is the tumult that to lovers thou displayedest
Thy face like the gleaming moon ,Thy stature like the heart - ravishing cypress

[7] O murshid to the lover Hafiz morning - rising ,give thou ,for God's sake ,a draught of wine of love
May his prayer of the morning - time avail thee

[8] Hafiz's sorrowful heart that through separation from Thee ,is full of blood ,
What would be its state if ,awhile ,it should attain union with the true Beloved

[1] Wer überbringet das GesuchDen Freunden des Sultanes?Vom Bettler wende nicht den BlickFür deine Herrschaft dankbar.

[2] Ich flücht' vom Nebenbuhler, derDes Teufels ist, ich flüchteZu meinem Gott, vielleicht daß ErDurchs Feuer ihn verzehret.

[3] Wenn deine schwarzen Wimpern dirZum Blutvergießen winken,So denke, daß sie Schelme sind,Laß dich ja nicht verführen.

[4] Du steckst die ganze Welt in Brand,Wenn deine Wangen leuchten,Sag' an, was hast du denn davonDaß du nicht milder herrschest? Geliebte was für Formen sindDem Liebenden erschienen!Welch ein Gesicht dem Monde gleichUnd Wuchs, gleich der Cypreße!

[5] Ich hoffe ganze Nächte langDaß mit dem Hauch des MorgensMir eine Kunde kommen wirdVon meinen trauten Freunden.

[6] Es blutet längst mein armes HerzDurch deine Zauberaugen.O meine Theure blicke herWie du mich hast ermordet!

[7] Hafis! wenn jetzt im TrennungsstandDein Herz sich schon verblutet,Was harret sein, wenn einst GenußDasselbe soll beglücken.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.18-16.18

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.18

German Translation

[1] مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

[2] دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی
بکشد زارم و در شرع نباشد گنهش

[3] من همان به که از او نیک نگه دارم دل
که بد و نیک ندیده‌ست و ندارد نگهش

[4] بوی شیر از لب همچون شکرش می‌آید
گر چه خون می‌چکد از شیوه چشم سیهش

[5] چارده ساله بتی چابک شیرین دارم
که به جان حلقه به گوش است مه چاردهش

[6] از پی آن گل نورسته دل ما یا رب
خود کجا شد که ندیدیم در این چند گهش

[7] یار دلدار من ار قلب بدین سان شکند
ببرد زود به جانداری خود پادشهش

[8] جان به شکرانه کنم صرف گر آن دانه در
صدف سینه حافظ بود آرامگهش

[1] The collection of beauteousness and of gracefulness is his cheek resplendent like the moon .
But ,love is not his ,nor constancy .O God love and constancy give him .

[2] My heart - ravisher is the beloved and is a child in sport ,one day ,
He will cruelly slay me and ,in the shara' ,no sin is his .

[3] Verily ,best that from him ,I guard well my heart
For ,bad and good ,he hath not seen and ,of them ,no knowledge hath what he wisheth ,he doeth

[4] From his lip like sugar ,cometh a perfume of milk betokening early childhood
Though from the glance of his black eye trickleth blood betokening ,the slayer

[5] Active and sweet ,fourteen years of age ,an idol ,I have
Whose slave with soul is the resplendent full moon of fourteen days .

[6] O Lord in pursuit of that rose ,newly sprung ,our heart
Went where For ,in this place some time ,it ,we have not seen .

[7] If my beloved ,the heart - possessor ,in this way shattereth my heart army
Quickly ,for his own life - guarding ,him ,the king will take .

[8] Thankfully ,I sacrifice my life if that peerless pearl ,
Its place of rest become the shell the socket of the eye of Hafiz .

[1] Alles Holde vereint dies Mondenantlitz,Doch nicht Treue; o Gott! verleih' ihm Treue!

[2] Mein Geliebter ist ein gepriesner Knabe,Schuldlos bringt er mich einstens um durch Klagen.

[3] Besser ist's, ich verwahr' mein Herz; denn KnabenUnterscheiden das Böse nicht vom Guten.

[4] Milch und Zuckergeschmack entströmt dem Monde,Wenn das Nicken des Augs gleich Blut vergießet.

[5] Einen Götzen von vierzehn Jahren hab' ich,Dessen treu'ster Sklav der volle Mond ist.

[6] Dieser Rose zu lieb entfloh mein Herz, o Gott!Lange hab' ich es nicht gesehen, wo ist es!

[7] Weil die Heere des Freund's das Herz so schlagenWird der Kaiser dieselben hoch belohnen.

[8] Dankbar will ich verspenden meine SeeleWenn die Perle des Aug's Hafisens ruhet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.9-30.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.9

German Translation

[1] خط عذار یار که بگرفت ماه از او
خوش حلقه‌ایست لیک به در نیست راه از او

[2] ابروی دوست گوشه محراب دولت است
آن جا بمال چهره و حاجت بخواه از او

[3] ای جرعه نوش مجلس جم سینه پاک دار
کآیینه‌ایست جام جهان بین که آه از او

[4] کردار اهل صومعه‌ام کرد می پرست
این دود بین که نامه من شد سیاه از او

[5] سلطان غم هر آن چه تواند بگو بکن
من برده‌ام به باده فروشان پناه از او

[6] ساقی چراغ می به ره آفتاب دار
گو برفروز مشعله صبحگاه از او

[7] آبی به روزنامه اعمال ما فشان
باشد توان سترد حروف گناه از او

[8] حافظ که ساز مطرب عشاق ساز کرد
خالی مباد عرصه این بزمگاه از او

[9] آیا در این خیال که دارد گدای شهر
روزی بود که یاد کند پادشاه از او

[1] The down the world's up - springing of the true Beloved's cheek ,eclipsed is the moon by which ,
Is a joyous ring ; but path is none out from it .

[2] The eye - brow the world ,the stage of acquisition of love of the Friend God is the corner stone of the prayer - arch of fortune
There ,thy face rub thy need the degrees of the first and the last world and the ladders of loftiest stages ask from Him .

[3] O thou that art the draught - drinker the holy traveller of the assembly of Jamshid the murshid ,perfect and excellent thy heart keep pure
For a mirror this is the cup world - viewing the heart of the murshid Alas for it .

[5] To the Shaitan of grief ,whatever is possible say and do
With the wine - sellers to whom no access is his I have taken shelter from him .

[6] Saki the luminous lamp of wine on the sun's path keep
Say : the torch of the morning enkindle from it .

[7] O murshid on the day - record of our deeds ,a little water of thy kindness scatter
Perchance ,the letters of sin ,one can efface with it .

[8] Hafiz ,who ,the arrangement of the assembly of the lovers straight made ,
The space of this banquet - place be not void of him

[9] In this fancy ,that a city - beggar hath ,
May it be that ,one day ,the king may make recollection of him .

[1] Der Freundes Wangen Flaum, Der selbst den Mond ergriffen, Ist zwar ein schöner Ring, Doch hat er keinen Ausweg.

[2] Der Freundinn Augenbrau'n Sind stets des Glückes Wohnort, Dort reibe deine Stirn', Dort klage deine Nöthen.

[3] Du Hefentrinker Dschems, O halte rein den Busen, Ein Spiegel ist er, ach! Vor dem sich nichts verstecket.

[4] Der Zellenmänner Thun Macht mich zum Weinverehrer, Sieh' diesen Rauch nur an, Der meine Schriften schwärzet.

[5] Sag' zu dem Teufel gram: Thu', was dir nur beliebet, Ich habe mich vor dir Zu Trunknen schon geflüchtet.

[6] O Schenke, halt' das Glas Als Leuchte zu der Sonne, Und sag': hier zünde an Die Fackel deines Morgens.

[7] O schütte Wasser aus Auf's Tagbuch unsers Thuns, Wegwaschest du vielleicht Damit der Sünden Zeiten.

[8] Hafis hat angestellt Der Liebenden Versammlung, Daher sey dieser Platz Nie leer von seinem Daseyn!

[9] Wird sich der Träumerei'n, Mit der sich Bettler schmeicheln, Wird sich derselben wohl Der Fürst einmal erinnern?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.6-31.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.6

German Translation

[1] در سرای مغان رفته بود و آب زده
نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده

[2] سبوکشان همه در بندگیش بسته کمر
ولی ز ترک کله چتر بر سحاب زده

[3] شعاع جام و قدح نور ماه پوشیده
عذار مغبچگان راه آفتاب زده

[4] عروس بخت در آن حجله با هزاران ناز
شکسته کسمه و بر برگ گل گلاب زده

[5] گرفته ساغر عشرت فرشته رحمت
ز جرعه بر رخ حور و پری گلاب زده

[6] ز شور و عربده شاهدان شیرین کار
شکر شکسته سمن ریخته رباب زده

[7] سلام کردم و با من به روی خندان گفت
که ای خمارکش مفلس شراب زده

[8] که این کند که تو کردی به ضعف همت و رای
ز گنج خانه شده خیمه بر خراب زده

[9] وصال دولت بیدار ترسمت ندهند
که خفته‌ای تو در آغوش بخت خواب زده

[10] بیا به میکده حافظ که بر تو عرضه کنم
هزار صف ز دعاهای مستجاب زده

[11] فلک جنیبه کش شاه نصره الدین است
بیا ببین ملکش دست در رکاب زده

[12] خرد که ملهم غیب است بهر کسب شرف
ز بام عرش صدش بوسه بر جناب زده

[1] The door threshold of the magians' house was swept and water - sprinkled
At the door the Pir sat ,and to old and to young ,salutation gave .

[2] In his service ,the cup - lifters topers all loin - girt
But ,with the cap - crown ,the canopy above the cloud was fixed .

[4] In that chamber of privacy ,notwithstanding all her graces ,the bride of fortune
Placed indigo and ,on the tress of dark ,fragrant musk ,musk shed .

[5] The angel of mercy the perfect murshid took the cup of delight ma'rifat
And from the dregs ,on the face of Hur and of Pari seekers of God rose - water ,dashed .

[6] From the grace and the strife in state of restlessness of the Sakis the seekers possessed of excellence sweet of work ,
Sugar broke asunder ; its petals the lily shed its cords the harp snapped .

[7] To the bride of fortune salutation ,I made and ,with laughing face ,she spake
Saying O sufferer of wine - sickness ,poor ,wine stricken

[8] Who doeth this that thou ,with weak judgment and reason ,hast done
From the treasure wine - house ,thou hast gone and thy tent on the waste hast pitched .

[9] Thee ,union with wakeful fortune ,I fear that they fate and destiny will not give ;
For thou art asleep in the embrace of fortune ,sleep stricken/'

[10] Hafiz to the wine - house ,come that to thee ,I may present
Of those whose prayers are answered a hundred ranks arrayed

[11] The sky is the led - horse leader of king Nasratu - d - Din
Come ; his hand in his stirrup ,behold the angel hath fixed .

[12] For the sake of gaining honour ,wisdom ,that is inspired of the Hidden ,
From the vault of the ninth heaven ,a hundred kisses on his majesty cast .

[1] Die Schenke war gekehrt und rein gewaschen, Er setzte sich mit Alt und Jung dort nieder.

[2] Die Trinker standen all zum Dienst bereitet, Doch ohne Haube flog er hoch in Himmel.

[3] Der Mond wird von des Bechers Glanz verdunkelt, Die Sonnenstraße war des Knaben Wange.

[4] In diesem Winkel hat die Braut des Glückes Die Brauen und das Haar sich schwarz geschmücket.

[5] Ein Engel übergoß Huris, Perien Mit Wollustnecktar statt mit Rosenwasser.

[6] Die Buhlerinn der süßen Schenken haben Zerstört den Kreis, verstreuet die Jasminen.

[7] Ich grüßte ihn und lächelnd gab er Antwort: Du ohne Geld und Gut, der dich berauschest,

[8] Wer hat so was wie du gethan? Aus Schwäche, Vom Hause fern das Zelt zu Grund zu richten.

[9] Ich fürcht', es wird das wache Glück dich fliehen, Weil du das schlafbefleckte hast umarmet.

[10] In's Weinhaus komm' Hafis, ich will dir zeigen Zehntausend Reihen von erhörten Wünschen.

[11] Der Himmel führt des Schahs Paradepferde, Die Engel legen Hand an seinen Bügel.

[12] Sieh die Vernunft, die das Verborgne kennet, Sie wirft dir Küsse zu vom Himmelsdache.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.64-10.64

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.64

German Translation

[1] گل بی رخ یار خوش نباشد
بی باده بهار خوش نباشد

[2] طرف چمن و طواف بستان
بی لاله عذار خوش نباشد

[3] رقصیدن سرو و حالت گل
بی صوت هزار خوش نباشد

[4] با یار شکرلب گل اندام
بی بوس و کنار خوش نباشد

[5] هر نقش که دست عقل بندد
جز نقش نگار خوش نباشد

[6] جان نقد محقر است حافظ
از بهر نثار خوش نباشد

[1] Without the beloved's face ,the rose is not pleasant ,
Without wine ,spring is not pleasant .

[2] The border of the sward and the air of the garden
Without the beloved of tulip cheek is not pleasant .

[3] The dancing of the cypress ,and the rapture of the rose ,
Without the song of the hazar is not pleasant .

[4] With the beloved ,sugar of lip ,rose of body ,
To be without kiss and embrace is not pleasant .

[5] Every picture that reason's hand depicteth ,
Save the picture of the living beauteous idol is not pleasant .

[6] Hafiz the soul is but a despicable coin
For scattering on the true Beloved it is not pleasant .

[1] Rosen sind ohne Rosenwangen nicht lieblich, Ohne den Wein sind Frühlingstage nicht lieblich.

[2] Reize der Flur, und laue Lüftchen des Hains sind Ohne der Tulpenflur der Wangen nicht lieblich.

[3] Siehe der Tanz der Ceder, die Ruhe der Ros' ist Ohne den Laut der Nachtigallen nicht lieblich.

[4] Mädchen mit Rosenwuchs und zukrigem Mund sind Ohne Umarmung, ohne Küße nicht lieblich.

[5] Mag der Verstand Gemälde betrachten, Ist's nicht das Bild des Liebchens, nimmer ist's lieblich. Lieblich sind Flur, und Wein und Rosen; doch wiße Ohne Gespräch der Freundinn sind sie nicht lieblich.

[6] Seelen, Hafis, so kleine winzige Münze Vor den Geliebten auszustreu'n ist nicht lieblich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.120-10.120

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.120

German Translation

[1] کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود

[2] بنوش جام صبوحی به ناله دف و چنگ
ببوس غبغب ساقی به نغمه نی و عود

[3] به دور گل منشین بی شراب و شاهد و چنگ
که همچو روز بقا هفته‌ای بود معدود

[4] شد از خروج ریاحین چو آسمان روشن
زمین به اختر میمون و طالع مسعود

[5] ز دست شاهد نازک عذار عیسی دم
شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود

[6] جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود

[7] چو گل سوار شود بر هوا سلیمان وار
سحر که مرغ درآید به نغمه داوود

[8] به باغ تازه کن آیین دین زردشتی
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود

[9] بخواه جام صبوحی به یاد آصف عهد
وزیر ملک سلیمان عماد دین محمود

[10] بود که مجلس حافظ به یمن تربیتش
هر آن چه می‌طلبد جمله باشدش موجود

[1] Now that from non - existence to existence into the sward the world ,the field of this ,and of the next ,world hath come the rose man
And ,at its foot ,the violet in homage hath laid its head ,

[2] Drink a cup of morning wine to the throb of the drum and the harp
Kiss the Saki's chin to the melody of the reed and the lyre .

[3] In the rose - season ,sit not without wine ,and the mistress ,and the harp
For like time ,its permanency is marked only a week .

[4] From the mansions of odoriferous herbs ,luminous like the sky became
The earth with the auspicious star ,and the happy natal star .

[5] From the hand of a beauty ,tender of cheek ,'Isa of breath ,
Drink wine and give up the tale of Ad and Samud .

[6] In the season of the lily and of the rose ,the world became like highest paradise
But ,what profit since in it no perpetuality is possible

[7] When the rose becometh ,like Sulaiman ,a rider on the air ,
In the morning when the bird entereth upon the melody of Da ,ud .

[8] In the garden of thy existence renew the usages of the faith of Zardusht ,
Now that the red tulip hath kindled the fire of Nimrud .

[9] Demand the brimful cup to the memory of the Asaf of the age ,
The Vazir of the Land of Sulaiman ,'Imadu - d - Din Mahmud .

[10] By the blessing of his instruction ,it may be that the assembly of Hafiz
Whatever it may seek ,for it all may be ready .

[11] Bring wine .For ,ever imploring aid ,Hafiz
Is ,and will be ,to the bounty of the mercy of the Forgiver God

[1] Jetzt da auf den Wiesen Rosen Aus dem Nichts in's Daseyn treten, Und die Veilchen sich vor ihnen Zur Anbetung niederwerfen,

[2] Trink' ein Glas des Morgenweines, Zu dem Ton der Duff und Leyer! Küß' das Kinn des lieben Schenken, Bei dem Ton der Flöt' und Laute.

[3] In der Zeit der Rosen sitz' nicht Ohne Wein und ohne Schönen. Denn sie gehen schnell vorüber, In dem Zeitraum einer Woche.

[4] Sieh die Erd' ist wie der Himmel, Durch gestirnte Würzeblumen, Unter gutem Glücksgestirne Klar, und aufgehellet worden.

[5] Aus der Hand von zarten Schönen, Deren Odem Wunderhauch ist, Trinke Wein und frag' mit nichten, Um Themud's und Aad's Geschichten.

[6] Lilien und Rosen machen Aus der Welt ein ew'ges Leben, Doch was nütz't es uns, die dennoch Hier nicht ewig bleiben können.

[7] Weil, wie Salomon, die Rose Auf des Ostens Rücken reitet, Und die Nachtigall des Morgens, Wie einst David, Psalmen singet.

[8] Weck den Feuerdienst Sarduschten's, In dem Garten auf zum Leben, Jetzt da dorten Nimrods Feuer Tulpen angezündet haben.

[9] Fodre vollgefüllte Becher, Trinke sie auf die Gesundheit Des Mahmud Amadeddines Rath's von Salomon dem Zweyten.

[10] Such' Hafis in seinen Tagen Deine Wünsche zu erreichen, Denn der Schatten seiner Milde Reichet bis zur Ewigkeit hin.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.22-4.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.22

German Translation

[1] تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

[2] چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست

[3] در خم زلف تو آن خال سیه دانی چیست
نقطه دوده که در حلقه جیم افتادست

[4] زلف مشکین تو در گلشن فردوس عذار
چیست طاووس که در باغ نعیم افتادست

[5] دل من در هوس روی تو ای مونس جان
خاک راهیست که در دست نسیم افتادست

[6] همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست
از سر کوی تو زان رو که عظیم افتادست

[7] سایه قد تو بر قالبم ای عیسی دم
عکس روحیست که بر عظم رمیم افتادست

[8] آن که جز کعبه مقامش نبد از یاد لبت
بر در میکده دیدم که مقیم افتادست

[9] حافظ گمشده را با غمت ای یار عزیز
اتحادیست که در عهد قدیم افتادست

[1] Since thy tress - tip ,into the power of the breeze ,fell ,
My distraught heart ,into two pieces on account of grief ,fell .

[2] In the midst of the dark morning morning - twilight is thy eye of sorcery
This is the degree ,whereto this prescription ,ineffective fell became

[3] That mole in the curve of thy tress knowest thou what it is
It is a dot of ink ,that ,in the curve of jim f e u .

[4] In the rose - bed of the garden of thy cheek ,thy musky tress ,
What is it A peacock ,that ,in the garden of delights Paradise fell .

[5] O Friend of my soul In desire of thy perfume ,my heart ,
Behind following the wind ,as road - dust ,fell .

[6] Like the dust ,this dusty body cannot rise
From the head of thy street since it severely fatally fell .

[7] O thou of Isa life - giving breath the shade of thy cypress stature on my body ,
Is the reflection of a soul ,that ,on the rotten bone ,fell .

[8] O Beloved In memory of Thy lip ,that one ,whose place is none save the ka'ba ,
I saw that ,the fate of being a dweller ,at the Tavern - door ,him befell .

[9] O dear soul With grief for thee ,to Hafiz heart - lost
Is a great friendship that ,in the ancient covenant ,fell .

[1] Seit deine Locke in die Hand Des Ostwinds ist gefallen, Ist mein zerstörtes Herz aus Gram Durch dich entzwey gefallen.

[2] Ein Meisterstück der schwarzen Kunst Sind deine Zauberaugen, Doch bleibt es wahr, es ist darinn, Ein Fehler vorgefallen.

[3] Was sind die schwarzen Pflästerchen Im Wirbel deiner Locken? Es ist nichts als ein Doppelpunkt Der in ein C gefallen.

[4] Was ist das Moschusfarbe Haar Beim Rosenbeet der Wangen? Es ist des Paradieses Pfau Der auf die Flur gefallen.

[5] O Seelentrauter aus Begier Nach deinem Wohlgeruche, Ist selbst mein Herz im Staub des Wegs Zum Fuß des Osts gefallen.

[6] Mein Leib vermag nicht wie der Staub Vom Boden aufzustehen, Weil er von deiner Gnadenhöh' So schwer herabgefallen.

[7] Dein Schatten ist o Wundermann! Für den erstorbnen Körper, Der Glanz vom Lebensäther, so Auf morsch Gebein gefallen.

[8] Selbst jene Frommen, die zuvor Nichts als die Kaaba kannten, Sind mit dem Lobe deines Munds Zur Thür hereingefallen.

[9] Du stimmest überein o Gram Mit dem gefallnen Herzen, Hafisen sey von Ewigkeit Schon dieses Loos gefallen.