Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	vanished 1 \| unexplained 1
Lemma:	فوت NOUN

3 Poems contain فوت

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.2-12.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.2

German Translation

[1] عید است و آخر گل و یاران در انتظار
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار

[2] دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار

[3] دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار

[4] جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار

[5] خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار

[6] می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار

[7] گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار

[8] زان جا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار

[9] ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

[10] حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار

[1] Tis the 'id and ,at last ,the rose and friends are in expectation
Saki in the king's resplendent face ,behold the effulgent moon and bring wine .

[2] From the spring - season of the rose ,I had uplifted my heart for in the rose - sea - son ,I drink no wine wander not about the forbidden and ,in the service of the pure ,acquire perfection but ,
In it the blessing of the pure ones of the time did no great work effected little

[3] To the world ,attach not the heart and of the intoxicated one the holy traveller inquire ,
Of the bounty of the cup and of the tale of Jamshid .

[4] Naught have I in hand ,save life's cash : the wine is where
That it also ,on the Saki's glance ,I may scatter .

[5] Joyous is pleasant fortune and pleasant is the merciful king .
O Lord From time's eye - wound ,them preserve .

[6] To the slave's verse ,drink wine .For another decoration giveth
Thy bejewelled cup to this royal pearl the murshid

[8] For the reason that Thy merciful disposition is the screen - concealer ,
On our heart ,bestow pardon for it is a little cash of small proof .

[9] I fear that ,on the day of rising ,up ,rein on rein equally urge
The rosary of the holy Shaikh ,and the khirka of the profligate ,wine - drinker .

[10] Hafiz since fasting austerity and chastity hath departed and the rose love's season also departeth ,
Helpless ,drink wine of love for ,from the hand ,the goal of work hath departed .

[1] Heut ist das Fest, die Rosen sind fort, und die Freund' in Erwartung,Schaut in Schenkengesicht Mondenglanz, bringet mir Wein!

[2] Längstens hatte mein Herz Verzicht gethan auf die Rosen,Aber frommes Gebet rettete einige noch.

[3] Schenke dein Herz nicht der Welt, und frage einen Betrunknen,Um's wohlthätige Glas, um die Geschichte Dschemschids.

[4] Seelengold ist alles Vermögen, o bringet den Wein her,Daß ich auch diesen verspend', süßeren Lohnes gewiß.

[5] Glücklich ist das Reich, und gnädig unser Beherrscher,Vor den Gefahren der Zeit schirme, beschütz' ihn o Herr!

[6] Seines Dieners Gesang entström' den Kehlen bei'm Weine,Glänzende Perlen verleih'n Gläsern den herrlichsten Glanz.

[7] Ist das Frühmal vorbei, so hat es nichts zu bedeuten,O ihr Freunde des Freund's brechet die Fasten mit Wein!

[8] Gerne verhüllt dein edeler Sinn die Fehler mit Schleiern,Zürne mir nicht, denn mein Herz ist von zu leichtem Gehalt.

[9] Wahrlich ich fürchte mit Recht, es geh'n am Tag' des GerichtesEinstens Hand in Hand Trinker und Scheiche den Weg.

[10] Nun ist die Fasten vorbei, die Rosen Hafis gehen zu Ende.Trinke du immerhin Wein, beßeres ist nicht zu thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.6-30.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.6

German Translation

[1] ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو
زینت تاج و نگین از گوهر والای تو

[2] آفتاب فتح را هر دم طلوعی می‌دهد
از کلاه خسروی رخسار مه سیمای تو

[3] جلوه گاه طایر اقبال باشد هر کجا
سایه‌اندازد همای چتر گردون سای تو

[4] از رسوم شرع و حکمت با هزاران اختلاف
نکته‌ای هرگز نشد فوت از دل دانای تو

[5] آب حیوانش ز منقار بلاغت می‌چکد
طوطی خوش لهجه یعنی کلک شکرخای تو

[6] گر چه خورشید فلک چشم و چراغ عالم است
روشنایی بخش چشم اوست خاک پای تو

[7] آن چه اسکندر طلب کرد و ندادش روزگار
جرعه‌ای بود از زلال جام جان افزای تو

[8] عرض حاجت در حریم حضرتت محتاج نیست
راز کس مخفی نماند با فروغ رای تو

[9] خسروا پیرانه سر حافظ جوانی می‌کند
بر امید عفو جان بخش گنه فرسای تو

[1] O thou that hast the kaba of sovereignty ,true to the stature - of thine ;
Decoration hath the crown and the seal - ring from the lofty jewel of thiue .

[2] Momently ,to the sun of victory ,giveth rise ,
From out of the imperial cap ,the cheek of moon form of thine .

[3] The splendour - place of the bird of fortune is wherever ,
Its shadow casteth the Huma of the canopy ,sphere - scraping of thine .

[5] From its beak of eloquence droppeth the water of life ,
The parrot sweet of note that is ,O king the sugar - devouring reed of thine .

[6] Although the sun of the sky is the eye and the lamp of the world ,
The light - giving of its eye is only the dust of the foot of thine

[7] What Sikandar desired and him ,time gave not
Was a draught of pure water of the cup ,life - refreshing ,of thine .

[8] Not in the fold of thy majesty is need of the representation of need
Concealed is the secret of none to the splendour of the judgment of thine .

[9] O Khusrau Youthfulness putteth the elderly head of Hafiz
In hope of the pardon ,life - giving ,sin - forgiving of thine .

[1] Es ziemet deinem Wuchs der Herrschaft Kleid, Es schmückt dein hoher Sinn den Ring, den Thron.

[2] Die Sonne der Erbarmung gehet auf Vor deinem wundervollen Angesicht;

[3] Es sitzt des Paradieses Vogel auf, Wo deines Vogels Schatten niederfällt.

[4] Man zankt sich tausendmal um das Gesetz, Und doch hältst du die Wissenschaft zurück.

[5] Dein Papagey, das ist dein Zauberkiel, Verströmt die Fluthen der Wohlredenheit.

[6] Wiewohl des Himmels Aug' die Sonne ist, Doch schmücket deiner Füße Staub ihr Licht.

[7] Was Alexander wollt' und nicht erhielt Ist deines reinen Glases Hefen nur.

[8] Was braucht es unsre Noth, dir kund zu thun! Nichts bleibt geheim vor deines Auges Strahl.

[9] O Herr, Hafisens graues Haupt wird jung, In Hoffnung, daß du mir verzeihen wirst.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.35-10.35

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.35

German Translation

[1] بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد
باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

[2] طوطی ای را به خیال شکری دل خوش بود
ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد

[3] قره العین من آن میوه دل یادش باد
که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد

[4] ساروان بار من افتاد خدا را مددی
که امید کرمم همره این محمل کرد

[5] روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار
چرخ فیروزه طربخانه از این کهگل کرد

[6] آه و فریاد که از چشم حسود مه چرخ
در لحد ماه کمان ابروی من منزل کرد

[7] نزدی شاه رخ و فوت شد امکان حافظ
چه کنم بازی ایام مرا غافل کرد

[1] A bulbul Hafiz drank the blood of the liver in grief and gained a rose a son
With a hundred thorns ,perturbed his heart ,the wind of ,envy^ made .

[2] In the desire of a piece of sugar a son glad was the heart of the parrot Hafiz
Suddenly ,vain the picture of hope the son decay's torrent made .

[3] Ever be his memory my eye's cool lustre ,that fruit of my heart
That easy went in death and hard my work of life made .

[4] O camel - driver perfect Murshid my load of grief hath fallen .For God's sake ,a little help
For me ,fellow - traveller with this litter the holy traveller hope of thy kindness made .

[5] Hold not contemptible my dusty face and watery weeping eye
Of this straw mixed clay ,our hall of joy ,the azure sphere hath made .

[6] Sigh and lamentation that ,through the envious eye of the sphere's moon ,
His dwelling in the niche of the tomb ,the moon of bow - like eye - brow the son hath made .

[7] Hafiz Shah - rukh castle thou didst not ; and the time of opportunity hath departed .
What shall I do Me careless ,Time's sport hath made .

[1] Eine Nachtigall hat sich mit Herzblut Eine Rose eigen gemacht, Doch der Wind des Neides hat ihr Herz mit Hundert Dornen elend gemacht.

[2] Sieh', ein Papagey war frohen Herzens Aus Begier nach Zuckergenuß, Gählings hat der Waldstrom des Verderbens All' sein Glück zu Wasser gemacht.

[3] Meiner Augen Freude war des Herzens Frucht, noch immer denk' ich daran, Ach sie ist so leicht von mir entflohen, Hat das Herz so schwer mir gemacht!

[4] Karawanenführer, meine Ladung Ist gefallen, hilf mir bey Gott! Denn die Hoffnung nur auf deine Gnaden Hat mich hieher reisen gemacht.

[5] Du verachte nicht mein Angesicht voll Staubes, mein befeuchtetes Aug' Denn aus diesem Mörtel hat der Himmel Seine Freudenwohnung gemacht.

[6] Wehe! ob dem Neideraug', mit welchem Auf mich sah vom Himmel der Mond, Hat mein Mond mit seinen Bogenbrauen Sich das Grab zur Stätte gemacht.

[7] Ach Hafis, die Zeit hast du versäumet, Nun ist alle Möglichkeit hin. Aber was war sonst zu thun! das Spiel des Himmels hat mich sorglos gemacht.