Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	holy 2 \| chaste 1
Lemma:	قدسی ADJ

3 Poems contain قدسی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.8-16.8

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.8

German Translation

[1] خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش
خداوندا نگه دار از زوالش

[2] ز رکن آباد ما صد لوحش الله
که عمر خضر می‌بخشد زلالش

[3] میان جعفرآباد و مصلا
عبیرآمیز می‌آید شمالش

[4] به شیراز آی و فیض روح قدسی
بجوی از مردم صاحب کمالش

[5] که نام قند مصری برد آن جا
که شیرینان ندادند انفعالش

[6] صبا زان لولی شنگول سرمست
چه داری آگهی چون است حالش

[7] گر آن شیرین پسر خونم بریزد
دلا چون شیر مادر کن حلالش

[8] مکن از خواب بیدارم خدا را
که دارم خلوتی خوش با خیالش

[9] چرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجر
نکردی شکر ایام وصالش

[1] O happy Shiraz ,and its peerless site
O Lord it from decline ,preserve .

[2] For our Ruknabad ,a hundred praises ,
Whose limpid water life to Khizr gave .

[3] Between Ja'farabad and Musalla ,
Ambergris - mixing ,cometh its cool north wind .

[4] To Shiraz ,come ; and the bounty of the holy spirit Jibra .il '
For it ,from the man endowed with perfection Hafiz ask .

[5] Here in Shiraz who mentioneth Egyptian candy
For the sweet ones the lovely ones ,the beloved ones ,the utterers of sweet words ,of Shiraz have not given imputed to it shame .

[6] O breeze of that lovely ,wholly intoxicated wanton ,
News ,what hast thou Her state is what

[7] If that sweet one spill my blood ,
O heart it ,like mother's milk ,lawful hold .

[8] For God's sake ,from this dream ,awake me not ,
For ,in its image ,a sweet pleasure I have .

[9] Hafiz when of separation ,thou art affrighted ,why
Offeredest not thou thanks for the time of union with the beloved

[1] Heil dir Schiras und deiner unvergleichlichen Gegend!Gott bewahr' dich vor dem Verfalle!

[2] Hundertmal seyen gesegnet durch Ihn des Roknabads Fluthen,Weil sie Chisers Kristalle verspenden.

[3] Zwischen Dschaferabad und dem weit berühmten MosellaWehet der Nordwind Ambragerüche.

[4] Komm' nach Schiras und suche die Gaben des heiligen Geistes

[5] Wer hat jüngst vom Kandelzucker Aegyptens gesprochenOhne daß Süßlippichte zürnten?

[6] Ostwind bringst du mir von trunkenen Luliern Kunde?Welche Kunde von ihrem Befinden?

[7] O mein Herz! wenn dein Blut das süße Mädchen vergießet,Soll es wie Muttermilch dir gedeihen.

[8] Gott! erwecke mich nicht aus diesem Traum, denn es leistetMir das Bild des Liebchens Gesellschaft.

[9] Wenn du Hafis die Leiden der Trennung befürchtest, o sag' mir,Dankst du nicht für die Zeit des Genußes?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.137-10.137

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.137

German Translation

[1] اگر آن طایر قدسی ز درم بازآید
عمر بگذشته به پیرانه سرم بازآید

[2] دارم امید بر این اشک چو باران که دگر
برق دولت که برفت از نظرم بازآید

[3] آن که تاج سر من خاک کف پایش بود
از خدا می‌طلبم تا به سرم بازآید

[4] خواهم اندر عقبش رفت به یاران عزیز
شخصم ار بازنیاید خبرم بازآید

[5] گر نثار قدم یار گرامی نکنم
گوهر جان به چه کار دگرم بازآید

[6] کوس نودولتی از بام سعادت بزنم
گر ببینم که مه نوسفرم بازآید

[7] مانعش غلغل چنگ است و شکرخواب صبوح
ور نه گر بشنود آه سحرم بازآید

[8] آرزومند رخ شاه چو ماهم حافظ
همتی تا به سلامت ز درم بازآید

[1] If ,by my door ,that holy bird the true Beloved come back
To me ,elderly of head ,my passed life may come back .

[2] With these my tears like rain ,I hope that
The lightning of fortune ,that departed from my sight ,may come back .

[3] That one the true Beloved the dust of the sole of Whose foot was the crown of my head ,
I will exercise sovereignty ,if to me He come back .

[4] In pursuit of Him the Beloved I will go and to dear friends ,
If forth from these troubles my person come not ,news of me may come back .

[5] If ,precious ,I make not the scattering of the true Beloved's foot ,
For what other work ,may the jewel of my soul come back

[6] From the roof of happiness ,I beat the drum of a fresh fortune ,
If I see that to me ,the moon of new journey the young moon may come back .

[7] Its preventer is the twang of the harp the talk of Arifs and the sweetness of sleep of morning the carelessness of the careless
If not ,if He hear my morning sigh ,He may come back .

[8] Desirous of the King's face like the moon ,I am Hafiz
A blessing ,so that in safety ,by my door ,He may come back .

[1] Wenn dieser Paradiesesvogel Zu meiner Thür zurückkommt, So weiß ich, daß vergangenes Leben Im Alter noch zurückkommt.

[2] Ich hoffe von der Fluth der Thränen, Die aus den Augen regnet, Daß meines Glückes Wetterleuchten Ein andermal zurückkommt.

[3] Denjenigen, der meine Scheitel Wie Staub zertritt mit Füßen, Will ich zum Kaiser machen, Wenn er zu mir zurückkommt.

[4] Ich möchte hinter ihr her gehen, Indem auf diese Weise, Zu meinen Freunden doch die Kunde, Wenn nicht der Mann zurückkommt.

[5] Göß' ich nicht aus der Seele Perlen, Zu meines Freundes Füßen, So wüßt' ich nicht, was für ein Nutzen Davon mir wohl zurückkommt.

[6] Ich will den Lärm der Freude schlagen, Vom Dache meines Glückes, Sobald ich sehe, daß die Freundinn, Die fortgereis't, zurückkommt.

[7] Der Morgenschlaf, der Ton der Laute, Dies hindert meine Freundinn, Die, wenn sie meine Seufzer höret, Gewiß zu mir zurückkommt.

[8] Es sehnt Hafis sich gleich dem Monde Nach seines Schahes Wangen, Bemühet euch, daß er mit Wohlfahrt Zu meiner Thür zurückkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.1-4.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.1

German Translation

[1] ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

[2] خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

[3] درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[4] راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[5] تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[6] هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

[7] دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[8] تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[9] ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[10] حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

[1] O chaste beloved Who draweth the fastening of the veil of thee
O lovely bird of Paradise grain and water ,who giveth thee

[2] Went sleep from my eye in this liver - consuming thought -
Whose bosom is the dwelling and sleeping place of thee

[3] The darvish ,thou askest not and I fear that there is
Neither thought of his forgiveness ,nor care for his punishment ,to thee .

[4] That eye of intoxication struck and made restless the path of the lover's heart
From this way ,'tis manifest that wine is intoxicated of thee .

[5] The great arrow of a glance that ,at my heart ,thou castedest ,missed
Let us see what designeth the good judgment of thee .

[6] The wail and plaint that I made ,all thou heardest not
O idol 'tis manifest that lofty is the station of thee .

[7] In this desert of divine knowledge the water pool stage of purpose is far .Keep sense ,
So that the Ghul one outwardly good inwardly bad of the desert ,may not ,with the mirage ,deceive thee .

[8] O heart while in the path of old age ,by what way goest thou
In mistake ,all at once ,became expended the season of youth of thee .

[9] O thou heart - kindling palace that art the dwelling of affection ,
O Lord ruined ,let not the calamity of time make thee .

[10] Hafiz is not a slave who fleeth from his master ,
Show a little kindness come back for I am ruined through reproach of thee .

[1] O Schönheit aus des Himmels Kreis, Wer lüftet deinen Schleier! O Vogel aus dem Paradies, Wer giebt dir Korn und Wasser?

[2] Der Schlaf entfloh aus meinem Aug' Vom brennenden Gedanken, In wessen Arm, an wessen Brust Des Nachts du liegst und ruhest.

[3] Du fragst nicht viel um den Derwisch, Deßwegen fürcht' ich wahrlich, Du denkest nur auf heute stets, Und nicht auf gute Werke.

[4] Dein trunknes Auge hat am Weg Die Liebenden gemordet, Wer dächte wohl von deinem Wein, Daß er so mördrisch wäre.

[5] Verfehlet hat der Wimper Pfeil Mein Herz, worauf er zielte, Eröffne mir, was denkest du, Nun weiter noch zu machen.

[6] Nie drang mein Klagen und Geschrey Hinauf zu deinem Ohre, Daraus Geliebter seh' ich wohl, Wie hoch du bist erhaben!

[7] Von dieser Wüste führet weit Der Wasserschein den Wandrer; Gieb acht, daß dich Gespenster nicht Darinnen irre führen.

[8] Mein Herz! mit welchem Angesicht Wirst du im Alter wandeln, O sieh! du hast der Jugend Zeit Blos in dem Wind vergeudet.

[9] Pallast, der du entflammst das Herz, Du Aufenthalt der Freundschaft, Von dem Verfalle soll der Herr Auf immer dich bewahren!

[10] Hafis ist ja kein neuer Sklav, Der vor dem Herren fliehet, Sey gnädig, kehr' zu mir zurück, Dein Zorn hat mich zerstöret.