Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	foot 2 \| approach 1
Lemma:	قدم NOUN

3 Poems contain قدمش

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.10-16.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.10

German Translation

[1] یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می‌سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[2] گر چه از کوی وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفت دور فلک از جان و تنش

[3] گر به سرمنزل سلمی رسی ای باد صبا
چشم دارم که سلامی برسانی ز منش

[4] به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش

[5] گو دلم حق وفا با خط و خالت دارد
محترم دار در آن طره عنبرشکنش

[6] در مقامی که به یاد لب او می نوشند
سفله آن مست که باشد خبر از خویشتنش

[7] عرض و مال از در میخانه نشاید اندوخت
هر که این آب خورد رخت به دریا فکنش

[8] هر که ترسد ز ملال انده عشقش نه حلال
سر ما و قدمش یا لب ما و دهنش

[9] شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است
آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش

[1] O Lord that fresh laughing rose whom to me ,Thou entrustedest ,
To Thee ,on account of the envious ones of the sward ,I entrust .

[2] Although ,far to a hundred stages ,from the stage of fidelity he hath wandered ,
From his soul and body ,far be the calamity of the moon's revolution .

[3] O morning breeze if to the head of the dwelling of Salma thou readiest ,
A salutation to her from me ,I have hope that thou wilt convey .

[4] From that black tress ,courteously scatter musk
For the tress is the abode of clear hearts together heap it not or our heart will be ruined

[5] Say To thy down and mole ,my heart hath the right of fidelity .
In that tress ,ambergris of coil ,it my heart sacred keep .

[6] In the stage where ,to his lip ,they drink wine ,
Mean that intoxicated unconscious one to whom is consciousness of himself .

[7] From the door of the wine - house ,not proper is it to gather goods and chattels ,
Into the sea ,cast the chattels of him who ,this water ,drinketh .

[8] Not true is the love of him ,who in love feareth distress
Together ,be our head and his foot or our lip and his mouth .

[9] Hafiz's verse ,the couplet of the g jazal ,all is divine knowledge
On his heart - alluring soul and grace of verse ,Afarin

[2] Denn sie rauben das Herz, und sie bezaubern durchs Wort.

[3] Ostwind gehst du die Wohnung von meiner Selma vorüber,Hoff' ich, daß du ihr Schönes entrichtest von mir.

[4] Löse behutsam den Knäul von ihrem verworrenen Haar' auf,Herzen stecken darin, daß du sie ja nicht verwirrst.

[5] Sag' ihr, es hab' an ihr Maal mein Herz der Fordrungen viele,Sie bewahr' es daher schonend in Ambragemisch.

[6] Dort wo Gesundheit man trinkt aufs Angedenken des Munds,Ist ein Schurke, wer dort bleibt sich selber bewußt.

[7] Ehren und Güter sind nicht an der Thüre der Schenke zu haben,Wer da trinket der werf', was ihm gehöret in's Meer.

[8] Wer vor Leiden sich fürchtet, dem ziemt nicht das Leiden der Liebe;Unser Haupt ist ihr Fuß! unsere Lippen ihr Mund.

[9] Deine Lieder Hafis! sind wahrlich der Grundreim der Dichtkunst

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.53-28.53

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.53

German Translation

[1] آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم

[2] من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم

[3] بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

[4] ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

[5] پیر میخانه سحر جام جهان بینم داد
و اندر آن آینه از حسن تو کرد آگاهم

[6] صوفی صومعه عالم قدسم لیکن
حالیا دیر مغان است حوالتگاهم

[7] با من راه نشین خیز و سوی میکده آی
تا در آن حلقه ببینی که چه صاحب جاهم

[8] مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم

[9] خوشم آمد که سحر خسرو خاور می‌گفت
با همه پادشهی بنده تورانشاهم

[1] That one the true Beloved ,or the murshid who ,like the trodden dust of the path ,made me trampled of tyranny ,
The dust of the path of His foot I kiss ; and for the trouble of His approach ,pardon beg .

[2] Not that one am I ,who bewail of violence from Thee .God forbid
The faithful servant ; and slave ,well - wishing ,I am .

[3] In the curl of Thy long tress ,my long hope ,have I bound
Be it not that my hand of search ,short it the tress should make cut

[4] An atom of dust ,I am and ,in Thy street ,pleasant ,is my time
Friend I fear that suddenly ,me ,a great wind of calamity may take .

[5] In the morning ,the Pir of the wine - house the perfect murshid me ,the cup world - viewing the heart pure of impurity of beholding other than God gave
And in that world - viewing cup like a mirror ,me ,informed of Thy beauty ,made .

[6] The Sufi of the lofty cloister of the holy world am I .But ,
Now ,the lowly cloister of the Magians is the charge of mine .

[7] With me ,the road .sitter ,arise and to the wine - house of love come
So that thou mayst see how in that circle of zikr va fikr master of rank ,am I .

[8] Intoxicated ,Thou passedest and of Hafiz ,no thought was Thine
Alas if the skirt of Thy beauty ,my morning sigh should catch consume

[9] Happy to me it came when ,in the morning ,the Khusrau of the east the resplendent sun spake
Notwithstanding all my sovereignty ,the slave of the Turan King am I .

[1] Ha! er zertrat mich, er hat mich zum Staube des Weges erniedrigt. Aber ich küsse den Staub, fleh' um Vergebung den Fuß.

[2] Ueber dich beklag' ich mich nicht, bewahre der Himmel! Denn ich bin dein Sklav, wünsche dir Segen als Knecht.

[3] Meine Hoffnung ist an die langen Haare geheftet, O verkürze du mir nimmer die Hände der Lust!

[4] Ich bin ein Stäubchen des Staubs, bei dir ist's mir so behaglich, Doch ich fürchte, mein Freund, daß mich der Wind nicht entführt.

[5] Morgens hat mir der Wirth das Glas der Welten gegeben, Und von deinem Reiz mir dazu Kunde gebracht.

[6] Freilich gehör' ich sonst zum Kloster der höheren Welten, Aber mein Unterpfand ist jetzt in dem Schenkengelag'.

[7] Auf! mit mir, der am Wege ich sitze, wir gehen zur Schenke, Daß du Zeuge seyst, was mir für Ehre gebührt.

[8] Trunken giengst du vorbei, und dachtest nicht deines Hafisens. Wehe! wenn mein Ach! etwa ergriffe dein Kleid.

[9] Angenehm war's, als am Morgen der Größte der Fürsten selbst sagte: Samt der Herrschaft bin ich Turanschahs Diener und Knecht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.117-10.117

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.117

German Translation

[1] آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

[2] دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود

[3] تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

[4] منظور خردمند من آن ماه که او را
با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود

[5] از چنگ منش اختر بدمهر به دربرد
آری چه کنم دولت دور قمری بود

[6] عذری بنه ای دل که تو درویشی و او را
در مملکت حسن سر تاجوری بود

[7] اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

[8] خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین
افسوس که آن گنج روان رهگذری بود

[9] خود را بکش ای بلبل از این رشک که گل را
با باد صبا وقت سحر جلوه گری بود

[10] هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود

[1] That friend ,by whom our house the happy dwelling of the Pari was ,
Head to foot ,free from defect ,a Pari was .

[2] My heart said In hope of her in this city ,I will sojourn
Helpless ,it knew not that its friend ,a traveller was .

[3] Not only from my heart's mystery ,fell the screen
Since the sky time was ,screen - rending its habit was .

[4] Acceptable to the All Wise of mine is that moon .For ,his ,
With beauty of manner ,the way of one endowed with vision was .

[5] Out from my grasp ,the malignant star plucked her
Yes .What can I do The calamity of the revolution of the moon it was

[6] O heart establish an excuse .For thou art a beggar and here ,
In the kingdom of beauty ,the head of a crowned one was

[7] Happy were those times which passed with the friend
All without result and without knowledge ,the rest was .

[8] Sweet was the marge of the water ,and the rose and the verdure .But ,
Alas that moving treasure ,a way - farer was .

[10] Every treasure of happiness that God gave to Hafiz ,
From the auspiciousness of the evening - prayer ,and of the morning - supplication ,was .

[1] Der Freund, durch den mein Haus Die Wohnung der Perien war, Der von dem Fuß zum Kopf, Perien gleich untadlich war.

[2] Es sprach mein Herz, ich will Mit seinem Duft verbleiben hier, Es wußte nicht mein Herz Daß Er, der Freund, auf Reisen war.

[3] Der Schleier fiel nicht nur Von meinem Herzgeheimniß ab. So lang der Himmel steht, Weiß ich, daß so sein Handeln war.

[4] Mein vielbetrachteter, Mein weisheitsvoller Mond, Der durch Liebkosungen Der Herr von allen Blicken war.

[5] Ein böses Schicksal hat Gerißen ihn aus meiner Hand, Was sollt' ich thun, indem Die Frag' vom Mondenumkreis war.

[6] O Herz, verzeih' dem Freund, Denn du warst immer ein Derwisch, Indessen in dem Reich Der Schönheit Er ein König war.

[7] Das war die schöne Zeit, Die ich verlebte mit dem Freund, Indem die übrige Nur seelenlose Leere war.

[8] Die Rose und das Grün Und Strömeufer sind wohl schön, Nur ewig Jammer ist's, Daß alles im Vorbeigehn war.

[9] Es bringt die Nachtigall Aus Eifersucht sich selber um, Weil in der Morgenzeit Der Ost mit Rosen freundlich war.

[10] Du wisse, daß der Schatz Des Glückes den Hafis erhielt, Die Frucht vom Nachtgebet Und von dem Morgensegen war.