Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	8
Translated to:	drop 6 \| drops 1 \| small drop 1
Lemma:	قطره NOUN

8 Poems contain قطره

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.19-16.19

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.19

German Translation

[1] دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که آن شکاری سرگشته را چه آمد پیش

[2] چو بید بر سر ایمان خویش می‌لرزم
که دل به دست کمان ابروییست کافرکیش

[3] خیال حوصله بحر می‌پزد هیهات
چه‌هاست در سر این قطره محال اندیش

[4] بنازم آن مژه شوخ عافیت کش را
که موج می‌زندش آب نوش بر سر نیش

[5] ز آستین طبیبان هزار خون بچکد
گرم به تجربه دستی نهند بر دل ریش

[6] به کوی میکده گریان و سرفکنده روم
چرا که شرم همی‌آیدم ز حاصل خویش

[7] نه عمر خضر بماند نه ملک اسکندر
نزاع بر سر دنیی دون مکن درویش

[8] بدان کمر نرسد دست هر گدا حافظ
خزانه‌ای به کف آور ز گنج قارون بیش

[1] Affrighted ,became my heart ; and careless ,I ,the darvish ,am ,
As to what hath happened ,to that great bewildered prey my heart

[2] For the head of my own faith ,I trembled like the willow
For ,in the hand of one of bow eye - brow ,Kafir in religion ,is my heart .

[3] From much weeping the fancy of the spirit of the mighty sea ,I a mere drop mature .Alas
In the head of this drop ,absurd of thought HSfiz are what crude fancies

[4] Of that eye - lash ,bold ,rest - slayer ,I boast
On the tip of whose point ,the wave of the sweet water of life dasheth .

[5] From the sleeve of a thousand physicians ,trickleth blood ,
If ,for examination ,a hand on my wounded heart ,drowned in blood ,head to foot they place .

[6] In the street of the wine - house the murshid's threshold weeping and head cast down ,I go
Because ,of my empty ,vain produce ,ever cometh shame to me .

[7] Remaineth neither the prolonged age of Khjzr ,nor the great dominion of Sikandar
Darvish upon the head of the mean world ,strife make not .

[8] Hafiz I to that girdle of the true Beloved reacheth not every beggar's hand
The treasury greater than Karun's treasure ,to hand bring .

[1] O Sklav! beklage dichNicht über deine Feinde,Der Liebe nicht zu sprechen ziemtZu wenig und zu viel.

[2] Mein Herz ist aufgeschreckt,Ich sorg' nicht als Derwisch,Was vor der Jagd des störrigenVorhergegangen sey.

[3] Wie Weiden zittre ichAus Furcht vor meinem Glauben,Es hält mein Herz ein BogenschützVon den Ungläubigen.

[4] Ich trage mich herumMit der Idee des MeeresEin Tropfen ich! was denk' ich Tropf',Was für Unmöglichkeit!

[5] Ich will ein Opfer seynDem Augenhaar des Mörders,Ich seh', auf seinen Spitzen wogtDes Lebenswassers Fluth.

[6] Vom Arztesärmel strömtDas Blut aus tausend Strömen,Wenn er die Hand auf's wunde HerzEs zu befühlen leget.

[7] Ich geh' mit ThränenfluthUnd mit gesenktem HaupteZur Schenke, denn ich schäme michVor meinen Handlungen.

[8] Das Leben Chisers undDie Herrschaft AlexandersSind längst verschwunden, o DerwischZank' nicht um diese Welt!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.3-27.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.3

German Translation

[1] دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
یحیی بن مظفر ملک عالم عادل

[2] ای درگه اسلام پناه تو گشاده
بر روی زمین روزنه جان و در دل

[3] تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم
انعام تو بر کون و مکان فایض و شامل

[4] روز ازل از کلک تو یک قطره سیاهی
بر روی مه افتاد که شد حل مسائل

[5] خورشید چو آن خال سیه دید به دل گفت
ای کاج که من بودمی آن هندوی مقبل

[6] شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن این زمزمه مگسل

[7] می نوش و جهان بخش که از زلف کمندت
شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل

[8] دور فلکی یک سره بر منهج عدل است
خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل

[9] حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
از بهر معیشت مکن اندیشه باطل

[1] The world - possessor ,defender of the faith perfect sovereign
Yahya bin Muzaffar ,king ,just - doer :

[2] O thou thy court ,the shelter of Islam ,hath opened
On the face of the world ,the window of the soul ,and the door and the heart .

[3] Necessary and proper to the soul and to wisdom ,is reverence to thee
To existence and dwelling the universe thy reward is abounding and comprehending .

[4] On the day of eternity without beginning ,from thy reed ,a drop of blackness ink
That became the solver of questions ,fell on the face of the moon .

[5] When on thy face ; or on the moon's the sun beheld that dark mole ,to his heart ,he said
Would to heaven that I had been the fortunate slave the dark mole

[6] O king on account of thy banquet ,the sky is in dancing and in sama'
From the skirt of this zamzama ,thy hand let not go .

[7] Drink wine and give the world be joyous For ,of the tress of thy noose ,
Captive to chains became the neck of thy ill - wisher .

[8] Now ,altogether ,in the way of justice ,is the sky's revolution
Be happy that the tyrant taketh not the path to the stage of his object

[9] Hafiz when in the power of the king of the world is the partition of subsistence ,
For thy livelihood ,make no useless thought .

[1] Er, der vollkomm'ne Fürst,Der Herr der Welt, des Glaubens SiegIst ein gerechter Schah.

[3] Der Seele, dem Verstande ziemt,Dein Lobspruch und dein Preis,Denn über Raum und Zeiten dehnt,Sich deine Gnade aus.

[4] Am Tage der Bestimmung fielEin Tröpflein deines KielsHin auf den Mond, wovon er schwarzUnd ganz verfinstert ward.

[5] Die Sonne als sie dieses MaalErblickte, sprach bei sich:O wäre ich so glücklich nur,Als jener Mohr es ist!

[6] O Schah! der Himmel selber tanzt,Aus Lust bei deinem Fest,O ziehe deine Hand vom SaumDes Freudenlärms nicht ab!

[7] Du trinke Wein, verschenk' dabeiDie Güter einer Welt,In deiner Locken Banden liegtDes Feindes Hals verstrickt.

[8] Des Himmels Lauf geht kurze Zeit,Den Weg der Billigkeit,Erfreue Dich, der Böse fandDen Weg zum Posten nicht.

[9] Hafis! es ist des Schatzes Thor,Der Gnaden Schenkeplatz,Deßhalben sey du unbesorgt,Um deiner Nahrung Loos.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.22-28.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.22

German Translation

[1] تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم

[2] چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست
بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم

[3] بر آستان مرادت گشاده‌ام در چشم
که یک نظر فکنی خود فکندی از نظرم

[4] چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک الله
که روز بی‌کسی آخر نمی‌روی ز سرم

[5] غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
هزار قطره ببارد چو درد دل شمرم

[6] به هر نظر بت ما جلوه می‌کند لیکن
کس این کرشمه نبیند که من همی‌نگرم

[7] به خاک حافظ اگر یار بگذرد چون باد
ز شوق در دل آن تنگنا کفن بدرم

[1] Like the morning of laughing forehead Thou art ; and the candle of the chamber of the morning ,I am
Smile and behold how for Thee my soul ,I surrender .

[2] In my heart ,the stain of love for Thy heart - alluring tress is so in dwelling that ,
When from this vanishing world I pass ,my tomb becometh the dark violet bed .

[3] On the threshold of hope of Thee ,I have opened my eye ,
That Thou mayest cast one glance from Thy glance ,me Thou Thyself castedest .

[4] O crowd of griefs to thee ,how may I utter thanks God forgive thee
On the day of friendlessness ,at last ,from my bosom thou goest not .

[5] I am the slave of the man of vision ,who ,notwithstanding his black - hearted - ness ,
Raineth a thousand drops tears when my heart's pain ,I recount .

[6] On every side ,our idol divine bounty displayeth splendour but ,
This glance that I keep glancing ,none seeth .

[7] If the Beloved like the fragrant breeze pass to the tomb of Hafiz
From desire of that Beloved in the heart of that narrow place the grave the shroud ,I rend .

[1] Du bist der Morgen, ich die Lampe, O lächle nur und ich vergehe,

[2] Gebrannt hat mich die Veilchenlocke, Daß Veilchen meinem Grab entblühen.

[3] Mein Kopf lag auf der Hoffnung Schwelle, Du hast mir deinen Blick entzogen.

[4] Wie dank ich dir o Herr des Schmerzens, Du bleibst bei mir am Sterbetage.

[5] Ich bin der Sklav' des Augeapfels, Der über meine Leiden weinet.

[6] Mein Abgott liebeäugelt immer, Doch Keiner schauet, was ich schaue.

[7] Hafis besucht dein Grab die Freundinn, Das Leichentuch wirst du zerreißen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.13-32.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.13

German Translation

[1] چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی
که حال ما نه چنین بودی ار چنان بودی

[2] بگفتمی که چه ارزد نسیم طره دوست
گرم به هر سر مویی هزار جان بودی

[3] برات خوشدلی ما چه کم شدی یا رب
گرش نشان امان از بد زمان بودی

[4] گرم زمانه سرافراز داشتی و عزیز
سریر عزتم آن خاک آستان بودی

[5] ز پرده کاش برون آمدی چو قطره اشک
که بر دو دیده ما حکم او روان بودی

[6] اگر نه دایره عشق راه بربستی
چو نقطه حافظ سرگشته در میان بودی

[1] If ,kind on our state the heart of that Beloved had been ,how well it would have been
For ,if kind like that ,He had been ,not like this our state would have been .

[2] I would have said The breeze of the Friend's tress ,what is it worth
If ,for every hair - tip ,mine a thousand lives had been .

[3] O Lord the order of our heart - happiness ,less how would it have been ,
If ,from the evil of time ,its the mark of safety had been

[4] If ,me ,head exalting and dear ,time had kept ,
That dust of His threshold ,my throne of honour would have been .

[5] Would to God forth from the screen ,like a tear - drop ,He had come ,
So that ,on my two eyes ,His order current would have been .

[6] If the Path ,love's circle had not closed ,
Not like a point ,in the midst ,heart - bereft Hafiz would have been .

[7] Would to God me ,the trace to His street ,some one had given ,
So that ,of the garden and the rose - garden illusory delights independence would have been .

[1] Ey, was wär' es, wenn das Herz Meiner Freundinn freundlich wäre, Meine Lage wär' nicht so, Glaubt mir's wenn sie anders wäre.

[2] Was, so sprach ich, wären werth Meiner Freundinn Locken, Wenn an jeder Spitze Haars Tausend Eine Seele wäre.

[3] Was der Werth des Staubes sey, Würde dann erst gänzlich klar seyn, Wenn des Lebens Kapital Ewighin verzinset wäre.

[4] Wenn die Welt mich werth geschätzt Und in hohen Ehren hielte, Ist's doch sicher, daß mein Thron Ihrer Thüre Schwelle wäre.

[5] Käm' heraus vom Schleierzelt, Meiner Freundinn, wie die Thränen, O so wüßt' ich, daß sie dann Meiner Augen Fürstinn wäre.

[6] Wenn der Weg zum Liebeszirkel Nicht der Welt verschlossen wäre, Glaube mir, daß dann Hafis Dennoch stets im Mittel wäre.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.33-32.33

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.33

German Translation

[1] کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی
بیا که بی تو به جان آمدم ز غمناکی

[2] بسا که گفته‌ام از شوق با دو دیده خود
ایا منازل سلمی فاین سلماک

[3] عجیب واقعه‌ای و غریب حادثه‌ای
انا اصطبرت قتیلا و قاتلی شاکی

[4] که را رسد که کند عیب دامن پاکت
که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی

[5] ز خاک پای تو داد آب روی لاله و گل
چو کلک صنع رقم زد به آبی و خاکی

[6] صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیز
و هات شمسة کرم مطیب زاکی

[7] دع التکاسل تغنم فقد جری مثل
که زاد راهروان چستی است و چالاکی

[8] اثر نماند ز من بی شمایلت آری
اری مآثر محیای من محیاک

[9] ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند
که همچو صنع خدایی ورای ادراکی

[1] The tale of my desire ,I wrote and weeping was my eye :
Come for ,through sorrowfulness without thee ,I am ready to die .

[2] Through desire ,to my two eyes ,much I have said
O dwellings of Salma thy Salma is where

[3] 'Tis a strange event and a wonderful occurrence this ,
Afflicted ,was I and in the palpitating ,quivering ,fluttering state of one slain .Yet ,against me the slayer was complainer .

[4] Reacheth to whom the power that ,at thy pure skirt ,he should carp
For ,like the dew - drop that ,on the rose - leaf droppeth ,pure thou art .

[5] From the dust of thy foot ,it gave honour to the tulip and to the rose ,
When creation's reed wrote the decree on the watery and the dusty .

[6] O Saki arise ambergris - scattering ,hath become the breeze
Bring the juice of the grape ,wine perfumed and pure the antidote of the lover's poison

[7] Idleness ,abandon successful ,thou shalt be .For the proverb is
The road - provision of way - farers is alertness and expertness .

[8] Without seeing thy praised qualities ,trace of me remaineth not .Yes
From thy face O Salma I behold the traces of life

[9] Of the description of thy beauty ,how may Hafiz speak
For ,like the divine qualities ,beyond comprehension ,thou art .

[1] Meiner Sehnsucht Trauerkleid Schrieb ich auf, die Thränen floßen, Komm' denn, ohne dich bin ich Ganz entseelt von Gram und Leiden.

[2] Sehnsuchtsvoll nach dir entflammt Sprach ich oft zum blut'gen Auge, Stete meiner Selma sag', Sage, wo ist deine Selma!

[3] Aeußerst wunderlich fürwahr, Und ein nie gehörtes Ding wär's, Wenn der Mörder selbst den Schmerz Des Ermordeten beklagte.

[4] Darf sich Einer unterstehn, Deinen reinen Saum zu schmähen? Rein bist du wie Tropfen Thau's, Die auf Rosenblättern hangen.

[5] Von dem Staube deines Gau's, Gab der Herr der Ros' und Tulpe Glanz, als Er am Schöpfungstag' Erd' und Wasser formend mischte.

[6] Ambra hauchend gieng vorbei Jetzt der Ostwind, auf! o Schenke! Bring' mir einen Becher Weins Lauter und Gerüche duftend.

[7] Sag' dich von der Trägheit los, Nütz' die Zeit, es geht das Sprüchwort: List und Schlauheit suche du Bei dem Wanderer des Weges.

[8] Ohne deine Milde bleibt Einst von mir kein Denkmal über, Meinen Thaten kannst nur du Leben in die Zukunft geben. Sieh' der Rose Wangenglanz, Und der Füßestaub der Ceder, Danken solchen Zauberreiz Nicht dem Wasser, nicht dem Staube.

[9] Wie vermöchte wohl Hafis Deine Schönheit zu beschreiben, Da die göttliche Natur Unsre Hoffnung übersteiget?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.61-32.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.61

German Translation

[1] ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

[2] کلک تو بارک الله بر ملک و دین گشاده
صد چشمه آب حیوان از قطره سیاهی

[3] بر اهرمن نتابد انوار اسم اعظم
ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی

[4] در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید
بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی

[5] باز ار چه گاه گاهی بر سر نهد کلاهی
مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

[6] تیغی که آسمانش از فیض خود دهد آب
تنها جهان بگیرد بی منت سپاهی

[7] کلک تو خوش نویسد در شان یار و اغیار
تعویذ جان فزایی افسون عمر کاهی

[8] ای عنصر تو مخلوق از کیمیای عزت
و ای دولت تو ایمن از وصمت تباهی

[9] ساقی بیار آبی از چشمه خرابات
تا خرقه‌ها بشوییم از عجب خانقاهی

[10] عمریست پادشاها کز می تهیست جامم
اینک ز بنده دعوی و از محتسب گواهی

[11] گر پرتوی ز تیغت بر کان و معدن افتد
یاقوت سرخ رو را بخشند رنگ کاهی

[12] دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان
گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

[13] جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد
ما را چگونه زیبد دعوی بی‌گناهی

[14] حافظ چو پادشاهت گه گاه می‌برد نام
رنجش ز بخت منما بازآ به عذرخواهی

[1] O them ,in whose face are revealed the splendours of sovereignty ;
And ,in whose thought ,are concealed divine philosophies

[2] In the country of faith ,thy reed it ,may God bless
A hundred fountains of the limpid water of life from a small ink - drop opened .

[3] On Ahriman ,shine not the splendours of the ism - i - a'zam ,
Thine ,is the country and the seal - ring .What thou wishest ,order .

[4] Doubt in Sulaiman's pomp ,whoever displayeth ,
On his wisdom and knowledge ,even the bird and the fish will in mockery laugh .

[5] Though ,sometimes ,on his head ,the cap of sovereignty ,the hawk putteth ,
The usage of sovereignty ,the birds of the mountain of Kaf well know .

[6] That sword ,to which ,out of its own bounty ,the sky giveth lustre ,
Alone ,without the aid of an army ,will sever the world .

[7] In respect of the friend and of the enemy ,pleasantly writeth in the magic figure thy reed
The amulet ,life - increasing for the friend sorcery ,life - decreasing for the enemy

[8] O them ,whose elements are created of the alchemy of honour
And thou ,whose fortune is safe from the disaster of ruin

[10] O King tis a life time since void of wine was my cup
Behold thereof from the slave ,a claim ; and ,from the muhtasib ,testimony

[11] If ,on quarry and mine ,a flash of thy sword fall ,
To the ruby ,red of face ,it giveth the hue of withered yellow grass .

[12] The weakness of the night - sitters ,I know ,thy heart will pity
If ,of the breeze of the morning - time ,my state thou ask .

[13] When ,on the sin of pure Adam ,lightning flashed ,
Us ,the claim to sinlessness how adorneth befitteth

[14] Hafiz since ,sometimes ,thy name the King taketh mentioneth
To him ,grief on account of fortune display not in pardon - seeking ,come back .

[15] O asylum of created beings O bestower of gifts
On poor me whom calamities have visited mercy show

[1] Es strahlt in deinem Angesicht Der Herrschaft Schimmer, In deinem Sinn verstecket sich Die Weisheit Gottes.

[2] elobt sey Gott, es hat dein Kiel Mit einem Tropfen Geöffnet hundert Quellen Licht Im Reich des Glaubens.

[3] Der Schimmer Gottes strahlet nicht Auf Ahrimanen, Du hast das Reich, du hast den Ring, Herrsch' nach Belieben.

[4] Wer über Salomons Gewalt Noch Zweifel heget, Dem lachet in das Angesicht So Fisch als Vogel.

[5] Es setzt der Falke zwar auf's Haupt Ein kleines Häubchen, Doch wissen Herrscherrecht und Brauch Des Kafes Vögel.

[6] Das Schwert, das selbst der Himmel tränkt Mit seinem Wasser, Erobert eine ganze Welt, Doch ohne Heere.

[7] Es schreibet deine Feder schön Für Freund' und Feinde; Des Freundes Leben wird vermehrt, Des Feinds vermindert.

[8] Du hast in dir das Element Des Steins der Weisen; Dein Glück ist von des Unglücks Sturm Sehr weit entfernet.

[9] O Schenke, bringe mir ein Glas Vom Haus des Wirthes, Daß ich mir von dem Klosterstolz Die Kleider wasche. Seit daß die Herrschaft Anfang nahm Bei Adamssöhnen, Hat Keiner dieses noch so gut Wie du begriffen. Der Himmel thuet nichts zu leid Den reinen Engeln, Auf mich häuft sich des Unglücks Last O meine Zuflucht.

[10] Mein Glas ist schon durch lange Zeit Geleert vom Weine, Sieh, so beginn' ich den Proceß, Der Vogt sey Zeuge.

[11] Wenn deines Schwertes Funkelschein In Schachten fiele, So würden die Rubinen selbst Davor erblassen.

[12] Ich weiß, daß du Erbarmung hast Mit Nachtdurchwachern. O frag' den Ost, er saget dir, Wie es mir gehet.

[13] Hat der Empörung Wetterstrahl Bei Menschen eingeschlagen, Wer fraget ums Gebrechliche Von unsern Sünden.

[14] Hafis sey gegen deinen Schah Nicht ungehalten, Wenn der dir auch den Namen raubt, So komm' zurücke! O du der Gnaden Zufluchtsort, Du Huldverspender! Erbarme dich, viel Unglücks kam Auf diesen Armen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.40-10.40

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.40

German Translation

[1] رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد
صد لطف چشم داشتم و یک نظر نکرد

[2] سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد

[3] یا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار
کز تیر آه گوشه نشینان حذر نکرد

[4] ماهی و مرغ دوش ز افغان من نخفت
وان شوخ دیده بین که سر از خواب برنکرد

[5] می‌خواستم که میرمش اندر قدم چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

[6] جانا کدام سنگ‌دل بی‌کفایتیست
کو پیش زخم تیغ تو جان را سپر نکرد

[7] کلک زبان بریده حافظ در انجمن
با کس نگفت راز تو تا ترک سر نکرد

[1] On her the beloved's path ,I laid my face and by me passing ,she made not .
I hoped for a hundred kindnesses yet one glance of kindness she made not .

[2] Malice from her heart ,the torrent of our tears ,took not
Impression on the hard stone ,the rain - drop made not .

[3] O Lord Preserve from the calamity of time that young saucy one the beloved
For caution ,against the arrow of the sigh of those sitting in the corner of retirement she made not .

[4] Last night ,from my lamenting ,neither fish nor fowl slept
But behold that one of saucy eye the beloved who ,raised from sleep ,her head made not .

[5] Like the wasting candle ,I desired to die at her feet :
Like the morning breeze ,passing by us ,she made not .

[6] O soul without sufficiency ,stone of heart ,is what person ,
Who ,the shield before the wound of thy arrow ,himself made not .

[7] O saucy one behold the bird of my heart ,wing and feather consumed
Yet go out of my head the crude madness of being a lover ,it made not .

[8] Hafiz thy sweet tale of love is so heart - alluring that
None heard it who ,from desire of pleasure ,its preservation made not .

[1] Mein Gesicht lag auf dem Weg, Keinen Schritt hat er vorbeigethan. Viel des Süßen harrte sein, Keinen Blick hat er auf mich gethan.

[2] Meine Thränen konnten nicht Schwemmen aus dem Herzen seinen Groll, Regentropfen haben nie Wirkung auf den Marmorstein gethan.

[3] Herr! bewahr' in deiner Huth Diesen Jüngling, der die Herzen raubt, Welcher keine Gegenwehr Wider Seufzerpfeile hat gethan.

[4] Meiner Klagen Wehgetön, Ließ nicht ruhen Vögel, Fische nicht. Aber sieh! das Schelmenaug' Hat vom Schlaf kein Auge aufgethan.

[6] Meine Seele, sage: wo Ist das fühlungslose Herz aus Stein, Das sich wider seinen Pfeil Nicht als Schild hat gern hervorgethan.

[7] Deine Lieder, o Hafis, Sind so schön, daß, wer sie kennt, sie lernt. Einmal dem Gedächtniß eingeprägt, Werden sie durch nichts mehr ausgethan.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.71-10.71

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.71

German Translation

[1] زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت با سر پیمانه شد

[2] صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد

[3] شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد

[4] مغبچه‌ای می‌گذشت راه زن دین و دل
در پی آن آشنا از همه بیگانه شد

[5] آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت
چهره خندان شمع آفت پروانه شد

[6] گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت
قطره باران ما گوهر یک دانه شد

[7] نرگس ساقی بخواند آیت افسونگری
حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد

[8] منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

[1] Last night ,to the wine - house the Arif ,the comprehender of truths Hafiz ,sitting in khilwat ,went :
From the head of his covenant ,he departed and to the head of the cup ,went .

[2] Yesterday ,the distraught Sufi who broke the cup and the goblet
Yester - night ,by one draught of wine of love wise and learned became .

[3] To him ,in dream ,the mistress of youth's time had come
With elderly head ,lover and distraught he became .

[4] A young Magian ,the highwayman of truth and of heart ,passed
In pursuit of that Friend God a stranger to all else ,he became .

[5] The ruddy fire of the cheek of the rose consumed the bulbul's harvest of existence
The moth's calamity ,the laughing face the burning wick of the candle ,became .

[6] Evening and morning ,our weeping thanks that it was not lost
A peerless jewel ,a drop of our raining weeping became .

[7] The narcissus the perfect beauty of the Saki uttered a spell of sorcery
The assembly of sorcery ,the circle of our religious readings became .

[8] Now the stage of Hafiz is the banquet - place of Kings .For
To the Heart - possessor God his heart went to the true Beloved ,his soul I went .

[1] Gestern begab sich Hafis in die Schenke, Ohne Besinnung verlangt er das Glas.

[2] Gestern hat endlich der Rasende, welcher Becher zerschlagen, sich nüchtern getränkt.

[3] Träumend erblickt er die Göttin der Jugend. Siehe, da ward er als Greis noch verliebt.

[4] Schnell gieng ein diebisches Knäblein vorüber, Dieses verlangte Hafis ganz allein;

[5] Gluthen der Rosen verbrennen Bülbüle, Funken des Lichts sind des Schmetterlings Tod.

[6] Jegliche Thräne verkehrt sich in Perlen; Dank sey's! mein Klagen war doch nicht umsonst.

[7] Zauberisch scheint die Narziße des Schenken, Zauberei schleicht sich in unseren Kreis.

[8] Fürsten besuchen Hafisens Gemächer, Während die Seele bei'm Liebling verweilt.