Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	6
Translated to:	birds 5
Lemma:	مرغ NOUN

6 Poems contain مرغان

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.14-32.14

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.14

German Translation

[1] به جان او که گرم دسترس به جان بودی
کمینه پیشکش بندگانش آن بودی

[2] بگفتمی که بها چیست خاک پایش را
اگر حیات گران مایه جاودان بودی

[3] به بندگی قدش سرو معترف گشتی
گرش چو سوسن آزاده ده زبان بودی

[4] به خواب نیز نمی‌بینمش چه جای وصال
چو این نبود و ندیدیم باری آن بودی

[5] اگر دلم نشدی پایبند طره او
کی اش قرار در این تیره خاکدان بودی

[6] به رخ چو مهر فلک بی‌نظیر آفاق است
به دل دریغ که یک ذره مهربان بودی

[7] درآمدی ز درم کاشکی چو لمعه نور
که بر دو دیده ما حکم او روان بودی

[8] ز پرده ناله حافظ برون کی افتادی
اگر نه همدم مرغان صبح خوان بودی

[1] By His the true Beloved's soul I swear that if power of sacrificing my life had been ,
The humble offering of His slave ,it would have been .

[3] Confessor ,in service to His stature ,the tongueless cypress would have been ,
If ,to it ,like the noble ten - tongued lily ,tongue had been .

[4] Him ,even in sleep ,I see not .What room for speaking of union
When this union might not be ,Him we saw not .Would to God that the beholding of Him in sleep had been .

[5] If foot - bound to His tress ,my heart had not been ,
In this dark dust - heap this world rest mine ,how would have been

[6] In face ,like the resplendent sun of the sky ,peerless of climes is He
In heart ,alas ,that only a little kind He should have been .

[7] Would to God by my door ,like a flash of light ,he had entered ,
So that ,on my two eyes his order current had been

[8] Forth from the screen ,when would have fallen Hafiz's wail of lustrous verse
If not fellow - companion of the birds ,morning - singing ,he had been

[1] Zu entreißen wäre möglich, Wenn er nicht in trautem Umgang Mit des Morgens Sänger wäre.

[2] Dann nur würde man erkennen Ganz den Werth des Staub's der Füße, Wenn derselbe für das ew'ge Leben hingegeben wäre.

[3] Längstens hätte die Cypresse Ihren hohen Wuchs verkündigt; Wenn sie, wie der Lilie Zunge, Im Besitz von Sprachen wäre.

[4] Wenn ich sie im Traume sehe, Kann ich sie doch nicht genießen, Da mir dieses nicht geworden, Wollt' ich, daß es jenes wäre.

[5] Wenn mein Herz an ihre Locken Fest nicht angebunden wäre, Wüßt' ich nicht, wie ich beständig Hier auf dieser Staubbahn wäre.

[6] Bei den Wangen! deren Schimmer Alle Himmel überstrahlet, Ach! daß doch mein Herz ein Stäubchen Dieser Weltensonne wäre!

[8] Dem Hafis den Klageschleier

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.18-32.18

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.18

German Translation

[1] صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
به یادگار بمانی که بوی او داری

[2] دلم که گوهر اسرار حسن و عشق در اوست
توان به دست تو دادن گرش نکو داری

[3] در آن شمایل مطبوع هیچ نتوان گفت
جز این قدر که رقیبان تندخو داری

[4] نوای بلبلت ای گل کجا پسند افتد
که گوش و هوش به مرغان هرزه گو داری

[5] به جرعه تو سرم مست گشت نوشت باد
خود از کدام خم است این که در سبو داری

[6] به سرکشی خود ای سرو جویبار مناز
که گر بدو رسی از شرم سر فروداری

[7] دم از ممالک خوبی چو آفتاب زدن
تو را رسد که غلامان ماه رو داری

[8] قبای حسن فروشی تو را برازد و بس
که همچو گل همه آیین رنگ و بو داری

[9] ز کنج صومعه حافظ مجوی گوهر عشق
قدم برون نه اگر میل جست و جو داری

[1] O breeze the perfume of that musk - scented tress thou hast
As the token ,thou stayest for its perfume thou hast .

[2] My heart ,wherein is the jewel of the mysteries of beauty and of love ,
To thy hand ,one can give ,if it ,well thou keepest .

[3] In respect of those pleasant innate qualities of thine one cannot speak at all ,
Save this ,that watchers ,austere of nature ,thou hast .

[4] O rose the beloved agreeable to thee how falleth the melody of the bulbul the lover
When ,to the birds the watchers nonsense - uttering ,thy ear thou hast

[5] Distraught ,became my head by thy draught .Sweet be it to thee
Of what wine is this indeed that in the pitcher ,thou hast

[6] O cypress of the rivulet of thy arrogance ,boast not
For ,if to him thou reach ,low with shame thy head ,thou wilt have .

[7] Of kingdoms of beauteousness like the sun ,to boast
Reacheth befitteth thee for slaves ,moon of face ,thou hast .

[8] O beloved befitteth thee a kaba ,beauty - boasting and that only ,
For ,like the rose ,all the way of colour and of perfume ,thou hast .

[9] Hafiz from the cloister - corner ,seek not love's jewel
Outside the cloister plant thy foot ,if inclination for search ,thou hast .

[10] If ,to the wind ,time give all the musk of Khutan ,
A sacrifice for thee ,who ,the line of down and the musky black mole hast .

[1] Morgenwind hast einen Duft Von den Moschuslocken? Komm' und bleibe fein bei mir, Mich ganz durchzudüften.

[2] Das Geheimniß meiner Brust, Lieb' und Schönheitskunde, Kann ich, findest du's für gut, Deiner Hand vertrauen.

[3] Deine angeborne Huld Zeiget sich hierinnen, Daß du leidest mit Geduld, Nebenbuhlerinnen.

[4] Wie kann wohl die Nachtigall Dir, mein Herz, gefallen! Wenn du des Verstandes Ohr Schwätzerzungen leihest.

[5] Deine Hefen haben ganz Meinen Kopf berauschet, Sag', von welchem Faße ist Deiner Kanne Neige?

[6] Stattliche Cypresse, Denn aus Schaam mußt du den Kopf Vor ihr niederbeugen.

[7] Dir, der Mondgesichter Herrn, Ziemt es, wie der Sonne, In der Schönheit Lustrevier Durch und durch zu ziehen.

[8] Nur dein Aeußres zeigen uns Deines Lob's Verkäufer, Denn von Rosen nimmst du an Farb' und Wohlgerüche.

[9] Such' der Liebe Kleinod nicht In dem Zellenwinkel, Willst du's suchen, trag' Hafis Deine Füße weiter.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.58-32.58

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.58

German Translation

[1] بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
می‌خواند دوش درس مقامات معنوی

[2] یعنی بیا که آتش موسی نمود گل
تا از درخت نکته توحید بشنوی

[3] مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی
تا خواجه می خورد به غزل‌های پهلوی

[4] جمشید جز حکایت جام از جهان نبرد
زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی

[5] این قصه عجب شنو از بخت واژگون
ما را بکشت یار به انفاس عیسوی

[6] خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن
کاین عیش نیست درخور اورنگ خسروی

[7] چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد
مخموریت مباد که خوش مست می‌روی

[8] دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر
کای نور چشم من بجز از کشته ندروی

[9] ساقی مگر وظیفه حافظ زیاده داد
کاشفته گشت طره دستار مولوی

[1] From the cypress - hough ,in Pahlavi shout ,the bulbul ,
Last night ,the lesson of the stages of spirituality the Masnavl of Jalalu - d - Din Rumi kept saying

[2] Come ,for the rose hath displayed the fire of Musa ,
So that ,from the fiery bush ,the subtlety of the unity of God thou mayst hear .

[3] Melody - measuring and jest - uttering ,are the birds of the garden ,
So that ,to Pahlavi ghazals and Persian subtleties wine the khwaja may drink .

[4] Naught from the world took Jamshld ,save the world - viewing cup ;
Ho on worldly chattels ,bind not thy heart .

[5] This tale of wonder of inverted fortune ,hear
Us ,the beloved ,with the revivifying breath of ' sa ,slew .

[6] Happy the time the quiet mat of beggary ; and the sleep thereon of tranquillity ,
For ,not befitting the khusravl crown is this ease .

[7] Man's house with the glance ,thy eye hath darkened
Thine ,be no wine - sickness For ,intoxicated ,happy thou goest .

[8] To his son ,the years endured old villager spake how well ,
Saying : O light of my eye save that sown ,thou reapest naught .

[9] Perchance ,more than his due Hafiz's allowance of wine the Saki gave ,
That disarranged became the Maulavi's turban - tassel .

[1] Noch gestern hielt die Nachtigall, Hoch auf Cypressenästen, Im Dialekte Pehlewi Kollegien der Liebe.

[2] Sie sprach: o komm', die Rose brennt Jetzt mit dem Feuer Moses; O komm, daß du vom Rosenstrauch Vernehmest Sinn der Einheit.

[3] Der Gärten Vögel singen jetzt In abgemeßnen Tönen, Damit bei Pelewigesang Auch der Wesir jetzt trinke.

[4] Des Glases Ruhm ist in der Welt Allein von Dschem geblieben, Ich bitte dich, o bind' dein Herz Nicht an der Erde Güter!

[5] Hör' diese wunderbare Ding' Vom umgekehrten Schicksal, Ermordet ward ich von dem Freund' Durch seines Mundes Odem.

[6] Die Zeit der Sicherheit der Ruh' Gedeihet wohl dem Armen, Denn für die Kaiserthronen ziemt Sich nicht die Lust und Freude.

[7] Dein Auge hat mit Schmeichelei'n Der Leute Haus verbrennet, Berausch' dich nicht, es stehet dir Ein kleiner Rausch am besten.

[8] Wie treffend sprach ein Alter nicht Das Wort zu seinem Sohne: Mein Augenlicht, du erntest nur, Was ich gesäet habe.

[9] O Schenk', es hat vielleicht Hafis Dir gar zu viel gegeben, Denn sieh' des Mönches Bund und Haar Ist gänzlich in Verwirrung.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.61-32.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.61

German Translation

[1] ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

[2] کلک تو بارک الله بر ملک و دین گشاده
صد چشمه آب حیوان از قطره سیاهی

[3] بر اهرمن نتابد انوار اسم اعظم
ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی

[4] در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید
بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی

[5] باز ار چه گاه گاهی بر سر نهد کلاهی
مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

[6] تیغی که آسمانش از فیض خود دهد آب
تنها جهان بگیرد بی منت سپاهی

[7] کلک تو خوش نویسد در شان یار و اغیار
تعویذ جان فزایی افسون عمر کاهی

[8] ای عنصر تو مخلوق از کیمیای عزت
و ای دولت تو ایمن از وصمت تباهی

[9] ساقی بیار آبی از چشمه خرابات
تا خرقه‌ها بشوییم از عجب خانقاهی

[10] عمریست پادشاها کز می تهیست جامم
اینک ز بنده دعوی و از محتسب گواهی

[11] گر پرتوی ز تیغت بر کان و معدن افتد
یاقوت سرخ رو را بخشند رنگ کاهی

[12] دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان
گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

[13] جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد
ما را چگونه زیبد دعوی بی‌گناهی

[14] حافظ چو پادشاهت گه گاه می‌برد نام
رنجش ز بخت منما بازآ به عذرخواهی

[1] O them ,in whose face are revealed the splendours of sovereignty ;
And ,in whose thought ,are concealed divine philosophies

[2] In the country of faith ,thy reed it ,may God bless
A hundred fountains of the limpid water of life from a small ink - drop opened .

[3] On Ahriman ,shine not the splendours of the ism - i - a'zam ,
Thine ,is the country and the seal - ring .What thou wishest ,order .

[4] Doubt in Sulaiman's pomp ,whoever displayeth ,
On his wisdom and knowledge ,even the bird and the fish will in mockery laugh .

[5] Though ,sometimes ,on his head ,the cap of sovereignty ,the hawk putteth ,
The usage of sovereignty ,the birds of the mountain of Kaf well know .

[6] That sword ,to which ,out of its own bounty ,the sky giveth lustre ,
Alone ,without the aid of an army ,will sever the world .

[7] In respect of the friend and of the enemy ,pleasantly writeth in the magic figure thy reed
The amulet ,life - increasing for the friend sorcery ,life - decreasing for the enemy

[8] O them ,whose elements are created of the alchemy of honour
And thou ,whose fortune is safe from the disaster of ruin

[10] O King tis a life time since void of wine was my cup
Behold thereof from the slave ,a claim ; and ,from the muhtasib ,testimony

[11] If ,on quarry and mine ,a flash of thy sword fall ,
To the ruby ,red of face ,it giveth the hue of withered yellow grass .

[12] The weakness of the night - sitters ,I know ,thy heart will pity
If ,of the breeze of the morning - time ,my state thou ask .

[13] When ,on the sin of pure Adam ,lightning flashed ,
Us ,the claim to sinlessness how adorneth befitteth

[14] Hafiz since ,sometimes ,thy name the King taketh mentioneth
To him ,grief on account of fortune display not in pardon - seeking ,come back .

[15] O asylum of created beings O bestower of gifts
On poor me whom calamities have visited mercy show

[1] Es strahlt in deinem Angesicht Der Herrschaft Schimmer, In deinem Sinn verstecket sich Die Weisheit Gottes.

[2] elobt sey Gott, es hat dein Kiel Mit einem Tropfen Geöffnet hundert Quellen Licht Im Reich des Glaubens.

[3] Der Schimmer Gottes strahlet nicht Auf Ahrimanen, Du hast das Reich, du hast den Ring, Herrsch' nach Belieben.

[4] Wer über Salomons Gewalt Noch Zweifel heget, Dem lachet in das Angesicht So Fisch als Vogel.

[5] Es setzt der Falke zwar auf's Haupt Ein kleines Häubchen, Doch wissen Herrscherrecht und Brauch Des Kafes Vögel.

[6] Das Schwert, das selbst der Himmel tränkt Mit seinem Wasser, Erobert eine ganze Welt, Doch ohne Heere.

[7] Es schreibet deine Feder schön Für Freund' und Feinde; Des Freundes Leben wird vermehrt, Des Feinds vermindert.

[8] Du hast in dir das Element Des Steins der Weisen; Dein Glück ist von des Unglücks Sturm Sehr weit entfernet.

[9] O Schenke, bringe mir ein Glas Vom Haus des Wirthes, Daß ich mir von dem Klosterstolz Die Kleider wasche. Seit daß die Herrschaft Anfang nahm Bei Adamssöhnen, Hat Keiner dieses noch so gut Wie du begriffen. Der Himmel thuet nichts zu leid Den reinen Engeln, Auf mich häuft sich des Unglücks Last O meine Zuflucht.

[10] Mein Glas ist schon durch lange Zeit Geleert vom Weine, Sieh, so beginn' ich den Proceß, Der Vogt sey Zeuge.

[11] Wenn deines Schwertes Funkelschein In Schachten fiele, So würden die Rubinen selbst Davor erblassen.

[12] Ich weiß, daß du Erbarmung hast Mit Nachtdurchwachern. O frag' den Ost, er saget dir, Wie es mir gehet.

[13] Hat der Empörung Wetterstrahl Bei Menschen eingeschlagen, Wer fraget ums Gebrechliche Von unsern Sünden.

[14] Hafis sey gegen deinen Schah Nicht ungehalten, Wenn der dir auch den Namen raubt, So komm' zurücke! O du der Gnaden Zufluchtsort, Du Huldverspender! Erbarme dich, viel Unglücks kam Auf diesen Armen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.50-10.50

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.50

German Translation

[1] دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد
ز هر در می‌دهم پندش ولیکن در نمی‌گیرد

[2] خدا را ای نصیحتگو حدیث ساغر و می گو
که نقشی در خیال ما از این خوشتر نمی‌گیرد

[3] بیا ای ساقی گلرخ بیاور باده رنگین
که فکری در درون ما از این بهتر نمی‌گیرد

[4] صراحی می‌کشم پنهان و مردم دفتر انگارند
عجب گر آتش این زرق در دفتر نمی‌گیرد

[5] من این دلق مرقع را بخواهم سوختن روزی
که پیر می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرد

[6] از آن رو هست یاران را صفاها با می لعلش
که غیر از راستی نقشی در آن جوهر نمی‌گیرد

[7] سر و چشمی چنین دلکش تو گویی چشم از او بردوز
برو کاین وعظ بی‌معنی مرا در سر نمی‌گیرد

[8] نصیحتگوی رندان را که با حکم قضا جنگ است
دلش بس تنگ می‌بینم مگر ساغر نمی‌گیرد

[9] میان گریه می‌خندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی‌گیرد

[10] چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

[11] سخن در احتیاج ما و استغنای معشوق است
چه سود افسونگری ای دل که در دلبر نمی‌گیرد

[12] من آن آیینه را روزی به دست آرم سکندروار
اگر می‌گیرد این آتش زمانی ور نمی‌گیرد

[13] خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

[14] بدین شعر تر شیرین ز شاهنشه عجب دارم
که سر تا پای حافظ را چرا در زر نمی‌گیرد

[1] Save the love of those moon of face ,a path my heart taketh not
To it the heart in every way ,I give counsel but it kindleth not .

[2] O counsel - utterer for God's sake ,utter the tale of the Saki's writing and abandon counsel - uttering
For ,a picture more beautiful than this ,our imagination ,taketh not .

[4] Secretly ,I drink a goblet of wine and ,men think it a book
Wonderful if the book ,this hypocrisy's fire kindleth not .

[5] One day ,I shall burn this gilded hypocritical darvish garment ,
Which ,for a single cup ,the Pir of the wine - sellers taketh not .

[6] The pure - players lovers of God have purities with wine ,for the reason
That in this jewel ,save truthfulness a picture taketh not .

[7] The head and the eye of the counsel - utterer with all this goodness Yet thou mayest say Take off thy eye from him and to him go not
Go for in my head ,this meaningless counsel - ^ taketh not .

[8] The counsel - utterer of profligates ,who hath war with God's decree
His heart ,I see much straitened perhaps ,the cup he taketh not .

[9] In the midst of weeping ,I laugh .Because ,like the candle in this assembly ,
The fiery tongue is mine but ,it the tongue it the fire kindleth not .

[10] How happily Thou madest prey of my heart Of Thy intoxicated eye ,I boast
For ,better than this ,the wild birds ,a person taketh not

[11] In respect of our need and of the independence of the true Beloved ,is speech
O heart what profit is sorcery ,when in the Heart - Ravisher ,it taketh not .

[12] One day ,like Sikandar ,I shall bring to hand that dull mirror of the heart
If ,even this great fire love for God seize it ,for a moment ,it the mirror kindleth not .

[13] O Benefactor the true Beloved for God's sake ,a little pity .For ,the darvish of the head of Thy street
Knoweth not another door another Path ,taketh not .

[14] For this verse ,fresh and sweet ,I wonder the King of kings
Why ,Hafiz ,head to foot in gold ,he taketh not .

[1] Der Mondgesichter Liebe ist Die Straße, die mein Herz ergreift, Ich gab ihm fleißig meinen Rath, Doch seh' ich, daß er's nicht begreift.

[2] O Prediger! o sag' bei Gott! Ein Wort von meines Schenken Flaum, Indem die Fantasie kein Bild Mit Feuersinn wie dies ergreift.

[3] Vom alten Wirth der Schenke hab' Ich viel erfahren, Gutes viel, Ich weiß, daß er die Gleißnerei Nicht für ein Glas voll Weins ergreift.

[4] Ich trag' die Flasche unterm Arm, Die Leute haltens für ein Buch, Ein wahres Wunder, wenn das Buch Des Trugs das Feuer nicht ergreift.

[5] Ich will zuletzt doch eines Tags Verkaufen dieses bunte Kleid; Indem der Wirth dafür ein Glas Voll Weines aus dem Keller greift.

[6] Wer reines Herzens ist, genießt Am rothem Weine so viel Lust, Weil diesen rothen Edelstein Nur der gerade Sinn ergreift.

[7] Das schöne Haupt! das schöne Aug'! Du sagest, thu' darauf Verzicht, Doch diese Predigt ohne Sinn, Ist's nicht, was mein Gefühl ergreift.

[8] Ich seh', daß dieser Trunkenbold, Der immer spricht von gutem Rath, Auf Gottes ew'gen Rathschluß zürnt, Wer weiß, ob er um's Glas wohl greift.

[9] Ich weine und ich lach' zugleich, Wie es der Kerzen Sitte ist, Und meine Zunge ist von Gluth, Doch zweifl' ich, ob sie was ergreift.

[10] Was für ein wahrer Jäger bist Du trunknes Aug', ich opfre dir Mein Herz, indem kein Jäger sonst Als du, den wilden Vogel greift.

[11] Ich hab' des Worts wahrhaftig Noth, Doch von der Freundinn wird's entbehrt, Allein was nützt der Zauberdunst, Wenn er die Schöne nicht ergreift?

[12] Ich will einst Alexandern gleich Den Spiegel nehmen in die Hand, Es sey nun, daß mich seine Gluth Ergreifet, oder nicht ergreift.

[13] Erbarme dich, o Gütiger! Erbarme dich, denn der Derwisch Kennt nur dein Haus, kennt keinen Weg, Wenn er den deinen nicht ergreift.

[14] Da du so lieblich singst Hafis, So wundert es mich sehr fürwahr, Daß dich dein König nicht mit Gold Und Schätzen um und um ergreift.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.74-10.74

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.74

German Translation

[1] در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

[2] از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار
کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

[3] باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند
موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد

[4] بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم
شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد

[5] ای عروس هنر از بخت شکایت منما
حجله حسن بیارای که داماد آمد

[6] دلفریبان نباتی همه زیور بستند
دلبر ماست که با حسن خداداد آمد

[7] زیر بارند درختان که تعلق دارند
ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد

[8] مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان
تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد

[1] When ,in prayer ,to me recollection of the curve of Thy eye - brow came .
Over me such a state passed that ,into lament ,the prayer - arch came .

[2] Now from me expect neither patience nor the heart of sense
For that patience ,that before thou sawest ,to the wind all came .

[3] Clear ,became the wine and intoxicated ,became the birds of the sward
The season of being a lover and to foundation ,the work came .

[4] From the world's quarters ,I perceive welfare's perfume
Gladness ,the rose brought ; and joyous the morning breeze came .

[6] The flowery heart - allurers the rose ,the hyacinth ,the sweet basil all put on jewels of flowers
Our heart - ravisher ,who is with beauty God - given ,came .

[7] Beneath their load ,are the trees persons that have attachment to the world
O happy the free cypress persons who free from grief's bond ,came .

[8] Minstrel of Hafiz's utterance ,utter a sweet ghazal .
So that I may speak ,saying Recollection of Time's joy mine became .

[1] Beim Gebet sind mir Deine Brau'n in Gedanken gekommen. Vom Altare her Ist mir Klagen und Wehe gekommen.

[2] Du verlang' von mir Herzensruh', und vernünftige Art nicht. Alles, was du sahst, Haben Winde zum Spiele bekommen.

[3] Rein ist nun der Wein, Und die Vögel der Flur sind betrunken. Liebesodem weht Und die Lieb' ist in Vorschein gekommen.

[4] Ich vernehme nun Guten Duft von dem Laufe der Zeiten, Rosen bringen Lust, Und der Ostwind ist fröhlich gekommen.

[5] Du beklage nicht Neuvermählte der Tugend! dein Schicksal, Schmück' dein Kämmerlein, Denn der Bräutigam ist nun gekommen.

[6] Jene Mädchenschaar Die zum Reiche der Pflanzen gehöret, Ist in sich verhüllt, Meine Schöne ist offen gekommen.

[7] Alle Bäume sind Mit der Bürde der Zweige belastet, Schön ist die Cypreß, Die mit Freyheit davon ist gekommen.

[8] Sänger sing' ein Lied, Von den lieblichen Liedern Hafisens, Daß ich sagen kann: Lust sey mir in Erinnerung gekommen.