Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	happy 1 \| fortunate 1
Lemma:	مقبل ADJ

2 Poems contain مقبل

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.3-27.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.3

German Translation

[1] دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
یحیی بن مظفر ملک عالم عادل

[2] ای درگه اسلام پناه تو گشاده
بر روی زمین روزنه جان و در دل

[3] تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم
انعام تو بر کون و مکان فایض و شامل

[4] روز ازل از کلک تو یک قطره سیاهی
بر روی مه افتاد که شد حل مسائل

[5] خورشید چو آن خال سیه دید به دل گفت
ای کاج که من بودمی آن هندوی مقبل

[6] شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن این زمزمه مگسل

[7] می نوش و جهان بخش که از زلف کمندت
شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل

[8] دور فلکی یک سره بر منهج عدل است
خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل

[9] حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
از بهر معیشت مکن اندیشه باطل

[1] The world - possessor ,defender of the faith perfect sovereign
Yahya bin Muzaffar ,king ,just - doer :

[2] O thou thy court ,the shelter of Islam ,hath opened
On the face of the world ,the window of the soul ,and the door and the heart .

[3] Necessary and proper to the soul and to wisdom ,is reverence to thee
To existence and dwelling the universe thy reward is abounding and comprehending .

[4] On the day of eternity without beginning ,from thy reed ,a drop of blackness ink
That became the solver of questions ,fell on the face of the moon .

[5] When on thy face ; or on the moon's the sun beheld that dark mole ,to his heart ,he said
Would to heaven that I had been the fortunate slave the dark mole

[6] O king on account of thy banquet ,the sky is in dancing and in sama'
From the skirt of this zamzama ,thy hand let not go .

[7] Drink wine and give the world be joyous For ,of the tress of thy noose ,
Captive to chains became the neck of thy ill - wisher .

[8] Now ,altogether ,in the way of justice ,is the sky's revolution
Be happy that the tyrant taketh not the path to the stage of his object

[9] Hafiz when in the power of the king of the world is the partition of subsistence ,
For thy livelihood ,make no useless thought .

[1] Er, der vollkomm'ne Fürst,Der Herr der Welt, des Glaubens SiegIst ein gerechter Schah.

[3] Der Seele, dem Verstande ziemt,Dein Lobspruch und dein Preis,Denn über Raum und Zeiten dehnt,Sich deine Gnade aus.

[4] Am Tage der Bestimmung fielEin Tröpflein deines KielsHin auf den Mond, wovon er schwarzUnd ganz verfinstert ward.

[5] Die Sonne als sie dieses MaalErblickte, sprach bei sich:O wäre ich so glücklich nur,Als jener Mohr es ist!

[6] O Schah! der Himmel selber tanzt,Aus Lust bei deinem Fest,O ziehe deine Hand vom SaumDes Freudenlärms nicht ab!

[7] Du trinke Wein, verschenk' dabeiDie Güter einer Welt,In deiner Locken Banden liegtDes Feindes Hals verstrickt.

[8] Des Himmels Lauf geht kurze Zeit,Den Weg der Billigkeit,Erfreue Dich, der Böse fandDen Weg zum Posten nicht.

[9] Hafis! es ist des Schatzes Thor,Der Gnaden Schenkeplatz,Deßhalben sey du unbesorgt,Um deiner Nahrung Loos.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.74-4.74

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.74

German Translation

[1] شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

[2] حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتیست که از روزگار هجران گفت

[3] نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هر چه گفت برید صبا پریشان گفت

[4] فغان که آن مه نامهربان مهرگسل
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت

[5] من و مقام رضا بعد از این و شکر رقیب
که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت

[6] غم کهن به می سالخورده دفع کنید
که تخم خوشدلی این است پیر دهقان گفت

[7] گره به باد مزن گر چه بر مراد رود
که این سخن به مثل باد با سلیمان گفت

[8] به مهلتی که سپهرت دهد ز راه مرو
تو را که گفت که این زال ترک دستان گفت

[9] مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت

[10] که گفت حافظ از اندیشه تو آمد باز
من این نگفته‌ام آن کس که گفت بهتان گفت

[1] I heard a pleasant speech that the old man of Kin'an the Murshid uttered
Separation from want of acquisition of divine knowledge of the true Beloved God maketh not that which can be uttered .

[2] The tale of terror of the resurrection day ,which the city - admonisher uttered
Is only a hint ,which ,of the time of separation ,he uttered .

[3] Of whom ,may I ask the trace of the Beloved ,many a journey made ,the absolute existence ,God
For whatever the wind's messenger the man learned and excellent uttered ,confusedly he uttered .

[4] Alas that unkind moon ,the Friend's enemy ,
For the abandoning the society of his own lovers ,words how easily he uttered

[5] After this together are I and the stage of contentment ,and thanks to my rival
For accustomed to pain by thee ,my heart hath become and the abandonment of remedy uttered .

[6] With wine of many years ,repel ye the old grief of the heart
For ,the seed of happy - heartedness is this .It ,the Pir of the village uttered .

[7] Fix not a knot on the wind rely not on the world though ,on thy object ,it favourably blow ,
For to Sulaiman this speech ,as a proverb ,the wind ,uttered .

[8] For a frivolous excuse that the sky may give thee ,go not from the Path
Who told thee ,that ,the abandoning of tales ,this old woman the sky uttered .

[9] As to how and why ,express no breath .For the happy slave accepteth with
soul every word that the Sultan God uttered .

[10] From thought of thee ,who said Hafiz hath come back
This ,I have not said .He who uttered it ,calumny uttered .

[1] Ein Wörtlein hörte ich, das Jakob einst gesagt, Der Schmerz der Trennung von dem Freund wird nicht gesagt,

[2] Was uns der Prediger vom jüngsten Tag erzählt, Hat er als Gleichniß nur vom Tag der Flucht gesagt.

[3] Wer giebt mir Kunde von dem fortgereis'ten Freund, Der Ost hat alles so verwirret angesagt.

[4] O weh! Der Freunde Feind, der liebelose Mond Hat ohne Müh' den Freunden Lebewohl gesagt.

[5] Ich will getrost, selbst Nebenbuhlern dankbar seyn, Mein Herz, gewohnt an Schmerz, hat Arzney'n entsagt.

[6] Vertreibt den alten Gram mit Wein, mit altem Wein, Dies macht das Herz vergnügt, so hat der schlaue Greis gesagt.

[7] Vertrau nicht auf den Wind, selbst wenn er günstig bläst. Dies Sprichwort hat zu Salomon der Ost gesagt.

[8] Giebt dir das Schicksal Frist, verlasse nicht den Weg, Wer sagt daß eine Metze dem Betrug entsagt?