Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	let not make 1
Lemma:	کرد/کن VERB

3 Poems contain مکناد

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:15.5-15.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:15.5

German Translation

[1] دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی سر و سامان که مپرس

[2] کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد
که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس

[3] به یکی جرعه که آزار کسش در پی نیست
زحمتی می‌کشم از مردم نادان که مپرس

[4] زاهد از ما به سلامت بگذر کاین می لعل
دل و دین می‌برد از دست بدان سان که مپرس

[5] گفت‌وگوهاست در این راه که جان بگدازد
هر کسی عربده‌ای این که مبین آن که مپرس

[6] پارسایی و سلامت هوسم بود ولی
شیوه‌ای می‌کند آن نرگس فتان که مپرس

[7] گفتم از گوی فلک صورت حالی پرسم
گفت آن می‌کشم اندر خم چوگان که مپرس

[8] گفتمش زلف به خون که شکستی گفتا
حافظ این قصه دراز است به قرآن که مپرس

[1] Of His black tress the world complaint I have to such a degree that ask not
For ,on account of it ,without means and resource ,I am become in such a way that ask not .

[2] In the hope of its fidelity ,let none abandon heart and soul the being a lover
For ,of this done ,I am penitent to such a degree that ask not .

[3] For the sake of one draught of wine wherein is the injury of none .
From the ignorant man ,such torment 1 suffer that ask not .

[4] Zahid from us in peace depart for this ruby wine
Taketh from ths hand ,heart and faith in that way that ask not .

[5] In this Path ,the talk is that life melteth :
Every one the contention of this one is that look not of that one ,that ask not .

[6] Corner of retirement taking and safety were my desire .But ,
That maddening narcissus practiseth a way that ask not .

[7] I said From the ball of the sky ,I ask the present state
It said In the curve of the chaugan ,that I endure that ask not .

[8] To Him the true Beloved I said : By whose malice ,dishevelledest Thou Thy tress He said
Hafiz long is this tale by the Kuran I conjure thee that ask not .

[1] Ueber schöne schwarze LockenKlag' ich so viel, frage mich nicht.Denn sie haben mich von meinenSinnen gebracht, frage nicht.

[2] Hoffend auf die Treu' verlasseKeiner die Seel', oder das Herz.Denn ich habe oft genug schonDieses bereut, frage nicht.

[3] Wegen eines HefenrestesWelcher kein Leid Menschen gethan,Muß ich Armer von den ThorenTragen zu viel, frage nicht.

[4] Frommer Mann o geh' vorüberRuhig und still, denn der RubinIn dem Glase hat mir Seele,Glauben geraubt, frage nicht.

[5] Manche Sage geht, es würdenSeelen zerschmelzt wandernd allhier,Jedermann ist in Verwirrung;Schaue du nicht, frage nicht.

[6] In dem Winkel wollt' ich sitzenNur auf das Heil einzig bedachtDoch da schmeichelte so viel mirJene Narziß, frage nicht.

[7] Fragen wollt' ich erst den HimmelUeber das Weh meines Gefühls;Himmel dienen mir statt BallenSagte der Freund, frage nicht.

[8] Weßhalb sprach ich zu dem Freunde,Hast du das Haar zornig gekrümmt,Lang' sprach er ist die GeschichteWahrlich Hafis! frage nicht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.1-4.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.1

German Translation

[1] ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

[2] خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

[3] درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه آمرزش و پروای ثوابت

[4] راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

[5] تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

[6] هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

[7] دور است سر آب از این بادیه هش دار
تا غول بیابان نفریبد به سرابت

[8] تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[9] ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

[10] حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

[1] O chaste beloved Who draweth the fastening of the veil of thee
O lovely bird of Paradise grain and water ,who giveth thee

[2] Went sleep from my eye in this liver - consuming thought -
Whose bosom is the dwelling and sleeping place of thee

[3] The darvish ,thou askest not and I fear that there is
Neither thought of his forgiveness ,nor care for his punishment ,to thee .

[4] That eye of intoxication struck and made restless the path of the lover's heart
From this way ,'tis manifest that wine is intoxicated of thee .

[5] The great arrow of a glance that ,at my heart ,thou castedest ,missed
Let us see what designeth the good judgment of thee .

[6] The wail and plaint that I made ,all thou heardest not
O idol 'tis manifest that lofty is the station of thee .

[7] In this desert of divine knowledge the water pool stage of purpose is far .Keep sense ,
So that the Ghul one outwardly good inwardly bad of the desert ,may not ,with the mirage ,deceive thee .

[8] O heart while in the path of old age ,by what way goest thou
In mistake ,all at once ,became expended the season of youth of thee .

[9] O thou heart - kindling palace that art the dwelling of affection ,
O Lord ruined ,let not the calamity of time make thee .

[10] Hafiz is not a slave who fleeth from his master ,
Show a little kindness come back for I am ruined through reproach of thee .

[1] O Schönheit aus des Himmels Kreis, Wer lüftet deinen Schleier! O Vogel aus dem Paradies, Wer giebt dir Korn und Wasser?

[2] Der Schlaf entfloh aus meinem Aug' Vom brennenden Gedanken, In wessen Arm, an wessen Brust Des Nachts du liegst und ruhest.

[3] Du fragst nicht viel um den Derwisch, Deßwegen fürcht' ich wahrlich, Du denkest nur auf heute stets, Und nicht auf gute Werke.

[4] Dein trunknes Auge hat am Weg Die Liebenden gemordet, Wer dächte wohl von deinem Wein, Daß er so mördrisch wäre.

[5] Verfehlet hat der Wimper Pfeil Mein Herz, worauf er zielte, Eröffne mir, was denkest du, Nun weiter noch zu machen.

[6] Nie drang mein Klagen und Geschrey Hinauf zu deinem Ohre, Daraus Geliebter seh' ich wohl, Wie hoch du bist erhaben!

[7] Von dieser Wüste führet weit Der Wasserschein den Wandrer; Gieb acht, daß dich Gespenster nicht Darinnen irre führen.

[8] Mein Herz! mit welchem Angesicht Wirst du im Alter wandeln, O sieh! du hast der Jugend Zeit Blos in dem Wind vergeudet.

[9] Pallast, der du entflammst das Herz, Du Aufenthalt der Freundschaft, Von dem Verfalle soll der Herr Auf immer dich bewahren!

[10] Hafis ist ja kein neuer Sklav, Der vor dem Herren fliehet, Sey gnädig, kehr' zu mir zurück, Dein Zorn hat mich zerstöret.