Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	seest 3 \| beholdest 1
Co-occurrences:	می‌بینم 2 \| زیادت 2 \| دم 2
Lemma:	دید/بین VERB

4 Poems contain می‌بینی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.10-28.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.10

German Translation

[1] مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

[2] به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

[3] نه راه است این که بگذاری مرا بر خاک و بگریزی
گذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم

[4] ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم
که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم

[5] فرورفت از غم عشقت دمم دم می‌دهی تا کی
دمار از من برآوردی نمی‌گویی برآوردم

[6] شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می‌جستم
رخت می‌دیدم و جامی هلالی باز می‌خوردم

[7] کشیدم در برت ناگاه و شد در تاب گیسویت
نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم

[8] تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده
چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

[1] Me ,Thou beholdest and ,in a moment ,my pain ,greater Thou makest
Thee ,I behold and momently my inclination for Thee greater becometh .

[2] As to my state ,Thou askest not what mystery Thou hast ,I know not
For my remedy ,Thou strivest not perchance ,my pain ,Thou knowest not .

[3] Not the way is this that me ,on the dust ,Thou shouldst cast and pass on
Pass by me and again my state ask ,so that the dust of Thy Path ,I may become .

[4] From off Thy skirt ,I keep not my hand ,save in the dust of the grave and ,that very moment ,
When ,over my dust in the grave Thou passest ,Thy skirt ,my dust will seize .

[5] From grief of love for Thee ,my breath of life descended .Breath ,Thou givest till when
Forth from me ,destruction ,Thou takest : Thou sayest not : Breath ,bring forth .

[6] One night ,in the darkness ,from Thy dark tress ,my heart I sought
Thy face ,I beheld and a cup of Thy ruby lip ,again I drank .

[7] Suddenly ,Thee ,into my bosom ,I drew and ,into the curl of Thy tress ,it my heart went
On Thy lip ,my lip I placed and ,soul and heart ,made sacrifice .

[8] To Hafiz ,kind be Thou .To the enemy say Thy life surrender :
When on Thy part ,warmth I see ,of the enemy cold of breath ,mine ,what fear

[1] Wenn du hinaus auf Felder geh'st,Hinaus in's Grüne wandelst,So strömet meine blut'ge Thrän'Herab die gelben Wangen.

[2] Du schauest mich und alsogleichVermehrest du mein Leiden;Ich schaue Dich und alsogleichVermehrt sich meine Liebe.

[3] Ich weiß nicht, was im Sinn du führst,Du fragst nicht, wie's mir gehe;Du eilest nicht, mir beizustehn,Weißt du nicht, daß ich kränkle?

[4] Du wirfst mich in den Staub, und gehstVorüber, ist dies billig?O komm, und frage, wie's mir geht,Ich will dein Wegstaub werden.

[5] Ich zieh' die Hand von deinem StaubNicht ab, bis daß ich Staub bin,Wenn du mein Grab vorübergehst,Flieg' ich dem Saum als Staub an.

[6] Im Gram um deine Liebe giengHinab zum Grund die Seele,Du rächest dich, du sagest nichtNun ruhe aus ein wenig.

[7] Ich suchte bei der dunkeln NachtMein Herz in deinen Locken,Da sah ich deiner Wangen Mond,Und trank aus rothen Lippen.

[8] Ich zog dich her an meine Brust,Da kräusten sich die Haare,Ich legte Lippen auf den Mund,Aufopfernd Herz und Seele.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.49-28.49

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.49

German Translation

[1] در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم

[2] جلوه بر من مفروش ای ملک الحاج که تو
خانه می‌بینی و من خانه خدا می‌بینم

[3] خواهم از زلف بتان نافه گشایی کردن
فکر دور است همانا که خطا می‌بینم

[4] سوز دل اشک روان آه سحر ناله شب
این همه از نظر لطف شما می‌بینم

[5] هر دم از روی تو نقشی زندم راه خیال
با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم

[6] کس ندیده‌ست ز مشک ختن و نافه چین
آن چه من هر سحر از باد صبا می‌بینم

[7] دوستان عیب نظربازی حافظ مکنید
که من او را ز محبان شما می‌بینم

[1] In the tavern of the Magians ,God's light I see
This wonder ,behold what the light is and where it ,I see .

[2] O King commander of the Hajj to me ,boast not of dignity .For ,thou
Seest the house the Ka'ba and God's house ,I see .

[3] From the tress of idols ,musk - loosening perfuming I will make ,
Far ,is thought from realisation verily ,Khata Cathay ,a mistake 1 see .

[4] O true Beloved the heart's consuming ,the streaming tears ,the night - weeping ,the morning - sigh
All this calemity of grief from the sight of Thy grace ,I see .

[5] Momently ,my fancy a picture of Thy face way - Iayeth
To whom ,shall I utter what things within this veil of thought I see .

[6] Of the musk of Khutan and of the musk - pod of Chin ,none hath seen
What ,from the fragrant morning breeze of the east every morning 1 see .

[7] Friends at Hafiz's glancing ,carp not
For ,him of the crowd of the lovers of God I see .

[1] Ich werde in der Magenschenke Das Licht des Herren sehen. O schau' das Wunder! welcher Schimmer, Und wo kann ich ihn sehen? O Herr wer trinkt in dieser Schenke, Wer trinket wohl der Hefen? Denn Flehende sind an der Thüre, Wie am Altar zu sehen. Das Amt der Liebenden, der Trunknen Und süße Schmeicheleien, Dieß alles werde ich durch Eure Gefälligkeit noch sehen.

[2] O prahle nicht du Fürst der Pilger Zu viel mit deinem Glücke, Du hast den Tempel, ich hingegen Des Tempels Herrn gesehen.

[3] Ich möchte aus der Schönen Locken Den Moschus gerne ziehen. Doch dieses heißt weit in die Ferne Bis nach Chataja sehen.

[4] Des Herzens Brand und Thränenströme Und Seufzer bis am Morgen, Dies Alles werde ich durchs Eure Gefälligkeiten sehen.

[5] Mit jedem Augenblicke stellet Dein Bild sich mir im Wege; Wem kann ich sagen, was im Träume Vergönnt mir ist zu sehen?

[6] Noch Keiner hat von Moschusblasen, Und von dem Morgenwinde Gesehn, was ich an jedem Morgen Im Stande bin zu sehen. Ein Mittelpunkt im Kreis der Einheit Besteht; nicht mehr nicht minder. Und ohne wie und ohne welches Vermag ichs einzusehen.

[7] O Freunde tadelt nicht Hafisen, Weil er so liebeäugelt, Ich hab' in Ihm zu allen Zeiten Nur Euren Freund gesehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.46-32.46

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.46

German Translation

[1] هواخواه توام جانا و می‌دانم که می‌دانی
که هم نادیده می‌بینی و هم ننوشته می‌خوانی

[2] ملامتگو چه دریابد میان عاشق و معشوق
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی

[3] بیفشان زلف و صوفی را به پابازی و رقص آور
که از هر رقعه دلقش هزاران بت بیفشانی

[4] گشاد کار مشتاقان در آن ابروی دلبند است
خدا را یک نفس بنشین گره بگشا ز پیشانی

[5] ملک در سجده آدم زمین بوس تو نیت کرد
که در حسن تو لطفی دید بیش از حد انسانی

[6] چراغ افروز چشم ما نسیم زلف جانان است
مباد این جمع را یا رب غم از باد پریشانی

[7] دریغا عیش شبگیری که در خواب سحر بگذشت
ندانی قدر وقت ای دل مگر وقتی که درمانی

[8] ملول از همرهان بودن طریق کاردانی نیست
بکش دشواری منزل به یاد عهد آسانی

[9] خیال چنبر زلفش فریبت می‌دهد حافظ
نگر تا حلقه اقبال ناممکن نجنبانی

[1] O true Beloved Thy well - wisher ,I am ,and this I know that Thou knowest
For ,both the un - seen ,Thou seest ; and also the un - written by fate Thou readest .

[2] Of the mystery of the lover and of the Beloved ,what gaineth the reproacher
The non - seeing eye especially seeth not a secret mystery .

[4] The solving of the work of desirous ones is in that heart - binding eye - brow
For God's sake ,a moment with towards us unloose the knot frown from thy forehead .

[5] In the adoration of Adam ,the angel made resolve of thy ground - kiss ,
For ,in Thy beauty ,something he found more than the way ,. human .

[6] The lamp - kindler of our eye is the breeze of the tress of lovely ones
Lord to this gathering smoo .th state of the tress be not grief for the breeze of dispersion

[7] Alas that pleasure of night - sitting up that passed swiftly like the morning breeze
O heart the value of union ,thou knowest ,only when behind in separation thou remainest .

[8] To be vexed with fellow way - farers ,is not the action of a work - knower
The difficulty of the stage ,endure in memory of a time of ease .

[9] Hafiz thee ,the fancy of the yoke of His tress fascinates
See ,so that the ring of impossible fortune ,thou shake not .

[1] Deiner begehr' ich, o Freund, auch weiß ich, daß du es wissest, Denn du siehst und hörst ohne die Augen und Ohr'.

[2] Wacker schmählst du auf das, was zwischen Liebenden vorgeht, Kann ein Blinder wohl heimliche Dinge versteh'n? Dein gekräus'tes Haar ist der Sammelplatz von den Herzen, Wehet der Wind, so wend' solche Zerstörung von uns.

[3] Löse das Haar, und du bringst die Frommen zum Spiel' und zum Tanzen, Tausendfacher Reiz fällt dir aus jeglichem Ring.

[4] Von dem Haar hängt Wunscherfüllung der schmachtenden Brust ab; Löse vor uns bei Gott! einen gekräuselten Ring.

[5] Engel sahen in dir die übermenschliche Schönheit, Deßhalb fielen sie einst alle vor Adam auf's Knie.

[6] Wind von den Locken des Freund's facht hell die Lampe des Aug's an, Gott bewahr'! daß der Wind diese Versammlung zerstör'!

[7] Ach des nächtlichen Glücks! es zerrinnt mit dem Schlafe des Morgens, Lerne den Werth der Zeit jetzt in der bleibenden Stund.

[8] Kundige Wandrer bekümmern sich um Gefährten der Reise, Durch die Erinn'rung des Freund's wird dir das Ungemach leicht.

[9] Ein Haarring macht dir Hafis so viel zu schaffen, Sieh' umsonst ist's Bemüh'n nach dem Getriebe des Glücks.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.56-32.56

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.56

German Translation

[1] تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
ور نه هر فتنه که بینی همه از خود بینی

[2] به خدایی که تویی بنده بگزیده او
که بر این چاکر دیرینه کسی نگزینی

[3] گر امانت به سلامت ببرم باکی نیست
بی دلی سهل بود گر نبود بی‌دینی

[4] ادب و شرم تو را خسرو مه رویان کرد
آفرین بر تو که شایسته صد چندینی

[5] عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار
ظاهرا مصلحت وقت در آن می‌بینی

[6] صبر بر جور رقیبت چه کنم گر نکنم
عاشقان را نبود چاره بجز مسکینی

[7] باد صبحی به هوایت ز گلستان برخاست
که تو خوشتر ز گل و تازه‌تر از نسرینی

[8] شیشه بازی سرشکم نگری از چپ و راست
گر بر این منظر بینش نفسی بنشینی

[9] سخنی بی‌غرض از بنده مخلص بشنو
ای که منظور بزرگان حقیقت بینی

[10] نازنینی چو تو پاکیزه دل و پاک نهاد
بهتر آن است که با مردم بد ننشینی

[11] سیل این اشک روان صبر و دل حافظ برد
بلغ الطاقه یا مقله عینی بینی

[12] تو بدین نازکی و سرکشی ای شمع چگل
لایق بندگی خواجه جلال الدینی

[1] Perchance ,with desire of khilvat by the marge of a pool ,thou sittest not ,
If not ,every calamity ,that thou experiencest ,all thou experiences from self - seeingness .

[2] I conjure thee by God ,Whose chosen slave ,thou art ,
That ,to this ancient slave ,none thou choose prefer

[3] If ,in safety ,love's deposit I take ,there is no fear
Easy is the state of being void of heart heart - bereft if be not the state of being void of faith infidelity

[4] Thee ,the Khusrau of those moon of face ,respect and shame did
Afarin on thee for ,worthy of a hundred such thou art .

[5] O rose beloved wonderful ,with all thy grace thou sittest with the thorn the watcher
Apparently ,in it ,the good counsel of thy welfare thou seest .

[6] If ,as to the watcher's tyranny patience I exercise not ,what may I do
To wretched lovers ,is no remedy save wretchedness .

[7] From the rose - garden ,arose a morning breeze in desire of thee
For ,like the beautiful ,red ,beperfumed rose ; and ,like the wild white rose ,fragrant thou art .

[8] From left and right ,the bottle - play of my bloody tears thou seest :
If a moment ,on this spectacle - place of my vision ,thou sittest .

[9] From thy sincere slave ,a disinterested word ,hear ,
O thou that ,the cynosure of great ones ,truth beholding ,art

[10] A dainty one like thee ,pure of heart ,pure of nature ,
That is best that ,with evil men ,thou sit not .

[11] Taketh the patience of the heart of Hafiz ,the torrent of these streaming tears ,
O pupil of my eye come to my aid .

[12] O candle of Chigil with this delicacy ,and heart - alluringness thou art
Worthy of the banquet - place of Khwaja Jalalu - d - Din ,thou art .

[1] Sitz' nicht voll Begier dort an den Ufern des Wassers, Widerfährt dir was, wahrlich allein hast du Schuld.

[2] Ich beschwör' dich bei Gott, der dich vor andern erwählet, Zieh' dem Armen nicht andere Fremdlinge vor. Künftig will ich mich durchbetteln die Straße der Liebe. Es ist Demuth dort Pilgern der einzige Pfad.

[3] Rett' ich den Glauben, und rett' ich mein Heil, so ist nichts zu fürchten, Ohne Gefühl wär's leicht, ohne den Glauben nicht so.

[4] Schaam und Sitte hat dich zur Fürstinn der Schönen erkohren, Lob und Preis sey dir, weil du die Herrschaft verdienst.

[5] O der Milde der Huld! du Rose sitzest mit Dornen, Aber doch ist's gewiß, daß du dort Alles vollbringst.

[6] Was zu thun, wenn ich den Nebenbuhler nicht dulde, Liebenden bleibt zuletzt nichts als Verachtung zur Wahl.

[8] Siehst du, wie mit den Flaschen ich spiel' zur Rechten, zur Linken, Schau, in meinem Aug' harret die Seele auf dich.

[9] Hör' ein trauliches Wort von einem aufrichtigen Freunde, Du, auf dem das Aug' aller Erhabenen ruht.

[10] Dir, o reines Herz, und reingesitteter Liebling, Wird's viel besser seyn, wenn du die Bösen vermeid'st.

[11] Dieser Thränenstrom hat das Herz Hafisens zerschwemmet, Aus ist die Geduld, löse die Banden des Aug's.

[12] Du, o lieblicher Knab! du leuchtende Kerze von Tschigil, Bist Dschelaleddins trauter Versammlungen werth.