Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	passest 1 \| passeth 1
Lemma:	گذشت/گذر VERB

2 Poems contain می‌گذری

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.6-16.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.6

German Translation

[1] فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

[2] دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش

[3] جای آن است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش

[4] بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

[5] ای که در کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

[6] آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

[7] صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

[8] صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

[9] دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

[1] The thought of the bulbul the holy traveller all is that ,that the rose the true Beloved his beloved may be
The rose ,in thought how ,in her work ,grace she may display .

[2] Not all heart - ravishingness is that that slayeth the lover
Khwaja is he ,whose attendant is grief .

[3] That is a place where into the ruby's heart the wave dasheth blood ,
With this loss that its the ruby's market - value ,the sherd shattereth .

[4] From the bounty of the rose the true Beloved the bulbul the holy traveller learned speech and if not ,there had not been
In his beak ,all this sweet speech and song .

[5] O thou that passest in the street of our Beloved ,
Full of caution ,be for the head ,his wall shattereth .

[6] That travelled one the Beloved whose fellow - traveller is a hundred Kafilas of the heart ,
O God wherever he be ,him ,in safety from the peril of travel keep .

[7] O heart although health's company happily falleth to thee ,
Precious ,is love's quarter : it ,abandon not .

[8] Merry of head intoxicated the Sufi placed his cap aslant ,
With two cups of wine more ,disordered may be his turban .

[9] The heart of Hafiz that had become accustomed to the sight of Thee
Is cherished with union .Its the heart's torment ,seek not .

[1] Wenn die Begierde nicht die RuhIn deiner Seele störet,So findest du den Weg gewißZu ihrem Angesichte.

[2] Es sinnt die Nachtigall, wie sieDie Rose zur Freundinn mache,Die Rose aber sinnt daraufDie Nachtigall zu kränken.

[3] Der Mörder eines LiebendenIst noch kein Herzensräuber,Wer um die Dienerschaft sich sorgtIst wahrhaft ein Gebieter.

[4] Es ist gerecht, daß der RubinIm Herzen blutig schäume,Wenn rothe Glaskorallen ihnIm Handel überwiegen.

[5] Die Nachtigall hat den GesangGelernet von der Rose,Woher denn sonsten das GeschwätzDas Kosen ihres Schnabels?

[6] Du, der vorbeigehst an dem HausVon dem geliebten Freunde,Gieb Acht, daß an der Mauer duDen Kopf dir nicht verschlagest.

[7] O Gott! gieb dem gereißten Freund,Dem Hundert KarawanenDer Herzen folgen, gieb ihm stets,Wo er auch seyn mag, Wohlseyn!

[8] O Herz! wie wohl dir das GesprächDes wahren Heils gefallen,Verlaß' du doch die Liebe nichtDenn sie ist hoch zu ehren.

[9] Der Sofi, der im Rausche krummDie Mütze aufgesetzet,Zerwühlet (trinkt er noch ein PaarVon Gläsern) seinen Turban.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.25-10.25

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.25

German Translation

[1] آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد

[2] از سر کشته خود می‌گذری همچون باد
چه توان کرد که عمر است و شتابی دارد

[3] ماه خورشید نمایش ز پس پرده زلف
آفتابیست که در پیش سحابی دارد

[4] چشم من کرد به هر گوشه روان سیل سرشک
تا سهی سرو تو را تازه‌تر آبی دارد

[5] غمزه شوخ تو خونم به خطا می‌ریزد
فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد

[6] آب حیوان اگر این است که دارد لب دوست
روشن است این که خضر بهره سرابی دارد

[7] چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر
ترک مست است مگر میل کبابی دارد

[8] جان بیمار مرا نیست ز تو روی سؤال
ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد

[9] کی کند سوی دل خسته حافظ نظری
چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد

[1] That one ,from whose fragrant hyacinth lock ,a great torment of jealousy ambergris hath .
Again ,with those heart - gone lovers grace and reproach hath .

[2] By the head of his own slain one the lover He the Beloved passeth swiftly like the wind
What can one do For ,He is like swift life and swiftness of departing it life hath .

[3] From behind the screen of His tress ,the moon ,displaying the brilliancy of the sun ,
Is a great sun that ,in front ,a cloud hath .

[4] In every corner ,my eye made flowing a torrent of tears ,
So that ,with a great quantity of water ,freshness ,Thy straight cypress hath .

[5] In error ,Thy bold glance sheddeth my blood ;
Be its opportunity to do so for a very correct judgment it hath .

[6] If that be the water of life ,that the lip of my Beloved hath ,
Clear this is that only a share of the mirage not of the water of life Khizr hath .

[7] On account of my heart ,Thy intoxicated eye desireth my liver life
The Bold one is intoxicated .Perchance ,inclination for a piece of roast meat my liver He hath .

[8] The path of questioning Thee is not my sick soul's
Happy that shattered one the lover who ,an answer from the Beloved ,hath .

[9] Towards Hafiz's wounded heart ,when a glance casteth
Thy intoxicated eye ,that ,in every corner ,a ruined one a lover hath .

[1] Die Freundinn, deren Haarnarziß Der Schwärze Neid erreget hat, Sie, die mit den Verliebten noch Beständig was zu zanken hat.

[2] Mit Schnelle geht sie über das, Was sie zunächst betrift, hinaus. Was ist hiebei zu thun, sie lebt, Ihr wißt, das Leben Eile hat.

[3] Ihr strahlenvolles Mondgesicht Vom Schleier ihres Haars versteckt, Ist blos ein Sonnenangesicht, Das Wolken vorgezogen hat.

[4] Mein Auge hat in jeder Eck' Vergoßen einen Thränenstrom, Damit der hohen Cedern Wuchs Beständig frisches Wasser hat.

[5] Die Schelmenwimpern haben zwar Aus Irrthum ausgeschöpft mein Blut, Es mangle nie Gelegenheit hiezu, Weil man die beste Absicht hat.

[6] Wenn was von ihren Lippen quillt, Das wahre Lebenswasser ist, So ist ein Dunst nur jener Quell, Den Choser im Besitze hat.

[7] Dein trunknes Aug' verlanget sehr, Daß ihm mein Herz sey dargebracht, Natürlich! denn es ist ein Türk, Der nach dem Raub' Verlangen hat.

[8] Ach meine kranke Seele darf Sich nicht erkundigen um dich, Beglückt der Kranke, welcher stets Von seinem Freunde Kunde hat.

[9] Wenn würdigt sich dein trunkenes Aug', Herabzuschauen auf Hafis, Dein trunknes Aug', das überall Verzweiflung angerichtet hat.