Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	7
Translated to:	say not 2 \| what may say 1 \| utter 1 \| utter not 1 \| uttered not 1
Lemma:	گفت/گوی VERB

7 Poems contain نگویم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.27-28.27

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.27

German Translation

[1] در خرابات مغان گر گذر افتد بازم
حاصل خرقه و سجاده روان دربازم

[2] حلقه توبه گر امروز چو زهاد زنم
خازن میکده فردا نکند در بازم

[3] ور چو پروانه دهد دست فراغ بالی
جز بدان عارض شمعی نبود پروازم

[4] صحبت حور نخواهم که بود عین قصور
با خیال تو اگر با دگری پردازم

[5] سر سودای تو در سینه بماندی پنهان
چشم تردامن اگر فاش نگردی رازم

[6] مرغ سان از قفس خاک هوایی گشتم
به هوایی که مگر صید کند شهبازم

[7] همچو چنگ ار به کناری ندهی کام دلم
از لب خویش چو نی یک نفسی بنوازم

[8] ماجرای دل خون گشته نگویم با کس
زان که جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم

[9] گر به هر موی سری بر تن حافظ باشد
همچو زلفت همه را در قدمت اندازم

[1] If again befall me passing into the tavern of the Magians the perfect murshid
The produce of the khirka and of the prayer - mat ,running recklessly I will play away and lose

[2] If to - day ,like the zahids ,I beat the ring of penitence ,
To - morrow ,open to me the door ,the wine - house - guardian maketh not .

[3] If like the moth ,freedom from care aid me ,
Save to that candle - like luminous cheek ,no flight is mine .

[4] The society of the Hur ,I desire not .For ,the essence of defect it is
If ,despite the fancy for Thee ,with another ,I disport .

[5] Hidden in my chest would have remained passion's desire for Thee ,
If my eye ,wet of skirt ,the secret had not revealed .

[6] Like the bird from the cage of dust the dusty body I became of the air flying here and there ,and searching
In the desire that ,perchance ,me the falcon the perfect murshid or the Aril a prey may make .

[7] If like the cord - slackened harp ,me by reason of the slackness of its cords the heart's desire thou give not ,
At last ,with Thy lips ,with a breath ,me ,like the reed flute cherish .

[8] To none ,I utter the circumstances of my heart ,blood become
Since that ,save the sword of grief for Thee ,my fellow - consoler is none .

[9] If ,on Hafiz's body ,be a head for every hair .
Like Thy long trailing tress ,all at Thy feet ,I cast .

[1] Wenn es mir einmal noch gelingt, Die Schenke vorbeizugehen, So will ich mit dem Ordenskleid Den Teppich sogar verspielen.

[2] Wenn ich wie Büßer heut im Ring Der Reue herum mich drehe, So wird der Schenke Pförtner mir Denn morgen die Thür nicht öffnen.

[3] Doch wenn ich meine Herzensruh Dem Schmetterling gleich verspiele, So werde ich nur an dem Licht Der Wangen herum mich tummeln.

[4] Ich wünsche die Huris mir nicht, Es wäre der Fehler größter, Wenn du vor meinen Sinnen schwebst, Den andern mich hinzugeben.

[5] Es würde meine Leidenschaft Verborgen im Herzen liegen, Wenn meine Thränen nicht zuerst Verräther gewesen wären.

[6] Ich schwang mich einem Vogel gleich Empor in die Luft vom Staube, Beseelet von Begier, daß Sie Als Beute mich fangen möchte.

[7] Willst du mich, wie die Laute, nicht Mit offnem Busen umfangen, So hauche mir von deinen Lippen Wie Flöten nur einen Hauch zu.

[8] Mein Herz ist Blut, doch will ich dies Wohl Andern nicht vertrauen, Denn deiner Augen Wimpern sind Gewöhnet an meine Leiden.

[9] Und wenn Hafis an jedem Haar Ein eignes Haupt besäße, So würde er doch jedes Haupt Aufopfern auf deinem Wege.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.28-32.28

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.28

German Translation

[1] نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

[2] من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

[3] چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

[4] در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

[5] نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی

[6] گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی

[7] حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی

[1] 'Tis the fresh spring .In this strive that joyous of heart thou mayst be
For ,again ,blossometh many a rose when in the clay of the grave thou shall be .

[2] I say not now ,with whom ,sit what drink
For thou knowest ,if wise and learned thou be .

[3] Within the veil ,thee ,the harp keepeth giving counsel .But ,
Thee ,counsel profiteth at that time when worthy thou mayst be .

[4] In the sward ,every leaf is a book of a different state
Woe is it if ,careless of the state of all ,thou be .

[5] In excess ,the world's anguish taketh life's cash ,
If ,night and day ,in this difficult tale ,of journeying to the Friend thou be .

[6] Though ,from us to the Friend ,is a Path the path of ma'rifat full of fear ,
Easy is the going ,if acquainted with the stage the Shaikh thou be .

[7] O Hafiz if ,from lofty fortune ,aid be thine ,
The prey of that true Beloved ,impressed with excellences ,thou shalt be .

[1] Frühlings ist's! höre mich, sey' nun fröhlich; Rosen blüh'n noch einst, wenn du Rasen bist.

[2] Soll ich dir sagen, mit wem zu trinken, Da du selber es weißt und weise bist?

[3] Höre den Rath, den die Leier tönet, Doch er nützet nur, wenn du fähig bist!

[4] Jegliches Blatt ist ein Buch der Weisheit, Schade, daß du so träg' und sorglos bist!

[5] Hin ist die Summe des Lebens, Wenn du Tage und Nächte durch verlegen bist.

[6] Voll von Gefahr ist der Weg zum Freunde, Leicht ist's, wenn du der Posten kundig bist!

[7] Wenn dich das Glas, o Hafis! begünstigt, Kanns seyn, daß du der Raub des Falken bist!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.57-32.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.57

German Translation

[1] ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی

[2] بوی یک رنگی از این نقش نمی‌آید خیز
دلق آلوده صوفی به می ناب بشوی

[3] سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن
ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی

[4] دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش درآ و به ره عیب مپوی

[5] شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار
بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی

[6] روی جانان طلبی آینه را قابل ساز
ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

[7] گوش بگشای که بلبل به فغان می‌گوید
خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی

[8] گفتی از حافظ ما بوی ریا می‌آید
آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی

[1] O Saki 'tis the shade of the cloud ,and spring ,and the stream - bank
I say not ,do what .Of the men of heart Sufis thou art .Dothou thyself say .

[2] From this picture of outward Sufis cometh not the perfume of one colouredness constancy Arise ,
With pure wine ,the deceit - stained and tattered garment of the Sufi ,wash .

[3] Mean of nature ,is the world on its generosity ,rely not
O world - experienced one from the mean ,stability of foot do not thou - seek .

[4] Thee ,two counsels I make ,Hear ; and a hundred treasures bear away :
By the door of pleasure ,enter in the path of defect ,do not strive .

[5] For thanks for that ,that again to spring thou hast reached ,
The root of goodness ,plant ; the rose of the grace of God smell .

[6] The true Beloved's face ,th'ou seekest Fit ,the mirror of the heart make ;
If not ,ever blossometh not the red rose and the wild white rose from hard iron and from base brass .

[7] Thy ear open .For ,this lament ,the bulbul saith
Khwaja deficiency commit not ; the rose of the grace of God smell .

[8] Thou saidest From our Hafiz ,cometh the perfume of hypocrisy
Afarin be on the breath for well thou broughtest a great perfume .

[2] Die Dinge behalten nicht einerlei Farb' und Gestalt, Deßwegen wasch' mit Wein die Kutten aus.

[3] Die Welt ist so niedrig, du traue der Schmeichelnden nicht, Erfahrener! such' bei Niederen nicht Bestand,

[4] O höre den doppelten Rath, und bereichere dich dann, Geh' durch der Liebe Thür, thu Schlechtes nicht.

[5] Wir haben nun Frühling, der Himmel sey deßhalb gelobet! Thu' Gutes, und die Leitungsrose riech'!

[6] Begehrst du die Freundinn, so reiche den Scheitel ihr hin, Narziß' und Rosen keimen nicht aus Stahl. Bevor du zum Staube der Schwelle der Thüre dich machst, Versteck' in Schenken ein Paar Tage dich.

[7] Eröffne die Ohren, es weinet die Nachtigall nun, Die Leitungsrose riech', ermangle nicht!

[8] Du sagtest, der Durst der Verstellung umgebe Hafis, Ey brav! wie trefflich ist nicht dein Geruch!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.23-10.23

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.23

German Translation

[1] هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد

[2] حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست
که آشنا سخن آشنا نگه دارد

[3] دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای
فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

[4] گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

[5] صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بینی
ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد

[6] چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
ز دست بنده چه خیزد خدا نگه دارد

[7] سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

[8] غبار راه راهگذارت کجاست تا حافظ
به یادگار نسیم صبا نگه دارد

[1] O true Beloved every one ,who regardeth the people of fidelity lovers of God
Him ,in every state ,from calamity God preserveth .

[2] Save in the Friend's presence ,I utter not the tale of the Friend
For the speech of the friend ,the friend preserveth .

[3] O heart so live that ,if thy foot slip in fault
With both hands in prayer ,thee the angel may preserve .

[4] If desire be thine that the true Beloved should not by severing asunder attachments to thee break the covenant ,
Keep with respect the end of the cord ,so that the covenant He may preserve .

[5] O breeze If thou see my heart on that tress - tip ,
By way of kindness ,speak to it the heart that its own place it may preserve .

[6] When I spake to him ,saying : Preserve my heart how well he said
What ariseth from the slave's hand ,God preserveth .

[7] My head ,and gold ,and heart ,and soul a ransom for that true Beloved .
Who the right of society of love and of fidelity preserveth .

[8] Where is the dust of Thy path ,that it Hafiz
In recollection of the work of the fragrant air of the wind ,may preserve .

[1] Wer auf die Treuen Acht giebt, Der sey versichert, daß der Herr Auf seine Diener Acht giebt,

[2] Des Freundes Sag' erzähl' ich Dem Freund, weil aufs bekannte Wort Nur der Bekannte Acht giebt.

[3] So sollst du immer leben, Daß, wenn du strauchelst, aufs Gebet Dein Engel auf dich Acht giebt. Ihr Tapfern, ehr't den Herren, Daß auch er seinerseits auf Euch, Wie auf die Seele Acht giebt.

[4] Wer Treue wünscht vom Liebchen, Behalt' den Faden, weil sonst nicht Das Liebchen auf ihn Acht giebt.

[5] Wenn du im Haare Ostwind, Mein Herz erblick'st, sag' ihm mit Huld, Daß auf den Platz es Acht geb'.

[6] Ich sprach zu ihm: Bewahre Mein Herz; Er sprach: was nützt es wohl, Wenn Gott auf Diener Acht giebt.

[7] Ich opfre Herz und Seele, Und Haupt und Gold dem Liebling auf, Der auf die Worte Acht giebt.

[8] Wo ist der Staub des Weges, Daß d'rauf Hafis, wie auf ein Maal Des Morgenwindes Acht giebt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.136-10.136

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.136

German Translation

[1] زهی خجسته زمانی که یار بازآید
به کام غمزدگان غمگسار بازآید

[2] به پیش خیل خیالش کشیدم ابلق چشم
بدان امید که آن شهسوار بازآید

[3] اگر نه در خم چوگان او رود سر من
ز سر نگویم و سر خود چه کار بازآید

[4] مقیم بر سر راهش نشسته‌ام چون گرد
بدان هوس که بدین رهگذار بازآید

[5] دلی که با سر زلفین او قراری داد
گمان مبر که بدان دل قرار بازآید

[6] چه جورها که کشیدند بلبلان از دی
به بوی آن که دگر نوبهار بازآید

[7] ز نقش بند قضا هست امید آن حافظ
که همچو سرو به دستم نگار بازآید

[1] O how happy the time when the Beloved cometh back .
When to the desire of the grief - stricken ,the grief - consoler cometh back

[2] Before the king of his fancy ,the black and the white of the eye ,I extended ,
In that hope that that imperial horseman might come back .

[3] If ,in the curve of his chaugan ,my head goeth not ,
Of my head what may I say and to what work is it that the head itself ,cometh back .

[4] Like dust ,dweller at the head of His path I have sat ,
In the desire that ,by this way ,He may come back .

[5] That heart ,to which the tip of His two tresses gave repose ,
Think not that ,in that heart ,rest cometh back .

[6] From December ,what tyrannies they were that the bulbuls endured
In the hope that ,again ,the fresh spring may come back .

[7] Hafiz from the painter of destiny God hope of that is
That ,to my hand ,like the cypress ,the idol may come back .

[1] O der guten Zeit! Wenn der Freund zurückkommt, Wann nach der Betrübten Wunsch, Der sie kränkt, zurückkommt.

[2] Nach dem Schah der Fantasie Sah ich heut mit halbem Schielen, Hoffend, daß der Reiterfürst Bald, sehr bald zurückkommt.

[3] Wenn mein Kopf nicht willig ist, Seinem Schlägel sich zu fügen, Was soll sagen ich vom Kopf, Wer wohl über ihn noch kommt.

[4] Ruhig saß ich, wie der Staub An dem Ende seines Weges Hoffend, daß auf diesem Pfad Er zu mir zurückkommt.

[5] Glaube mir, in's Herz, das sich Mit Beständigkeit dem Saume Seiner Locken hat ergeben; Nie Beständigkeit zurückkommt. Meine Thränen werden nie Am Gestade Wogen schlagen, Wenn sein Wuchs so fein wie Haar, Mich zu retten, noch zurückkommt.

[6] Was für Leiden tragen nicht In dem Winter Nachtigallen, In der Hoffnung, daß der Lenz Auf die Fluren bald zurückkommt.

[7] O Hafis, ich hoffe wohl, Von dem Maler meines Schicksals, Daß von der Cypreß' ein Zweig In die Hände mir zurückkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.48-4.48

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.48

German Translation

[1] مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

[2] واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

[3] زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

[4] سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست

[5] بس نگویم شمه‌ای از شرح شوق خود از آنک
دردسر باشد نمودن بیش از این ابرام دوست

[6] گر دهد دستم کشم در دیده همچون توتیا
خاک راهی کان مشرف گردد از اقدام دوست

[7] میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا برآید کام دوست

[8] حافظ اندر درد او می‌سوز و بی‌درمان بساز
زان که درمانی ندارد درد بی‌آرام دوست

[1] Welcome O Messenger of the Longing Ones ,give the message of the Friend
That ,with the essence of pleasure ,I may make my soul a sacrifice for the Friend .

[2] Wailing and lamenting perpetually is like the BulbQl in the cage
Of parrot - nature ,am I through love of sugar the lip and of the almond the eye of the Friend .

[3] His tress is the snare the grain of that snare ,his mole and I ,
In hope of that grain ,have fallen into the snare of the Friend .

[5] Even a little by way of explanation of my own desire ,I uttered not on that account
It is head - pain to show more than this importunity to the Friend .

[6] Into my eye ,I put as collyrium ,if it be gained ,
The dust of the precious path that becometh honoured by the footstep of the Friend .

[7] My inclination ,towards Union and His towards separation
Helpless I abandoned my own desire that there might issue the desire of the Friend .

[8] Hafiz In grief for Him ,continue to consume remediless ,be content .
On that account ,that no remedy hath the restless pain of the Friend .

[1] Sey mir gegrüßt der Wünscher Bothe, Gieb uns Kunde der Freundinn, Daß auch ich die Seele opfern möge Für den Namen der Freundinn.

[2] Närrisch und irr wie die Nachtigallen Hascht des trunkenen Sinnes, Papagey im Bauer gierig Nach dem Zucker der Freundinn.

[3] Netze sind ihre Locken, und ihr Schwarzes Maal ist ein Körnlein; Sehnsuchtsvoll nach dem Körnlein fiel ich In die Netze der Freundinn.

[4] Bis an den jüngsten Tag wird jener Nicht die Trunkenheit lassen, Der so wie ich am Tag des Looses Trank vom Becher der Freundinn.

[5] Ihren Genuß verlang ich sehnlichst, Ihr Verlangen ist Trennung, Gerne vergeß ich meine Wünsche, Wird vergnüget die Freundinn.

[6] Meinem Gesichte will ich schwarzen Staub auflegen statt Schminke, Wenn mir ein gutes Glück den Staub bringt Von der Schwelle der Freundinn.

[7] Meine Begierde hab ich weiter Nicht erläutert der Freundinn, Denn die Erklärung, ach! ich fürcht' es Wäre beschwerlich der Freundinn.

[8] Feuer des Grams verzehrt Hafisen Ohne Rettung. Erduld' es! Nimmer gewährt verliebten Herzen Ruh' die Unruh' der Freundinn.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.79-4.79

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.79

German Translation

[1] چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت
حقوق خدمت ما عرضه کرد بر کرمت

[2] به نوک خامه رقم کرده‌ای سلام مرا
که کارخانه دوران مباد بی رقمت

[3] نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد
که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت

[4] مرا ذلیل مگردان به شکر این نعمت
که داشت دولت سرمد عزیز و محترمت

[5] بیا که با سر زلفت قرار خواهم کرد
که گر سرم برود برندارم از قدمت

[6] ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی
که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت

[7] روان تشنه ما را به جرعه‌ای دریاب
چو می‌دهند زلال خضر ز جام جمت

[8] همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد
که جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت

[1] What kindness it was when ,suddenly ,the dropping of ink of thy pen
Represented the obligations of our service according to the goodness of ,thee .

[2] To me ,salutation thou hast written with the nib of the pen
Be not the work of Time's house without the writing of thee

[3] I say not in mistake ,thou recollectedest me ,heart bereft
For ,in wisdom's account ,mistake lieth not in the pen of thee .

[4] Despicable ,make me not in thanks for this divine favour
That lasting Fortune ,dear and honoured ,held thee .

[5] Come .For ,by thy tress - tip ,I will vow
That even if my head goeth from my body I will not uplift it from the feet of thee .

[6] Of the state of us slain thy heart may become acquainted but only at the time ,
When the tulip blossometh from the dust of those slain of grief for thee .

[7] O beloved w .ith a draught ,assist the soul of us thirsty
When ,from the cup of Jamshid the limpid water of life of Khizr they give thee .

[8] O 'Isa - breeze happy ever be all thy time
For alive became the heart - broken soul of Hafiz by the breath of Thee .

[9] 'Tis the ambush - place and very swiftly thou goest .Be sensible
Do not go swiftly lest ,from the broad king's highway ,should ascend the dust of thee .

[1] Was für eine seltne Gnade War es, welche deiner Feder Alle Dienste unsrer vor'gen Freundschaft aufgezählet hat?

[2] Mit der Spitze dieser Feder Hast du einen Gruß geschrieben, Nie soll das Gebäu der Erde Bleiben ohne deine Schrift! &#

[3] Nimmer sag' ich: du hast Unrecht, Meiner dich noch zu erinnern, Denn es wird dir vom Verstande Nie ein Fehler aufgemerkt.

[4] Dankbar für des Himmels Leitung Darfst du mich noch nicht verachten, Weil das Schicksal dich vor Allen Angesehn und groß gemacht.

[5] Komm, ich will mit deinen Locken Auf beständig mich verbinden, Wenn ich dann den Kopf verliere, Hanget er an deinem Fuß.

[6] Labe meine durst'ge Seele, Nur mit einem Tropfen Hefen, Weil man dich aus Dschemschid's Becher Mit den Fluthen Chiser's tränkt. Sieh! mein Herz steht vor der Thüre, Halt' es doch in Preis und Ehren, Schon deßhalben weil der Himmel Keine Qualen dir geschickt. Ueberall sind Hinterhalte, Gehe du nicht zu verwegen Von der Straße des Verderbens Flieget sonst der Staub dir an.

[8] Ostwind; gleich dem Herren Jesus, Fröhlich seyen deine Zeiten! Denn Hafisens wunde Seele Ward durch deinen Hauch geheil't.

[150] ;