Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	not 2
Lemma:	بود/باش AUX

2 Poems contain نیستیم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.15-29.15

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.15

German Translation

[1] صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

[2] زان پیشتر که عالم فانی شود خراب
ما را ز جام باده گلگون خراب کن

[3] خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن

[4] روزی که چرخ از گل ما کوزه‌ها کند
زنهار کاسه سر ما پرشراب کن

[5] ما مرد زهد و توبه و طامات نیستیم
با ما به جام باده صافی خطاب کن

[6] کار صواب باده پرستیست حافظا
برخیز و عزم جزم به کار صواب کن

[1] O Saki 'tis the morn of youth full of wine of divine knowledge a goblet make :
The sky's revolution delayeth not haste make .

[2] Before that ruined this vanishing world becometh ,
With the cup of ruddy wine true love us ,ruined intoxicated make .

[3] From the east ,the cup the heart of 'Arifs the sun of wine divine knowledge made appear
If true pleasure thou seek ,abandoning of the sleep of carelessness make .

[4] One day ,when out of our clay ,pitchers the sky maketh ,
Take care ,the cup skull - pan of our head full of wine true love for God make .

[5] Not the man of austerity ,nor of penitence ,nor of foolish talk are we ,
To us ,with a cup of pure wine truth address make .

[6] Hafiz wine - worshipping love - playing ; divine knowledge - gathering is the good work
Arise to the good work ,the face of resolution turn .

[1] Schenke, Morgen ist's! Fülle den Becher mit Wein, Eile, eil', denn es harret die Zeit nicht auf uns.

[2] Schenk'! eh' daß noch die nichtige Erde zerfällt Wollen selber wir fallen in röthlichen Wein.

[3] Sieh! es steigt aus dem Becher die Sonne des Weins. Wenn nach Lust dich verlanget, verkürze den Schlaf.

[4] Krüge werden aus unserem Thon nicht geformt, Füllt, o füllet dann unsere Schädel mit Wein.

[5] Was bekümmre ich mich um Zellen und Reu', Rede, rede mich an mit dem Becher voll Wein.

[6] Weinverehrung, Hafis, ist ein gutes Geschäft, Stehe auf und verwend' dich zum guten Geschäft.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.81-10.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.81

German Translation

[1] ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
مشتاقم از برای خدا یک شکر بخند

[2] طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن می‌شود بلند

[3] خواهی که برنخیزدت از دیده رود خون
دل در وفای صحبت رود کسان مبند

[4] گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند

[5] ز آشفتگی حال من آگاه کی شود
آن را که دل نگشت گرفتار این کمند

[6] بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند

[7] جایی که یار ما به شکرخنده دم زند
ای پسته کیستی تو خدا را به خود مخند

[8] حافظ چو ترک غمزه ترکان نمی‌کنی
دانی کجاست جای تو خوارزم یا خجند

[1] O thou whose pistachio mouth laugheth at the tale of candy
Of thy laughter I am desirous .For God's sake ,one sweet smile smile .

[2] Equality with thy stature ,even the lofty Tuba tree of paradise cannot boast
By this tale ,I pass .For long ,becometh the matter .

[3] Thou wishest not that a river of blood should gush from thy eye
On the constancy of society of rosy ones ,bind not thy heart .

[4] If sullenness thou display or if reproach ,thou make ,
The allied friend of the man ,self - approving ,we are not .

[5] Of the perturbation of my state ,acquainted how becometh
That one ,whose heart captive to this noose became not

[6] Brisk is the market of desire .Where is that candle - face the beloved
So that ,on the ruddy fire of his face ,soul and heart ,I may make rue may scatter

[7] Where my resplendent beloved ,with sweet smile ,breatheth ,
O pistachio who art thou For God's sake ,to thyself ,laugh not for there ,no splendour is thine

[8] Hafiz the glance with eye - brow and with eye of the saucy ones ,thou abandonest not
Knowest thou where thy place is Khwarazm ,or Khujand

[1] Ey Geliebter! was hast du gelächelt nun über den Zucker, Lächle, denn es sehnt mich nach dem Zucker fürwahr,

[2] Siehe, Tuba vermag von deinem Wuchs nicht zu sprechen. Gehe darüber hinaus, lang ist die Sage davon.

[3] Wenn du verlang'st, daß dem Aug' nicht blutige Thränen entströmen, Wähle zu Liebchen nicht Schönen von hohem Geblüth;

[4] Immer sey dir erlaubt, zu zürnen oder zu spotten, Denn ich bin kein Mann nur in mich selber verliebt.

[5] Ha! wie kann ein verirrtes Gemüthe begreifen, Dessen Herz nicht einst ähnliche Banden ertrug.

[6] Meine Begier entbrennt, wo ist die Kerze der Wangen, Daß ich Seele und Herz weihe der Gluth des Gesicht's.

[8] Weil du, Hafis, von kosenden Wangen der Türken nicht absteh'st, Schickt Choweresen, Chodschend sich noch am besten für dich.