Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	maketh 1 \| still doeth 1 \| keepeth giving 1
Lemma:	کرد/کن VERB

3 Poems contain همی‌کند

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:24.2-24.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:24.2

German Translation

[1] مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق
گرت مدام میسر شود زهی توفیق

[2] جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است
هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق

[3] دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق

[4] به مأمنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت
که در کمینگه عمرند قاطعان طریق

[5] بیا که توبه ز لعل نگار و خنده جام
حکایتیست که عقلش نمی‌کند تصدیق

[6] اگر چه موی میانت به چون منی نرسد
خوش است خاطرم از فکر این خیال دقیق

[7] حلاوتی که تو را در چه زنخدان است
به کنه آن نرسد صد هزار فکر عمیق

[8] اگر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجب
که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیق

[9] به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام
ببین که تا به چه حدم همی‌کند تحمیق

[1] The abode of peace ,unalloyed wine ,and the kind companion ,
If ever attainable these be to thee ,O excellent the grace of God

[2] The world and the world's work ,all naught in naught is
The verifying of this matter ,a thousand times ,I have made .

[3] Regret and sorrow that ,up to this time ,I knew not ,
That the alchemy of happiness is^ the Friend ,the Friend

[4] To a place of safety ,go opportunity ,reckon the plunder of time
For ,in the ambuscades of life ,are the highwaymen of the Path .

[5] O Saki come .For penitence for the ruby lip of the true Beloved and for the laughter the sparkling of the cup ,
Is an imagination ,verification whereof reason maketh not .

[6] Although ,to one contemptible like me ,the slender hair of thy small waist reacheth not ,
From the thought of this subtle matter ,happy is my heart .

[7] That darkish beauty that is in the chin - pit of thine ,
To its profound depth ,reach not many a thought profound .

[8] If ,with the colour of red cornelian ,my tear be ,what wonder
For like red cornelian ,is the seal of the seal - ring of my eye .

[9] With laughter ,he the Saki spake ,saying Hafiz the servant of thy nature ,I am
Behold to what degree ,me a fool ,he the Saki maketh .

[1] Wo ist ein Herz, daß es mich führ' Pfade des Heils,Auf keinem Wege konnt' ich zu dem Freund gelangen.

[2] Sicherer Ort, lauterer Wein, treuer Gesell,Sind diese drey dir stets bescher't, o gutes Schicksal!

[3] Wissen der Welt, Thaten der Welt, Alles ist Nichts,Ich habe tausendmal dies Wort als wahr bewähret.

[4] Leider und Ach! Daß ich bis jetzt nimmer gewußt,Daß mein Geleitsmann auch des Glückes Geleit' gewesen.

[5] Suche dir schnell sicheren Ort, nütze die Zeit,Denn Räuber liegen in des Lebens Hinterhalte.

[6] Ueber das Glas, und den Rubin, Buße zu thun,Ist eine Fantasie, die der Verstand nicht gut heißt.

[7] Mitte des Leib's! fein wie ein Haar! nimmer umschließ'Ich dich, doch froh ist mein Gemüth des feinen Bildes.

[8] Grübchen des Kinns! Was du an Reiz heimlich verbirgst,Wird nie ergründen hunderttausendfache Weisheit.

[9] Ob des Rubins, den ich geweint, wundert Euch nicht,Ein flammender Pyrop ist meines Auges Siegel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.10-30.10

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.10

German Translation

[1] گلبن عیش می‌دمد ساقی گلعذار کو
باد بهار می‌وزد باده خوشگوار کو

[2] هر گل نو ز گلرخی یاد همی‌کند ولی
گوش سخن شنو کجا دیده اعتبار کو

[3] مجلس بزم عیش را غالیه مراد نیست
ای دم صبح خوش نفس نافه زلف یار کو

[4] حسن فروشی گلم نیست تحمل ای صبا
دست زدم به خون دل بهر خدا نگار کو

[5] شمع سحرگهی اگر لاف ز عارض تو زد
خصم زبان دراز شد خنجر آبدار کو

[6] گفت مگر ز لعل من بوسه نداری آرزو
مردم از این هوس ولی قدرت و اختیار کو

[7] حافظ اگر چه در سخن خازن گنج حکمت است
از غم روزگار دون طبع سخن گزار کو

[1] Pleasure's rose - bush blossometh the Saki ,rose of cheek ,where
Bloweth the spring breeze the pleasant tasting wine ,where

[2] Recollection of one rose of cheek the beloved keepeth giving every fresh rose .But ,
The ear ,speech of counsel hearing where The eye of caution to see where

[3] For the assembly of pleasure's banquet ,is no perfumed ball of desire
O breath of morn ,sweet of soul the musk - pod of the Friend's tress where

[4] O breeze not mine is endurance of the beauty - boasting of the rose
In the heart's blood ,my hand I dashed .For God's sake ,the beauteous one where

[5] With malevolence ,the candle of the morn boasted of having thy ruddy cheek
Long of tongue became the enemy the dagger ,lustre - possessing where

[6] He the Beloved said Perchance ,the kiss of My ruby lip thou desireth not .
Through this desire fora kiss I died ; but ,mine the power and the will where

[7] Though in speech ,the treasurer of the treasure of wisdom is Hafiz ,
Of the grief of time ,mean of nature ,the speech - utterer where

[1] Es blüht der Wollust Rosenstrauch, Wo ist der Schenke mit den Rosenwangen, wo? Es wehet Frühlingshauch, Wo ist der Wein, leicht zu verdauen, wo?

[2] Die neue Rose zeiget mir Ein frisches rosenwangichtes Gesicht. Wo ist ein Ohr, das auch mich hört, Ein Aug', das achtungsvoll mich schauet, wo?

[3] Es ist die Lustgesellschaft nicht Geschmücket mit der Schminke meines Sinns. O du des Morgens milder Hauch, Wo ist der Freundinn Locken Moschus, wo?

[4] O Morgenwind, ich dulde nicht Der Rosen eitle Schönheitsprahlerey, Die Hand befleckte Herzensblut, Wo zeih'st du sie der Lügen, Ostwind, wo?

[5] Des Morgens Kerze rühmte sich Mit ihrem trüben Schleier gegen dich, Du wirst vom Feinde ausgeschmählt, Wo ist ein hellgeschliffner Degen, wo?

[6] Sie sprach: vielleicht verlanget dich Nach den Rubinen meiner Küsse nicht, Ich sprach: aus Sehnsucht bin ich dort, Doch, wo ist meine Kraft und Stärke, wo?

[7] Hafis bewahret zwar den Schatz Der hohen Weisheit in dem Wort des Lieds; Allein wo ist ein Dichtermund, Den nicht der Gram des Schicksals drücket, wo?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.43-32.43

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.43

German Translation

[1] ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
کجاست پیک صبا گر همی‌کند کرمی

[2] قیاس کردم و تدبیر عقل در ره عشق
چو شبنمی است که بر بحر می‌کشد رقمی

[3] بیا که خرقه من گر چه رهن میکده‌هاست
ز مال وقف نبینی به نام من درمی

[4] حدیث چون و چرا درد سر دهد ای دل
پیاله گیر و بیاسا ز عمر خویش دمی

[5] طبیب راه نشین درد عشق نشناسد
برو به دست کن ای مرده دل مسیح دمی

[6] دلم گرفت ز سالوس و طبل زیر گلیم
به آن که بر در میخانه برکشم علمی

[7] بیا که وقت شناسان دو کون بفروشند
به یک پیاله می صاف و صحبت صنمی

[8] دوام عیش و تنعم نه شیوه عشق است
اگر معاشر مایی بنوش نیش غمی

[9] نمی‌کنم گله‌ای لیک ابر رحمت دوست
به کشته زار جگرتشنگان نداد نمی

[10] چرا به یک نی قندش نمی‌خرند آن کس
که کرد صد شکرافشانی از نی قلمی

[11] سزای قدر تو شاها به دست حافظ نیست
جز از دعای شبی و نیاز صبحدمی

[1] To me ,from the heart - ravisher who will convey the kindness of a letter of a pen
The foot - man of the wind is where ,if he still doeth a kindness

[2] In love's path ,I considered that the deliberation of wisdom
Is like a little night - dew ,that ,on the sea ,draweth a mark wrinkle

[3] Come for ,though my khirka is the endowment of the wine - house ,
Of the property of endowment ,thou seest not to my name even a diram .

[4] O heart Saki head - pain giveth the tale of how and why
The cup of pure wine take and ,from the care of thy own life ,rest a moment .

[5] Love's pain knoweth not the road - sitting physician the dry zahid ; the sufi ,void of wisdom
O one dead of heart go to hand get a Masih - breath .

[6] From hypocrisy ,my heart took flight and the drum was beneath the blanket
Come ,so that at the wine - house door ,I may up - lift a great standard .

[7] Come and drink wine For the time - recogniser selleth two worlds this and the next
For one cup of pure wine ; and for the society of a lovely idol .

[8] Not love's way is ever pleasure and ease
If ,our companion ,thou be ,drink the poison of a great grief .

[9] No complaint only mention I make .But ,the cloud of mercy of the Friend ,
To the field of liver - thirsty ones ,gave not even a little dew .

[10] For one reed of his candy ,why purchase they not that one Hafiz
Who ,a hundred sugar - scatterings ,made from the reed of a single pen

[11] O king in Hafiz's hand is naught worthy of thy value
Save the supplication of a night and the prayer of a morning .

[1] Wo ist Ostwind, der Both, um jenen nach Würden zu ehren, Der von meinem Freund liebliche Briefchen mir bringt,

[2] Wisset, mit was der Verstand im Wege der Liebe vergleichbar? Mit dem Tröpfchen Thau, das in die Fluthen sich senkt.

[3] Komm'! denn ist gleich mein Ordenskleid die Stiftung der Schenke, Keinen Pfennig doch wirst du darum finden bei mir.

[4] Wie und warum, und alles zu wissen macht häufiges Kopfweh, Nimm den Becher, und ruh' wenig Minuten nur aus!

[5] Was verstehen die Aerzte am Weg, die Leiden der Liebe? Du gestorbener Mann sieh' um den Heiland dich um.

[6] Ha! mein Herz ist wider Trommel und Kutten im Aufruhr, Vor der Schenke Thür pflanzen die Fahne wir auf.

[7] Komm'! die auf Zeit sich verstehen verhandeln Himmel und Erde Für zwey Becher Wein, und ein vertrautes Gespräch.

[8] Immer genießen und schwelgen ist nicht die Gewohnheit der Liebe, Gehst mit uns du um, trinke die Hefen des Grams.

[9] Klagen will ich nun nicht, allein die Milde des Freundes Feuchtete noch bisher durstige Herzen nicht an.

[10] Ey warum kauft ein Zuckerrohr nicht von Freunden der Redner, Dessen süßem Kiel liebliche Rede entfließt.

[11] Nichts besitzet Hafis, was deinen stattlichen Wuchs zahlt, Nichts als Abendgruß, nichts als Morgengebet.