Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	8
Translated to:	air 7 \| desire 1
Lemma:	هوا NOUN

8 Poems contain هوا

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.69-28.69

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.69

German Translation

[1] ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم

[2] دل بیمار شد از دست رفیقان مددی
تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

[3] آن که بی جرم برنجید و به تیغم زد و رفت
بازش آرید خدا را که صفایی بکنیم

[4] خشک شد بیخ طرب راه خرابات کجاست
تا در آن آب و هوا نشو و نمایی بکنیم

[5] مدد از خاطر رندان طلب ای دل ور نه
کار صعب است مبادا که خطایی بکنیم

[6] سایه طایر کم حوصله کاری نکند
طلب از سایه میمون همایی بکنیم

[7] دلم از پرده بشد حافظ خوشگوی کجاست
تا به قول و غزلش ساز نوایی بکنیم

[1] One night ,our hand we shall uplift and a prayer we shall make .
For the grief of separation from Thee ,a remedy from some place we shall make .

[2] Went from the hand ,the sick heart .O friends a little help ,
So that to its head ,the physician we may bring and a little remedy we may make .

[3] He who ,without offence on my part grieved ; and ,me ,with the sword struck and departed
For God's sake ,him bring back ,that purity of heart reconciliation we may make .

[4] Withered ,became the root of my joy .The Path to the tavern is where
So that in that water and air ,springing and growing ,we may make .

[5] O heart aid from the heart of profligates seek if not ,
Difficult is the work .God forbid that a fault we should make .

[6] But a little work effecteth the shade of the bud of little resolution the imperfect murshid
Search for the auspicious shade of the Huma the murshid ,perfect and excel ,lent we shall make .

[7] From the note of melody went my heart .Hafiz ,sweet of tone ,is where
So that ,with his words and ghazals ,harmony and melody ,we may make .

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.75-10.75

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.75

German Translation

[1] مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

[2] برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز
که سلیمان گل از باد هوا بازآمد

[3] عارفی کو که کند فهم زبان سوسن
تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

[4] مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من
کان بت ماه رخ از راه وفا بازآمد

[5] لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح
داغ دل بود به امید دوا بازآمد

[6] چشم من در ره این قافله راه بماند
تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

[7] گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست
لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد

[1] O heart glad tidings that the morning breeze hath come back .
From the quarters of Saba the land of Queen Balkis the lap - wing of good news hath come back .

[2] O bird of the morning the bulbul ,or the dove prolong the melody of Da ,ud
For from the quarter of the air ,the Sulaiman of the rose hath come back .

[3] In the world where is an Arif who understandeth the lily's tongue
That he may inquire Why she went and why she hath come back .

[4] Fortune ,God - given ,showed me manliness and kindness .
In that for God's sake ,the idol of stone heart the beloved hath come back .

[5] From morn's breath ,the tulip hath perceived the perfume of sweet wine
Hers was the heart's stain streak in hope of remedy she hath come back .

[6] In rear of that Kafila ,my eye drew much water tears
Since to my heart's ear ,the sound of the bell hath come back .

[7] Although Hafiz beat the door of offence and broke his covenant with the true Beloved
Behold His grace that ,in peace ,from our door ,He our excuse accepting hath come back .

[1] Freudige Kunde mein Herz, weil wieder der Ostwind zurückkommt, Weil nun aus Saba Hudhud mit froher Nachricht zurückkommt,

[2] Sänger des Morgens, beginn' nun wieder Davidens Gesänge, Weil die Ros', als Salomon aus den Lüften zurückkommt.

[3] Saget, welcher Weise versteht die Lilienzunge, Daß er sie frag', warum sie gieng, warum sie zurückkommt?

[4] Mein mir von Gott gegebenes Loos hat sich gnädig erwiesen, Weil dies steinerne Herz um Gotteswillen zurückkommt,

[5] Süßen Geruch des Weins hat der Kelch der Tulpe vernommen, Siehe, wie sie, den Brand des Innern zu heilen, zurückkommt;

[6] Strömet ihr Thränen nur zu, der Karawane des Freunds nach, Bis zu meinem Ohr der Schall der Glocke zurückkommt.

[7] Siehe die Huld! denn hat gleich Hafis die Treue gebrochen, Ist er so gütig, daß er zu meiner Thüre zurückkommt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.76-10.76

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.76

German Translation

[1] صبا به تهنیت پیر می فروش آمد
که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد

[2] هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای
درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد

[3] تنور لاله چنان برفروخت باد بهار
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد

[4] به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

[5] ز فکر تفرقه بازآی تا شوی مجموع
به حکم آن که چو شد اهرمن سروش آمد

[6] ز مرغ صبح ندانم که سوسن آزاد
چه گوش کرد که با ده زبان خموش آمد

[7] چه جای صحبت نامحرم است مجلس انس
سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد

[8] ز خانقاه به میخانه می‌رود حافظ
مگر ز مستی زهد ریا به هوش آمد

[1] For the congratulation of the Pir ,wine - seller Muhammad the morning - breeze Jibrail came
Saying The season of joy ,and of pleasure ,and of freshness ,and of sweetness is ' come .

[2] The air became Masih of breath ,and the dust ,musk - diffusing
Green ,the tree became and into song the bird came .

[3] The oven of beauty and of splendour of the tulip the spring - breeze enkindled to such a degree ,
That ,immersed in sweat of rose - water the rose - bud became and into agitation ,the rose - came .

[4] With the ear of sense ,listen to me and for ease ,strive
For ,to my ear ,from an invisible messenger ,this matter of the morning came .

[5] From the thought of separation ,come out from thy own heart so that collected of heart thou mayst be ,
Since when Ahriman went ,Surosh Jibra ,il came .

[6] From the bird of the morning the Bulbul ,the murshid I know not the noble lily the Arif
What sorrowful matter it heard ,that ,notwithstanding its ten tongues ,silent it became .

[7] The assembly of affection is the place of society of the excluded what
Cover the mouth of the cup for the khirka - wearer the Zahid is come .

[8] From the cloister to the wine - house ,Hafiz goeth
Perchance ,from the intoxication of austerity and of hypocrisy to sense he is come .

[1] Dem alten Wirthe Glück zu wünschen, Ist der Ostwind gekommen, Es ist die Zeit der Lust und Freude, Und der Liebe gekommen.

[2] Zum Heiland ist die Luft geworden, Moschus spendet die Erde. Der Vogelsang, das Grün der Bäume, Sind mitsammen gekommen.

[3] Der Ost hat den Kamin der Tulpen Durch sein Wehen entflammet, Deßwegen ist der Schweiß auf Knospen, Glut auf Rosen gekommen.

[4] Hör' meinen Rath mit klugem Ohre, Pflege der Liebe mit Sorgfalt, Denn das Wort ist vom Verborgnen, Heute Morgen gekommen.

[5] O laße die Zerstreuung fahren, Bleibe beßer versammelt, Denn als der Diw davon gegangen, Ist der Engel gekommen. Soll ich ein holdes Wort dir sagen, Bring' geläuterten Wein her, Der Heuchler ist davon gegangen, Und der Schenk ist gekommen.

[6] Ich weiß nicht, was die Lilie hat gehört, Von dem Sänger des Morgens, Daß sie begabt mit zehen Zungen Schweigend her ist gekommen.

[7] Ist es erlaubt den Ungeweihten, Unsern Kreis zu besuchen, So decke zu, deck' zu den Becher, Heuchler sind nun gekommen.

[8] Es geht Hafis heraus vom Kloster, Weh! er geht zur Schenke, Vielleicht ist er vom frommen Rausche Zum Verstande gekommen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.120-10.120

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.120

German Translation

[1] کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود

[2] بنوش جام صبوحی به ناله دف و چنگ
ببوس غبغب ساقی به نغمه نی و عود

[3] به دور گل منشین بی شراب و شاهد و چنگ
که همچو روز بقا هفته‌ای بود معدود

[4] شد از خروج ریاحین چو آسمان روشن
زمین به اختر میمون و طالع مسعود

[5] ز دست شاهد نازک عذار عیسی دم
شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود

[6] جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود

[7] چو گل سوار شود بر هوا سلیمان وار
سحر که مرغ درآید به نغمه داوود

[8] به باغ تازه کن آیین دین زردشتی
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود

[9] بخواه جام صبوحی به یاد آصف عهد
وزیر ملک سلیمان عماد دین محمود

[10] بود که مجلس حافظ به یمن تربیتش
هر آن چه می‌طلبد جمله باشدش موجود

[1] Now that from non - existence to existence into the sward the world ,the field of this ,and of the next ,world hath come the rose man
And ,at its foot ,the violet in homage hath laid its head ,

[2] Drink a cup of morning wine to the throb of the drum and the harp
Kiss the Saki's chin to the melody of the reed and the lyre .

[3] In the rose - season ,sit not without wine ,and the mistress ,and the harp
For like time ,its permanency is marked only a week .

[4] From the mansions of odoriferous herbs ,luminous like the sky became
The earth with the auspicious star ,and the happy natal star .

[5] From the hand of a beauty ,tender of cheek ,'Isa of breath ,
Drink wine and give up the tale of Ad and Samud .

[6] In the season of the lily and of the rose ,the world became like highest paradise
But ,what profit since in it no perpetuality is possible

[7] When the rose becometh ,like Sulaiman ,a rider on the air ,
In the morning when the bird entereth upon the melody of Da ,ud .

[8] In the garden of thy existence renew the usages of the faith of Zardusht ,
Now that the red tulip hath kindled the fire of Nimrud .

[9] Demand the brimful cup to the memory of the Asaf of the age ,
The Vazir of the Land of Sulaiman ,'Imadu - d - Din Mahmud .

[10] By the blessing of his instruction ,it may be that the assembly of Hafiz
Whatever it may seek ,for it all may be ready .

[11] Bring wine .For ,ever imploring aid ,Hafiz
Is ,and will be ,to the bounty of the mercy of the Forgiver God

[1] Jetzt da auf den Wiesen Rosen Aus dem Nichts in's Daseyn treten, Und die Veilchen sich vor ihnen Zur Anbetung niederwerfen,

[2] Trink' ein Glas des Morgenweines, Zu dem Ton der Duff und Leyer! Küß' das Kinn des lieben Schenken, Bei dem Ton der Flöt' und Laute.

[3] In der Zeit der Rosen sitz' nicht Ohne Wein und ohne Schönen. Denn sie gehen schnell vorüber, In dem Zeitraum einer Woche.

[4] Sieh die Erd' ist wie der Himmel, Durch gestirnte Würzeblumen, Unter gutem Glücksgestirne Klar, und aufgehellet worden.

[5] Aus der Hand von zarten Schönen, Deren Odem Wunderhauch ist, Trinke Wein und frag' mit nichten, Um Themud's und Aad's Geschichten.

[6] Lilien und Rosen machen Aus der Welt ein ew'ges Leben, Doch was nütz't es uns, die dennoch Hier nicht ewig bleiben können.

[7] Weil, wie Salomon, die Rose Auf des Ostens Rücken reitet, Und die Nachtigall des Morgens, Wie einst David, Psalmen singet.

[8] Weck den Feuerdienst Sarduschten's, In dem Garten auf zum Leben, Jetzt da dorten Nimrods Feuer Tulpen angezündet haben.

[9] Fodre vollgefüllte Becher, Trinke sie auf die Gesundheit Des Mahmud Amadeddines Rath's von Salomon dem Zweyten.

[10] Such' Hafis in seinen Tagen Deine Wünsche zu erreichen, Denn der Schatten seiner Milde Reichet bis zur Ewigkeit hin.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.121-10.121

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.121

German Translation

[1] از دیده خون دل همه بر روی ما رود
بر روی ما ز دیده چه گویم چه‌ها رود

[2] ما در درون سینه هوایی نهفته‌ایم
بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود

[3] خورشید خاوری کند از رشک جامه چاک
گر ماه مهرپرور من در قبا رود

[4] بر خاک راه یار نهادیم روی خویش
بر روی ما رواست اگر آشنا رود

[5] سیل است آب دیده و هر کس که بگذرد
گر خود دلش ز سنگ بود هم ز جا رود

[6] ما را به آب دیده شب و روز ماجراست
زان رهگذر که بر سر کویش چرا رود

[7] حافظ به کوی میکده دایم به صدق دل
چون صوفیان صومعه دار از صفا رود

[1] From the eye ,all over our face ,the heart's blood goeth
From the eye ,against our face ,thou seest not what calamity goeth .

[2] Within the heart ,a great desire for love we have concealed
If ,through that desire ,to the wind of destruction our heart goeth ,it goeth .

[3] From envy ,the glorious eastern sun rendeth his garment
If ,into a coat ,my moon the beloved love - cherisher ,goeth .

[4] Our face ,on the dust of the Friend's path ,we placed
Dust on our face is lawful ,if the Friend goeth .

[5] The water of our eye is a great torrent .By whomsoever it passeth ,
Though his heart be of stone ,from place senseless and intoxicated it the heart goeth .

[6] As to the water of our eye ,night and day ,ours is the talk ,
Of that passage of tears that ,at the head of His street ,why it the tear goeth .

[7] To the street of the wine - house ,ever with purity of heart ,Hafiz dancing and bounding
Like the Suf in ecstasy and mystic state cloister - keeping ,with purity goeth .

[1] Des Herzens Blut von meinem Auge Auf das Gesicht herunter geht, Was soll ich sagen, was vom Auge Auf das Gesicht herunter geht.

[2] Ich habe tief in meinem Busen Die Sehnsucht und Begier versteckt, Und diese Sehnsucht ists, durch welche Mein Herz einst in die Lüfte geht.

[3] Sobald mein liebgewohnter Vollmond Daher in seinem Kleide geht.

[4] Ich habe in den Staub des Weges Des Freundes mein Gesicht gelegt, Wohl billig ist, daß beim Gesichte Er als bekannt vorüber geht.

[5] Der Augen Wasser ist ein Gießbach, Durch dessen Kraft ein jedes Herz, Und wär' es von dem härt'sten Steine, Von selbst aus seinem Platze geht.

[6] Mit meines Auges Thränenstrom Hab' ich zu zanken Tag und Nacht, Ich frag' ihn aus, warum er immer Nach des Geliebten Wohnung geht.

[7] Es geht Hafis mit reinem Herzen Und fröhlich zu der Schenke hin, Wie reinen Sinns ein frommer Mann In seine Zelle geht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.131-10.131

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.131

German Translation

[1] اگر به باده مشکین دلم کشد شاید
که بوی خیر ز زهد ریا نمی‌آید

[2] جهانیان همه گر منع من کنند از عشق
من آن کنم که خداوندگار فرماید

[3] طمع ز فیض کرامت مبر که خلق کریم
گنه ببخشد و بر عاشقان ببخشاید

[4] مقیم حلقه ذکر است دل بدان امید
که حلقه‌ای ز سر زلف یار بگشاید

[5] تو را که حسن خداداده هست و حجله بخت
چه حاجت است که مشاطه‌ات بیاراید

[6] چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش
کنون بجز دل خوش هیچ در نمی‌باید

[7] جمیله‌ایست عروس جهان ولی هش دار
که این مخدره در عقد کس نمی‌آید

[8] به لابه گفتمش ای ماه رخ چه باشد اگر
به یک شکر ز تو دلخسته‌ای بیاساید

[9] به خنده گفت که حافظ خدای را مپسند
که بوسه تو رخ ماه را بیالاید

[1] If the heart draw me to musky wine ,it befitteth
For ,from austerity and hypocrisy ,the perfume of goodness cometh not .

[2] If all the people of the world forbid me love ,
Yet that which the Lord commandeth ,I shall do .

[3] Sever not hope of the bounty of blessing .For the nature of the Merciful God
Pardoneth sin and lovers^ forgiveth .

[4] The dweller of the circle of zikr ,is the heart in the hope
That ,the circle knot of the Beloved's tress - tip ,it may loose .

[5] For thee ,whom God hath given beauty and the chamber of fortune ,
Is what need that ,thee ,the attirer should attire

[6] Pleasant is the sward heart - alluring is the air pure is the wine
Now ,save the joyous heart ,naught is wanting .

[7] Beautiful is the bride of the world .But keep sense
For ,into no one's bond ,cometh this young maiden .

[8] To her ,coaxingly ,I said O moon of face what will it be if ,
With a piece of sugar a kiss from thee ,a heart shattered one resteth

[9] Laughingly ,she spake sarying : Hafiz for God's sake ,think not
That ,my moon - face ,thy kiss shall stain .

[1] Billig ist's, wenn mein Herz zum Moschuswein sich zurückzieht, Aus der Verstellung kommt doch nichts besonders heraus,

[2] Will die ganze Welt an meiner Liebe mich hindern, Thu' ich doch nur das, was von mir heischet der Herr.

[3] Höre nicht auf, dich nach des Geliebten Milde zu sehnen, Eine holde Natur wird die Vergehen verzeih'n.

[4] Immer bleibet das Herz im Reize deiner Erinnerung, Hoffend zu lösen einst Ringe der Locken des Haars.

[5] Du, dem Schönheit verlieh'n, und günstiges Schicksal geschenkt ward, Dich zu schmücken, sag, braucht es der Kräuslerin wohl?

[6] Dein ist der Wein, ergötzend die Fluren, und lieblich die Lüfte, Anders braucht es jetzt nichts, als ein fröhliches Herz.

[7] Eine stattliche Braut wär' freilich die Schönheit der Erde, Doch das Mädchen , kann keiner erlangen zum Weib. Nie wird die Flur von Cypreßen und Tulpen entblöset erscheinen, Eines gehet davon, aber das Andere kommt. Frag' das bettelnde Herz ja nicht um unsere Sitte, Sieh es hält mein Gesicht alles im Spiegel dir vor.

[8] Mondengesicht sag' an, so sprach ich zu meinem Geliebten, Sage, was ist's, wenn ein Kuß Herzen die Ruhe verleiht,

[9] Lächelnd sprach sie: Hafis, bei Gott! es ist nicht erlaubet, Daß dein heißer Kuß trübe ein Mondengesicht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.11-4.11

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.11

German Translation

[1] شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست

[2] اساس توبه که در محکمی چو سنگ نمود
ببین که جام زجاجی چه طرفه‌اش بشکست

[3] بیار باده که در بارگاه استغنا
چه پاسبان و چه سلطان چه هوشیار و چه مست

[4] از این رباط دودر چون ضرورت است رحیل
رواق و طاق معیشت چه سربلند و چه پست

[5] مقام عیش میسر نمی‌شود بی‌رنج
بلی به حکم بلا بسته‌اند عهد الست

[6] به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش
که نیستیست سرانجام هر کمال که هست

[7] شکوه آصفی و اسب باد و منطق طیر
به باد رفت و از او خواجه هیچ طرف نبست

[8] به بال و پر مرو از ره که تیر پرتابی
هوا گرفت زمانی ولی به خاک نشست

[9] زبان کلک تو حافظ چه شکر آن گوید
که گفته سخنت می‌برند دست به دست

[1] Blossomed is the red rose and intoxicated is the nightingale
And given is the invitation to merriment O Lovers ,wine - worshipping

[2] The foundation of penitence that ,firm as a rock ,appeared ,
How the crystal cup of wine hath shattered it ,behold

[3] Bring wine for ,in the Court of the Independent One God
Whether the humble shepherd or the lofty Sultan whether sensible or insensible what matter

[4] Since there is necessity for departing from this Inn of two doors this world ,one door of birth ,the other door of death
The gallery and the arch the mode of thy living ,whether lofty in ease or low in calamity what matter

[5] Unattainable ,is the place of ease without toil
Yes with the decree of calamity they Fate and Destiny established the day of Alast .

[6] Grieve neither at existence nor at non - existence Be thy mind ,happy .
For the end of every perfection that is is non - existence .

[7] The pomp of being an Asaf ,the wind - steed ,and the language of birds
All went to the /wind of destruction and from them ,the khvvaja obtained no profit .

[8] With the wing of wealth and the feather of rankj go not in pride from the Path and be not fascinated with thy own frail life For ,the arrow far flying
Keepeth loftily the air awhile but ,at last ,lieth low in the dust .

[9] Hafiz What thanks ,uttereth the tongue of thy eloquent reed for the reason that
They take in joy the utterance of its speech from hand to hand

[1] Die rothe Rose blühet auf, Die Nachtigall ist trunken, Nun laßt dem Trinken freyen Lauf, Ihr Weinverehrer!

[2] Der Bau der Reu', er schien so fest, Als wär' er ganz von Steine, O seht, wie das kristallne Glas Ihn schon zerschlagen.

[3] Er bringet Wein, denn vor dem Thron Der unsern Wunsch erhöret, Gilt Weiser gleich, und Trunkenbold Und Fürst und Wächter.

[4] Da ich einmal verlassen muß Dies Gasthaus mit zwey Pforten, So gilt es gleich, mein Lebenslauf Sey hoch, sey niedrig.

[5] Es ist nicht möglich ohne Gram Und ohne Leid zu leben, Denn an dem Tag des Looses ward Uns Leid beschieden.

[6] Um Seyn und Nichtseyn sorg' dich nicht, Sey immer frohen Herzens, Das Ende jeder Treflichkeit Ist die Vernichtung.

[7] Die Pracht, Aßaff, der Ostwindgaul, Der Vögelsprache Kunde, Ist alles in den Wind zerstiebt, Und nützte nichts dem Herrn.

[8] Du schwing' dich vom geraden Weg Nicht in die Luft mit Flügeln, Der Pfeil fliegt in die Höh', und fällt Alsdann zur Erde.

[9] Wie kann die Zunge deines Kiels Dafür Hafisen danken, Daß deine Worte stets von Mund Zu Munde fliegen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.67-4.67

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.67

German Translation

[1] صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

[2] گل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

[3] گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل
ای بسا در که به نوک مژه‌ات باید سفت

[4] تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

[5] در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

[6] گفتم ای مسند جم جام جهان بینت کو
گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت

[7] سخن عشق نه آن است که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

[8] اشک حافظ خرد و صبر به دریا انداخت
چه کند سوز غم عشق نیارست نهفت

[1] At dawn ,the bird of the sward the necessarily existent One ,God spake to the rose faithful men in the state of being beloved
Display less disdain for ,in this garden the world many a one like thee hath blossomed .

[2] The rose laughed saying We grieve not at the truth but
No lover spoke a harsh word to the beloved .

[3] If thou desire ruby wine the mystery of haklkat from that begemmed cup the Murshid
O many the pearl the tear that it is necessary for thee to pierce with the point of thy eye - lash .

[4] To eternity without end ,the perfume of divine love reacheth not the perfume place of him
Who ,with his face ,swept not the dust of the door of the tavern the stage of love and of divine knowledge

[5] Last night ,in the garden of Iram ,when from the bounty of the air ,
The tress of the hyacinth was disturbed by the morning breeze ,

[6] I said throne of Jamshid thy cup world - displaying ,where
It said Alas wakeful fortune slept .

[7] Not that which cometh to the tongue is the talk of love
O Saki Murshid give wine make short this uttering and hearing of love

[1] Morgens sprach der Vogel der Flur zur entknospeten Rose, Hör' auf, spröde zu thun, viel sind der Rosen wie du.

[2] Lächelnd sprach die Rose hierauf, du redest die Wahrheit, Aber ein hartes Wort ziemet den Liebenden nicht.

[3] Eh' du zum Rubin des goldnen Bechers gelangest, Werden von Wimpern gar viel Perlen der Thränen gebohrt.

[4] Wer mit den Wangen nie den Staub der Schenke gekehrt hat, Athmet ewig nicht ein Freundschafts- und Liebesgeruch.

[5] Gestern im Blumenbeet beim lieblich wehenden Ostwind War des Hyacinths Haar lieblich vom Winde verwirrt.

[6] Thron Dschemschid's; so sprach ich zum Garten, wo ist das Weltglas? Leider! sprach er zu mir: dieses Geschenk ist vorbei.

[7] Was den Zungen entströmt, das ist nicht Rede der Liebe, Schenke, bring' uns Wein, kürze das leere Geschwätz.

[8] Sieh! Hafisens Vernunft geht unter in Fluten der Thränen, Was ist zu thun? Der Gram Liebender birget sich nicht.