Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	king thee 1
Lemma:	پادشاه تو NOUN PRON

2 Poems contain پادشاهت

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:15.3-15.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:15.3

German Translation

[1] دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس
نسیم روضه شیراز پیک راهت بس

[2] دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش
که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس

[3] وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل
حریم درگه پیر مغان پناهت بس

[4] به صدر مصطبه بنشین و ساغر می‌نوش
که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس

[5] زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن
صراحی می لعل و بتی چو ماهت بس

[6] فلک به مردم نادان دهد زمام مراد
تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس

[7] هوای مسکن مؤلوف و عهد یار قدیم
ز ره روان سفرکرده عذرخواهت بس

[8] به منت دگران خو مکن که در دو جهان
رضای ایزد و انعام پادشاهت بس

[9] به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ
دعای نیم شب و درس صبحگاهت بس

[1] O heart the companion of thy journey ,fortune ,well - wishing ,is for thee enough
The footman of the path ,the breeze of the garden of Shiraz is for thee enough .

[2] O Darvish from the true Beloved's abode ,again journey not ;
For ,the spiritual walk and the cloister - corner are for thee enough .

[3] If from thy heart's corner ,a great grief make ambush ,
The fold of the court of the Pir of the Magians protection is for thee enough .

[4] On the tavern - settle ,sit the cup ,drink
For ,of the world ,this degree of acquisition of wealth and of rank is for thee enough .

[5] Excess ,seek not easy to thyself ,make work
For the flagon of ruby wine and ,an idol ,beauteous as the moon ,are for thee enough .

[6] To the ignorant man ,the sky giveth the rein of desire
A man of excellence and of knowledge ,thou art .This very sin is for thee enough .

[8] To the favour and kindness of others ,accustom not thyself .For ,in both worlds ,
The will of God ,and the favour of the king are for thee enough .

[9] Hafiz J of any other task ,no need is thine
The midnight - prayer and the morning - exercise are for thee enough .

[1] O Herz, das gute GlückSey als Gefährte dir genug!Der Hauch des Gartens von SchirasSey dir als Bot' genug.

[2] Derwisch entfern' dich nichtDurch Reisen von des Liebchens Ort,Die Reise in Gedanken sey,Die Zelle dir genug!

[3] Und stürmt der Schmerz auf dichHer aus des Herzenshinterhalt,So ist des Wirthes Hof für dichAls Zufluchtsort genug.

[4] Komm' auf den ersten PlatzDes Schenkensoffa's trinke Wein,Denn statt der Ehren und des Gold'sDies zu gewinnen ist genug.

[5] Verlange nicht zu vielUnd mache selbst dir Alles leicht,Denn eine Flasche voll mit Wein,Ein Mond ist dir genug.

[6] Der Himmel giebt den ZaumDer Wünsche nur Unwissenden,Du bist gelehrt und tugendhaftDer Sünden ists genug.

[7] Verlasse dich ja nicht HafisAuf Gnaden Anderer, es istFür beide Welten Gottes Gnad'Des Schahes Gnad' genug.

[8] Für dich Hafis bedarf es wohlKein überflüßiges Gebet,Des Abends und des Morgens istDein Beten schon genug.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.61-32.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.61

German Translation

[1] ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

[2] کلک تو بارک الله بر ملک و دین گشاده
صد چشمه آب حیوان از قطره سیاهی

[3] بر اهرمن نتابد انوار اسم اعظم
ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی

[4] در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید
بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی

[5] باز ار چه گاه گاهی بر سر نهد کلاهی
مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

[6] تیغی که آسمانش از فیض خود دهد آب
تنها جهان بگیرد بی منت سپاهی

[7] کلک تو خوش نویسد در شان یار و اغیار
تعویذ جان فزایی افسون عمر کاهی

[8] ای عنصر تو مخلوق از کیمیای عزت
و ای دولت تو ایمن از وصمت تباهی

[9] ساقی بیار آبی از چشمه خرابات
تا خرقه‌ها بشوییم از عجب خانقاهی

[10] عمریست پادشاها کز می تهیست جامم
اینک ز بنده دعوی و از محتسب گواهی

[11] گر پرتوی ز تیغت بر کان و معدن افتد
یاقوت سرخ رو را بخشند رنگ کاهی

[12] دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان
گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

[13] جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد
ما را چگونه زیبد دعوی بی‌گناهی

[14] حافظ چو پادشاهت گه گاه می‌برد نام
رنجش ز بخت منما بازآ به عذرخواهی

[1] O them ,in whose face are revealed the splendours of sovereignty ;
And ,in whose thought ,are concealed divine philosophies

[2] In the country of faith ,thy reed it ,may God bless
A hundred fountains of the limpid water of life from a small ink - drop opened .

[3] On Ahriman ,shine not the splendours of the ism - i - a'zam ,
Thine ,is the country and the seal - ring .What thou wishest ,order .

[4] Doubt in Sulaiman's pomp ,whoever displayeth ,
On his wisdom and knowledge ,even the bird and the fish will in mockery laugh .

[5] Though ,sometimes ,on his head ,the cap of sovereignty ,the hawk putteth ,
The usage of sovereignty ,the birds of the mountain of Kaf well know .

[6] That sword ,to which ,out of its own bounty ,the sky giveth lustre ,
Alone ,without the aid of an army ,will sever the world .

[7] In respect of the friend and of the enemy ,pleasantly writeth in the magic figure thy reed
The amulet ,life - increasing for the friend sorcery ,life - decreasing for the enemy

[8] O them ,whose elements are created of the alchemy of honour
And thou ,whose fortune is safe from the disaster of ruin

[10] O King tis a life time since void of wine was my cup
Behold thereof from the slave ,a claim ; and ,from the muhtasib ,testimony

[11] If ,on quarry and mine ,a flash of thy sword fall ,
To the ruby ,red of face ,it giveth the hue of withered yellow grass .

[12] The weakness of the night - sitters ,I know ,thy heart will pity
If ,of the breeze of the morning - time ,my state thou ask .

[13] When ,on the sin of pure Adam ,lightning flashed ,
Us ,the claim to sinlessness how adorneth befitteth

[14] Hafiz since ,sometimes ,thy name the King taketh mentioneth
To him ,grief on account of fortune display not in pardon - seeking ,come back .

[15] O asylum of created beings O bestower of gifts
On poor me whom calamities have visited mercy show

[1] Es strahlt in deinem Angesicht Der Herrschaft Schimmer, In deinem Sinn verstecket sich Die Weisheit Gottes.

[2] elobt sey Gott, es hat dein Kiel Mit einem Tropfen Geöffnet hundert Quellen Licht Im Reich des Glaubens.

[3] Der Schimmer Gottes strahlet nicht Auf Ahrimanen, Du hast das Reich, du hast den Ring, Herrsch' nach Belieben.

[4] Wer über Salomons Gewalt Noch Zweifel heget, Dem lachet in das Angesicht So Fisch als Vogel.

[5] Es setzt der Falke zwar auf's Haupt Ein kleines Häubchen, Doch wissen Herrscherrecht und Brauch Des Kafes Vögel.

[6] Das Schwert, das selbst der Himmel tränkt Mit seinem Wasser, Erobert eine ganze Welt, Doch ohne Heere.

[7] Es schreibet deine Feder schön Für Freund' und Feinde; Des Freundes Leben wird vermehrt, Des Feinds vermindert.

[8] Du hast in dir das Element Des Steins der Weisen; Dein Glück ist von des Unglücks Sturm Sehr weit entfernet.

[9] O Schenke, bringe mir ein Glas Vom Haus des Wirthes, Daß ich mir von dem Klosterstolz Die Kleider wasche. Seit daß die Herrschaft Anfang nahm Bei Adamssöhnen, Hat Keiner dieses noch so gut Wie du begriffen. Der Himmel thuet nichts zu leid Den reinen Engeln, Auf mich häuft sich des Unglücks Last O meine Zuflucht.

[10] Mein Glas ist schon durch lange Zeit Geleert vom Weine, Sieh, so beginn' ich den Proceß, Der Vogt sey Zeuge.

[11] Wenn deines Schwertes Funkelschein In Schachten fiele, So würden die Rubinen selbst Davor erblassen.

[12] Ich weiß, daß du Erbarmung hast Mit Nachtdurchwachern. O frag' den Ost, er saget dir, Wie es mir gehet.

[13] Hat der Empörung Wetterstrahl Bei Menschen eingeschlagen, Wer fraget ums Gebrechliche Von unsern Sünden.

[14] Hafis sey gegen deinen Schah Nicht ungehalten, Wenn der dir auch den Namen raubt, So komm' zurücke! O du der Gnaden Zufluchtsort, Du Huldverspender! Erbarme dich, viel Unglücks kam Auf diesen Armen.