Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	back 2 \| recreant 1
Lemma:	پشت ADV

3 Poems contain پشت

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.13-12.13

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.13

German Translation

[1] روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر
پیش شمع آتش پروا نه به جان گو درگیر

[2] در لب تشنه ما بین و مدار آب دریغ
بر سر کشته خویش آی و ز خاکش برگیر

[3] ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش
در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

[4] چنگ بنواز و بساز ار نبود عود چه باک
آتشم عشق و دلم عود و تنم مجمر گیر

[5] در سماع آی و ز سر خرقه برانداز و برقص
ور نه با گوشه رو و خرقه ما در سر گیر

[6] صوف برکش ز سر و باده صافی درکش
سیم درباز و به زر سیمبری در بر گیر

[7] دوست گو یار شو و هر دو جهان دشمن باش
بخت گو پشت مکن روی زمین لشکر گیر

[8] میل رفتن مکن ای دوست دمی با ما باش
بر لب جوی طرب جوی و به کف ساغر گیر

[9] رفته گیر از برم وز آتش و آب دل و چشم
گونه‌ام زرد و لبم خشک و کنارم تر گیر

[10] حافظ آراسته کن بزم و بگو واعظ را
که ببین مجلسم و ترک سر منبر گیر

[1] O true Beloved display Thy face and to me speak ,saying From life thy heart up take
Say Before the candle ,with soul ,the fire of the moth kindle .

[2] At our thirsty lip ,look and from it water withhold not
To the head of thy slain one thy lover come and him ,fronVthis dust of contempt up take .

[3] The darvish ,abandon not ,if his be not silver and gold
In grief for thee ,this crystal tear ,silver reckon and his ruddy face ,red gold take .

[4] Twang the harp and with it be content .If aloe - wood fuel be not ,what fear
My love ,the fire my heart ,the aloe - wood fuel and my body ,the censer ,take .

[5] Into sama' ,come off from thy head ,cast the khirka ; and dance
If not ,into the corner of solitude go and on thy head ,our khirka of hypocrisy take .

[6] Off from thy head ,draw the wool garment of beggary and the wine of purity ,drink
Silver ,play spend money and ,with gold ,into thy embrace one of silver bosom a beloved one take .

[7] Say ,the Friend God is my friend ,then be both worlds my enemy
Then say ,fortune becometh recreant and all the men of the surface of the land ,army taker .

[8] O Friend the true Beloved for going away ,make no desire with us ,a moment be
On the rivulet's bank formed of my tears joy ,seek and ,in thy hand ,the cup take .

[9] Gone from my bosom ,this fire of love and water of tears of my heart and eye ,take
My hue ,yellow with grief my lip ,dry with thirst my bosom wet with tears take .

[10] Hafiz the banquet ,adorned make and to the admonisher ,speak ,
Saying : My assembly behold and ,the path of abandoning the pulpit take .

[1] Sag' mir zeigend die Wang':Greife aus dem Gemüthe das Herz,Zu dem Schmetterling sag':Wirf dich statt in die Gluth in's Gemüth.

[2] Meinem trockenen MundSey ein Tropfe von Wasser gegönnt,Zum erschlagenen MannKomm' und heb' ihn auf von dem Staub.

[3] Flieh den Bettelnden nicht,Weil er Silber und Gold nicht besitzt;Silber weinet sein Aug'Seine Wangen sind gelb wie das Gold.

[4] Schlag' die Laute und sing';Zag' nicht wenn es an Aloe fehlt,Lieb' ist Gluth, und das HerzDas Gewürz und das Rauchfaß der Leib.

[5] Singe, wirf das GewandWeg und lärme mit Jubel und Tanz,Oder flieh' in ein Eck,Mit der Kutte den Kopf eingehüllt.

[6] Zieh das Ordenskleid aus,Deinen Rebensaft zieh' dafür ein,All dein Silber verspiel',Silberbusen erkauf' für das Gold.

[7] Günstig sey dir der Freund,Beiden Welten verfeinde dich dann,Günstig sey dir das Glück,Heere mögen dann wider dich ziehn.

[8] Fliehe nicht so geschwind,Einen Augenblick weile mit mir,An dem Ufer des BachsNimm den Becher mit mir in die Hand.

[9] Wärst du wirklich entflohn.O dann wäre von flammender GluthMeines Herzens und Aug'sNaß die Brust, und vertrocknet der Mund.

[10] Bring' Gesellschaft Hafis!Muthig sage zum Prediger dann:Die Versammlung schau' anHurtig steig' von der Kanzel herab.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.139-10.139

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.139

German Translation

[1] جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید
هلال عید در ابروی یار باید دید

[2] شکسته گشت چو پشت هلال قامت من
کمان ابروی یارم چو وسمه بازکشید

[3] مگر نسیم خطت صبح در چمن بگذشت
که گل به بوی تو بر تن چو صبح جامه درید

[4] نبود چنگ و رباب و نبید و عود که بود
گل وجود من آغشته گلاب و نبید

[5] بیا که با تو بگویم غم ملالت دل
چرا که بی تو ندارم مجال گفت و شنید

[6] بهای وصل تو گر جان بود خریدارم
که جنس خوب مبصر به هر چه دید خرید

[7] چو ماه روی تو در شام زلف می‌دیدم
شبم به روی تو روشن چو روز می‌گردید

[8] به لب رسید مرا جان و برنیامد کام
به سر رسید امید و طلب به سر نرسید

[9] ز شوق روی تو حافظ نوشت حرفی چند
بخوان ز نظمش و در گوش کن چو مروارید

[1] On account of the new moon of the 'id on the eye - brow of the 'fd ,the world drew indigo applied kuhl
On in the curved eye - brow of the beloved ,the new crescent moon it is proper to see .

[2] Like the round back of the new moon ,my stature became broken
Like indigo ,my beloved again drew the bow of the eye - brow .

[3] Perchance ,at morn ,in the sward ,the breeze swept over thy body ,
Since ,with thy perfume ,the garment on its body the rose rent like the morning rent from night

[4] The harp was not ,nor the stringed instrument ,nor the rose ,nor wine
For ,stained with grape - wine and date - wine ,was the rose of my existence .

[5] Come so that ,to thee ,I may utter the grief and the distress of my heart
For ,without thee ,power of speaking ,or of hearing ,I have none .

[6] Even if life be the price of union with thee ,the purchaser I am
For the good thing union at whatever price he saw ,the penetrating one purchased .

[7] When the resplendent moon of thy face in the dark evening of thy tress ,I beheld ,
Luminous like the day ,became my dark evening by thy resplendent face .

[8] Ready to depart my soul reached the lip and yet desire was not accomplished
To an end ,reached my hope to aji end fulfilment reached not my desire .

[9] Some words ,through desire of thy face ,Hafiz wrote .
In his verse ,read the pearls and .like pearls ,put the verse in thy ear .

[10] On account of thy tress ,my heart was distraught .I know
That ,before thy face ,on itself like the flashing lightning ,it flashed .

[1] Die Zeit des Festes hat Sich mit dem Neumond geschmücket, Nun ziemt es sich, den Mond In ihren Brauen zu sehen.

[2] In Bogenform gekrümmt, Dem neuen Monde vergleichbar, Weil sich der Freund die Brau'n Mit meiner Schminke geschminkt hat. Verdeck' nicht dein Gesicht, Entferne dich nicht von Freunden, Denn deines Bartes Flaum Zeigt uns die Verse des Korans.

[3] Es kam vielleicht der Ost Mit deinem Duft in den Garten, Da ward der Rosen Kleid Wie Morgenröthe zerrißen.

[4] Es gab noch keinen Wein, Noch keine Rosen auf Erden, Da ward mein Lehm mit Wein Und Rosenwasser geknetet.

[5] Komm, daß ich dir den Gram Von meinem Herzen erzähle, Denn sonst vermag ich nichts Zu hören und zu erzählen.

[6] Und wäre auch mein Geist Der Preis von deinem Genuße, So kauf' ich ihn; es kauft Ein guter Käufer auf's Anschau'n. O mach' nicht, daß mein Aug' Der Thränen viele vergieße. Es lief dir lange nach, Vermischte sich mit dem Staube.

[7] Als in der Nacht des Haar's Ich deine Wangen erblickte, Da wurde meine Nacht Erhellet ähnlich dem Tage.

[8] Auf meinen Lippen liegt Mein Geist, mein Wunsch ist vereitelt, Die Hoffnung ist schon aus, Doch nichts hab' ich noch erlanget.

[9] Aus Sehnsucht hat Hafis So manche Zeilen geschrieben, O lies sein Herzgedicht, Häng an die Ohren die Perlen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.17-4.17

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.17

German Translation

[1] آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است
یا رب این تأثیر دولت در کدامین کوکب است

[2] تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی از حلقه‌ای در ذکر یارب یارب است

[3] کشته چاه زنخدان توام کز هر طرف
صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغب است

[4] شهسوار من که مه آیینه دار روی اوست
تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکب است

[5] عکس خوی بر عارضش بین کآفتاب گرم رو
در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است

[6] من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می
زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است

[7] اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین
با سلیمان چون برانم من که مورم مرکب است

[8] آن که ناوک بر دل من زیر چشمی می‌زند
قوت جان حافظش در خنده زیر لب است

[9] آب حیوانش ز منقار بلاغت می‌چکد
زاغ کلک من به نام ایزد چه عالی مشرب است

[1] What men of Khilvat call the Night of Power to - night is .
Lord from what constellation ,is it that this effect of fortune is

[2] In order that the hand of those unfit outward worshippers may rarely reach
Thy tress the Path of God Every lover's heart ,in the circle of the world engaged in the zikr of O Lord O Lord is .

[3] 0 Beloved I am one slain by Thy chin - dimple .For ,from every side ,
Beneath Thy chin - dimple ,many a neck of souls is .

[4] My horseman ,the mirror - holder of whose face is the moon ,
The crown of the lofty sun ,the dust of the hoof of his steed is .

[5] Behold the reflection of sweat on His the Beloved's cheek For the sun ,ardent of face .
As long as it is day daily in desire of this sweat ,ardent is .

[6] I will not abandon the suby lip of the Beloved ,nor the wine - cup
Zahids hold me excused for ,my religious order ,this is .

[7] In that cavalcade when they fasten the saddle on the back of the wind ,
With the great Sulaiman ,how may proceed I ,whose steed the feeble ant is

[8] Who from beneath his eye winking dischargeth an arrow at my heart ,
In the covert smile beneath His lip the life - sustenance of me Hafiz ,is .

[9] The water of life trickleth from the beak pen of my eloquence .
In God's name what a lofty drinker the black crow of my pen is

[1] Die Wunderkraft, von der ein Frommer spricht: Dies ist die Nacht der Sterne, Welcher o Herr! hat sie gebracht! Wie soll in dieser leichten Reiterschaar Mit Salomo ich reiten, Ich, dem zum Gaul die Ameis dient.

[2] Damit die Unverdienten nicht dein Haar Berühren, schrei'n die Herzen. Jeglichen Rings o Herr! o Herr!

[3] Ich bin entseelt vom Grübchen deines Kinns; Denn tausend Herzen liegen Unter dem Reife deines Kinnes.

[4] Den Spiegel meines Ritters hält der Mond, Die Sonne ist des Hufes Staub nur von seinem Schlachtenroß.

[5] Den Widerschein der Wangen schau doch an, Die Sonne zittert blos aus Sehnsucht nach diesem Widerschein.

[6] Ich will vom Glas und vom Rubin des Freund's Nicht lassen. Frommer! halt' dies Glaubensbekenntniß mir zu gut.

[8] Er, der mit seiner Wimpern Pfeil' Verwundet, giebt Hafisen Lächelnden Mundes Seelenkraft.

[9] Wo trinkt der Rabe meines Kiels? Bey Gott! aus seinem Schnabel Träufet des Lebens Quell hervor.