Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	work 5
Co-occurrences:	خود 2
Lemma:	کار من NOUN PRON \| کار هست NOUN AUX

5 Poems contain کارم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:1.1-1.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:1.1

German Translation

[1] الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

[2] به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

[3] مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

[4] به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

[5] شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

[6] همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

[7] حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

[1] Ho Saki ,pass around and offer the bowl of love for God
For the burden of love for God at first on the day of covenant appeared easy ,but now difficulties have occurred .

[2] By reason of the perfume hope of the musk - pod ,that ,at the end of night the breeze displayeth from that knotted fore - lock ,
From the twist of its musky dark ,fragrant curl ,what blood of grief befell the hearts of the lovers of God

[3] In the stage this world of the true Beloved ,mine what ease and pleasure ,when momently ,
The loud bell of the call of death giveth voice ,saying Bind ye up the chattels of existence

[4] With wine ,becolour the prayer - mat if the Pir of the magians the perfect murshid bid thee
For of the way and usage of the stages to God not without knowledge is the holy traveller the perfect murshid

[5] The dark night of the world and the fear of the wave of grief and the whirlpool so fearful the time of death
The light - burdened ones of the shore ancestors who have passed the flood of death how know they our state

[6] By following my own fancy in hastening to union with God me only to ill fame all my work brought
Secret ,how remaineth that great mystery of love whereof great assemblies speak

[7] Hafiz if thou desire the presence union with God Most High from Him be not absent
When thou visitest thy Beloved ,abandon the world and let it go .

[1] Reich mir o Schenke das Glas,Bringe den Gästen es zu,Leicht' ist die Lieb' im AnfangEs folgen aber Schwierigkeiten.

[2] Wegen des Moschusgeruchs,Welchen der Ostwind geraubtDeinen gekrau'sten Locken,Wie vieles Blut entfloß dem Herzen!

[3] Folge dem Worte des WirthsFärbe den Teppich mit Wein.Reisende sind der Wege,Sie sind des Laufs der Posten kundig.

[4] Kann ich genießen der LustIn des Geliebten Gezelt,Wenn mich zum Aufbruch immerDer Karawane Glocke rufet!

[5] Finstere Schatten der Nacht!Wogen und Wirbelgefahr,Können Euch wohl begreifen,Die leicht geschürzt am Ufer wohnen?

[6] Durch die befriedigte LustWard ich zum Mährchen der Stadt,Kann ein Geheimniß bleibenDer Stoff der allgemeinen Sage?

[7] Wünschest du Ruhe Hafis,Folge dem köstlichen Rath:Willst du das Liebchen finden,Verlaß die Welt und laß sie gehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.16-28.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.16

German Translation

[1] گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم

[2] به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام
خون دل عکس برون می‌دهد از رخسارم

[3] پرده مطربم از دست برون خواهد برد
آه اگر زان که در این پرده نباشد بارم

[4] پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم

[5] منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم

[6] دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم

[7] چون تو را در گذر ای یار نمی‌یارم دید
با که گویم که بگوید سخنی با یارم

[8] دوش می‌گفت که حافظ همه روی است و ریا
بجز از خاک درش با که بود بازارم

[1] Although ,from His tress ,a knot of difficulty hath fallen upon my work
Even so ,from His liberality ,the solution of it I expect .

[2] To joy ,the ruddiness of my face attribute not For ,like the cup ,
Forth from my cheek ,the ruddy reflection ,the heart's blood giveth .

[3] Me ,forth from power will take the melody of the minstrel
Alas ,if on that account ,within this screen of the melody mine ,access be none .

[4] Night ,all night ,the guardian of my heart's fold have I been
So that ,into this screen of dark night save thought of Him ,naught I pass .

[5] That poet - magician am I ,who ,with the sorcery of speech ,
From the reed - pen ,all candy and sugar ,rain .

[6] By His tale ,to sleep went fortune's eye
Where ,a breeze of favour ,that ,me ,awake may make

[7] When ,in the wind's thoroughfare ,Him ,my Friend ,I see not
To whom ,may I speak saying A word to my Friend ,utter .

[8] Last night ,he kept saying All double face and hyprocisy is Hafiz
Hafiz replied Save with the dust of Thy door ,say in work with whom ,am I

[1] Ich trat mit großer HoffnungDen Weg an in die Wüste,O Führer meines Herzens,Laß mich hier nicht zurücke.

[2] Wiewohl mir eine LockeVom Haar ist zugefallen,So öffn' ich doch die AugenNach neuer Huld und Gnade.

[3] O glaube nicht, daß froher SinnMir so die Wangen röthet,Es ist das Blut des Herzens,Das außen wiederscheinet.

[4] Es wird des Sängers WeiseMich selber nie entziehen.O weh! wenn diese WeiseMir nicht erlaubet würde.

[5] Ich bin durch ganze NächteDes Herzharemes Wächter,Nur ihrem Bild erlaub' ichs,Den Schleier durchzuschlüpfen.

[6] Ich bin der süsse Sänger,Der durch des Wortes Zauber,Vom Rohr' der Feder ZuckerUnd reinen Kandel träufet.

[7] Sie hat durch ZaubereienDas Schicksal eingeschläfert,O sag' dem Ost, o sag' ihm,Daß er mich doch erwecke.

[8] Da ich im Zug des WindesNicht sehen kann die Freundinn,Wem soll ich's sagen daß erDer Freundinn etwas sage.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.33-28.33

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.33

German Translation

[1] گر من از سرزنش مدعیان اندیشم
شیوه مستی و رندی نرود از پیشم

[2] زهد رندان نوآموخته راهی بدهیست
من که بدنام جهانم چه صلاح اندیشم

[3] شاه شوریده سران خوان من بی‌سامان را
زان که در کم خردی از همه عالم بیشم

[4] بر جبین نقش کن از خون دل من خالی
تا بدانند که قربان تو کافرکیشم

[5] اعتقادی بنما و بگذر بهر خدا
تا در این خرقه ندانی که چه نادرویشم

[6] شعر خونبار من ای باد بدان یار رسان
که ز مژگان سیه بر رگ جان زد نیشم

[7] من اگر باده خورم ور نه چه کارم با کس
حافظ راز خود و عارف وقت خویشم

[1] For the reproof of the adversaries if I care ,
Lustre ,taketh not my way of profligacy and of intoxication .

[2] The austerity of profligates disciples and seekers of God path newly learned ,is fruitless
I ,who am the ill name of the world ,what remedy for it may I devise

[3] Me ,resourceless of wisdom king of those distraught of head ,call
On that account that ,in being one of little wisdom ,greater than all the world I am .

[4] O true Beloved on Thy forehead with my heart's blood ,a great mole depict
So that they men may know that ,sacrifice for Thee ,kafir of religion ,I am .

[5] Trust ,display and for God's sake ,pass on
So that thou mayst know ,in this khirka what a no - darvish I am .

[6] O breeze my blood - raining verse utter to the Friend ,
Who ,me ,on life's great vein ,with His black eye - lash ,lanced .

[7] Whether I be profligate or whether shaikh Pir to any one my work is what
Of my own mystery Hafiz and of my time ,the Arif ,I am .

[1] Wenn ich des Schmähns der Nebenbuhler denke, Verfliegt der Reiz der Trunkenheit des Rausches;

[2] Der Pfad der Neubetrunknen ist gerade, Ich Bösberüchtigter! was denk ich Gutes!

[3] O heisse mich nur kühn den Narrenkönig, An Mangel des Verstandes bin ich der Erste.

[4] Mit meinem Blute mahle dir die Stirne, Es wisse Jedermann ich sey dein Opfer.

[5] O glaube mir bei Gott! und geh vorüber, Schau nicht, wie wenig mir dieß Kleid geziemet.

[6] Oft! lies mein blutiges Gesicht dem Freunde, Zur Ader ließ mir das Lanzet der Wimpern. Heb auf den Saum vor meines Blutes Tropfen, Es tropft auf dich, sobald die Wunde blutet.

[7] Sey ich ein frommer Mann, sey ich ein Trunkner, Hafis kennt doch am besten seine Zeiten.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:31.2-31.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:31.2

German Translation

[1] عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله

[2] ای بخت سرکش تنگش به بر کش
گه جام زر کش گه لعل دلخواه

[3] ما را به رندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه

[4] از دست زاهد کردیم توبه
و از فعل عابد استغفرالله

[5] جانا چه گویم شرح فراقت
چشمی و صد نم جانی و صد آه

[6] کافر مبیناد این غم که دیده‌ست
از قامتت سرو از عارضت ماه

[7] شوق لبت برد از یاد حافظ
درس شبانه ورد سحرگاه

[1] From the heart - desiring ruby lip of the true Beloved ever is my ease
And my work to desire ,al hamdu - 1 - illah

[2] O obstinate fortune Him ,to thy bosom ,tightly draw
Drink ,sometimes ,the cup of gold sometimes ,the heart - desiring ruby lip

[3] Us ,in intoxication ,tales told ,
The ignorant Pirs and road - lost Shaikhs .

[4] Of the zahid's word ,we repented
And of the 'abid's deed ,we seek the pardon of God .

[5] O soul the explanation of separation ,how shall I utter
Together are An eye and a hundred humidities tears a stricken soul and a hundred sighs .

[6] Let not the Kafir see experience this grief that hath seen experienced
The cypress from thy lofty stature and the moon from thy luminous cheek .

[7] From Hafiz's memory ,the desire of Thy face took made forgotten
The prayer of the night - time and the lesson of the morning - time .

[8] The patched garment is the zunnar the mystic cord of the path of tankat
Sufi this way and usage ,cast down .

[9] Once ,by His face ,pleasant was my time
On account of union with the Beloved ,a hundred lauhash allah

[10] Away from the path of His service ,I turn not my face
Up from the dust of His court ,I lift not my head .

[1] Der Herzrubin erfreut mich stets, Mir geht's nach Wunsch, Gott sey's gedankt!

[2] O Loos, zieh' ihn an deine Brust, Zieh' bald das Glas, bald den Rubin.

[3] Im Rausche ward ich zum Gespräch Den Alten und Unwissenden.

[4] Mich reuet, was der Fromme sprach, Und vor dem Mönche bewahr' mich Gott!

[5] O Herz! fühlst du den Trennungsschmerz, Die hundert Thränen, hundert Ach!

[6] Den Ketzer treff' nicht solcher Gram, Wie du dem Maale angethan. Den Liebenden gedeiht Geduld, Darum begehr' Geduld von Gott. Mein Gurt ist das befleckte Kleid, O Frommer laß das Gaukelspiel. In seinem Anschaun freut' ich mich, Gott wehre mir nicht den Genuß. Ich wende mich vom Dienst nicht ab, Im Staube bleibt mein Kopf versenkt.

[7] Hafis vergaß durch dein Gesicht Das Nachtgebet, die Morgenzeit.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.3-10.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.3

German Translation

[1] دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد
من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد

[2] کارم بدان رسید که همراز خود کنم
هر شام برق لامع و هر بامداد باد

[3] در چین طره تو دل بی حفاظ من
هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد

[4] امروز قدر پند عزیزان شناختم
یا رب روان ناصح ما از تو شاد باد

[5] خون شد دلم به یاد تو هر گه که در چمن
بند قبای غنچه گل می‌گشاد باد

[6] از دست رفته بود وجود ضعیف من
صبحم به بوی وصل تو جان بازداد باد

[7] حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد
جان‌ها فدای مردم نیکونهاد باد

[1] Last night ,the news of the beloved ,journey - made ,gave the wind
To the wind ,I also give my heart .Whatever it be be .

[2] To that limit my work turn reached that ,my confidant I make
Every evening the flashing lightning ; and ,every morning ,the wind .

[3] In the curl of thy tress ,my heart void of protection ,
Ever said not Of my accustomed abode ,recollection be .

[4] To - day ,I recognised the value of the counsel of those dear
O Lord joyous by Thee ,the soul of our adviser be .

[5] In memory of thee ,blood become my heart ,whenever ,in the sward ,
The fastening of the rose - bud's coat ,loosed the wind .

[6] From my hand ,had gone my feeble existence :
In the morning ,by the perfume of thy tress ,gave back life ,the wind .

[7] Hafiz thy desire ,thy good disposition bringeth forth
The ransom of the man of good disposition ,souls be .

[1] Gestern hat vom gereis'ten Freunde Kunde gegeben der Wind, Sey es, was es nun sey, ich will Geben mein Herz dem Wind.

[2] Sieh! dahin ist's mit mir gekommen, Daß ich mich selbst beweine, Sey's, wenn Blitze die Nacht zerreißen, Sey es beim Morgenwind.

[3] Deinen ringelnden Locken sagte Nie das zu blöde Herz, Meine Wohnung sind deine Locken, Schlage du's nicht in den Wind.

[4] Heut erst hab' ich des Raths der Frommen Wahren Gehalt gelernt. Herr! verleihe dem, der mir rathet, Immerfort guten Wind,

[5] Immer dachte ich dein, und immer Blutete tief das Herz, Wenn die Bande der Rosenknospen Lös'te der Morgenwind. Deines zierlichen Häubchens Spitze Schwebte vor meinem Sinn, Als dem Haupt der Narziße eine Krone verlieh der Wind.

[6] Meinen Händen entfloh des schwachen Daseyns Bewußtseyn ganz, Morgens gab mit dem Duft des Haares Wieder den Gruß der Wind.

[7] Alle Wünsche der Wohlerzognen Sind nun, Hafis, erfüllt, Auf! und gebt für die Wohlerzognen Einen Gruß dem Wind.