Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	generous one 1 \| liberal one 1
Lemma:	کریم ADJ

2 Poems contain کریمی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.90-10.90

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.90

German Translation

[1] طایر دولت اگر باز گذاری بکند
یار بازآید و با وصل قراری بکند

[2] دیده را دستگه در و گهر گر چه نماند
بخورد خونی و تدبیر نثاری بکند

[3] دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من
هاتف غیب ندا داد که آری بکند

[4] کس نیارد بر او دم زند از قصه ما
مگرش باد صبا گوش گذاری بکند

[5] داده‌ام باز نظر را به تذروی پرواز
بازخواند مگرش نقش و شکاری بکند

[6] شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند

[7] کو کریمی که ز بزم طربش غمزده‌ای
جرعه‌ای درکشد و دفع خماری بکند

[8] یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

[9] حافظا گر نروی از در او هم روزی
گذری بر سرت از گوشه کناری بکند

[1] If again passing by me the bird of fortune shall make .
Again the true Beloved shall come and contentment with union with me shall make .

[2] Although ,to the eye remaineth no power of producing the pearl or the jewel to scatter on the true Beloved when He cometh
It shall devour a great quantity of blood ,and the design of a great scattering of that blood shall make .

[3] Last night to my heart I said Maketh the ruby of His lip my remedy
Voice ,gave the invisible messenger saying Yes it maketh .

[4] To Him ,of our tale of love none can utter
Perchance ,its reporting the morning breeze maketh .

[5] To the hawk the murshid of my own sight ,I have - given flight at the partridge the true Beloved
Perchance ,it the partridge may recall my good fortune and a great prey may make .

[6] Void is the city of lovers it may be that from a quarter ,
Out from himself ,a man cometh and a work maketh .

[7] Where a generous one ,from whose banquet of joy ,the grief - stricken one
Drinketh a draft and the repelling of wine - sickness maketh

[8] Either fidelity or the news of union with Thee or the death of the watcher
Of these ,one ,two ,or three ,deeds the sphere's sport maketh .

[9] Hafiz if ,even a day ,from His door ,thou go not ,
Prom a corner of a quarter ,passing by thy head ,He maketh .

[1] Wenn der Vogel des Glücks bei mir nun wieder vorbei fliegt, Kommt mein Freund zurück, bleibt mir getreu im Genuß.

[2] Zwar vermag mein Auge nicht mehr die Perlen zu schenken, Deshalb trinket es Blut, spendet in Thränen es aus.

[3] Wird der Freundinn Rubin, so rief ich gestern, mich heilen? Ein verborgener Ruf scholl mir: er heilt dich gewiß.

[4] Niemand vermag ihr Kunde zu bringen von meiner Geschichte, Als der Ostwind, wenn er lispelnd vorbeigeht beim Ohr.

[5] Liefert den Falken des Aug's in die Obhut des traulichen Rebhuhns, Daß er belehret von ihm, lerne die Listen der Jagd.

[6] Unsere Stadt ist nun entblößt und leer von Verliebten, Hie und da ist vielleicht Mancher verliebt in sich selbst.

[7] Wo ist der Gnädige, der von seinem jubelnden Feste Einen Hefen mir giebt, welcher den Weindunst vertreibt?

[8] Treue, Liebesgenuß, des Nebenbuhlers Verderben, Wirf nur einen, o Loos, dieser drey Würfe für mich.

[9] Ist dir, Hafis, durchs Thor der Eingang verwehret, Harr', aus einer Eck' kommt sie vielleicht noch zu dir.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.141-10.141

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.141

German Translation

[1] ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید
وجه می می‌خواهم و مطرب که می‌گوید رسید

[2] شاهدان در جلوه و من شرمسار کیسه‌ام
بار عشق و مفلسی صعب است می‌باید کشید

[3] قحط جود است آبروی خود نمی‌باید فروخت
باده و گل از بهای خرقه می‌باید خرید

[4] گوییا خواهد گشود از دولتم کاری که دوش
من همی‌کردم دعا و صبح صادق می‌دمید

[5] با لبی و صد هزاران خنده آمد گل به باغ
از کریمی گوییا در گوشه‌ای بویی شنید

[6] دامنی گر چاک شد در عالم رندی چه باک
جامه‌ای در نیک نامی نیز می‌باید درید

[7] این لطایف کز لب لعل تو من گفتم که گفت
وین تطاول کز سر زلف تو من دیدم که دید

[8] عدل سلطان گر نپرسد حال مظلومان عشق
گوشه گیران را ز آسایش طمع باید برید

[9] تیر عاشق کش ندانم بر دل حافظ که زد
این قدر دانم که از شعر ترش خون می‌چکید

[1] Come up hath the cloud azar and blown hath the breeze of nau - ruz
The way of wine ,I desire and the minstrel who singeth hath arrived .

[2] In splendour of beauty the lovely beloved ones are and ,ashamed of my empty purse ,I am
O sky this shamefulness ,how long shall I endure

[3] 'Tis the drought of liberality it is not proper to sell my own honour
For the price of the khirka ,wine and the rose it is proper to buy .

[4] From my fortune ,he will probably unfold a great work .For ,last night ,
I prayed and the dawn of creation dawned .

[5] With a lip and a hundred thousand laughs ,the rose came to the garden .
Thou mayst say The perfume of a liberal one in a corner ,it perceived/'

[6] If ,in the world of profligacy ,the skirt became rent ,what fear
In good name ,also ,the garment it is necessary to rend .

[7] Those graceful words of praise that ,of thy ruby lip ,I spake ,who spake
And that tyranny that ,from the tip of thy tress ,I experienced who experienced

[8] If the Sultan's justice asketh not the state of the oppressed ones of love ,
For those corner - sitting ,it is necessary to sever love of ease .

[9] On Hafiz's heart ,I know not who cast the arrow ,lover - slaying :
This much I know that ,from his fresh verse ,blood dropped .

[1] Der May ist gekommen, der Frühlingswind weht, Ich wünsche mir Wein und den Sänger dazu.

[2] Die Schönen liebkosen, der Beutel ist leer, O Himmel, wie lange noch bleib' ich beschämt.

[3] Verkauf' nicht die Ehre in theuerer Zeit, Ums Ordenskleid kaufe dir Rosen und Wein.

[4] Es werden die Wünsche vielleicht noch gewährt, Ich betete gestern, der Morgen entglomm;

[5] Die Rosen erscheinen mit lächelndem Mund, Vielleicht durch den Duft des Gerechten gelockt,

[6] Was ist's, wenn der Saum dir im Busche zerriß, Zerreiße dir selber des Rufes Gewand.

[7] Wer lobte, wie ich, die Rubinen des Munds, Wer ward von den Locken mißhandelt wie ich?

[8] Erkundigt sich nicht nach Verliebten der Fürst, So thue der Fromme auf Ruhe Verzicht.

[9] Wer schoß in den Busen Hafisens den Pfeil, Von seinen Gesängen entträufelt das Blut,