Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	7
Translated to:	noose 6 \| girdle 1
Lemma:	کمند NOUN

7 Poems contain کمند

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.7-16.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.7

German Translation

[1] شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش
که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

[2] سماط دهر دون پرور ندارد شهد آسایش
مذاق حرص و آز ای دل بشو از تلخ و از شورش

[3] بیاور می که نتوان شد ز مکر آسمان ایمن
به لعب زهره چنگی و مریخ سلحشورش

[4] کمند صید بهرامی بیفکن جام جم بردار
که من پیمودم این صحرا نه بهرام است و نه گورش

[5] بیا تا در می صافیت راز دهر بنمایم
به شرط آن که ننمایی به کج طبعان دل کورش

[6] نظر کردن به درویشان منافی بزرگی نیست
سلیمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش

[7] کمان ابروی جانان نمی‌پیچد سر از حافظ
ولیکن خنده می‌آید بدین بازوی بی زورش

[1] Bitter strong wine ,whose power is man - overthrowing ,I desire
Perchance ,a moment ,from the world and its iniquity and clamour ,I may rest .

[2] No time of ease ,hath time's table cherishing the mean
O heart from its bitter and salted victuals ,wash the palate of greed and of avarice .

[3] O heart wine of love bring .For safe without it from the deceit of the sky the traitor one cannot go :
Deceit caused by the sport of Venus ,its harper ; and of Mars ,its blood - thirsty one .

[4] The Bahram hunting noose lust's desires let go the cup of love of Jamshid ,uptake
For ,this desert the world we have traversed .Visible is neither Bahram sensual desire nor his wild ass .

[5] Come so that ,in pure wine ,time's mystery ,we may show
On the condition that ,to those crooked of disposition and blind of heart ,thou show it not .

[6] To glance at darvishes is not against greatness
With all his pomp ,Sulaiman ,his mercy - glance was with the feeble ant .

[7] From Hafiz ,turneth not its head the bow of the eye - brow of the true Beloved
But ,at this His arm full of force ,to Hafiz laughter cometh .

[1] Meine flüßigen RubinenWill ich aus Smaragden trinken,Denn die Mönche sind wie Schlangen,Ich will sie damit verblenden.

[2] Bittern Wein verlang' ich, dessenStärke selbst die Männer umwirft,Daß ich von den ErdenplagenDoch ein wenig ruhen möge.

[3] Auf der Tafel dieser ErdeGiebt es keinen Ruhehonig,Herz, gieb auf die lockern Wünsche,Bitters sey dir gleich und Süßes.

[4] Bringe Wein! wer könnte sicherBleiben vor des Himmels Raubsucht,Wenn dort Sohre Lauten schlaget,Und Merih die Waffen traget.

[5] Zieh' das Jägernetz Behram's ein,Heb' empor das Glas Dschemschidens.Ich durchlief das Feld, entdeckteNicht Behram und nicht sein Grabmal.

[6] Komm' daß ich in reinem WeineDir der Welt Geheimniß zeige,Doch mit der Bedingniß, daß duNicht dein Herz den Schiefen zeigest.

[7] Auf Derwische niederblicken,Ist der Größe nicht zuwider;Salomon mit seiner GrößeBlickte auf die Ameis nieder.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:30.4-30.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:30.4

German Translation

[1] ای آفتاب آینه دار جمال تو
مشک سیاه مجمره گردان خال تو

[2] صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود
کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو

[3] در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن
یا رب مباد تا به قیامت زوال تو

[4] مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز
طغرانویس ابروی مشکین مثال تو

[5] در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای
کشفته گفت باد صبا شرح حال تو

[6] برخاست بوی گل ز در آشتی درآی
ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو

[7] تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود
کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو

[8] تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان
کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو

[9] این نقطه سیاه که آمد مدار نور
عکسیست در حدیقه بینش ز خال تو

[10] در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم
شرح نیازمندی خود یا ملال تو

[11] حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست
سودای کج مپز که نباشد مجال تو

[1] O Thou that hast the resplendent sun ,the mirror - holder of the beauty of Thine ;
And the musk dark fragrant tress ,the censer - circulator of the dark mole of Thine

[2] The court - yard of the palace of the eye ,I washed .But what profit
Not fit is this retired corner for the troop of the fancy of love of Thine .

[3] O sun of beauty in the height of grace and graciousness ,thou art
O Lord till the up - standing the resurrection be no decline of Thine

[4] More agreeable than Thy picture ,no picture ,delineated ,
The Tughra - scribe God ,great and glorious the musky dark beperfumed eye - brow like the eye - brow of Thine .

[5] O poor heart in the curl of His tress ,how art thou
For perturbed ,the morning breeze uttered the circumstances of thine

[6] O beloved hath risen the perfume ,of the rose by the door of friendship come and union choose
O fresh spring of ours the auspicious face is the omen of Thine .

[7] So that of the crowd of our beringed ones slaves the sky may be ,
Where ,the charm of an eye - brow like the new crescent moon of Thine

[8] So that offering congratulation ,I may go back to fortune ,
Where ,the glad tidings of the approach of the 'idd of the union - of Thine

[9] This dark spot ,that became the centre of luminosity ,
Is in the fold of vision ,only a reflection of the dark mole of Thine .

[10] Before the Khwaja ,which hardship shall I represent
The explanation of my own need was the displeasure of Thine .

[11] Hafiz in this noose the beloved's tress is the head of many a headstrong one ;
Crude passion ,indulge not ; for it is not the power of thine .

[1] Die Sonne ist der Spiegelhalter Von deiner Schönheit, Der Moschus ist das schwarze Rauchfaß Von deinem Maale.

[2] Ich habe meiner Augen Hofraum Zwar rein gewaschen, Allein, was nützt es, dieser Winkel Ist deiner unwerth.

[3] Es stehet im Zenith der Anmuth Die Schönheits-Sonne! O Herr! bis an das End' der Welten Geh' sie nicht unter!

[4] Es mahlte der Diplomenmahler Von Moschusbrauen, Bisher kein schöneres Gemählde, Als deine Formen.

[6] Es steigen auf des Friedens Düfte, O komm' zu mir her! Du bist für uns mit deinen Wangen Der junge Frühling.

[7] Wann werden deine Augenbrauen Mir wieder schmeicheln? Damit ich selbst den Himmel zähle Zu meinem Sklaven.

[8] O gieb beim Feste des Genusses Mir Freundenkunde, Damit ich zu dem Schicksal wieder Mit Menschen kehre.

[9] Der schwarze Punkt des Augenapfels, Des Lichtes Ausfluß, Ist nur des Licht, das wiederstrahlet Von deinem Maale.

[10] Wie soll ich wohl vor meinem Herren Mein Leiden klagen! Wo fang' ich an bei meinen Bitten? Bei deinen Härten?

[11] Hafis, der Närrischen sind Viele In diesen Banden, Laß dir nichts Wildes träumen, Das dir nicht ziemet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.5-32.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.5

German Translation

[1] ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی

[2] تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت
حالیا نیرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

[3] گوی خوبی بردی از خوبان خلخ شاد باش
جام کیخسرو طلب کافراسیاب انداختی

[4] هر کسی با شمع رخسارت به وجهی عشق باخت
زان میان پروانه را در اضطراب انداختی

[5] گنج عشق خود نهادی در دل ویران ما
سایه دولت بر این کنج خراب انداختی

[6] زینهار از آب آن عارض که شیران را از آن
تشنه لب کردی و گردان را در آب انداختی

[7] خواب بیداران ببستی وان گه از نقش خیال
تهمتی بر شب روان خیل خواب انداختی

[8] پرده از رخ برفکندی یک نظر در جلوه گاه
و از حیا حور و پری را در حجاب انداختی

[9] باده نوش از جام عالم بین که بر اورنگ جم
شاهد مقصود را از رخ نقاب انداختی

[10] از فریب نرگس مخمور و لعل می پرست
حافظ خلوت نشین را در شراب انداختی

[11] و از برای صید دل در گردنم زنجیر زلف
چون کمند خسرو مالک رقاب انداختی

[12] داور دارا شکوه‌ای آن که تاج آفتاب
از سر تعظیم بر خاک جناب انداختی

[13] نصره الدین شاه یحیی آن که خصم ملک را
از دم شمشیر چون آتش در آب انداختی

[1] O thou that ,on the moon of thy radiant face the veil of musky hair castest ,
Kindness ,thou didst on the sun thy effulgent face ,so that from love's fire ,lovers should not consume a shade thou castest .

[2] With us ,the water lustre of colour of thy cheek ,what will it do
Now ,on water ,the picture of thy own sorcery ,thou castest .

[3] From the lovely ones of the world ,the ball of loveliness thou tookest .Be joyful
The world - viewing cup of Kay Khusrau ,seek for Afrasiyab ,down thou castest .

[4] In a different way ,with the luminous candle of thy face ,love every one played
Out from the midst ,into trepidation ,the moth ,the lover thou castest .

[5] In our desolate heart ,the treasure of thy own love ,thou placedest
On this ruined treasure ,mercy's shadow thou castest

[6] Shelter from the water lustre of thy flashing sword ,by which lions ,
Thirsty with wounds thou madest and heroes into water of shame thou castest

[7] The sleep of the wakeful ,thou boundest preventedest then from the picture of fancy ,
On the night - prowlers of the troop of sleep ,a suspicion ,thou castest .

[8] For the sake of one glance ,thy veil thou up - castest in the place - of - splendour
And into the veil ,through shame ,Hur and Pari thou castest .

[9] From the cup ,world - viewing ,wine drink for ,on Jamshid's throne ,
From the face of the desired Beloved ,the veil down thou castest .

[10] From the desire for the intoxicated narcissus eye and for the ruby lip wine - worshipping ,
Into wine ,Hafiz sitting in khilvat ,thou easiest .

[11] For the sake of capturing the heart ,on his neck ,the chain of thy tress ,
Like the mighty noose of Khusrau ,the master of necks ,thou castest .

[12] The Ruler ,Dara of pomp ,O thou ,who ,the sun's crown ,
From the height of mightiness ,on the dust of the door - post ,thou castest

[13] Nusratu - d - Din Shah Yahiya ,O thou who ,the enemy's land ,
Into water ,with the foam of thy flashing sword ,like fire ,thou castest

[1] Um den Mond hast du den Schleier der Flaumen geworfen, Gnädig hast du sogar auf Sonnen den Schatten geworfen.

[2] Ha! was wird mir noch thun die Farbe von deinem Gesichte, Da um selbes jetzt solch einen Schimmer geworfen.

[3] Siegend trägst du den Ballen davon, deß magst du dich freuen. Nimm den Becher Chosrus, Efrasiab ist geworfen.

[4] In den Augenglanz verliebte ein Jeder sich anders, Und den Schmetterling selbst hast du in Verwirrung geworfen.

[5] Deiner Liebe Schatz verbargst du in unseren Herzen, Auf den Schatz hast du den Schatten voll Milde geworfen.

[6] Schone, schone, o Schah! mit deinem funkelnden Schwerte, Löwen dürsten darnach, und Helden werden geworfen.

[7] Wachenden hast du zuerst die Kraft zu schlafen benommen, Dann mit deinem Bilde in Schlaf Nachtwandler geworfen.

[8] Einen Augenblick nur hast du gelüftet den Schleier, Sieh' da haben aus Schaam Peris sich in Schleier geworfen. Freilich bin ich berauscht, doch weis' mich nicht deßhalb zurücke, Denn zu löblichem Zweck hast du herein mich geworfen.

[9] Trinke, o Schah! vom weltenerklärenden Becher Dschemschids, Weil du auf Salomons Thron den Schleier des Wunsches geworfen.

[10] Durch die Betrügerei'n des Rubins der trunknen Narzisse Hast du Hafisen, der einsam lebt, zu den Trinkern geworfen.

[11] Um sein Herz zu fangen hast du die Ketten der Locken Wie ein Band des Herrn um deinen Sklaven geworfen.

[12] Er ist ein mächtiger Fürst, vor dem die Krone der Sonne Ehren halben sich hin zu seinen Füßen geworfen.

[13] Naßreddinschah Jahja ist jener mächtige König, Der mit dem Schwerte den Feind in die Gluth, in das Wasser geworfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.54-10.54

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.54

German Translation

[1] سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
به دست مرحمت یارم در امیدواران زد

[2] چو پیش صبح روشن شد که حال مهر گردون چیست
برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد

[3] نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست
گره بگشود از ابرو و بر دل‌های یاران زد

[4] من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

[5] کدام آهن دلش آموخت این آیین عیاری
کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد

[6] خیال شهسواری پخت و شد ناگه دل مسکین
خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد

[7] در آب و رنگ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم
چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد

[8] منش با خرقه پشمین کجا اندر کمند آرم
زره مویی که مژگانش ره خنجرگزاران زد

[9] شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دین منصور
که جود بی‌دریغش خنده بر ابر بهاران زد

[10] از آن ساعت که جام می به دست او مشرف شد
زمانه ساغر شادی به یاد میگساران زد

[11] ز شمشیر سرافشانش ظفر آن روز بدرخشید
که چون خورشید انجم سوز تنها بر هزاران زد

[12] دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق ای دل
که چرخ این سکه دولت به دور روزگاران زد

[13] نظر بر قرعه توفیق و یمن دولت شاه است
بده کام دل حافظ که فال بختیاران زد

[1] In the morning when ,his standard on the mountainous lands ,the Khasrau of the east the rising sun pitched ,
With the hand of mercy ,the door of hopeful ones ,my beloved beat

[2] Before morning ,when it became manifest what is the inconstant state of the sphere's love ,
It the morning ascended and ,on the pride of potentates ,a sweet laugh expressed .

[3] Last night ,when with the intention of dancing ,my idol stood up ,
From the tress ,she unloosed the knot and on the hearts of beloved ones beat .

[5] This usage of deceit ,what iron heart taught Him the true Beloved
That when from his own house He came out ,those keeping awake at night the 'abids ,and the zahids He first attacked .

[6] The idea of horsemen my wretched heart matured and near to them went
O Lord preserve it ,for ,on the centre of the horsemen ,it dashed .

[8] By the woollen khirka ,how into the noose of my power may I bring Him ,
A hair - clad one whose eye - lash ,those dagger - thrusting attacked .

[9] The great king ,Muzaffar of pomp ,the bravery of the kingdom ,and the faith of Mansur
Whose exceeding liberality without hesitation ,laughter ,against the generous spring - cloud ,expressed .

[10] From that moment when ,by his hand ,the cup of wine became honoured ,
In memory of its wine - drinkers ,the cup of joyousness ,time drained .

[11] With his head - cleaving sword ,gleamed victory that day
When ,like the star - consuming sun ,on thousands ,alone he dashed .

[12] Hafiz from God's grace ,ask for his Shah Mansur's lasting life and kingdom
For ,in the time of the people ,this coin of fortune ,the sphere struck .

[13] On the die of grace ,and the felicity of the King's fortune ,my glance is
O beloved give the desire of the heart of Hafiz who ,the omen of the fortunate ,struck .

[14] God most high since it gained the sorcery of existence ,excellent the nature of Shah Mansur
The purity of whose pure essence ,the breath of equality with the austere expressed .

[1] Morgens als die Fahne der Sonne Aufgesteckt war auf den Bergen, Sieh da kam der Liebling des Herzens Aus Erbarmung an die Thüre.

[2] Weil der Morgen deutlich erblickte, Was da sey des Glückes Liebe, Fieng er an im Ernste zu lachen Ueber jene, die d'rauf stolz sind.

[3] Gestern als mein Schöner zum Tanze Aufgestanden war im Kreise, Löst' er auf die Bande der Locken, Warf dieselben auf die Freunde,

[4] Als sein Wein ergründendes Auge, Die Vernünftigen zu rufen, Wusch ich über Frieden und Ruhe In dem Herzensblut die Hände.

[5] Saget, welches eiserne Herz hat Diese List ihn wohl gelehret, Daß er so vor allem beginn't Nachtdurchwacher auszurauben?

[6] Einen Reiter sah ich im Traume, Armes Herz! du war'st verloren, Herr, bewahr's vor allen Gefahren, Mitten unter Reiter fiel es.

[7] Für den Glanz von seinem Gesichte, Wurden Blut und Geist geopfert, Doch erfüllt er einmal die Wünsche, Danken es ihm die Entseelten.

[8] Ha! wie soll ich denn mit der Kutte Eine Locke Haar's erobern, Deren einz'le Härchen auf Straßen Tapfre Männer ganz ausrauben.

[10] Seit der Stunde, da er das Weinglas Nahm zuerst in seine Hände, Gab die Zeit den Becher der Freude Allen Trinkern in die Hände.

[11] Von dem Goldverspendenden Schwerte, Strahlte Sieg an jenem Tage, Als Er, wie die Sonne der Sterne, Tausende allein geschlagen.

[12] Seines Lebens, seiner Regierung Dauer fleh', o Herz! vom Herren, Denn die Münze ward von dem Loose Nach dem Laufe der Zeit geschlagen.

[13] Meines Muthes Loos ist gebunden An des Schahes Glück und Segen, Sey vergnügt Hafis, denn die Losung Ist auf's Beste ausgefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.81-10.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.81

German Translation

[1] ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
مشتاقم از برای خدا یک شکر بخند

[2] طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن می‌شود بلند

[3] خواهی که برنخیزدت از دیده رود خون
دل در وفای صحبت رود کسان مبند

[4] گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند

[5] ز آشفتگی حال من آگاه کی شود
آن را که دل نگشت گرفتار این کمند

[6] بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند

[7] جایی که یار ما به شکرخنده دم زند
ای پسته کیستی تو خدا را به خود مخند

[8] حافظ چو ترک غمزه ترکان نمی‌کنی
دانی کجاست جای تو خوارزم یا خجند

[1] O thou whose pistachio mouth laugheth at the tale of candy
Of thy laughter I am desirous .For God's sake ,one sweet smile smile .

[2] Equality with thy stature ,even the lofty Tuba tree of paradise cannot boast
By this tale ,I pass .For long ,becometh the matter .

[3] Thou wishest not that a river of blood should gush from thy eye
On the constancy of society of rosy ones ,bind not thy heart .

[4] If sullenness thou display or if reproach ,thou make ,
The allied friend of the man ,self - approving ,we are not .

[5] Of the perturbation of my state ,acquainted how becometh
That one ,whose heart captive to this noose became not

[6] Brisk is the market of desire .Where is that candle - face the beloved
So that ,on the ruddy fire of his face ,soul and heart ,I may make rue may scatter

[7] Where my resplendent beloved ,with sweet smile ,breatheth ,
O pistachio who art thou For God's sake ,to thyself ,laugh not for there ,no splendour is thine

[8] Hafiz the glance with eye - brow and with eye of the saucy ones ,thou abandonest not
Knowest thou where thy place is Khwarazm ,or Khujand

[1] Ey Geliebter! was hast du gelächelt nun über den Zucker, Lächle, denn es sehnt mich nach dem Zucker fürwahr,

[2] Siehe, Tuba vermag von deinem Wuchs nicht zu sprechen. Gehe darüber hinaus, lang ist die Sage davon.

[3] Wenn du verlang'st, daß dem Aug' nicht blutige Thränen entströmen, Wähle zu Liebchen nicht Schönen von hohem Geblüth;

[4] Immer sey dir erlaubt, zu zürnen oder zu spotten, Denn ich bin kein Mann nur in mich selber verliebt.

[5] Ha! wie kann ein verirrtes Gemüthe begreifen, Dessen Herz nicht einst ähnliche Banden ertrug.

[6] Meine Begier entbrennt, wo ist die Kerze der Wangen, Daß ich Seele und Herz weihe der Gluth des Gesicht's.

[8] Weil du, Hafis, von kosenden Wangen der Türken nicht absteh'st, Schickt Choweresen, Chodschend sich noch am besten für dich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.82-10.82

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.82

German Translation

[1] بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند
که به بالای چمان از بن و بیخم برکند

[2] حاجت مطرب و می نیست تو برقع بگشا
که به رقص آوردم آتش رویت چو سپند

[3] هیچ رویی نشود آینه حجله بخت
مگر آن روی که مالند در آن سم سمند

[4] گفتم اسرار غمت هر چه بود گو می‌باش
صبر از این بیش ندارم چه کنم تا کی و چند

[5] مکش آن آهوی مشکین مرا ای صیاد
شرم از آن چشم سیه دار و مبندش به کمند

[6] من خاکی که از این در نتوانم برخاست
از کجا بوسه زنم بر لب آن قصر بلند

[7] باز مستان دل از آن گیسوی مشکین حافظ
زان که دیوانه همان به که بود اندر بند

[1] After this ,together are my hand and the skirt of that lofty cypress the Prince of Khujand
Who ,with a moving stature ,plucked me up from root and branch of the household

[2] Need of the minstrel and of wine is none .Lift thou the veil
That the fire of thy resplendent face may bring me ,like rue ,to dancing .

[3] No face becometh the mirror of fortune's glorious face ,
Save that face ,which they rub on the hoof of the bay steed of the beloved

[4] I said The secret of thy grief ,whatever it is ,say be
More than this ,no patience have I .What shall I do Till when ,how long shall I exercise patience

[5] O hunter death slay not that musky deer the beloved
Have shame of that dark piteous eye and ,in the noose ,bind him not .

[6] I ,dusty ,who ,from this door of separation from the Beloved cannot rise ,
How may I plant a kiss on the lip of that lofty palace

[7] Hafiz Take not again the heart from that musky tress ,
For the reason that the distraught one is verily best when he is in bonds .

[8] When Hafiz heareth ghazals fresh and heart - alluring ,
If perfection be theirs ,other verse he uttereth not to the Prince of Khujand .

[9] Save for thy tress ,Hafiz's heart hath no inclination
Alas this heart ,that for a hundred snares ,hath no counsel .

[1] Mein ist künftig diese Hand, Und der hohen Ceder Saum, Deren luft'ge Höhe mich, Aus der Wurzel hat gerissen.

[2] Keinen Sänger, keinen Wein Braucht es, heb' den Schleier auf, Deines Angesichtes Gluth Machet mich wie Sphären tanzen.

[3] Nur dasjenige Gesicht Ist des Glückes Spiegelwand, Das gerieben ward am Staub, Von dem Hufe dieses Pferdes.

[4] Dein Geheimniß habe ich, Aller Welt gesagt, nun sprich, Was du willst, unmöglich kann, Länger die Geduld mir dauern.

[5] Bring mir diesen Moschushirsch, Jäger bring mir ihn nicht um, Schäm' vor seinem schwarzen Aug, Schäme dich ihn anzubinden,

[6] Ich bin nicht im Stand den Staub, Aufzuheben von der Thür', Ach! wie könnte ich den Staub, Dieses Prachtpallastes küssen.

[7] Wird Hafisens süßes Lied, Zu dem Saitenspiel gehöret, So verlieret selbst Kemal, In Chadschend den Muth zu singen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.96-10.96

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.96

German Translation

[1] غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده لعل تو هوشیارانند

[2] تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند

[3] ز زیر زلف دوتا چون گذر کنی بنگر
که از یمین و یسارت چه سوگوارانند

[4] گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین
که از تطاول زلفت چه بی‌قرارانند

[5] نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند

[6] نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند

[7] تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من
پیاده می‌روم و همرهان سوارانند

[8] بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند

[9] خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد
که بستگان کمند تو رستگارانند

[1] The slave of thy intoxicated eye ,crown - possessors are
Undone with the wine of Thy ruby lip ,sensible ones are .

[2] O true Beloved for Thee ,the wind bearing news to men ,and far and near thy perfume and for me the water tear of the eye declaring me to be a lover became informers :
If not ,mystery - keepers of each other the lover and the Beloved are .

[3] When Thou passest supon the Path glance
Beneath Thy two tresses ,from right and left ,how restless they are .

[4] O true Beloved like the wind ,pass over the violet - bed .Behold ,
From the tyranny of thy tress ,how sorrowful they are

[5] O God - recogniser Our portion is paradise .Go
For deserving of mercy ,- sinners are .

[6] To that rose cheek of Thine not alone do I sing the love song
For ,on every side ,Thy nightingales lovers a thousand are .

[7] O Khizr of auspicious foot the Murshid perfect and excellent bethou my hand seizer .For I
Travel on foot and my fellow - travellers .Arifs on horse - back are .

[8] To the wine - house ,go and with wine make ruddy thy face
To the cloister ,go not for there ,dark of deed ,they are .

[9] O true Beloved free of that twist - possessing tress ,Hafiz be not :
For ,free from evilness ,from grief ,and from attachment to any one those bound to Thy girdle are .

[10] From the picture expression of Hafiz's face ,one can know
That at the Friend's door ,dusty humble the dwellers are .

[1] Herrscher sind die Sklaven von deinen Narzißen, Weise sind berauschet von deinen Rubinen,

[2] Dich verrieth der Ostwind, mich aber die Thränen, Niemals bleibt versteckt das Geheimniß der Liebe.

[3] Gehst du deine doppelten Locken vorüber, Sieh die Unbeständigen, welche dran haften.

[4] Wie der Ostwind gehe vorbei bei den Veilchen, Sieh, was deine Locken für Unheil gestiftet.

[5] Eden ist uns einstens zum Loose bestimmet, Denn gewiß verdienen die Sünder Erbarmung.

[6] Deine Rosenwangen besing' ich mit nichten, Tausend Nachtigallen lobpreisen dieselben.

[7] Du mein Chiser, sey mir gesegnet und hilf mir; Denn ich bin zu Fuß, und die Anderen reiten.

[8] Geh' zur Schenk' und röthe dein Angesicht dorten, Geh' nicht in die Zelle, dort wohnen die Gleißner.

[9] Niemals sey Hafis von den Haaren befreyet, Denn nur deine Sklaven sind Freye zu nennen.