Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	opened 2 \| hath opened 1 \| let loose 1 \| expanded 1
Lemma:	گشاده ADJ

4 Poems contain گشاده

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:22.1-22.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:22.1

German Translation

[1] سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
که تا چو بلبل بی‌دل کنم علاج دماغ

[2] به جلوه گل سوری نگاه می‌کردم
که بود در شب تیره به روشنی چو چراغ

[3] چنان به حسن و جوانی خویشتن مغرور
که داشت از دل بلبل هزار گونه فراغ

[4] گشاده نرگس رعنا ز حسرت آب از چشم
نهاده لاله ز سودا به جان و دل صد داغ

[5] زبان کشیده چو تیغی به سرزنش سوسن
دهان گشاده شقایق چو مردم ایغاغ

[6] یکی چو باده پرستان صراحی اندر دست
یکی چو ساقی مستان به کف گرفته ایاغ

[7] نشاط و عیش و جوانی چو گل غنیمت دان
که حافظا نبود بر رسول غیر بلاغ

[1] In the morning for the perfume of the rose ,I kept going into the rose - garden ;
So that ,like the bulbul heart - bereft ,remedy for my brain ,I might make .

[2] At the face of a rose ,red of hue ,I gazed ,
That ,in the night of darkness ,shone with a luminosity like the lamp :

[3] Of her beauty and youth ,so proud ,
That ,from the heart of the bulbul of a thousand notes ,repose she kept

[4] In envy ,the beautiful narcissus let loose water night - dew from her eye
In passion ,the tulip planted a hundred streaks stains in her soul and heart :

[5] In reproof ,the lily extended her tongue like a sword
Like the man of two women ,the anemone opened her mouth .

[6] Sometimes ,like the wine - worshipper ,in the hand ,a goblet :
Sometimes ,like the Saki of the intoxicated ,taken in the hand ,a glass .

[7] The joy of youthful pleasure ,plunder like the rose ,reckon
For ,O Hafiz to the envoy is naught save what is brought the message

[1] Vom Duft des Rosenbeets gelock'tGieng ich heut' früh in Gärten,Um Nachtigallen gleichMein trunknes Hirn zu heilen.

[2] Ich sah mit unverwandtem BlickDer Rose in die Augen,Die in der DämmerungWie eine Lampe flammte.

[3] Sie war auf ihre Schönheit stolzUnd stolz auf ihre Jugend,Weil sich das Herz Bülbül'sIhr ganz ergeben hatte.

[4] Die liebliche Narziße schloßMit Sehnsucht auf das Auge,Die Tulpen brannten sichAus Neid ein Maal in Busen.

[5] Die Lilien verlängertenDer Zunge Schwerdt zum Schnupfe,Die Anemone sprachLeis wie ein Ohrenbläser.

[6] Bald hielt ich Flaschen in der HandGleich wahren Weinverehrern,Bald nahm ich wie der Schenk'Der Trunkenen den Becher.

[7] Benütze die Gelegenheit,Die Zeit der Lust und Jugend,Hafis braucht ausser demPropheten keine Botschaft.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.3-27.3

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.3

German Translation

[1] دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
یحیی بن مظفر ملک عالم عادل

[2] ای درگه اسلام پناه تو گشاده
بر روی زمین روزنه جان و در دل

[3] تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم
انعام تو بر کون و مکان فایض و شامل

[4] روز ازل از کلک تو یک قطره سیاهی
بر روی مه افتاد که شد حل مسائل

[5] خورشید چو آن خال سیه دید به دل گفت
ای کاج که من بودمی آن هندوی مقبل

[6] شاها فلک از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن این زمزمه مگسل

[7] می نوش و جهان بخش که از زلف کمندت
شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل

[8] دور فلکی یک سره بر منهج عدل است
خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل

[9] حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
از بهر معیشت مکن اندیشه باطل

[1] The world - possessor ,defender of the faith perfect sovereign
Yahya bin Muzaffar ,king ,just - doer :

[2] O thou thy court ,the shelter of Islam ,hath opened
On the face of the world ,the window of the soul ,and the door and the heart .

[3] Necessary and proper to the soul and to wisdom ,is reverence to thee
To existence and dwelling the universe thy reward is abounding and comprehending .

[4] On the day of eternity without beginning ,from thy reed ,a drop of blackness ink
That became the solver of questions ,fell on the face of the moon .

[5] When on thy face ; or on the moon's the sun beheld that dark mole ,to his heart ,he said
Would to heaven that I had been the fortunate slave the dark mole

[6] O king on account of thy banquet ,the sky is in dancing and in sama'
From the skirt of this zamzama ,thy hand let not go .

[7] Drink wine and give the world be joyous For ,of the tress of thy noose ,
Captive to chains became the neck of thy ill - wisher .

[8] Now ,altogether ,in the way of justice ,is the sky's revolution
Be happy that the tyrant taketh not the path to the stage of his object

[9] Hafiz when in the power of the king of the world is the partition of subsistence ,
For thy livelihood ,make no useless thought .

[1] Er, der vollkomm'ne Fürst,Der Herr der Welt, des Glaubens SiegIst ein gerechter Schah.

[3] Der Seele, dem Verstande ziemt,Dein Lobspruch und dein Preis,Denn über Raum und Zeiten dehnt,Sich deine Gnade aus.

[4] Am Tage der Bestimmung fielEin Tröpflein deines KielsHin auf den Mond, wovon er schwarzUnd ganz verfinstert ward.

[5] Die Sonne als sie dieses MaalErblickte, sprach bei sich:O wäre ich so glücklich nur,Als jener Mohr es ist!

[6] O Schah! der Himmel selber tanzt,Aus Lust bei deinem Fest,O ziehe deine Hand vom SaumDes Freudenlärms nicht ab!

[7] Du trinke Wein, verschenk' dabeiDie Güter einer Welt,In deiner Locken Banden liegtDes Feindes Hals verstrickt.

[8] Des Himmels Lauf geht kurze Zeit,Den Weg der Billigkeit,Erfreue Dich, der Böse fandDen Weg zum Posten nicht.

[9] Hafis! es ist des Schatzes Thor,Der Gnaden Schenkeplatz,Deßhalben sey du unbesorgt,Um deiner Nahrung Loos.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.50-32.50

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.50

German Translation

[1] نوش کن جام شراب یک منی
تا بدان بیخ غم از دل برکنی

[2] دل گشاده دار چون جام شراب
سر گرفته چند چون خم دنی

[3] چون ز جام بیخودی رطلی کشی
کم زنی از خویشتن لاف منی

[4] سنگسان شو در قدم نی همچو آب
جمله رنگ آمیزی و تردامنی

[5] دل به می دربند تا مردانه وار
گردن سالوس و تقوا بشکنی

[6] خیز و جهدی کن چو حافظ تا مگر
خویشتن در پای معشوق افکنی

[1] Drink the cup of the wine of unity of a man
So that ,by it grief's root ,up from the heart ,thou mayst pluck .

[2] Expanded ,keep the heart ,like the cup of wine
Head closed how long like a large jar

[3] When ,from the jar of selflessness ,a ritl thou drinkest ,
Less of thyself voluntarily thou boastest of self .

[4] Like the humble and worthless stone at thy foot be ,not like the water of the cloud glorying in sublimity
All colour of deceit ,thou mixest and wet of skirt lust - stained thou art .

[5] To wine ,bind the heart ,so that ,like a man ,
The neck of hypocrisy and of piety thou mayst shatter .

[6] Arise ,and ,like Hafiz ,an effort in the service of the Pir of tarikat make so that ,perchance ,
Thyself ,at the true Beloved's foot ,thou mayest cast .

[1] Trinke einen Becher Weins Von zwölf Maaßen. Um aus Herzen so den Gram Zu entwurzeln.

[2] Immer offen halt' das Herz Wie das Weinglas! Nicht verschlossen wie ein Faß Neu verspundet.

[3] Trink' von Selbstvergessenheit Einen Rotel. Und du wirst die Selbstsucht gleich Niederschlagen.

[4] Sey beständig wie der Stein, Nicht wie's Wasser. Das von Farben mannigfalt Kleider küsset.

[5] Binde nur dein Herz an Wein Daß du männlich Brechen mögst den steifen Hals Aller Tugend.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.61-32.61

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.61

German Translation

[1] ای در رخ تو پیدا انوار پادشاهی
در فکرت تو پنهان صد حکمت الهی

[2] کلک تو بارک الله بر ملک و دین گشاده
صد چشمه آب حیوان از قطره سیاهی

[3] بر اهرمن نتابد انوار اسم اعظم
ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی

[4] در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید
بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی

[5] باز ار چه گاه گاهی بر سر نهد کلاهی
مرغان قاف دانند آیین پادشاهی

[6] تیغی که آسمانش از فیض خود دهد آب
تنها جهان بگیرد بی منت سپاهی

[7] کلک تو خوش نویسد در شان یار و اغیار
تعویذ جان فزایی افسون عمر کاهی

[8] ای عنصر تو مخلوق از کیمیای عزت
و ای دولت تو ایمن از وصمت تباهی

[9] ساقی بیار آبی از چشمه خرابات
تا خرقه‌ها بشوییم از عجب خانقاهی

[10] عمریست پادشاها کز می تهیست جامم
اینک ز بنده دعوی و از محتسب گواهی

[11] گر پرتوی ز تیغت بر کان و معدن افتد
یاقوت سرخ رو را بخشند رنگ کاهی

[12] دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشینان
گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

[13] جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد
ما را چگونه زیبد دعوی بی‌گناهی

[14] حافظ چو پادشاهت گه گاه می‌برد نام
رنجش ز بخت منما بازآ به عذرخواهی

[1] O them ,in whose face are revealed the splendours of sovereignty ;
And ,in whose thought ,are concealed divine philosophies

[2] In the country of faith ,thy reed it ,may God bless
A hundred fountains of the limpid water of life from a small ink - drop opened .

[3] On Ahriman ,shine not the splendours of the ism - i - a'zam ,
Thine ,is the country and the seal - ring .What thou wishest ,order .

[4] Doubt in Sulaiman's pomp ,whoever displayeth ,
On his wisdom and knowledge ,even the bird and the fish will in mockery laugh .

[5] Though ,sometimes ,on his head ,the cap of sovereignty ,the hawk putteth ,
The usage of sovereignty ,the birds of the mountain of Kaf well know .

[6] That sword ,to which ,out of its own bounty ,the sky giveth lustre ,
Alone ,without the aid of an army ,will sever the world .

[7] In respect of the friend and of the enemy ,pleasantly writeth in the magic figure thy reed
The amulet ,life - increasing for the friend sorcery ,life - decreasing for the enemy

[8] O them ,whose elements are created of the alchemy of honour
And thou ,whose fortune is safe from the disaster of ruin

[10] O King tis a life time since void of wine was my cup
Behold thereof from the slave ,a claim ; and ,from the muhtasib ,testimony

[11] If ,on quarry and mine ,a flash of thy sword fall ,
To the ruby ,red of face ,it giveth the hue of withered yellow grass .

[12] The weakness of the night - sitters ,I know ,thy heart will pity
If ,of the breeze of the morning - time ,my state thou ask .

[13] When ,on the sin of pure Adam ,lightning flashed ,
Us ,the claim to sinlessness how adorneth befitteth

[14] Hafiz since ,sometimes ,thy name the King taketh mentioneth
To him ,grief on account of fortune display not in pardon - seeking ,come back .

[15] O asylum of created beings O bestower of gifts
On poor me whom calamities have visited mercy show

[1] Es strahlt in deinem Angesicht Der Herrschaft Schimmer, In deinem Sinn verstecket sich Die Weisheit Gottes.

[2] elobt sey Gott, es hat dein Kiel Mit einem Tropfen Geöffnet hundert Quellen Licht Im Reich des Glaubens.

[3] Der Schimmer Gottes strahlet nicht Auf Ahrimanen, Du hast das Reich, du hast den Ring, Herrsch' nach Belieben.

[4] Wer über Salomons Gewalt Noch Zweifel heget, Dem lachet in das Angesicht So Fisch als Vogel.

[5] Es setzt der Falke zwar auf's Haupt Ein kleines Häubchen, Doch wissen Herrscherrecht und Brauch Des Kafes Vögel.

[6] Das Schwert, das selbst der Himmel tränkt Mit seinem Wasser, Erobert eine ganze Welt, Doch ohne Heere.

[7] Es schreibet deine Feder schön Für Freund' und Feinde; Des Freundes Leben wird vermehrt, Des Feinds vermindert.

[8] Du hast in dir das Element Des Steins der Weisen; Dein Glück ist von des Unglücks Sturm Sehr weit entfernet.

[9] O Schenke, bringe mir ein Glas Vom Haus des Wirthes, Daß ich mir von dem Klosterstolz Die Kleider wasche. Seit daß die Herrschaft Anfang nahm Bei Adamssöhnen, Hat Keiner dieses noch so gut Wie du begriffen. Der Himmel thuet nichts zu leid Den reinen Engeln, Auf mich häuft sich des Unglücks Last O meine Zuflucht.

[10] Mein Glas ist schon durch lange Zeit Geleert vom Weine, Sieh, so beginn' ich den Proceß, Der Vogt sey Zeuge.

[11] Wenn deines Schwertes Funkelschein In Schachten fiele, So würden die Rubinen selbst Davor erblassen.

[12] Ich weiß, daß du Erbarmung hast Mit Nachtdurchwachern. O frag' den Ost, er saget dir, Wie es mir gehet.

[13] Hat der Empörung Wetterstrahl Bei Menschen eingeschlagen, Wer fraget ums Gebrechliche Von unsern Sünden.

[14] Hafis sey gegen deinen Schah Nicht ungehalten, Wenn der dir auch den Namen raubt, So komm' zurücke! O du der Gnaden Zufluchtsort, Du Huldverspender! Erbarme dich, viel Unglücks kam Auf diesen Armen.