Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	5
Translated to:	rose bed 4 \| assembly 1
Lemma:	گلزار NOUN

5 Poems contain گلزار

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.5-12.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.4

German Translation

[1] ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

[2] نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو
نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار

[3] تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام
شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار

[4] به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز
بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

[5] گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب
بهر آسایش این دیده خونبار بیار

[6] خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست
خبری از بر آن دلبر عیار بیار

[7] شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن
به اسیران قفس مژده گلزار بیار

[8] کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست
عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار

[9] روزگاریست که دل چهره مقصود ندید
ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

[10] دلق حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن
وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار

[1] O breeze from the dust of the true Beloved's path ,a perfume bring :
My heart's grief ,take ; glad tidings of the heart - possessor bring .

[2] O breeze from the true Beloved's mouth ,a soul - expanding subtlety utter
From the world of mysteries ,a letter of pleasant news bring .

[3] So that by the favour of Thy gentle breeze ,my perfume - place ,I may perfume ,
A little of the odours of the Beloved's breath bring .

[4] O breeze ,I conjure thee by thy fidelity ,the dust of the path of that dearly Beloved ,
Without a particle of dust that from stranger appeareth ,bring .

[5] From the Friend's thoroughfare ,a little dust ,for the blindness of the watcher ,
For the assuaging of this my blood - raining eye ,bring .

[6] Immatureness and simple - heartedness is not the way of those life - sporting who ,for the heart - ravisher ,play the cash of the heart
From that heart - ravisher ,sorcerer ,a little news bring .

[7] O bird of the sward thanks for that that thou art in ease ,
To the cage - captives ,glad tidings of the rose - bed bring .

[8] Bitter became the soul's desire through the patience that I exercised without the Friend
The way of that sweet lip of the Friend's sugar - raining bring .

[9] A long time it is since that my heart the face of its purpose ,beheld
O Saki that goblet ,the mirror of conduct bring .

[10] Hafiz's ragged garment ,what is it worth Be - colour it with wine
Then ,to the head of the market ,him Hafiz intoxicated and ruined bring .

[1] Einen Geruch, o Wind, vom Weg der Freundinn bring' her.Meinen Gram trag' fort, frohe Nachricht bring' her!

[2] Sag' mir ein Wort von ihr, das Geist und Seele neu macht,Einen Brief von ihr, stille Kunde bring' her.

[3] Daß ich mit deinem Hauch erfrisch' den Sinn des Wohldufts,Bringe Düfte mir der Geliebten, mir her!

[4] Bringe bei deiner Treu' vom fernen Weg des Freund's Staub,So doch, daß solches nicht Fremde merken, mir her!

[5] Bringe mir einen Staub, der Nebenbuhler sey blind!Einen Staub zum Trost blut'ger Augen bring' her!

[6] Wonnegenuß ist nicht im Herzen roher Sinnart,Bring' mir deßhalb stets die Kund' vom Schelmenaug' her.

[7] Dankbar für's Wohlseyn, für die Freyheit, Sänger der Flur,Bring' zum Käficht mir Kund' vom Rosenbeet her.

[8] Ferne von ihr war ich, und bitter mir Geduld ward,Bringe einen Kuß von den Lippen mir her.

[9] Lange schon hat mein Herz geseh'n des Wunsches Ziel nicht.Schenk'! o bringe reine Becher mir her!

[10] Färbe Hafisens Kleid mit purpurfarbnem Weine,Bringet ihn dann selbst trunken von dem Markt her.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.19-28.19

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.19

German Translation

[1] مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

[2] صفای خلوت خاطر از آن شمع چگل جویم
فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم

[3] به کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل
چه فکر از خبث بدگویان میان انجمن دارم

[4] مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش
فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم

[5] گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمین سازند
بحمد الله و المنه بتی لشکرشکن دارم

[6] سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی
چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم

[7] الا ای پیر فرزانه مکن عیبم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

[8] خدا را ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه
که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم

[9] چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله
نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم

[10] به رندی شهره شد حافظ میان همدمان لیکن
چه غم دارم که در عالم قوام الدین حسن دارم

[1] With the true Beloved ,a covenant is mine that As long as in body ,life I have
The well - wishers of His street ,dear like my own precious life 1 hold .

[2] By that candle of Chigil the true Beloved the purity of the khilvat of my heart ,I behold
From that moon of Khutan ,the splendour of my eye and the luminosity of heart ,I have .

[3] When to the desire and wish of my heart ,a khilvat ,I have gained ,
Of the malice of evil - speakers in the assembly ,what care is it that I have

[4] In the house ,mine is a cypress the murshid ,perfect and excellent in the shade of whose lofty stature ,
Independence of the cypress of the garden ,and of the boxtree of the sward I have .

[5] If in design upon my heart ,a hundred armies of lovely ones ambush make ,
Ba hamd - i - llahu va - 1 - minnat ,an idol ,army - shatterer the true Beloved I have .

[6] Of the seal - ring of His ruby lip ,it is fit that a Sulaiman - like boast I should express
When mine is the ism - i - a'zam the great name of Ahriman ,what fear is it that I have .

[7] O learned Pir Ho the wine - house ,forbid me not
For ,in abandoning the wine - cup ,a heart ,promise - shattering I have .

[8] O watcher for God's sake ,to - night ,a while ,thy eyes close
For ,with His silent ruby lip ,a hundred secret words ,I have .

[9] When in the rose - bed of his favour ,I proudly move Praise be to God
Inclination neither for the tulip and the wild white rose nor for the narcissus ,I have .

[10] After abstinence like this ,notorious for profligacy Hafiz became ,
What grief have I ,when as patron in the world Aminu - d - Dm Hasan ,I have .

[1] Ich schloß ein Bündniß mit dem Liebchen, Daß ich, so lang ich Leben habe, Die Liebenden, die sie besuchen, So werth, wie meine Seele habe.

[2] Hiemit sey kund: daß meine Freuden Durch diese Tschügilskerze leuchten, Daß ich das Licht des Aug's, des Herzens Von diesem Monde Chotens habe.

[3] Wenn ich nach meines Herzens Wünschen Mich in der Einsamkeit befinde, Was ist's, was ich von bösen Zungen Der Neider dann zu fürchten habe?

[4] In meinem Haus steht eine Ceder, In deren hohen kühlen Schatten, Ich weder Cedern noch Cypreßen, Noch Buchs und Ahorn nöthig habe.

[5] Wenn wider mich im Hinterhalte Sich hundert Heere Schöner lagern, So dank' ich Gott, daß ich ein Liebchen, Das hundert Heere tödtet, habe.

[6] Es ziemt sich, daß an ihrem Ringe Die Kräfte Salomons ich preise, Ich weiß nicht, was mit diesem Namen Vom Satan ich zu fürchten habe.

[7] O du verständ'ger guter Alter, O halte mich nicht ab von Schenken, Weil ich im Punkt der Becher-Untreu, Ein kitzliches Gewissen habe. Mir perlet süßer Wein in Bechern, Ein Liebchen habe ich zum malen, Ich weiß wohl, es besitzet Keiner Ein Liebchen, wie ich eines habe.

[8] Bey Gott dem Herrn! o Nebenbuhler, Schließ diese Nacht durch deine Augen, Weil ich mit ihrem Mundrubin Viel Heimliches zu sprechen habe.

[9] Wenn ich in ihrem Rosenbeete Herumgeh', so ist Gott mein Zeuge Daß ich nach Tulpen, nach Narzißen, Nach Lilien kein Verlangen habe.

[10] Es lebte lang Hafis im Stillen, Nun kennet ihn die Welt als Trinker, Was fürchte ich, so lang' ich Schönheit Auf dieser Welt zum Hüter habe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.26-32.26

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.26

German Translation

[1] ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

[2] چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی

[3] ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعل است
که زد بر چرخ فیروزه صفیر تخت فیروزی

[4] به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

[5] چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی

[6] طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن
کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی

[7] سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی

[8] ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی

[9] می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش
خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی

[10] جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی

[11] به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم
بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی

[12] می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش
که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزی

[13] نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه
ز مدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی

[14] جنابش پارسایان راست محراب دل و دیده
جبینش صبح خیزان راست روز فتح و فیروزی

[1] From the street of the friend the perfect murshid came the fragrant breeze of the nau - ruz guidance in the Path to God
From this breeze ,if them desire aid ,the lamp of the heart ,thou mayest kindle .

[2] If ,like the red rose ,a particle of red gold thou hast ,for God's sake ,expend it in pleasure
For caused Karun's errors ,the passion for gold - gathering .

[4] To the garden ,go that ,from the bulbul ,love's mysteries thou mayst take to mind ;
To the assembly ,come ; so that from Hafiz ,ghazal - singing ,thou mayst learn .

[6] Seeking the path of the true Beloved's desire is what 'Tis the abandoning of our own desire
The crown of sovereignty is that which from this abandoning ,thou stitchest .

[7] Within the screen ,speech I utter ; forth from thyself ,like the rose - bud from the bud come
For ,not more than a space of five days ,is the order of the chief of a nau - ruz .

[8] The lament of the turtle - dove by the marge of the stream ,I know not where - fore it is
Perchance ,like me ,a grief it hath night and day .

[9] A wine like the pure soul ,I have yet its detraction ,the Sufi maketh
O God let not ill fortune be the sage's portion - ^ even one day

[10] Separated became thy sweet friend the murshid candle now ,sit alone
For this the sky's decree is whether thou be content ; or whether thou consume .

[11] Excluded from the means of joy ,in wonder of knowledge ,one cannot be
Saki come ; to the fool arriveth the largest victual - portion .

[12] O heart go wine drink and profligacy and the abandoning of hypocrisy practise
For a Path better than this ,I wonder whether thou mayst learn .

[1] Vom Gau des Freundes kömmt der Hauch des neuen Festes, Fach' an, wenn's dir gefällt, damit des Herzens Lampe.

[2] Hast du wie Rosen Gold, bei Gott! verwend's auf Liebe. Das Gold hat in Ruin Karunen nicht gestürzet.

[4] Geh' auf die Flur, und lern' von Nachtigallen Liebe, Komm' in den Freundenkreis, und lern' Hafisens Lieder.

[6] Erreichet wird dein Wunsch, wenn du dich selbst verläugnest, Dir wird der Freiheitshut, wenn Allem du entsagest.

[7] Ich spreche ja verhüllt, o komm' heraus wie Rosen. Es währet ja das Fest nur fünf der flücht'gen Tage.

[8] Ich weiß nicht, was am Strom die Turteltaube girret, Vielleicht ist sie wie ich bei Tag und Nacht in Schmerzen.

[9] Ich habe reinen Wein, auf den der Fromme schmählet, O Gott! den Weisen soll nichts Widriges begegnen!

[10] Es floh' dein süßer Freund, nun bleib' allein, o Kerze! So ist das Loos, nun sey geduldig, oder brenne.

[11] Bewundern und zugleich entbehren ist verboten, Komm' Schenk'! der Dumme wird um so viel mehr jetzt heucheln. Trink' Wein, berausche Dich, o Herz! laß Gleißnereien, Es wunderte mich sehr, wenn du was Bessers wüßtest.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.31-32.31

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.31

German Translation

[1] زین خوش رقم که بر گل رخسار می‌کشی
خط بر صحیفه گل و گلزار می‌کشی

[2] اشک حرم نشین نهانخانه مرا
زان سوی هفت پرده به بازار می‌کشی

[3] کاهل روی چو باد صبا را به بوی زلف
هر دم به قید سلسله در کار می‌کشی

[4] هر دم به یاد آن لب میگون و چشم مست
از خلوتم به خانه خمار می‌کشی

[5] گفتی سر تو بسته فتراک ما شود
سهل است اگر تو زحمت این بار می‌کشی

[6] با چشم و ابروی تو چه تدبیر دل کنم
وه زین کمان که بر من بیمار می‌کشی

[7] بازآ که چشم بد ز رخت دفع می‌کند
ای تازه گل که دامن از این خار می‌کشی

[8] حافظ دگر چه می‌طلبی از نعیم دهر
می می‌خوری و طره دلدار می‌کشی

[1] With this beauteous writing that on the rose of thy cheek thou drawest ,
On the page leaf of the rose ,and of the rose - bed ,the line of effacement thou drawest .

[2] My tear ,sitting in the fold of the hidden house ,*
From within the seven screens to the market of renown Thou drawest .

[3] By the perfume of thy tress ,the sluggish mover like the soft morning breeze ,
Momently ,in bond and chain into swift action ,Thou drawest .

[4] Momently ,in recollection of that lip ,wine of hue and of that intoxicated eye ,
Me ,from khilvat to the vintner's house ,Thou drawest .

[5] O true Beloved Thou saidest Thy head bound to our saddle - strap is fit
'Tis easy here is my head if the trouble of this load ,Thou endurest .

[6] With against Thy eye and eye - brow ,what deliberation of heart may I make
Alas this bow that ,against me miserable ,Thou drawest .

[7] Come back so that ,with Thy cheek ,far I may put the evil - eye ,
O fresh rose ,that ,from this thorn Hafiz ,possessed of imperious lust Thy skirt Thou drawest .

[8] Hafiz from the favour of time ,what more seekest thou
Wine thou tastest and through the hand the heart - possessor's tress thou drawest .

[1] Mit Schönheits-Linien, die du Auf deinen Wangen ziehst, Ist's sicher, daß du einen Strich Durch Rosenbeete ziehst.

[2] Betracht', daß meine Thränen, (die In dem Harem der Brust Geheimnißvoll versenket sind) Du auf den Markt hinziehst.

[3] Ha, wie mit deiner Locken Duft Du jeden Augenblick, Dem Ostwind gleich ein jedes Herz In deine Bande ziehst!

[4] Und wie du jeden Augenblick Durch dein berauschtes Aug', Und durch der trunknen Lippen Duft Mich in die Schenke ziehst.

[5] Du sprichst, es ziemt sich, daß dein Haupt In meinen Banden sey, Sehr wohl! wenn du nur diese Last Mit Freuden nach dir ziehst.

[6] Soll ich mich wider deine Brau'n Berathen mit dem Aug'? O weh! des Bogens, welchen du Straf auf mich Kranken ziehst.

[7] Komm', daß von deinem Angesicht Ich wend' das böse Aug', O frische Rose! welche du Den Saum durch Dornen ziehst.

[8] Hafis! wiewohl du dir verlangst Die Güter dieser Welt, Das Beste ist doch, daß du trinkst Und Freundeslocken ziehst.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.37-4.37

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.37

German Translation

[1] لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است
وز پی دیدن او دادن جان کار من است

[2] شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز
هر که دل بردن او دید و در انکار من است

[3] ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو
شاهراهیست که منزلگه دلدار من است

[4] بنده طالع خویشم که در این قحط وفا
عشق آن لولی سرمست خریدار من است

[5] طبله عطر گل و زلف عبیرافشانش
فیض یک شمه ز بوی خوش عطار من است

[6] باغبان همچو نسیمم ز در خویش مران
کآب گلزار تو از اشک چو گلنار من است

[7] شربت قند و گلاب از لب یارم فرمود
نرگس او که طبیب دل بیمار من است

[8] آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت
یار شیرین سخن نادره گفتار من است

[1] The fresh ruby ,thirsty for blood the ruby lip of the Beloved of mine is
Yet for seeing Him God life - surrendering the work of mine is .

[2] Of that dark eye and long eye - lash of the true Beloved shame be his ,
Who beheld His heart ravishingness and yet in reproach of conduct of mine is .

[3] Camel - driver Fate to the door ,take not my chattels of borrowed existence For that street - end
Is a high - way ,where the lodging of the heart - possessor of mine is .

[4] I am the slave of my own fortune ; for ,in this time of scarcity of fidelity ,
Love for that intoxicated idol the world the purchaser of mine is .

[5] The platter of 'itr of rose ,and its casket ambergris diffusing man - fascinating
A little favour of the pleasant perfume of the Perfumer of mine is .

[6] O Gardener God ,the Creator drive me not away like the wind portionless from the door of the garden of existence
For the water of dominion and of creation of Thy rose - bed ,like the ruddy pomegranate ,with the bloody tears of mine is .

[7] From my Friend's lip ,the draft of candy and of rose - water ,ordered .
His narcissus eye that the physician of the sick heart of mine is .

[8] I am the decoration of the ghazal ,He who taught subtlety to Hafiz ,
Sweet of speech ,lustrous of talk ,the Friend of mine is .

[1] Ein Rubin, der nach Blute dürstet, Sind die Lippen des Freundes, Sie beschaun und die Seele opfern Ist mein Geschäft.

[2] Wer geseh'n, wie der Freund die Herzen Raubt, und mich dann noch schmähet, Schäm' sich hoch vor den Augen, vor den Wimpern des Freunds.

[3] Leite Führer des Wegs! mich nicht zu Diesem Thore hinaus, Meines Geliebten Wohnort Liegt an dem Wege.

[4] Ich bin meiner Bestimmung Sklave In der Theurung der Treu' Zog mich jenes betrunknen Sklaven Liebe zu sich.

[5] Die Gewürze der Rose und ihr Ambra hauchender Kelch Sind von meinem Gewürzkrämer Nur ein Geruch.

[6] Gärtner wehre mir nicht, den Eintritt In den Hain, wo dem Ost Seine Rosen entblühen durch Thränen Wie mein Granat.

[7] Rosenwasser und Kandel bei des Freundes Lippen hat mir Angeschafft die Narzisse als des Siechenden Arzt.

[8] Wißt, Hafis hat des Liedes Feinheit Und den Wohllaut gelernt, Von dem lieblichen, süße Rede Kosendem Freund.