Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	friend 1 \| beloved 1
Lemma:	یار او NOUN PRON

2 Poems contain یارش

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:16.6-16.6

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:16.6

German Translation

[1] فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش

[2] دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش

[3] جای آن است که خون موج زند در دل لعل
زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش

[4] بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود
این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

[5] ای که در کوچه معشوقه ما می‌گذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

[6] آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

[7] صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل
جانب عشق عزیز است فرومگذارش

[8] صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه
به دو جام دگر آشفته شود دستارش

[9] دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

[1] The thought of the bulbul the holy traveller all is that ,that the rose the true Beloved his beloved may be
The rose ,in thought how ,in her work ,grace she may display .

[2] Not all heart - ravishingness is that that slayeth the lover
Khwaja is he ,whose attendant is grief .

[3] That is a place where into the ruby's heart the wave dasheth blood ,
With this loss that its the ruby's market - value ,the sherd shattereth .

[4] From the bounty of the rose the true Beloved the bulbul the holy traveller learned speech and if not ,there had not been
In his beak ,all this sweet speech and song .

[5] O thou that passest in the street of our Beloved ,
Full of caution ,be for the head ,his wall shattereth .

[6] That travelled one the Beloved whose fellow - traveller is a hundred Kafilas of the heart ,
O God wherever he be ,him ,in safety from the peril of travel keep .

[7] O heart although health's company happily falleth to thee ,
Precious ,is love's quarter : it ,abandon not .

[8] Merry of head intoxicated the Sufi placed his cap aslant ,
With two cups of wine more ,disordered may be his turban .

[9] The heart of Hafiz that had become accustomed to the sight of Thee
Is cherished with union .Its the heart's torment ,seek not .

[1] Wenn die Begierde nicht die RuhIn deiner Seele störet,So findest du den Weg gewißZu ihrem Angesichte.

[2] Es sinnt die Nachtigall, wie sieDie Rose zur Freundinn mache,Die Rose aber sinnt daraufDie Nachtigall zu kränken.

[3] Der Mörder eines LiebendenIst noch kein Herzensräuber,Wer um die Dienerschaft sich sorgtIst wahrhaft ein Gebieter.

[4] Es ist gerecht, daß der RubinIm Herzen blutig schäume,Wenn rothe Glaskorallen ihnIm Handel überwiegen.

[5] Die Nachtigall hat den GesangGelernet von der Rose,Woher denn sonsten das GeschwätzDas Kosen ihres Schnabels?

[6] Du, der vorbeigehst an dem HausVon dem geliebten Freunde,Gieb Acht, daß an der Mauer duDen Kopf dir nicht verschlagest.

[7] O Gott! gieb dem gereißten Freund,Dem Hundert KarawanenDer Herzen folgen, gieb ihm stets,Wo er auch seyn mag, Wohlseyn!

[8] O Herz! wie wohl dir das GesprächDes wahren Heils gefallen,Verlaß' du doch die Liebe nichtDenn sie ist hoch zu ehren.

[9] Der Sofi, der im Rausche krummDie Mütze aufgesetzet,Zerwühlet (trinkt er noch ein PaarVon Gläsern) seinen Turban.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.117-10.117

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.117

German Translation

[1] آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

[2] دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود

[3] تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

[4] منظور خردمند من آن ماه که او را
با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود

[5] از چنگ منش اختر بدمهر به دربرد
آری چه کنم دولت دور قمری بود

[6] عذری بنه ای دل که تو درویشی و او را
در مملکت حسن سر تاجوری بود

[7] اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

[8] خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین
افسوس که آن گنج روان رهگذری بود

[9] خود را بکش ای بلبل از این رشک که گل را
با باد صبا وقت سحر جلوه گری بود

[10] هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود

[1] That friend ,by whom our house the happy dwelling of the Pari was ,
Head to foot ,free from defect ,a Pari was .

[2] My heart said In hope of her in this city ,I will sojourn
Helpless ,it knew not that its friend ,a traveller was .

[3] Not only from my heart's mystery ,fell the screen
Since the sky time was ,screen - rending its habit was .

[4] Acceptable to the All Wise of mine is that moon .For ,his ,
With beauty of manner ,the way of one endowed with vision was .

[5] Out from my grasp ,the malignant star plucked her
Yes .What can I do The calamity of the revolution of the moon it was

[6] O heart establish an excuse .For thou art a beggar and here ,
In the kingdom of beauty ,the head of a crowned one was

[7] Happy were those times which passed with the friend
All without result and without knowledge ,the rest was .

[8] Sweet was the marge of the water ,and the rose and the verdure .But ,
Alas that moving treasure ,a way - farer was .

[10] Every treasure of happiness that God gave to Hafiz ,
From the auspiciousness of the evening - prayer ,and of the morning - supplication ,was .

[1] Der Freund, durch den mein Haus Die Wohnung der Perien war, Der von dem Fuß zum Kopf, Perien gleich untadlich war.

[2] Es sprach mein Herz, ich will Mit seinem Duft verbleiben hier, Es wußte nicht mein Herz Daß Er, der Freund, auf Reisen war.

[3] Der Schleier fiel nicht nur Von meinem Herzgeheimniß ab. So lang der Himmel steht, Weiß ich, daß so sein Handeln war.

[4] Mein vielbetrachteter, Mein weisheitsvoller Mond, Der durch Liebkosungen Der Herr von allen Blicken war.

[5] Ein böses Schicksal hat Gerißen ihn aus meiner Hand, Was sollt' ich thun, indem Die Frag' vom Mondenumkreis war.

[6] O Herz, verzeih' dem Freund, Denn du warst immer ein Derwisch, Indessen in dem Reich Der Schönheit Er ein König war.

[7] Das war die schöne Zeit, Die ich verlebte mit dem Freund, Indem die übrige Nur seelenlose Leere war.

[8] Die Rose und das Grün Und Strömeufer sind wohl schön, Nur ewig Jammer ist's, Daß alles im Vorbeigehn war.

[9] Es bringt die Nachtigall Aus Eifersucht sich selber um, Weil in der Morgenzeit Der Ost mit Rosen freundlich war.

[10] Du wisse, daß der Schatz Des Glückes den Hafis erhielt, Die Frucht vom Nachtgebet Und von dem Morgensegen war.