Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	art 2 \| ravishingness highest degree 1
Lemma:	آن DET

2 Poems contain آنی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.47-32.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.47

German Translation

[1] گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی

[2] شیرینتر از آنی به شکرخنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی

[3] تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی

[4] صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی

[5] گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی

[6] چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی

[7] چون اشک بیندازیش از دیده مردم
آن را که دمی از نظر خویش برانی

[1] People spake ,saying In beauty a second Yusuf thou art
When ,well ,I looked ,verily better than that I had heard thou art .

[2] Sweeter than that which ,with sweet smile ,they say thou art ,
Khusrau of the lovely ones for ,the Shirin of the age ,thou art .

[3] To the folded rose - bud ,thy mouth ,one cannot compare
Never is the rose - bud with this narrow - mouthness .

[4] A hundred times Thou saidest : From this mouth ,thy desire I give
Like the noble ten - tongued lily ,why art Thou all a tongue

[5] Thou saidest Thy desire ,I will give thy life ,I wilt take
I fear my desire ,Thou givest not and my life Thou wilt take .

[6] Through the shield of my life ,Thy sick ,languishing eye causeth to pass the poplar arrow
The eye sick ,who hath seen with so strong a bow

[7] O true Beloved like the worthless tear from the eye of man ,him Thou easiest ,
Him ,whom a moment ,away from Thy sight ,Thou drivest .

[8] Away from before Thyself ,Thy own grief - stricken Hafiz ,drive not
For ,through love for Thy face ,he gave sacrificed heart ,faith ,and youth .

[9] In the path of love to Thee ,like the pen ,a foot out of his head Hafiz made ,
It ,one moment ,like a letter out of kindness ,why readest Thou not

[1] Es sagten deine Schmeichler dir, Du sey'st der zweite Jusuf, Doch als ich besser sah, fürwahr Ich sah, du sey'st was bessers.

[2] Viel süßer bist du und deßhalb Sag' ich dankbaren Sinnes, Chosru der Schönen bist du nicht Zugleich Schirin der Zeiten?

[3] Es wolle Niemand deinen Mund Vergleichen einer Knospe, Denn eine Knospe hatte nie Ein gar so kleines Mäulchen.

[4] Es wollte zwar den Wunsch der Mund Gewähren, wie du sagtest, Doch achtest du wie Lilien Nicht viel das Wort der Zunge.

[5] Du würdest mir so Wunsch als Gruß Verleihen, wie du sagtest. Ich fürchte, du vereiteltst mir Den Wunsch und auch die Seele.

[6] Es dringet deines Auges Pfeil Tief durch den Schild der Seele, O wehe! wer getroffen wird Von diesem harten Bogen.

[7] Vergießt dein eignes Aug' vielleicht Einmal der Zähren eine, So ist's vielleicht, weil auf dich selbst Du einen Blick geworfen. Auf deinem Wege wallt Hafis Mit Kopf und Fuß wie Cedern, Erweis' ihm einmal doch die Huld, Ihn wie ein Buch zu lesen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.26-10.26

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.26

German Translation

[1] شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد
بنده طلعت آن باش که آنی دارد

[2] شیوه حور و پری گر چه لطیف است ولی
خوبی آن است و لطافت که فلانی دارد

[3] چشمه چشم مرا ای گل خندان دریاب
که به امید تو خوش آب روانی دارد

[4] گوی خوبی که برد از تو که خورشید آن جا
نه سواریست که در دست عنانی دارد

[5] دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی
آری آری سخن عشق نشانی دارد

[6] خم ابروی تو در صنعت تیراندازی
برده از دست هر آن کس که کمانی دارد

[7] در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز
هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد

[8] با خرابات نشینان ز کرامات ملاف
هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد

[9] مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای
هر بهاری که به دنباله خزانی دارد

[10] مدعی گو لغز و نکته به حافظ مفروش
کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد

[1] That one is not the beloved ,who hath only a hair and a waist
Be the slave of the form of that one Muhammad who ,ravishingness to the highest degree ,hath .

[2] Although the way of the Hur and of the Pari is pleasant ,yet
That is loveliness and gracefulness that a certain one my beloved hath .

[3] O laughing rose the beloved discover the fountain of my eye ,
That ,in hope of thee ,a torrent of sweet water hath .

[4] From thee ,who taketh the ball of beauty ,when even the refulgent sun here
Is'not a horseman ,that in his hand ,a rein of choice hath

[5] Heart - sitting quieting became my speech since thou acceptedest it
Yes ,yes an impression ,love's speech hath .

[6] In the craft of arrow - casting archery the curve of thy eye - brow is so impetuous that
It taketh a bow from every one who ,a bow hath .

[7] In love's path ,none with certainty became the confidant of the mystery
According to his understanding ,every one an idea hath .

[8] With the tavern - haunters ,boast not of generosity
Every word ,a time every subtlety ,a place hath .

[9] The wise bird the lover ,sincere in love's claim goeth not ,song - singing ,in its sward of beauty
Every spring beloved in whose rear ,an autumn of effacement hath .

[10] To the claimant ,say To Hafiz ,boast not thy jest and subtlety
A tongue and an explanation our reed also hath .

[1] Derjenige ist noch nicht schön, Der seinen Wuchs, der Haarschmuck hat. Du sey ein Sklav desjenigen, Der dies und jenes hat.

[2] Die Schmeicheleien der Huris Und der Peris sind liebevoll, Doch wahre Anmuth hat nur der, Der das Gewiße hat.

[3] O Rose, lache du dem Groll Von meinem Auge freundlich zu, Indem dasselbe aus Begier Nach dir viel Wassers hat.

[4] Wer unterstände sich, den Ball Der Schönheit zu entwenden dir, Die Sonne selber ist kein Held, Der festen Zügel hat.

[5] Mein Wort dringt in die Herzen ein, Seitdem du's angenommen hast; Ja! Ja! gewiß, das Liebeswort Auch seine Wirkung hat.

[6] Der Bogen deiner Augenbrau'n Hat übertroffen in der Kunst Zu schießen, jeden Bogenschütz, Der einen Bogen hat.

[7] Es ward noch Keiner auf dem Pfad Der Liebe wahren Sinns gewiß, Wiewohl nach seiner Faßungskraft, Ein Jeder etwas hat.

[8] Verschwend' mit Ausgelaß'nen nicht, Die Worte der Freygebigkeit, Weil jedes Wort und jeder Spruch Auch seine Zeit und Stelle hat.

[9] Ein schlauer Vogel singet nicht Die Liebeslieder auf der Flur Im Frühling, welcher einen Herbst Noch hinter sich her hat.

[10] Den andern Dichtern sey Hafis: O prahlet nicht mit Eurer Kunst, Vergeßt nicht, daß Hafisens Lied Die Kunst der Rede hat.