Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	3
Translated to:	sweet smile 3
Lemma:	شکرخنده ADJ

3 Poems contain شکرخنده

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.60-28.60

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.60

German Translation

[1] خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم

[2] زاد راه حرم وصل نداریم مگر
به گدایی ز در میکده زادی طلبیم

[3] اشک آلوده ما گر چه روان است ولی
به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم

[4] لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادی طلبیم

[5] نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم

[6] عشوه‌ای از لب شیرین تو دل خواست به جان
به شکرخنده لبت گفت مزادی طلبیم

[7] تا بود نسخه عطری دل سودازده را
از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم

[8] چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم

[9] بر در مدرسه تا چند نشینی حافظ
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم

[1] Arise so that by the wine - house door ,an opening of the heart we may seek .;
In the path of the Friend ,may sit ; and our purpose seek .

[2] Road - provisions for the path of travel to the Friend's fold ,we have not ,Perchance ,
By begging ,from the wine - house door ,road - provisions ,we may seek .

[3] Though running ,are our blood stained tears ,yet ,
For despatching them to Him ,one of pure nature ,we seek .

[4] To our heart ,forbidden be the taste of the stain of grief for Thee ,
If ,for the violence of the grief of love for Thee ,justice we seek .

[5] On vision's tablet ,the point of Thy dark mole ,one cannot cast ,
Unless ,from the dark pupil of the eye ,ink we seek .

[6] From Thy sweet lip ,my heart with soul sought the way
With sweet smile ,Thy lip said A purpose ,let us seek .

[7] As long as the beperfumed prescription shall be for the distraught stricken heart ,
From Thy perfume - diffusing hair ,a passion we seek -

[8] Since ,save in the joyous heart ,one cannot gain grief for Thee ,
In hope of grief for Thee ,a joyous heart ,we seek .

[9] Hafiz at the college - doer ,how long sittest thou
Arise so that by the wine - house door ,an opening of the heart we may seek .

[1] Steh' auf! man öffne die Schenkenthür, Wir wollen es begehren. Wir wollen sitzen am Weg des Freunds Und unsern Wunsch begehren.

[2] Der Vorrath mangelt uns auf dem Weg, Der zu dem Freunde führet, Wir wollen bettelnd am Schenkenthor Den Vorrath uns begehren.

[3] Es fließen blutige Thränen zwar Aus meinen Augen immer, Allein gereiniget sey der Both Den wir für ihn begehren.

[4] Nie soll mein Herz den Geschmack des Maals Von deinem Grame kosten, Wenn ich im Fieber der Lieb' vielleicht Ein Mittel soll begehren.

[5] Um auf das Blatt des Gesichts den Punkt Von deinem Maal zu mahlen, Muß man die Schwärze vom Dintenschwarz Des Aug's dazu begehren.

[6] Das Herz verlangte für Seelenpreis Liebkosung von den Lippen, Doch lächelnd sagten die Lippen ihm: Das heißt zu viel begehren.

[7] Um einen Balsam für's wunde Herz Nach Regeln zu bereiten. Geschieht es, daß wir vom Schwarz des Barts Für uns etwas begehren.

[8] Weil mir im fröhlichen Sinn dein Schmerz Sich pfleget einzunisten, So wollen wir mit des Schmerzes Wunsch Nur frohen Sinn begehren.

[9] Wie lange sitzest du noch Hafis Hier an der Thür der Schenke, Steh' auf! man öffne das Schenkenthor Wir wollen es begehren.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.47-32.47

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.47

German Translation

[1] گفتند خلایق که تویی یوسف ثانی
چون نیک بدیدم به حقیقت به از آنی

[2] شیرینتر از آنی به شکرخنده که گویم
ای خسرو خوبان که تو شیرین زمانی

[3] تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی

[4] صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی

[5] گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی

[6] چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند
بیمار که دیده‌ست بدین سخت کمانی

[7] چون اشک بیندازیش از دیده مردم
آن را که دمی از نظر خویش برانی

[1] People spake ,saying In beauty a second Yusuf thou art
When ,well ,I looked ,verily better than that I had heard thou art .

[2] Sweeter than that which ,with sweet smile ,they say thou art ,
Khusrau of the lovely ones for ,the Shirin of the age ,thou art .

[3] To the folded rose - bud ,thy mouth ,one cannot compare
Never is the rose - bud with this narrow - mouthness .

[4] A hundred times Thou saidest : From this mouth ,thy desire I give
Like the noble ten - tongued lily ,why art Thou all a tongue

[5] Thou saidest Thy desire ,I will give thy life ,I wilt take
I fear my desire ,Thou givest not and my life Thou wilt take .

[6] Through the shield of my life ,Thy sick ,languishing eye causeth to pass the poplar arrow
The eye sick ,who hath seen with so strong a bow

[7] O true Beloved like the worthless tear from the eye of man ,him Thou easiest ,
Him ,whom a moment ,away from Thy sight ,Thou drivest .

[8] Away from before Thyself ,Thy own grief - stricken Hafiz ,drive not
For ,through love for Thy face ,he gave sacrificed heart ,faith ,and youth .

[9] In the path of love to Thee ,like the pen ,a foot out of his head Hafiz made ,
It ,one moment ,like a letter out of kindness ,why readest Thou not

[1] Es sagten deine Schmeichler dir, Du sey'st der zweite Jusuf, Doch als ich besser sah, fürwahr Ich sah, du sey'st was bessers.

[2] Viel süßer bist du und deßhalb Sag' ich dankbaren Sinnes, Chosru der Schönen bist du nicht Zugleich Schirin der Zeiten?

[3] Es wolle Niemand deinen Mund Vergleichen einer Knospe, Denn eine Knospe hatte nie Ein gar so kleines Mäulchen.

[4] Es wollte zwar den Wunsch der Mund Gewähren, wie du sagtest, Doch achtest du wie Lilien Nicht viel das Wort der Zunge.

[5] Du würdest mir so Wunsch als Gruß Verleihen, wie du sagtest. Ich fürchte, du vereiteltst mir Den Wunsch und auch die Seele.

[6] Es dringet deines Auges Pfeil Tief durch den Schild der Seele, O wehe! wer getroffen wird Von diesem harten Bogen.

[7] Vergießt dein eignes Aug' vielleicht Einmal der Zähren eine, So ist's vielleicht, weil auf dich selbst Du einen Blick geworfen. Auf deinem Wege wallt Hafis Mit Kopf und Fuß wie Cedern, Erweis' ihm einmal doch die Huld, Ihn wie ein Buch zu lesen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.81-10.81

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.81

German Translation

[1] ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
مشتاقم از برای خدا یک شکر بخند

[2] طوبی ز قامت تو نیارد که دم زند
زین قصه بگذرم که سخن می‌شود بلند

[3] خواهی که برنخیزدت از دیده رود خون
دل در وفای صحبت رود کسان مبند

[4] گر جلوه می‌نمایی و گر طعنه می‌زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند

[5] ز آشفتگی حال من آگاه کی شود
آن را که دل نگشت گرفتار این کمند

[6] بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند

[7] جایی که یار ما به شکرخنده دم زند
ای پسته کیستی تو خدا را به خود مخند

[8] حافظ چو ترک غمزه ترکان نمی‌کنی
دانی کجاست جای تو خوارزم یا خجند

[1] O thou whose pistachio mouth laugheth at the tale of candy
Of thy laughter I am desirous .For God's sake ,one sweet smile smile .

[2] Equality with thy stature ,even the lofty Tuba tree of paradise cannot boast
By this tale ,I pass .For long ,becometh the matter .

[3] Thou wishest not that a river of blood should gush from thy eye
On the constancy of society of rosy ones ,bind not thy heart .

[4] If sullenness thou display or if reproach ,thou make ,
The allied friend of the man ,self - approving ,we are not .

[5] Of the perturbation of my state ,acquainted how becometh
That one ,whose heart captive to this noose became not

[6] Brisk is the market of desire .Where is that candle - face the beloved
So that ,on the ruddy fire of his face ,soul and heart ,I may make rue may scatter

[7] Where my resplendent beloved ,with sweet smile ,breatheth ,
O pistachio who art thou For God's sake ,to thyself ,laugh not for there ,no splendour is thine

[8] Hafiz the glance with eye - brow and with eye of the saucy ones ,thou abandonest not
Knowest thou where thy place is Khwarazm ,or Khujand

[1] Ey Geliebter! was hast du gelächelt nun über den Zucker, Lächle, denn es sehnt mich nach dem Zucker fürwahr,

[2] Siehe, Tuba vermag von deinem Wuchs nicht zu sprechen. Gehe darüber hinaus, lang ist die Sage davon.

[3] Wenn du verlang'st, daß dem Aug' nicht blutige Thränen entströmen, Wähle zu Liebchen nicht Schönen von hohem Geblüth;

[4] Immer sey dir erlaubt, zu zürnen oder zu spotten, Denn ich bin kein Mann nur in mich selber verliebt.

[5] Ha! wie kann ein verirrtes Gemüthe begreifen, Dessen Herz nicht einst ähnliche Banden ertrug.

[6] Meine Begier entbrennt, wo ist die Kerze der Wangen, Daß ich Seele und Herz weihe der Gluth des Gesicht's.

[8] Weil du, Hafis, von kosenden Wangen der Türken nicht absteh'st, Schickt Choweresen, Chodschend sich noch am besten für dich.