Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	partridge 2
Lemma:	تذرو NOUN

2 Poems contain تذروی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.44-28.44

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.44

German Translation

[1] روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم
در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم

[2] تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام
در کمینم و انتظار وقت فرصت می‌کنم

[3] واعظ ما بوی حق نشنید بشنو کاین سخن
در حضورش نیز می‌گویم نه غیبت می‌کنم

[4] با صبا افتان و خیزان می‌روم تا کوی دوست
و از رفیقان ره استمداد همت می‌کنم

[5] خاک کویت زحمت ما برنتابد بیش از این
لطف‌ها کردی بتا تخفیف زحمت می‌کنم

[6] زلف دلبر دام راه و غمزه‌اش تیر بلاست
یاد دار ای دل که چندینت نصیحت می‌کنم

[7] دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش
زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم

[8] حافظم در مجلسی دردی کشم در محفلی
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت می‌کنم

[1] For a long time past ,in the tavern of love ,of manifestations ,of glories service in rue love to God ,in manifestations ,and in fearful contemplation I have been doing
In the garment of poverty as a fakir the work of people of fortune those joined to God I keep doing .

[2] Until that ,into union's snare ,I bring the partridge the true Beloved sweet of gait ,
In my ambush ,expectation of time's opportunity ,I make .

[3] Perceived not truth's perfume ,our admonisher .Hear thou for this word of truth
In his presence ,do I also utter no calumny ,do I make .

[4] To the Friend's street ,I go like the swift breeze ,falling and rising ,
And from the basil and the rose ,prayer for assistance ,I make .

[5] More than this ,our trouble ,the dust of Thy street endureth not
O Idol kindnesses ,Thou didst : by going into effacement the lessening of our trouble to Thee I make .

[6] The snare of the Path tarlkat is the tress of the Heart - ravisher and the arrow of calamity ,His glance
O heart remember the many precepts of counsel that ,for thee ,I make .

[7] O Merciful One ,defect - concealing cover the eye of the ill - see - er ,
From these bold deeds ,that ,in the corner of khilvat ,I do .

[8] In a religious assembly ,Hafiz ,I am in a convivial assembly ,dreg - drinker ,I am
This boldness and expertness behold how ,with different people ,different profession ,I make .

[9] From the right of God's throne ,the faithful spirit Jibra ,il uttereth Amin
When ,the prayer for the Lord of the country and of religion ,I make .

[10] O Khusrau from this account ,hope of the height of dignity ,I have
Entreaty for threshold - kissing of thy majesty .I make .

[1] Es ist schon lang, daß ich in Schenken Den Diener mache, Daß ich als Bettler die Geschäfte Der Reichen mache.

[2] Bis in die Falle des Genußes Das Rebhuhn rennet, Will ich im Stillen Jagd auf gute Momente machen.

[3] Der Prediger hat nie vernommen, Den Duft der Wahrheit, Ich sag' es laut, und will daraus kein Geheimniß machen.

[4] Ich gehe, wie der Ostwind, schwankend Zum Gau des Liebchens, Da müßen Rosen und Jasminen Mir Hülfschor machen.

[5] Die Erde deines Gaus kann nimmer Die Lasten tragen, Du bist gnädig! nun wir wollen Es leichter machen.

[6] Ein Netz sind meines Liebchens Locken, Ein Pfeil die Wimpern, Behalte Herz in dem Gedächtniß Mein Lehren-machen.

[7] O Gnädiger! verhüll' auf immer Dem Aug' des Bösen, Die Heldenthaten, die im Stillen Wir gelten machen. Behüte Gott, daß ich das jüngste Gericht nicht fürchte, Laß morgen geh'n, wir wollen heute Uns lustig machen. Selbst Gabriel, der Himmelshüter Wird Amen sagen, Wenn ich beginn' das Lob der Herrn Der Welt zu machen. O Herr! ich hoffe auf den Gipfel Des Himmelreichs, Das heißt, ich werde deine Schwelle Zum Kußort machen.

[8] Hafis ist klug in einem Kreis, Im andern trunken, O sieh den Schelm, er weiß den Leuten Es weis zu machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.90-10.90

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.90

German Translation

[1] طایر دولت اگر باز گذاری بکند
یار بازآید و با وصل قراری بکند

[2] دیده را دستگه در و گهر گر چه نماند
بخورد خونی و تدبیر نثاری بکند

[3] دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من
هاتف غیب ندا داد که آری بکند

[4] کس نیارد بر او دم زند از قصه ما
مگرش باد صبا گوش گذاری بکند

[5] داده‌ام باز نظر را به تذروی پرواز
بازخواند مگرش نقش و شکاری بکند

[6] شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند

[7] کو کریمی که ز بزم طربش غمزده‌ای
جرعه‌ای درکشد و دفع خماری بکند

[8] یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند

[9] حافظا گر نروی از در او هم روزی
گذری بر سرت از گوشه کناری بکند

[1] If again passing by me the bird of fortune shall make .
Again the true Beloved shall come and contentment with union with me shall make .

[2] Although ,to the eye remaineth no power of producing the pearl or the jewel to scatter on the true Beloved when He cometh
It shall devour a great quantity of blood ,and the design of a great scattering of that blood shall make .

[3] Last night to my heart I said Maketh the ruby of His lip my remedy
Voice ,gave the invisible messenger saying Yes it maketh .

[4] To Him ,of our tale of love none can utter
Perchance ,its reporting the morning breeze maketh .

[5] To the hawk the murshid of my own sight ,I have - given flight at the partridge the true Beloved
Perchance ,it the partridge may recall my good fortune and a great prey may make .

[6] Void is the city of lovers it may be that from a quarter ,
Out from himself ,a man cometh and a work maketh .

[7] Where a generous one ,from whose banquet of joy ,the grief - stricken one
Drinketh a draft and the repelling of wine - sickness maketh

[8] Either fidelity or the news of union with Thee or the death of the watcher
Of these ,one ,two ,or three ,deeds the sphere's sport maketh .

[9] Hafiz if ,even a day ,from His door ,thou go not ,
Prom a corner of a quarter ,passing by thy head ,He maketh .

[1] Wenn der Vogel des Glücks bei mir nun wieder vorbei fliegt, Kommt mein Freund zurück, bleibt mir getreu im Genuß.

[2] Zwar vermag mein Auge nicht mehr die Perlen zu schenken, Deshalb trinket es Blut, spendet in Thränen es aus.

[3] Wird der Freundinn Rubin, so rief ich gestern, mich heilen? Ein verborgener Ruf scholl mir: er heilt dich gewiß.

[4] Niemand vermag ihr Kunde zu bringen von meiner Geschichte, Als der Ostwind, wenn er lispelnd vorbeigeht beim Ohr.

[5] Liefert den Falken des Aug's in die Obhut des traulichen Rebhuhns, Daß er belehret von ihm, lerne die Listen der Jagd.

[6] Unsere Stadt ist nun entblößt und leer von Verliebten, Hie und da ist vielleicht Mancher verliebt in sich selbst.

[7] Wo ist der Gnädige, der von seinem jubelnden Feste Einen Hefen mir giebt, welcher den Weindunst vertreibt?

[8] Treue, Liebesgenuß, des Nebenbuhlers Verderben, Wirf nur einen, o Loos, dieser drey Würfe für mich.

[9] Ist dir, Hafis, durchs Thor der Eingang verwehret, Harr', aus einer Eck' kommt sie vielleicht noch zu dir.