Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	طریقت 1
Co-occurrences:	heart 2

2 Poems contain tarlkat

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.44-28.44

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.44

German Translation

[1] روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم
در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم

[2] تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام
در کمینم و انتظار وقت فرصت می‌کنم

[3] واعظ ما بوی حق نشنید بشنو کاین سخن
در حضورش نیز می‌گویم نه غیبت می‌کنم

[4] با صبا افتان و خیزان می‌روم تا کوی دوست
و از رفیقان ره استمداد همت می‌کنم

[5] خاک کویت زحمت ما برنتابد بیش از این
لطف‌ها کردی بتا تخفیف زحمت می‌کنم

[6] زلف دلبر دام راه و غمزه‌اش تیر بلاست
یاد دار ای دل که چندینت نصیحت می‌کنم

[7] دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش
زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم

[8] حافظم در مجلسی دردی کشم در محفلی
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت می‌کنم

[1] For a long time past ,in the tavern of love ,of manifestations ,of glories service in rue love to God ,in manifestations ,and in fearful contemplation I have been doing
In the garment of poverty as a fakir the work of people of fortune those joined to God I keep doing .

[2] Until that ,into union's snare ,I bring the partridge the true Beloved sweet of gait ,
In my ambush ,expectation of time's opportunity ,I make .

[3] Perceived not truth's perfume ,our admonisher .Hear thou for this word of truth
In his presence ,do I also utter no calumny ,do I make .

[4] To the Friend's street ,I go like the swift breeze ,falling and rising ,
And from the basil and the rose ,prayer for assistance ,I make .

[5] More than this ,our trouble ,the dust of Thy street endureth not
O Idol kindnesses ,Thou didst : by going into effacement the lessening of our trouble to Thee I make .

[6] The snare of the Path tarlkat is the tress of the Heart - ravisher and the arrow of calamity ,His glance
O heart remember the many precepts of counsel that ,for thee ,I make .

[7] O Merciful One ,defect - concealing cover the eye of the ill - see - er ,
From these bold deeds ,that ,in the corner of khilvat ,I do .

[8] In a religious assembly ,Hafiz ,I am in a convivial assembly ,dreg - drinker ,I am
This boldness and expertness behold how ,with different people ,different profession ,I make .

[9] From the right of God's throne ,the faithful spirit Jibra ,il uttereth Amin
When ,the prayer for the Lord of the country and of religion ,I make .

[10] O Khusrau from this account ,hope of the height of dignity ,I have
Entreaty for threshold - kissing of thy majesty .I make .

[1] Es ist schon lang, daß ich in Schenken Den Diener mache, Daß ich als Bettler die Geschäfte Der Reichen mache.

[2] Bis in die Falle des Genußes Das Rebhuhn rennet, Will ich im Stillen Jagd auf gute Momente machen.

[3] Der Prediger hat nie vernommen, Den Duft der Wahrheit, Ich sag' es laut, und will daraus kein Geheimniß machen.

[4] Ich gehe, wie der Ostwind, schwankend Zum Gau des Liebchens, Da müßen Rosen und Jasminen Mir Hülfschor machen.

[5] Die Erde deines Gaus kann nimmer Die Lasten tragen, Du bist gnädig! nun wir wollen Es leichter machen.

[6] Ein Netz sind meines Liebchens Locken, Ein Pfeil die Wimpern, Behalte Herz in dem Gedächtniß Mein Lehren-machen.

[7] O Gnädiger! verhüll' auf immer Dem Aug' des Bösen, Die Heldenthaten, die im Stillen Wir gelten machen. Behüte Gott, daß ich das jüngste Gericht nicht fürchte, Laß morgen geh'n, wir wollen heute Uns lustig machen. Selbst Gabriel, der Himmelshüter Wird Amen sagen, Wenn ich beginn' das Lob der Herrn Der Welt zu machen. O Herr! ich hoffe auf den Gipfel Des Himmelreichs, Das heißt, ich werde deine Schwelle Zum Kußort machen.

[8] Hafis ist klug in einem Kreis, Im andern trunken, O sieh den Schelm, er weiß den Leuten Es weis zu machen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.27-32.27

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.27

German Translation

[1] عمر بگذشت به بی‌حاصلی و بوالهوسی
ای پسر جام می‌ام ده که به پیری برسی

[2] چه شکرهاست در این شهر که قانع شده‌اند
شاهبازان طریقت به مقام مگسی

[3] دوش در خیل غلامان درش می‌رفتم
گفت ای عاشق بیچاره تو باری چه کسی

[4] با دل خون شده چون نافه خوشش باید بود
هر که مشهور جهان گشت به مشکین نفسی

[5] لمع البرق من الطور و آنست به
فلعلی لک آت بشهاب قبس

[6] کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
وه که بس بی‌خبر از غلغل چندین جرسی

[7] بال بگشا و صفیر از شجر طوبی زن
حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی

[8] تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیرم
جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی

[9] چند پوید به هوای تو ز هر سو حافظ
یسر الله طریقا بک یا ملتمسی

[1] In fruitlessness and lustfulness ,passed my life
O son me ,the cup of wine ,give ,so that to old age thou mayst reach .

[2] In this city ,what sugars that became contented ,
The mighty falcons of tarlkat with the stage of a pitiful fly

[3] Last night ,in the crowd of slaves of His door ,I went ,
He spake saying O friendless ,remediless ,one the load of what person art thou

[4] Despite the heart become blood in grief to be like the pleasant fragrant musk - pod ,is necessary for him ,
Who became world - renowned for a fragrant breath of excellence

[5] From the direction of Tar ,lightning flashed ; to it ,I inclined in love
Perchance ,thee ,a brand of bright flame ,I may bring .

[6] Departed in death hath the Karvan of friends and ,in the ambush - place ,thou in sleep
Arise prepare the requisites of the end .Alas of so many crashes of the great bell of death wholly void of knowledge ,thou art .

[7] O bird of my soul thy pinion ,spread and ,from the lofty Tuba tree ,the shout of praise in recollection of Thy Creator raise
Woe is it that a glorious bird like thee captive of the cage of worldly delights that befit thee not thou art

[8] So that ,like the censer ,a moment ,we may take the skirt of the beloved ,
We placed our heart on the fire ,for the sake of a pleasant breath .

[9] In desire of Thee ,in every direction ,Hafiz runneth how much
O object of desire to thee ,easy the path ,may God make .

[1] Ohne Zweck in eitler Begier ist das Leben verstrichen, Jüngling gieb mir das Glas, morgen schon wirst du zum Greis. Sieh', es erglänzet die Flamm' von ferne auf Sinai's Höhen, Und wie Zunderschwamm fanget den Funken mein Herz.

[2] Dankbar, fürwahr! geziemt uns zu seyn in unserer Hauptstadt, Wo der Falke der Jagd sich mit der Ameis begnügt.

[3] Gestern drängte ich mich vor die Thür' des Geliebten zum Pferdetroß. Armer, sprach er zu mir: Wer hat dich also beschwert?

[4] Blutigen Herzens muß seyn, doch froh zugleich wie die Blase, Welcher durch Moschusduft Ruhm sich erwarb in der Welt.

[5] Hast den Blitz, der von Sina ausgieng, du zum Vertrauten gewählet? Oder nahte zu dir irgend ein flammend Gestirn?

[6] Fort ist die Karawane, nun schläfst du sorglos im Winkel. Mancher verschlief wie du jenes Signales Geläut.

[7] Schlage die Flügel, und singe das Lied des Lammes aus Eden, Armer Vogel, o weh'! daß du im Kefichte bist.

[8] Um ein Düftchen vom Saum des Geliebten zu haschen wie's Rauchfaß Hab' ich entschlossen mein Herz hin auf die Gluten gelegt.

[9] Dir zu Lieb' hat Hafis auf allen Seiten gesichert. Herr mein Gott! o mach' Suchenden leichter den Weg.