Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	endless 1 \| limitless 1
Lemma:	بی‌کران ADJ

2 Poems contain بی‌کران

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:24.1-24.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:24.1

German Translation

[1] زبان خامه ندارد سر بیان فراق
وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق

[2] دریغ مدت عمرم که بر امید وصال
به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق

[3] سری که بر سر گردون به فخر می‌سودم
به راستان که نهادم بر آستان فراق

[4] چگونه باز کنم بال در هوای وصال
که ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق

[5] کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی
فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق

[6] بسی نماند که کشتی عمر غرقه شود
ز موج شوق تو در بحر بی‌کران فراق

[7] اگر به دست من افتد فراق را بکشم
که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق

[8] رفیق خیل خیالیم و همنشین شکیب
قرین آتش هجران و هم قران فراق

[9] چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شده‌ست
تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق

[10] ز سوز شوق دلم شد کباب دور از یار
مدام خون جگر می‌خورم ز خوان فراق

[11] فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق
ببست گردن صبرم به ریسمان فراق

[12] به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ
به دست هجر ندادی کسی عنان فراق

[1] The reed's tongue hath no desire for the explanation of separation
If not ,to thee ,I give the explanation of the tale of separation .

[2] Alas life's span ,in hope of union ,
Hath reached to an end and to an end ,hath not come the time of separation .

[3] That head that ,in glory ,1 rubbed on the head of the sphere ,
I swear by the true ones that I compelled by Fate and Destiny placed it on the threshold of separation .

[4] In desire of union ,how may I unfold the wing ,
For its feathers ,the bird of my heart hath shed on the nest of separation .

[5] Now ,what remedy ,when ,into the great whirlpool of grief's ocean ,
The bark of my patience hath fallen on account of the sail of separation .

[6] Not much it wanted that the bark of my life should be overwhelmed ,
With love's wave from the limitless ocean of separation .

[7] O Lord into the world ,who brought disjunction and separation
Dark be the day of disjunction ,and the house of separation .

[8] O true Beloved comrades of the troop of Thy fancy and fellow - riders with patience ,are we lovers of Thee
The associate of labour ,and of'distress and the companion of separation .

[9] Union with Thee ,how may I claim By my soul I swear that hath become ,
My heart ,the secretary of fate and my body ,the pledge of separation .

[10] Roast - flesh became my heart from the burning of desire and far in separation from the true Beloved ,
Ever ,the blood of the liver ,I drink from the tray of separation .

[11] When ,captive to love's circle ,the sky beheld my head ,
The neck of my patience ,it bound with the cord of separation .

[12] Hafiz if ,with the foot of desire ,this Path of love to the end thou hadst gone ,
To the hand of disjunction ,none would have given the rein of separation .

[1] Wer brachte denn zuerst die Trennung auf die Erde?Auf immer bleibe schwarz das Haus der Flucht, der Trennung.

[2] Der Feder Zunge spricht nicht aus den Schmerz der Trennung,Sonst hätt' ich dir erklärt die Sagen von der Trennung.

[3] Des Lebens Zeit verfloß in Hoffnung des Genusses,O Weh! und noch nicht ist zu End' die Zeit der Trennung.

[4] Ich heb' den Kopf mit Stolz bis an des Himmels Giebel,Und aus Geradheit lieg' ich auf die Schwell' der Trennung.

[5] Wie kann ich fliegen mit dem Wunsche des Genusses?Entfiedert ward der Aar der Brust im Nest der Trennung.

[6] Der Nachen der Geduld fiel auf dem Meer der Leiden,In einen Wirbel mit dem Segeltuch der Trennung.

[7] Noch wenig fehlt, so wird des Lebens Schiff versinken,In Sehnsuchtsfluthenschwall im weiten Meer der Trennung.

[8] Wenn ich die Trennung erwische, fürwahr! ich will sie ermorden,Und mit Thränen bezahl' ich dann die Blutschuld der Trennung.

[9] Ich ziehe voll Geduld mit ihres Bildes Heeren,Ich wandle auf der Gluth der Flucht, im Schmerz der Trennung.

[10] Wie kann die Seele fodern des Genusses Freuden?Mein Herz erliegt dem Loos, den Leib umfaßt die Trennung,

[11] Der Sehnsucht Gluth hat längst mein armes Herz verbrennet,Vom Freunde ferne trink' ich Blut am Tisch der Trennung,

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.38-10.38

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.38

German Translation

[1] دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد

[2] شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد

[3] چرا چون لاله خونین دل نباشم
که با ما نرگس او سرگران کرد

[4] که را گویم که با این درد جان سوز
طبیبم قصد جان ناتوان کرد

[5] بدان سان سوخت چون شمعم که بر من
صراحی گریه و بربط فغان کرد

[6] صبا گر چاره داری وقت وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد

[7] میان مهربانان کی توان گفت
که یار ما چنین گفت و چنان کرد

[8] عدو با جان حافظ آن نکردی
که تیر چشم آن ابروکمان کرد

[1] My heart from me ,He took concealed from me ,His face ,He made
For God's sake with whom can this sport be made

[2] The morning of solitariness was in design upon my soul
Endless favours upon my soul so that I remained alive the thought of Him made .

[3] Like the variegated tulip ,why am I not bloody of heart ,
Since with me ,the heavy head ,His eye made

[4] With this soul - consuming pain ,how may I speak ,saying
Design upon my powerless soul ,the Physician God made

[5] As a candle consumeth itself He the true Beloved consumed me in such a way that ,on me ,
The flagon ,weeping and the stringed instrument ,clamour made .

[6] O wind if thou have the remedy ,this very time is the time of remedy
For ,design upon my soul ,the pain of desire made .

[7] Among kind ones ,how can one speak ,
Saying Like this my true Beloved spake like that arrangement made .

[8] Against the life of Hafiz ,the enemy would not have made that ill - doing
That the arrow of the eye of that eye - brow bow made .

[1] Mein Herz hat sie davon geführt, Und sich davon gemacht, O Gott! O Gott! mit wem wird denn Das harte Spiel gemacht?

[2] Des Morgens wirkte Einsamkeit, Auf meine Seele ein, Allein des Liebchens Phantasie Hat mich ganz froh gemacht.

[3] Warum soll ich nicht Tulpen gleich Von blut'gem Herzen seyn! Es hat ja die Narzisse mir, Den Kopf so schwer gemacht.

[4] Wem kann ich es wohl anvertrau'n. Daß, statt die Schmerzensgluth Zu lindern, ärger mir der Arzt Die Schmerzen hat gemacht.

[5] Er hat mich einer Kerze gleich, So jammervoll verbrennt, Daß laut die Flasche drüber weint, Die Laute Seufzer macht.

[6] Gieb Ostwind her die Arzeney, Gieb her, jetzt ist die Zeit, Denn bis zur Seele hat der Schmerz, Sich einen Weg gemacht.

[7] Wem kann ich von dem trauten Freund Erzählen Freudenkund', Er hatte so und so gesag't, Er hatte dies und das gemacht.

[8] Die ärgsten Feinde hätten dir, Hafis nie angethan, Was Bogen, und was Augenpfeil Des Freundes dir gemacht.