Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	4

3 Poems contain hadst

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:24.1-24.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:24.1

German Translation

[1] زبان خامه ندارد سر بیان فراق
وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق

[2] دریغ مدت عمرم که بر امید وصال
به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق

[3] سری که بر سر گردون به فخر می‌سودم
به راستان که نهادم بر آستان فراق

[4] چگونه باز کنم بال در هوای وصال
که ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق

[5] کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی
فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق

[6] بسی نماند که کشتی عمر غرقه شود
ز موج شوق تو در بحر بی‌کران فراق

[7] اگر به دست من افتد فراق را بکشم
که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق

[8] رفیق خیل خیالیم و همنشین شکیب
قرین آتش هجران و هم قران فراق

[9] چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شده‌ست
تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق

[10] ز سوز شوق دلم شد کباب دور از یار
مدام خون جگر می‌خورم ز خوان فراق

[11] فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق
ببست گردن صبرم به ریسمان فراق

[12] به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ
به دست هجر ندادی کسی عنان فراق

[1] The reed's tongue hath no desire for the explanation of separation
If not ,to thee ,I give the explanation of the tale of separation .

[2] Alas life's span ,in hope of union ,
Hath reached to an end and to an end ,hath not come the time of separation .

[3] That head that ,in glory ,1 rubbed on the head of the sphere ,
I swear by the true ones that I compelled by Fate and Destiny placed it on the threshold of separation .

[4] In desire of union ,how may I unfold the wing ,
For its feathers ,the bird of my heart hath shed on the nest of separation .

[5] Now ,what remedy ,when ,into the great whirlpool of grief's ocean ,
The bark of my patience hath fallen on account of the sail of separation .

[6] Not much it wanted that the bark of my life should be overwhelmed ,
With love's wave from the limitless ocean of separation .

[7] O Lord into the world ,who brought disjunction and separation
Dark be the day of disjunction ,and the house of separation .

[8] O true Beloved comrades of the troop of Thy fancy and fellow - riders with patience ,are we lovers of Thee
The associate of labour ,and of'distress and the companion of separation .

[9] Union with Thee ,how may I claim By my soul I swear that hath become ,
My heart ,the secretary of fate and my body ,the pledge of separation .

[10] Roast - flesh became my heart from the burning of desire and far in separation from the true Beloved ,
Ever ,the blood of the liver ,I drink from the tray of separation .

[11] When ,captive to love's circle ,the sky beheld my head ,
The neck of my patience ,it bound with the cord of separation .

[12] Hafiz if ,with the foot of desire ,this Path of love to the end thou hadst gone ,
To the hand of disjunction ,none would have given the rein of separation .

[1] Wer brachte denn zuerst die Trennung auf die Erde?Auf immer bleibe schwarz das Haus der Flucht, der Trennung.

[2] Der Feder Zunge spricht nicht aus den Schmerz der Trennung,Sonst hätt' ich dir erklärt die Sagen von der Trennung.

[3] Des Lebens Zeit verfloß in Hoffnung des Genusses,O Weh! und noch nicht ist zu End' die Zeit der Trennung.

[4] Ich heb' den Kopf mit Stolz bis an des Himmels Giebel,Und aus Geradheit lieg' ich auf die Schwell' der Trennung.

[5] Wie kann ich fliegen mit dem Wunsche des Genusses?Entfiedert ward der Aar der Brust im Nest der Trennung.

[6] Der Nachen der Geduld fiel auf dem Meer der Leiden,In einen Wirbel mit dem Segeltuch der Trennung.

[7] Noch wenig fehlt, so wird des Lebens Schiff versinken,In Sehnsuchtsfluthenschwall im weiten Meer der Trennung.

[8] Wenn ich die Trennung erwische, fürwahr! ich will sie ermorden,Und mit Thränen bezahl' ich dann die Blutschuld der Trennung.

[9] Ich ziehe voll Geduld mit ihres Bildes Heeren,Ich wandle auf der Gluth der Flucht, im Schmerz der Trennung.

[10] Wie kann die Seele fodern des Genusses Freuden?Mein Herz erliegt dem Loos, den Leib umfaßt die Trennung,

[11] Der Sehnsucht Gluth hat längst mein armes Herz verbrennet,Vom Freunde ferne trink' ich Blut am Tisch der Trennung,

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.9-32.9

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.9

German Translation

[1] ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی

[2] انفاس عیسی از لب لعلت لطیفه‌ای
آب خضر ز نوش لبانت کنایتی

[3] هر پاره از دل من و از غصه قصه‌ای
هر سطری از خصال تو و از رحمت آیتی

[4] کی عطرسای مجلس روحانیان شدی
گل را اگر نه بوی تو کردی رعایتی

[5] در آرزوی خاک در یار سوختیم
یاد آور ای صبا که نکردی حمایتی

[6] ای دل به هرزه دانش و عمرت به باد رفت
صد مایه داشتی و نکردی کفایتی

[7] بوی دل کباب من آفاق را گرفت
این آتش درون بکند هم سرایتی

[8] در آتش ار خیال رخش دست می‌دهد
ساقی بیا که نیست ز دوزخ شکایتی

[9] دانی مراد حافظ از این درد و غصه چیست
از تو کرشمه‌ای و ز خسرو عنایتی

[1] O thou ,of whose street ,only a tale is the tale of paradise
And of whose face ,only a sign is the description of the beauty of the Hur .

[2] From thy ruby lip ,only a jest is the life - giving breathing of 'Isa
And ,from ,thy sweet mouth ,only a sign is the water of life .

[3] Together are every fragment of my heart and a tale of grief
Together are every line of thy qualities ,and a verse of mercy .

[4] 'Itr - diffuser of the assembly of souls ,when would it the rose have been ,
If ,to the rose ,thy perfume ,thou hadst not entrusted

[5] In desire of the dust of the Friend's path ,I consumed ,
O morning breeze bring to mind that even a little protection thou gavest not .

[6] O heart in absurd knowledge thou wast and from the hand ,life passed
A hundred sources of capital thou hadst and a sufficiency ,thou madest not .

[7] Took the horizons of the world the perfume of my roasted grief - stricken heart
This consuming of my heart ,into the beloved's heart may penetrate .

[8] If ,in the fire ,appear the form of thy lovely face
Saki come and give wine for even of hell ,no complaint then is mine .

[9] From this lesson of grief ,Hafiz's desire ,what it is ,thou knowest
From thee O murshid a glance of kindness and from the Khusrau God the bounty of pardon

[1] Was man vom Paradies erzählt, Ist eine Fabel deines Gaues, Was von Huris man uns erzählt, Das gilt von deinen Wangen.

[2] Des Herren Jesus Wunderhauch Geht aus von deinen Lippen, Und deines Mundes Welle ist Das Lebenswasser Chisers.

[3] Ein jedes Stück von meinem Herz Ist eine Gramgeschichte, Und jede Zeile deines Sinns Ist auch ein Vers im Himmel.

[4] Wie würde von der Rose wohl Der geist'ge Kreis gewürzet, Wenn sie getreu zu bleiben dir Sich vorgesetzt nicht hätte.

[5] Ich bin verbrennet aus Begier Nach meines Freundes Staube, Erinnre dich, o Morgenwind, Daß du uns nicht beschützest.

[6] O Herz, umsonst verlorest du Die Wissenschaft, das Leben. Ein großes Kapital war dein, Doch warst du nicht zufrieden.

[7] Des angebrannten Herzens Duft Ist überall verbreitet, Es wirket meines Innern Brand Daher nach allen Seiten.

[8] Erscheint mir in der Hölle Gluth Der Zauber deines Bildes, Ich werde über Höllengluth, O Schenke, drum nicht klagen.

[9] Errathest du Hafisens Wunsch, Wenn Er dir spricht von Leiden, Von dir ist's eine Schmeichelei, Vom Kaiser ist es Gnade.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.40-32.40

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.40

German Translation

[1] که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
که به کوی می فروشان دو هزار جم به جامی

[2] شده‌ام خراب و بدنام و هنوز امیدوارم
که به همت عزیزان برسم به نیک نامی

[3] تو که کیمیافروشی نظری به قلب ما کن
که بضاعتی نداریم و فکنده‌ایم دامی

[4] عجب از وفای جانان که عنایتی نفرمود
نه به نامه‌ای پیامی نه به خامه‌ای سلامی

[5] اگر این شراب خام است اگر آن حریف پخته
به هزار بار بهتر ز هزار پخته خامی

[6] ز رهم میفکن ای شیخ به دانه‌های تسبیح
که چو مرغ زیرک افتد نفتد به هیچ دامی

[7] سر خدمت تو دارم بخرم به لطف و مفروش
که چو بنده کمتر افتد به مبارکی غلامی

[8] به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت
که لبت حیات ما بود و نداشتی دوامی

[9] بگشای تیر مژگان و بریز خون حافظ
که چنان کشنده‌ای را نکند کس انتقامی

[1] From me ,the beggar ,to kings ,who taketh a message ,
Saying : In the street of the wine - sellers ,they sell two thousand mighty Jamshids for a single cup of wine .

[2] Ruined and ill of fame ,I have become yet ,hope I have
That ,by the blessing of dear ones those of good name I may escape from ill - fame and reach to good - fame .

[3] Thou that sellest alchemy ,at our impure gold heart cast a glance of alchemy
For ,a great capital in trade we have not and a snare to captivate the true murshid we have cast .

[4] At the fidelity of the Beloved ,wonder that He made not an inquiry ,
Neither by the reed ,a salutation nor by letter ,a message .

[5] If this wine be immature ,and this companion matured ,
By a thousand times ,than a thousand matured ones better is an immature one .

[6] O Shaikh by the beads of the rosary ,I beseech thee cast me not from the Path ;
For ,when once the wise bird falleth ,he falleth not again into any snare .

[7] Desire for Thy service ,I have ; in kindness ,me ,purchase and sell not ;
For ,into good fortune ,seldom falleth ,like me the slave a slave .

[8] My plaint ,I take to where This tale ,I utter to whom
For thy lip was our life and ,Thou hadst not even a little permanency .

[9] O true Beloved the arrow of Thy eye - lash ,loose and the blood of Hafiz ,spill
For ,in respect of such a slayer ,none maketh even a little revenge .

[1] Wer bringt dem Schah von mir dem Bettler Kunde? Zweitausend Dscheme geh'n bei uns auf ein Glas Wein.

[2] Wiewohl ich Hab' und Ruf verlor nähr' ich noch Hoffnung, Durch meiner Freunde Hülf' zu gutem Ruf' zu kommen.

[3] Schau auf mein Herz, o du, der mit Chemie dich prahlest, Von Kapital entblöst hab' ich das Netz gespannt.

[4] Es wundert mich gar sehr von des Geliebten Treue, Daß er sich nicht erkundigte durch Brief' und Grüße.

[5] Bei ungegohrnem Wein, und ganz durchgohrnem Freunde Ist jener lieber mir um tausendmal als dieser.

[6] O lock' mich Scheich nicht mit Betkorallen, Ein schlauer Vogel wird nicht in das Netz gelocket. Ihr Tugendhaften geht, denn weg ist meine Tugend, Ich schlürfte lautern Wein, verlor den guten Namen.

[7] Ich sehne mich nach deinem Dienst; verkauf' mich nicht, Denn nimmer findest du so einen treuen Diener.

[8] Wem soll ich klagen, wem soll dieses ich erzählen? Mein Leben ist der Mund, doch ist es ohne Dauer.

[9] O mach' die Wimpern auf, vergieß das Blut Hafisens! An solchen Mördern hat noch Niemand sich gerächet.