Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	straitened 1 \| strait 1
Lemma:	تنگ هست ADJ AUX \| تنگ من ADJ PRON

2 Poems contain تنگم

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.5-27.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.5

German Translation

[1] اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول
رسد به دولت وصل تو کار من به اصول

[2] قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا
فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول

[3] چو بر در تو من بی‌نوای بی زر و زور
به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول

[4] کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم
که گشته‌ام ز غم و جور روزگار ملول

[5] من شکسته بدحال زندگی یابم
در آن زمان که به تیغ غمت شوم مقتول

[6] خرابتر ز دل من غم تو جای نیافت
که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول

[7] دل از جواهر مهرت چو صیقلی دارد
بود ز زنگ حوادث هر آینه مصقول

[8] چه جرم کرده‌ام ای جان و دل به حضرت تو
که طاعت من بی‌دل نمی‌شود مقبول

[9] به درد عشق بساز و خموش کن حافظ
رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول

[1] If ,to Thy street ,the power of arriving be mine ,
By the fortune of union with Thee ,to foundation arriveth my work .

[2] From me ,took rest ,those two beauteous hyacinth tresses
From me ,took tranquillity ,those two narcissi eyes tricked with kuhl .

[3] When ,at Thy door ,without resource ,without gold or force ,I
Have ,in no way ,the path of egress or of ingress .

[4] I go where I do what I am how Remedy ,I make what
For ,from grief of time's violence ,sorely vexed I am become .

[5] Battered with ill - fortune ,life ,I obtain
At that moment when ,with the sword of grief for Thee ,slain I become .

[6] Worse than my heart ,grief for Thee found no place ,
When ,in my straitened heart ,it made its place of alighting .

[7] Since from the jewel of Thy love ,a great polish hath my heart ,
Verily ,from the rust of vicissitude ,polished it was .

[8] O soul and heart the true Beloved in Thy presence ,what sin have committed ,
That ,accepted ,becometh not the devotion of me ,heart - bereft

[9] Hafiz with love's pain ,be content and be silent
Love's mysteries ,reveal not before people of reason .

[1] Wenn ich so glücklich binZu deinem Dorf zu kommen,So wird der HochgenußAuf sichern Gründen ruhen.

[2] Von DoppelhyacinthWard mir Geduld geraubet,Und die Ergebung nahmDie doppelte Narzisse.

[3] Der mittellose MannEntblößt des Gold's und Silbers,Vermag bei deiner ThürNicht aus und ein zu gehen.

[4] Wohin? was soll ich thun?Und was soll ich beginnen?Der Gram der Zeit hat michIn Traurigkeit versenket.

[5] Ich ausgezehrter MannErlange neues LebenIm Augenblicke, woMich deine Wimpern morden.

[6] Dein Schmerz fand's nirgends soWie in dem Herzen wüste,Deßwegen hat er sichIns enge Herz genistet.

[7] Da deiner Liebe SteinDes Herzens Formen glättet,So ist es spiegelreinVon allem Unglücksroste.

[8] Was that ich denn vor dirO Herz! O meine Seele!Daß schlichte HuldigungVon dir nicht anerkannt wird.

[9] Begnüge dich HafisMit Liebesgram und schweige,Entdeck' VerständigenNicht deine stille Liebe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:29.16-29.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:29.16

German Translation

[1] ز در درآ و شبستان ما منور کن
هوای مجلس روحانیان معطر کن

[2] اگر فقیه نصیحت کند که عشق مباز
پیاله‌ای بدهش گو دماغ را تر کن

[3] به چشم و ابروی جانان سپرده‌ام دل و جان
بیا بیا و تماشای طاق و منظر کن

[4] ستاره شب هجران نمی‌فشاند نور
به بام قصر برآ و چراغ مه برکن

[5] بگو به خازن جنت که خاک این مجلس
به تحفه بر سوی فردوس و عود مجمر کن

[6] از این مزوجه و خرقه نیک در تنگم
به یک کرشمه صوفی وشم قلندر کن

[7] چو شاهدان چمن زیردست حسن تواند
کرشمه بر سمن و جلوه بر صنوبر کن

[8] فضول نفس حکایت بسی کند ساقی
تو کار خود مده از دست و می به ساغر کن

[9] حجاب دیده ادراک شد شعاع جمال
بیا و خرگه خورشید را منور کن

[10] طمع به قند وصال تو حد ما نبود
حوالتم به لب لعل همچو شکر کن

[11] لب پیاله ببوس آنگهی به مستان ده
بدین دقیقه دماغ معاشران تر کن

[12] پس از ملازمت عیش و عشق مه رویان
ز کارها که کنی شعر حافظ از بر کن

[1] O true Beloved by the door enter ; and our chamber luminous > make
The air of the assembly of souls perfumed make .

[2] If a Faklh advise saying Love practise not ,
Him ,the cup of the wine of unity give say : Thy brain ,fresh make .

[3] O true Beloved to the eye and the eye - brow of the illusory beloved ,heart and soul ,I have entrusted
Come ,come and with the glance of blessing viewing of the arch the eye - brow and of the spectacle - place the eye make .

[4] Light scattereth not the star of the dark night of separation the illusory be - loved
To the palace - roof the existence of Hafiz come and the lamp of the moon the beauty of the true Beloved uplifted^ make .

[5] To the treasurer of Jannat ,speak ,saying : The dust of this assembly ,
As a present to Firdaus take and it the aloe - fuel of the censer make .

[6] From this one associated with me the wife and the khirka much in strait I am
With a glance Sufi - slaying ,me Kalandar make .

[7] Since beneath Thy hand are the lovely ones the flowers of the sward ,
At the jessamine ,the glance and towards the cone - tree ,grace make .

[8] O Saki Murshid excess of many a tale ,the spirit maketh
From the hand ,thy own work the explanation of truths to holy travellers give not ; wine the delight that surgeth in the traveller's heart into the cup put .

[9] The splendour - rays of beauty of illusory love the veil of the eye of understanding ,became
Come the sun's pavilion the elemental body effulgent make .

[10] Not our limit ,is desire for the cash of union with Thee
With that ruby lip like sugar ,me a kiss give .

[11] The lip of the cup ,kiss subtleties of divine knowledge ,acquire then to the intoxicated holy travellers give
With this subtlety ,wisdom's train ,beperfumed make .

[12] After the service of pleasure and of love ,of those moon of face ,
Of deeds that thou doest ,the verse of Hafiz exalted make .

[1] Herein zur Thür! Erleuchte nächtliches Dunkel, Durchwürz' die Luft Des Kreises geistiger Männer.

[2] Räth dir der Mönch Nicht Liebesspiele zu spielen, Reich' ihm das Glas, Befeucht' damit sein Gehirne. Mit deiner Huld, Mit deiner lieblichen Tugend Heb' wie die Kerz' Empor das Haupt in Gesellschaft.

[3] Dem Geist das Herz Empfehl' ich Augen und Brauen, O komm', o komm', Und schaue die Aussicht, den Bogen.

[4] Der Stern der Nacht Der Trennung sendet nicht Strahlen. Steig' auf das Dach, Zünd' an die Leuchte des Mondes.

[5] Bring' einen Staub Von uns edenisches Lüftchen Ins Paradies Und würz' die Düfte desselben.

[6] Die Kutte setzt Mich in nicht kleine Verwirrung. Mach' mich zum Mönch Mit einem schmeichelnden Blicke.

[7] Es weichen dir An Reiz die Schönen der Fluren, Drum sprich mit Huld, Jasminen, Pinien an.

[8] Der Schenke spricht Viel überflüssige Dinge, Dich kümmr' es nicht, Du füll' den Becher mit Wein an.

[9] Der Schönheit Schein, Verhüllt das Licht des Verstandes, O komm'! erleucht' Damit die Fackel der Sonne.

[10] Uns ziemt es nicht, Nach dem Genusse zu geizen, Du weise uns An zuckersüße Rubinen.

[11] Du küß das Glas Und giebs den Trunkenen über, Mit diesem Wort Durchwürz' den Duft des Verstandes.

[12] Nachdem du viel Mit Mondgesichtern geliebelt, Präg' deinem Sinn Hafisens Lieder mit Fleiß ein.