Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	317
Translated to:	دارم 8 \| دارد 2 \| است 1 \| یافت 1 \| دارند 1 \| دار 1
Part of:	have kept 2 \| have passed 2 \| aside we have placed 2 \| have entrusted 2 \| would have 2
Co-occurrences:	placed 32 \| heart 14 \| come 14 \| ask 12 \| wine 11 \| such 8 \| eye 8 \| make 7 \| path 7 \| become 6

5 Poems contain Have

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.5-27.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.5

German Translation

[1] اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول
رسد به دولت وصل تو کار من به اصول

[2] قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا
فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول

[3] چو بر در تو من بی‌نوای بی زر و زور
به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول

[4] کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم
که گشته‌ام ز غم و جور روزگار ملول

[5] من شکسته بدحال زندگی یابم
در آن زمان که به تیغ غمت شوم مقتول

[6] خرابتر ز دل من غم تو جای نیافت
که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول

[7] دل از جواهر مهرت چو صیقلی دارد
بود ز زنگ حوادث هر آینه مصقول

[8] چه جرم کرده‌ام ای جان و دل به حضرت تو
که طاعت من بی‌دل نمی‌شود مقبول

[9] به درد عشق بساز و خموش کن حافظ
رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول

[1] If ,to Thy street ,the power of arriving be mine ,
By the fortune of union with Thee ,to foundation arriveth my work .

[2] From me ,took rest ,those two beauteous hyacinth tresses
From me ,took tranquillity ,those two narcissi eyes tricked with kuhl .

[3] When ,at Thy door ,without resource ,without gold or force ,I
Have ,in no way ,the path of egress or of ingress .

[4] I go where I do what I am how Remedy ,I make what
For ,from grief of time's violence ,sorely vexed I am become .

[5] Battered with ill - fortune ,life ,I obtain
At that moment when ,with the sword of grief for Thee ,slain I become .

[6] Worse than my heart ,grief for Thee found no place ,
When ,in my straitened heart ,it made its place of alighting .

[7] Since from the jewel of Thy love ,a great polish hath my heart ,
Verily ,from the rust of vicissitude ,polished it was .

[8] O soul and heart the true Beloved in Thy presence ,what sin have committed ,
That ,accepted ,becometh not the devotion of me ,heart - bereft

[9] Hafiz with love's pain ,be content and be silent
Love's mysteries ,reveal not before people of reason .

[1] Wenn ich so glücklich binZu deinem Dorf zu kommen,So wird der HochgenußAuf sichern Gründen ruhen.

[2] Von DoppelhyacinthWard mir Geduld geraubet,Und die Ergebung nahmDie doppelte Narzisse.

[3] Der mittellose MannEntblößt des Gold's und Silbers,Vermag bei deiner ThürNicht aus und ein zu gehen.

[4] Wohin? was soll ich thun?Und was soll ich beginnen?Der Gram der Zeit hat michIn Traurigkeit versenket.

[5] Ich ausgezehrter MannErlange neues LebenIm Augenblicke, woMich deine Wimpern morden.

[6] Dein Schmerz fand's nirgends soWie in dem Herzen wüste,Deßwegen hat er sichIns enge Herz genistet.

[7] Da deiner Liebe SteinDes Herzens Formen glättet,So ist es spiegelreinVon allem Unglücksroste.

[8] Was that ich denn vor dirO Herz! O meine Seele!Daß schlichte HuldigungVon dir nicht anerkannt wird.

[9] Begnüge dich HafisMit Liebesgram und schweige,Entdeck' VerständigenNicht deine stille Liebe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.34-28.34

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.34

German Translation

[1] حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم
خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم

[2] چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

[3] عیان نشد که چرا آمدم کجا رفتم
دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم

[4] چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس
که در سراچه ترکیب تخته بند تنم

[5] اگر ز خون دلم بوی شوق می‌آید
عجب مدار که همدرد نافه ختنم

[6] طراز پیرهن زرکشم مبین چون شمع
که سوزهاست نهانی درون پیرهنم

[7] بیا و هستی حافظ ز پیش او بردار
که با وجود تو کس نشنود ز من که منم

[1] The dust of my body is the veil of the true Beloved's face
O happy that moment when from off this face ,the veil I cast

[2] Not fit for a sweet singer like me ,is the cage of the world like this
To Rizvan's rose - bed ,I go for the bird of that sward am I .

[3] Manifest ,it is not wherefore ,I have come into this world where ,I had been
Regret and sorrow that ,of my own work ,careless I am .

[4] In the expanse of the holy world ,my circuit how may I make
When ,in the mixed abode this dusty world plank - bound confined to a dusty body ,I am .

[5] If ,from my heart's blood ,the perfume of musk issue ,
Have no wonder for fellow - sufferer with the musk - pod of Khutan the musk - deer I am .

[6] Outwardly regard not the embroidery of my gold - thread tunic resplendent like the candle ,saying He is happy
For ,within the tunic ,hidden consumings ate .

[7] Come and from before him ,the existence of Hafiz take up
For ,with Thy existence ,none heareth from me that I am living

[1] Sieh! des Körpers Staub ist der Schleier des Seelengesichtes, Selige, selige Zeit, flieget der Schleier empor!

[2] Solch ein Käficht geziemt nicht einem lieblichen Sänger, Richte nach Eden den Flug, du bist ein Vogel von dort.

[3] Weßhalb ich kam, und wo ich gewesen, ist immer noch dunkel, Wehe, wehe daß ich immer so unbesorgt war!

[4] Wie ist's möglich, daß ich die Welt der Geister umkreise? Ich bin im Körpernest immer ein Sklave des Maals. Ich, der den Blick hinauf zu den Sitzen der Seligen richte, Wähl' ich zum Vaterland dieses verwüstete Gau?

[5] Weht vom Blute des Herzens der Duft des Moschus zu dir hin, Wund're dich nicht, denn ich theil' auch mit dem Moschus den Schmerz.

[6] Halte dem äußern nach mich nicht für gerad' wie die Kerze, Inner des Hemdes steckt manches verborgene Maal.

[7] Komm! o komm! und raube Hafisen sein eigenes Wesen, Keiner höre von mir, wer ich denn eigentlich sey.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.82-10.82

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.82

German Translation

[1] بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند
که به بالای چمان از بن و بیخم برکند

[2] حاجت مطرب و می نیست تو برقع بگشا
که به رقص آوردم آتش رویت چو سپند

[3] هیچ رویی نشود آینه حجله بخت
مگر آن روی که مالند در آن سم سمند

[4] گفتم اسرار غمت هر چه بود گو می‌باش
صبر از این بیش ندارم چه کنم تا کی و چند

[5] مکش آن آهوی مشکین مرا ای صیاد
شرم از آن چشم سیه دار و مبندش به کمند

[6] من خاکی که از این در نتوانم برخاست
از کجا بوسه زنم بر لب آن قصر بلند

[7] باز مستان دل از آن گیسوی مشکین حافظ
زان که دیوانه همان به که بود اندر بند

[1] After this ,together are my hand and the skirt of that lofty cypress the Prince of Khujand
Who ,with a moving stature ,plucked me up from root and branch of the household

[2] Need of the minstrel and of wine is none .Lift thou the veil
That the fire of thy resplendent face may bring me ,like rue ,to dancing .

[3] No face becometh the mirror of fortune's glorious face ,
Save that face ,which they rub on the hoof of the bay steed of the beloved

[4] I said The secret of thy grief ,whatever it is ,say be
More than this ,no patience have I .What shall I do Till when ,how long shall I exercise patience

[5] O hunter death slay not that musky deer the beloved
Have shame of that dark piteous eye and ,in the noose ,bind him not .

[6] I ,dusty ,who ,from this door of separation from the Beloved cannot rise ,
How may I plant a kiss on the lip of that lofty palace

[7] Hafiz Take not again the heart from that musky tress ,
For the reason that the distraught one is verily best when he is in bonds .

[8] When Hafiz heareth ghazals fresh and heart - alluring ,
If perfection be theirs ,other verse he uttereth not to the Prince of Khujand .

[9] Save for thy tress ,Hafiz's heart hath no inclination
Alas this heart ,that for a hundred snares ,hath no counsel .

[1] Mein ist künftig diese Hand, Und der hohen Ceder Saum, Deren luft'ge Höhe mich, Aus der Wurzel hat gerissen.

[2] Keinen Sänger, keinen Wein Braucht es, heb' den Schleier auf, Deines Angesichtes Gluth Machet mich wie Sphären tanzen.

[3] Nur dasjenige Gesicht Ist des Glückes Spiegelwand, Das gerieben ward am Staub, Von dem Hufe dieses Pferdes.

[4] Dein Geheimniß habe ich, Aller Welt gesagt, nun sprich, Was du willst, unmöglich kann, Länger die Geduld mir dauern.

[5] Bring mir diesen Moschushirsch, Jäger bring mir ihn nicht um, Schäm' vor seinem schwarzen Aug, Schäme dich ihn anzubinden,

[6] Ich bin nicht im Stand den Staub, Aufzuheben von der Thür', Ach! wie könnte ich den Staub, Dieses Prachtpallastes küssen.

[7] Wird Hafisens süßes Lied, Zu dem Saitenspiel gehöret, So verlieret selbst Kemal, In Chadschend den Muth zu singen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.83-10.83

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.83

German Translation

[1] حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند

[2] ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند

[3] چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند

[4] قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست
بوسه‌ای چند برآمیز به دشنامی چند

[5] زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر
تا خرابت نکند صحبت بدنامی چند

[6] عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند

[7] ای گدایان خرابات خدا یار شماست
چشم انعام مدارید ز انعامی چند

[8] پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش
که مگو حال دل سوخته با خامی چند

[9] حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت
کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند

[1] Thou wrotest not the account of thy state and ,passed some time
Where a confidant so that to thee ,I may send some message

[2] O Murshid to this lofty desire acquisition of union with the true Beloved we cannot attain
Unless your favour advanceth us some paces .

[3] Since from the jar ,wine hath gone into the' flagon and the rose hath cast its veil ,
Preserve the opportunity of ease and drink some cups of wine

[4] Candy mixed with the rose rose - conserve is not the remedy for our sick heart
Some kisses mix with some abuse .

[5] O Zahid pass from the circle of profligates to safety :
Lest ruined make thee ,the society of some ill of fame .

[6] The defect of wine ,all thou toldest its profit also tell us
Negation of God's skill ,make not for the sake of the heart of some people .

[7] O beggars of the tavern God is your Friend ,
Have no eye of expectation of favour from some animals .

[8] To his dreg - drinker ,how well spake the Pir of the wine - house ,
Saying Utter not the state of the consumed heart to some immature ones .

[9] From desire of thy face ,love - kindling that hath the sun's splendour Hafiz consumed
O one whose desire is fulfilled cast a glance towards one some desire unfulfilled .

[1] Du schriebst von deiner Lage nichts, Es giengen hin der Tage manche. O zeig mir einen trauten Freund, Daß ich dir Kunde sende manche.

[2] Zu meinem hocherhabnem Zweck Kann ich unmöglich je gelangen, Wenn du mir selbst nicht Vorschub thust. Durch Huld auf manche Streck', auf manche.

[3] Jetzt da der Wein aus Fäßern strömt, Die Rose ihren Schleier lüftet, Ergreife die Gelegenheit, Und trink' der vollen Gläser manche.

[4] Der Rosen Zuckerkandel ist Nicht meines Herzens Rettungsmittel, Zu deiner Küße manchen misch' Für mich der Bitterkeiten manche.

[5] O Klausner, rette dich mit Hast Hinaus aus der Betrunknen Kreise, Damit nicht deinen guten Ruf Zerstör' der bösen Sorgen manche.

[6] Den Wein hast du genug geschmält, Nun preise auch sein Gutes, Zum folgern sind noch nicht genug, Der allgemeinen Sätze manche.

[7] Ihr Bettler von der Schenke wißt, Ihr habet selber Gott zum Freunde, O sprechet nicht in Gnaden an Deshalb der dummen Thiere manche.

[8] Der Alte von der Schenke hat Gar schön gesagt zu seinen Trinkern, Dem Herzen, welches Gluth verzehrt, Erzählet nicht der Reden manche.

[9] Hafisens Herz ist aus Begier Nach deinem Wangenglanz verbrennet, Du Mächtiger! o schau herab Auf der Ohnmächtigen so manche.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.14-4.14

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.14

German Translation

[1] به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست
که مونس دم صبحم دعای دولت توست

[2] سرشک من که ز طوفان نوح دست برد
ز لوح سینه نیارست نقش مهر تو شست

[3] بکن معامله‌ای وین دل شکسته بخر
که با شکستگی ارزد به صد هزار درست

[4] زبان مور به آصف دراز گشت و رواست
که خواجه خاتم جم یاوه کرد و بازنجست

[5] دلا طمع مبر از لطف بی‌نهایت دوست
چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست

[6] به صدق کوش که خورشید زاید از نفست
که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست

[7] شدم ز دست تو شیدای کوه و دشت و هنوز
نمی‌کنی به ترحم نطاق سلسله سست

[8] مرنج حافظ و از دلبران حفاظ مجوی
گناه باغ چه باشد چو این گیاه نرست

[1] By the Khwaja's soul ,and by ancient right ,and by true covenant ,
I swear that ,at the breath of dawn ,prayer for thy welfare is my sole companion .

[2] My tears ,that surpass Nuh's great deluge ,
Have not washed the picture of Thy love from the heart's tablet .

[3] Strike the bargain purchase this shattered heart ,
That ,despite its shattered state ,is worth many an unshattered heart

[4] Against the great Asaf the soul the tongue of the weak ant lust became long in reproach and ,it is lawful
For ,the Khwaja the soul in the human body lost the seal of divine knowledge of Jam God and ,sought not for it

[5] O heart of the endless kindness of the Friend hope ,sever not
When thou boastest of love ,quickly and instantly play stake thy head .

[6] Strive for truth that ,from out of thy soul ,may arise the sun
As from falsehood ,even the first dawn became black of face false

[7] O Beloved by Thy hand ,I became distraught for the mountain and the plain
Yet to give me freedom in pity Thou loosest not my waist - chain .

[8] Hafiz grieve not and constancy from heart - ravishers seek not :
The crime of the garden ,what is it ,when this grass hath not sprung .

[1] Bey dem Geiste des Herrn, beim alten Recht, und dem Bündniß Schwör' ich, es bleibet dein Heil immer mein Morgengebet.

[2] Meine Thränen ergießen sich zwar wie vor Noe die Sündfluth Aber des Busens Bild waschen sie nimmer hinweg.

[3] Kauf' mein zerschlagenes Herz, in tausend Stücke zerbrochen, Ist es so viel als sonst tausend der anderen werth. Schelte mich nicht der Trunkenheit, der Geleitsmann der Liebe Hat mich seit Anbeginn selber zum Rausche gebracht.

[4] Ausgeschmält hat die Ameis Aßafen, und wahrlich mit Rechte, Daß er verloren den Ring, daß er ihn nimmer gesucht,

[5] Nicht verwirf, o mein Herz die Hoffnung der Gnade des Freundes. Hast du mit Liebe geprahlt, thue Verzicht auf den Kopf.

[6] Sey gerad, dann ersteiget die Sonne hell dem Gemüthe, Während die Dämmerung trügt, zeigt sie sich finster und schwarz.

[7] Wahnsinn jagt mich um dich hinaus in Wüsten und Berge, Meiner Ketten Last, ach die erleichterst du nicht!

[8] Gräme dich nicht Hafis! und hoffe von Schönen auf Treue, Ist es des Ackers Schuld, wenn das Getreide nicht wächst?