Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	mansions 1 \| egress 1
Lemma:	خروج NOUN

2 Poems contain خروج

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.5-27.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.5

German Translation

[1] اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول
رسد به دولت وصل تو کار من به اصول

[2] قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا
فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول

[3] چو بر در تو من بی‌نوای بی زر و زور
به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول

[4] کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم
که گشته‌ام ز غم و جور روزگار ملول

[5] من شکسته بدحال زندگی یابم
در آن زمان که به تیغ غمت شوم مقتول

[6] خرابتر ز دل من غم تو جای نیافت
که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول

[7] دل از جواهر مهرت چو صیقلی دارد
بود ز زنگ حوادث هر آینه مصقول

[8] چه جرم کرده‌ام ای جان و دل به حضرت تو
که طاعت من بی‌دل نمی‌شود مقبول

[9] به درد عشق بساز و خموش کن حافظ
رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول

[1] If ,to Thy street ,the power of arriving be mine ,
By the fortune of union with Thee ,to foundation arriveth my work .

[2] From me ,took rest ,those two beauteous hyacinth tresses
From me ,took tranquillity ,those two narcissi eyes tricked with kuhl .

[3] When ,at Thy door ,without resource ,without gold or force ,I
Have ,in no way ,the path of egress or of ingress .

[4] I go where I do what I am how Remedy ,I make what
For ,from grief of time's violence ,sorely vexed I am become .

[5] Battered with ill - fortune ,life ,I obtain
At that moment when ,with the sword of grief for Thee ,slain I become .

[6] Worse than my heart ,grief for Thee found no place ,
When ,in my straitened heart ,it made its place of alighting .

[7] Since from the jewel of Thy love ,a great polish hath my heart ,
Verily ,from the rust of vicissitude ,polished it was .

[8] O soul and heart the true Beloved in Thy presence ,what sin have committed ,
That ,accepted ,becometh not the devotion of me ,heart - bereft

[9] Hafiz with love's pain ,be content and be silent
Love's mysteries ,reveal not before people of reason .

[1] Wenn ich so glücklich binZu deinem Dorf zu kommen,So wird der HochgenußAuf sichern Gründen ruhen.

[2] Von DoppelhyacinthWard mir Geduld geraubet,Und die Ergebung nahmDie doppelte Narzisse.

[3] Der mittellose MannEntblößt des Gold's und Silbers,Vermag bei deiner ThürNicht aus und ein zu gehen.

[4] Wohin? was soll ich thun?Und was soll ich beginnen?Der Gram der Zeit hat michIn Traurigkeit versenket.

[5] Ich ausgezehrter MannErlange neues LebenIm Augenblicke, woMich deine Wimpern morden.

[6] Dein Schmerz fand's nirgends soWie in dem Herzen wüste,Deßwegen hat er sichIns enge Herz genistet.

[7] Da deiner Liebe SteinDes Herzens Formen glättet,So ist es spiegelreinVon allem Unglücksroste.

[8] Was that ich denn vor dirO Herz! O meine Seele!Daß schlichte HuldigungVon dir nicht anerkannt wird.

[9] Begnüge dich HafisMit Liebesgram und schweige,Entdeck' VerständigenNicht deine stille Liebe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.120-10.120

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.120

German Translation

[1] کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود
بنفشه در قدم او نهاد سر به سجود

[2] بنوش جام صبوحی به ناله دف و چنگ
ببوس غبغب ساقی به نغمه نی و عود

[3] به دور گل منشین بی شراب و شاهد و چنگ
که همچو روز بقا هفته‌ای بود معدود

[4] شد از خروج ریاحین چو آسمان روشن
زمین به اختر میمون و طالع مسعود

[5] ز دست شاهد نازک عذار عیسی دم
شراب نوش و رها کن حدیث عاد و ثمود

[6] جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود

[7] چو گل سوار شود بر هوا سلیمان وار
سحر که مرغ درآید به نغمه داوود

[8] به باغ تازه کن آیین دین زردشتی
کنون که لاله برافروخت آتش نمرود

[9] بخواه جام صبوحی به یاد آصف عهد
وزیر ملک سلیمان عماد دین محمود

[10] بود که مجلس حافظ به یمن تربیتش
هر آن چه می‌طلبد جمله باشدش موجود

[1] Now that from non - existence to existence into the sward the world ,the field of this ,and of the next ,world hath come the rose man
And ,at its foot ,the violet in homage hath laid its head ,

[2] Drink a cup of morning wine to the throb of the drum and the harp
Kiss the Saki's chin to the melody of the reed and the lyre .

[3] In the rose - season ,sit not without wine ,and the mistress ,and the harp
For like time ,its permanency is marked only a week .

[4] From the mansions of odoriferous herbs ,luminous like the sky became
The earth with the auspicious star ,and the happy natal star .

[5] From the hand of a beauty ,tender of cheek ,'Isa of breath ,
Drink wine and give up the tale of Ad and Samud .

[6] In the season of the lily and of the rose ,the world became like highest paradise
But ,what profit since in it no perpetuality is possible

[7] When the rose becometh ,like Sulaiman ,a rider on the air ,
In the morning when the bird entereth upon the melody of Da ,ud .

[8] In the garden of thy existence renew the usages of the faith of Zardusht ,
Now that the red tulip hath kindled the fire of Nimrud .

[9] Demand the brimful cup to the memory of the Asaf of the age ,
The Vazir of the Land of Sulaiman ,'Imadu - d - Din Mahmud .

[10] By the blessing of his instruction ,it may be that the assembly of Hafiz
Whatever it may seek ,for it all may be ready .

[11] Bring wine .For ,ever imploring aid ,Hafiz
Is ,and will be ,to the bounty of the mercy of the Forgiver God

[1] Jetzt da auf den Wiesen Rosen Aus dem Nichts in's Daseyn treten, Und die Veilchen sich vor ihnen Zur Anbetung niederwerfen,

[2] Trink' ein Glas des Morgenweines, Zu dem Ton der Duff und Leyer! Küß' das Kinn des lieben Schenken, Bei dem Ton der Flöt' und Laute.

[3] In der Zeit der Rosen sitz' nicht Ohne Wein und ohne Schönen. Denn sie gehen schnell vorüber, In dem Zeitraum einer Woche.

[4] Sieh die Erd' ist wie der Himmel, Durch gestirnte Würzeblumen, Unter gutem Glücksgestirne Klar, und aufgehellet worden.

[5] Aus der Hand von zarten Schönen, Deren Odem Wunderhauch ist, Trinke Wein und frag' mit nichten, Um Themud's und Aad's Geschichten.

[6] Lilien und Rosen machen Aus der Welt ein ew'ges Leben, Doch was nütz't es uns, die dennoch Hier nicht ewig bleiben können.

[7] Weil, wie Salomon, die Rose Auf des Ostens Rücken reitet, Und die Nachtigall des Morgens, Wie einst David, Psalmen singet.

[8] Weck den Feuerdienst Sarduschten's, In dem Garten auf zum Leben, Jetzt da dorten Nimrods Feuer Tulpen angezündet haben.

[9] Fodre vollgefüllte Becher, Trinke sie auf die Gesundheit Des Mahmud Amadeddines Rath's von Salomon dem Zweyten.

[10] Such' Hafis in seinen Tagen Deine Wünsche zu erreichen, Denn der Schatten seiner Milde Reichet bis zur Ewigkeit hin.