Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	separation 1 \| farness 1
Lemma:	مهجوری NOUN \| مهجور ADJ

2 Poems contain مهجوری

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.21-32.21

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.21

German Translation

[1] ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری

[2] تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب
به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

[3] دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن
به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

[4] ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند
ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

[5] ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست
عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

[6] تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

[7] حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند
سعی نابرده چه امید عطا می‌داری

[1] O thou that lawful ,the separation of lovers holdest ;
And apart from thy bosom ,lovers holdest

[2] With a little water ,the thirsty one of the desert ,aid
By reason of that hope that ,in this Path to God ,thou holdest .

[3] O soul my heart ,thou ravishedest and thee ,I forgave .But
Guard of it ,keep better than this guard that of me thou keepest .

[4] Our cup that the other adversaries drink ,
It we endure ,if ,lawful ,thou holdest .

[5] O contemptible fly the presence of the mighty Simurgh is not thy place of display
Thy own honour ,thou takest and ,our trouble ,thou causest .

[6] Excluded from this door of the true Beloved by thy own fault ,thou fellest ,
Of whom ,bewailest thou complaint ,wherefore is it that thou hast

[7] Hafiz from kings ,shelter in service they seek
Work not done ,hope of gift what is it that thou holdest

[1] Liebende zu entfernen von dir, dies hältst du für billig, Deinen treusten Knecht hast du getrennet von dir.

[2] Durstig komm' ich aus Wüsten, o reich' mir lauteres Wasser, Gieb mir die Hoffnung, die du deinen Getreuen verleihst.

[3] Du hast geraubet das Herz, ich verzeihe den Raub dir Geliebte, Besser, es bleibe geheim, als daß es werde bekannt.

[4] Fremde Gäste betrinken sich frey aus meinem Pokale, Leiden will ich's gern, wenn du für billig es hältst.

[5] Ameis, wie vermagst du das Nest Simorgs zu erreichen, Wenig geachtet wie ich, bist du belastet wie ich.

[6] Du bist aus eigener Schuld leer ausgegangen vom Freunde, Wessen beklagst du dich denn, sage, warum du so weinst?

[7] Fürsten, Hafis! belohnen geleistete Dienste mir Ehren, Welchen Anspruch machst Müßiger du auf den Lohn?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.65-32.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.65

German Translation

[1] ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[2] دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[3] دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

[4] صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

[5] مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

[6] یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

[7] ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

[8] ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

[9] در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

[10] فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

[11] زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

[12] حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

[1] O king of the lovely the beloved ones of the world for grief of being alone ,justice
Without Thee ,to the soul ,my heart hath come .Tis the time when thou shouldst come back ; and me safety ,give

[2] O Beloved ever joyous ,remaineth not the rose of this garden of the world .
At the time of powerfulness perfection of beauty the feeble ones aid and their state ,pity

[3] Last night ,to the morning breeze ,complaint of His tress ,I uttered
The breeze said A mistake This thy distraught thought ,abandon of Him complain not ; whatever He wisheth ,He doeth

[4] Here with the chain of His tress a hundred morning breezes keep dancing
O heart so long as thou measurest not the wind a thing impossible to do this is thy companion .

[5] Me ,so far from Thee desirousness and farness made ,
That ,from the hand ,will depart the power of patience .

[6] O Lord to whom is it fit to utter this subtlety that ,in the world ,
That lovely one of every place the true Beloved His face displayed not .

[7] Saki not a colour of decoration hath the sward of the rose without thy face ;
Moving make thy box - tree stature so that the garden thou mayst adorn .

[8] O Beloved the pain of love for Thee is my remedy on the couch of unfulfilled desire
And O Beloved Thy memory ,my consoler in the corner of solitude .

[9] In the compass of our fate ,the point of the compass ,are we
The favour is whatever Thou thinkest the order ,whatever Thou orderest .

[10] In the world of profligacy of being a lover of God is neither thought of self ,nor opinion of self :
In this religious order ,Kufr is self - seeing and self - opinioning .

[11] On account of this blue circle the sky bloody of liver I am give wine
So that ,in the enamel - cup ,this difficulty I may solve .

[12] Hafiz departed hath the night of separation come hath the sweet fragrance of morn
O lover of distraughtness auspicious be thy gladness .

[1] Herr der Schönen! Recht und Hülf' Wider Eisamkeit! Ohne dich entflieht der Geist, Zeit ist's, daß du kömmst.

[2] Gartenrosen bleiben nicht Immer neu und frisch. Suche du die Schwachen auf In der Zeit der Kraft.

[3] Ueber's Lockenhaar beklagt' Ich mich bei dem Ost; Weit gefehlt, sprach er zu mir, Laß die Lust vergeh'n.

[4] Ganz in Ketten tanzt der Ost, Eingesperrt im Haar, Dieß ist's, merke dies mein Herz, Lauf' nicht Winden nach.

[5] Sehnsucht und Entfernung hat Mich so ganz zerstört, Daß Geduld aus meinem Sinn Ganz entfliehen will.

[6] Herr, wem soll ich in der Welt Anvertrau'n das Wort, Daß der Liebling Jedermanns Wangen mir gezeigt.

[7] Ohne deine Wangen färbt Sich die Rose nicht. Buchs! nun wandle du einher Zu des Gartens Zier.

[8] Ohne Willen ist dein Gram Für mich Arznei, Und dein Angedenken spricht Mir im Winkel zu.

[9] In des Schicksals Kreise bin Ich der Mittelpunkt, Dir geziemt es, daß du denkst, Daß du uns befiehlst.

[10] Trunkne, welche selbstisch sind, Giebts nicht auf der Welt, Selbstsucht ist bei dieser Zunft Aergste Ketzterei.

[11] Sieh! wie blutet mir das Herz, Gieb mir, gieb mir Wein! Schwierigkeiten lös' ich auf Durch das blaue Glas.

[12] Jetzt ist Trennungsnacht, Hafis, Dann kommt Morgenduft, Närrische Verliebter hör' Lust bekomm' dir wohl.