Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	4
Translated to:	face 2 \| cheek 2
Lemma:	رخساره NOUN

4 Poems contain رخساره

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.65-32.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.65

German Translation

[1] ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[2] دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[3] دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

[4] صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

[5] مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

[6] یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

[7] ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

[8] ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

[9] در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

[10] فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

[11] زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

[12] حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

[1] O king of the lovely the beloved ones of the world for grief of being alone ,justice
Without Thee ,to the soul ,my heart hath come .Tis the time when thou shouldst come back ; and me safety ,give

[2] O Beloved ever joyous ,remaineth not the rose of this garden of the world .
At the time of powerfulness perfection of beauty the feeble ones aid and their state ,pity

[3] Last night ,to the morning breeze ,complaint of His tress ,I uttered
The breeze said A mistake This thy distraught thought ,abandon of Him complain not ; whatever He wisheth ,He doeth

[4] Here with the chain of His tress a hundred morning breezes keep dancing
O heart so long as thou measurest not the wind a thing impossible to do this is thy companion .

[5] Me ,so far from Thee desirousness and farness made ,
That ,from the hand ,will depart the power of patience .

[6] O Lord to whom is it fit to utter this subtlety that ,in the world ,
That lovely one of every place the true Beloved His face displayed not .

[7] Saki not a colour of decoration hath the sward of the rose without thy face ;
Moving make thy box - tree stature so that the garden thou mayst adorn .

[8] O Beloved the pain of love for Thee is my remedy on the couch of unfulfilled desire
And O Beloved Thy memory ,my consoler in the corner of solitude .

[9] In the compass of our fate ,the point of the compass ,are we
The favour is whatever Thou thinkest the order ,whatever Thou orderest .

[10] In the world of profligacy of being a lover of God is neither thought of self ,nor opinion of self :
In this religious order ,Kufr is self - seeing and self - opinioning .

[11] On account of this blue circle the sky bloody of liver I am give wine
So that ,in the enamel - cup ,this difficulty I may solve .

[12] Hafiz departed hath the night of separation come hath the sweet fragrance of morn
O lover of distraughtness auspicious be thy gladness .

[1] Herr der Schönen! Recht und Hülf' Wider Eisamkeit! Ohne dich entflieht der Geist, Zeit ist's, daß du kömmst.

[2] Gartenrosen bleiben nicht Immer neu und frisch. Suche du die Schwachen auf In der Zeit der Kraft.

[3] Ueber's Lockenhaar beklagt' Ich mich bei dem Ost; Weit gefehlt, sprach er zu mir, Laß die Lust vergeh'n.

[4] Ganz in Ketten tanzt der Ost, Eingesperrt im Haar, Dieß ist's, merke dies mein Herz, Lauf' nicht Winden nach.

[5] Sehnsucht und Entfernung hat Mich so ganz zerstört, Daß Geduld aus meinem Sinn Ganz entfliehen will.

[6] Herr, wem soll ich in der Welt Anvertrau'n das Wort, Daß der Liebling Jedermanns Wangen mir gezeigt.

[7] Ohne deine Wangen färbt Sich die Rose nicht. Buchs! nun wandle du einher Zu des Gartens Zier.

[8] Ohne Willen ist dein Gram Für mich Arznei, Und dein Angedenken spricht Mir im Winkel zu.

[9] In des Schicksals Kreise bin Ich der Mittelpunkt, Dir geziemt es, daß du denkst, Daß du uns befiehlst.

[10] Trunkne, welche selbstisch sind, Giebts nicht auf der Welt, Selbstsucht ist bei dieser Zunft Aergste Ketzterei.

[11] Sieh! wie blutet mir das Herz, Gieb mir, gieb mir Wein! Schwierigkeiten lös' ich auf Durch das blaue Glas.

[12] Jetzt ist Trennungsnacht, Hafis, Dann kommt Morgenduft, Närrische Verliebter hör' Lust bekomm' dir wohl.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.112-10.112

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.112

German Translation

[1] دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود

[2] رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی
جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود

[3] جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست
و آتش چهره بدین کار برافروخته بود

[4] گر چه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم
که نهانش نظری با من دلسوخته بود

[5] کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین دل
در پی اش مشعلی از چهره برافروخته بود

[6] دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت
الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود

[7] یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد
آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود

[8] گفت و خوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ
یا رب این قلب شناسی ز که آموخته بود

[1] Last night ,He the true Beloved came and His cheek ,He had enkindled .
Let us see ,the grief - stricken heart of the lover how He had consumed .

[2] The custom of lover - slaying and the way of city - upsetting
Was a garment that ,on His form ,He had stitched .

[3] Rue for His own face ,He the true Beloved regarded the lover's soul
And ,for this work of consuming the lover the ruddy fire of His cheek ,had enkindled .

[4] Although ,outwardly ,He spake saying : I will cruelly slay thee ,I saw
That secretly towards me ,heart - consumed ,His glance had been .

[5] The black infidelity of His dark tress attacked the path of faith and that one of stony heart ,
In its faith's path ,a torch formed of His ruddy face ,had enkindled .

[6] To hand ,much blood my heart brought ; but ,my eye with bloody tears spilled it
Allah ,Allah this blood who had expended who had collected

[7] The true Beloved ,sell not for the world and in the world's attachments be not foot - bound For ,much ,it profited not
That one who ,for base gold ,Yusuf ,had sold .

[8] He spake ,and sweetly spake Hafiz go and burn the khirka
O Lord from whom ,this power of base - coin recognising is it that He had learned

[1] Gestern kam der Wein, die Wangen waren entflammet, Ach wie lange noch wirst, elendes Herz, du verbrannt!

[2] Liebender Mord, und die Kunst, die Städte in Aufruhr zu bringen, Sind ein Ehrenkleid, meinem Geliebten geweiht.

[3] Seelen der Liebenden sind für ihn ein Schleier der Wangen, Dieser Funke hat mehreres Feuer entflammt:

[4] Wenn er öffentlich spricht, ich will dich Armer ermorden, Seh' ich doch, wie er dabei manchmal verstohlen herblickt,

[5] Zwar ergreift sein ungläubiges Haar die Pfade des Glaubens, Aber vom Herzen aus Stein sprangen mir Funken heraus.

[6] Blut erwarb sich das Herz, vom Aug' ward's wieder vergoßen, Gott! mein Gott! was verlor und was gewinn' ich zuletzt.

[7] Du verkaufe den Freund um alle Güter der Welt nicht, Denn mit nichten gewann, wer einst Jusufen verkauft.

[8] Geh', verbrenne dein Kleid Hafis, so sprach der Geliebte, Herr! wo hat er so viel Herzenserfahrung gelernt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.26-4.26

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.26

German Translation

[1] المنة لله که در میکده باز است
زان رو که مرا بر در او روی نیاز است

[2] خم‌ها همه در جوش و خروشند ز مستی
وان می که در آن جاست حقیقت نه مجاز است

[3] از وی همه مستی و غرور است و تکبر
وز ما همه بیچارگی و عجز و نیاز است

[4] رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم
با دوست بگوییم که او محرم راز است

[5] شرح شکن زلف خم اندر خم جانان
کوته نتوان کرد که این قصه دراز است

[6] بار دل مجنون و خم طره لیلی
رخساره محمود و کف پای ایاز است

[7] بردوخته‌ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیده من بر رخ زیبای تو باز است

[8] در کعبه کوی تو هر آن کس که بیاید
از قبله ابروی تو در عین نماز است

[9] ای مجلسیان سوز دل حافظ مسکین
از شمع بپرسید که در سوز و گداز است

[1] Thanks be to God that the door of the wine - tavern open ,is .
In such a way that ,my face of supplication upon its door is .

[2] Through intoxication ,all in tumult and shout are the jars the seekers of God
And that wine that in that place the threshold of the Murshid true is ,not illusory ,is .

[3] From Him ,intoxication ,and tumult ,and pride all is .
From us ,helplessness ,and weakness ,and supplication all is .

[4] The mystery that to the people I uttered not ,and shall not utter
To the Friend ,I shall utter for confidant of the mystery He is .

[5] The twist of the tress ,curl within curl ,the explanation
One cannot shorten for long this story .is .

[6] The load of Majnun's heart and the curl of Laila's tress
The cheek of MahmQd of Ghuzni and the sole of the foot of Ayaz is .

[7] Like the hawk ,I have stitched up my eye from all the world
Since ,on Thy adorned cheek ,my eye open is .

[8] Whoever entereth the Ka'ba of Thy street ,
Through the Kibla of Thy eye - brow arch in the very act of prayer is .

[9] O people of the assembly Murshids the consuming of the heart of poor Hafiz
Ask ye the candle that ,in burning and melting is .

[1] Preiset den Herren! die Schenke Ist wieder geöffnet, Denn dieses ist die Thüre meiner Sorgen.

[2] Alles geht drunter und drüber, Vom Rausche verwirret, Und dieser Wein wahrhaftig ist nicht bildlich.

[3] Er ist betrunken, und störrig Und trotzigen Sinnes, Und ich hingegen schwach, entkräftet, flehend.

[4] Manches Geheimniß, das ich nie Geplaudert, noch plaudere, Vertraue ich dem Freund, als dem geheimen Rathe.

[5] Nimmer mag ich in Kurzem Die Qualen des Haares Zu sagen, denn gar lang ist die Geschichte.

[6] Leila's Locken belasten Die Seele Medschnun's; Und das Gesicht Mahmud's, Ajasens Sohle.

[7] Gänzlich verschließ ich mein Auge Der Welt wie ein Falke, Seit es durch seinen Glanz geöffnet wurde.

[8] Wer in das Heiligthum deines Haremes den Fuß setzt, Er betet gleich vor dem Michrab der Brauen.

[9] Freunde befragt um die Lage Hafisens, des Armen, Die Kerze, die beständig schmilzt und brennet.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.67-4.67

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.67

German Translation

[1] صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

[2] گل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

[3] گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل
ای بسا در که به نوک مژه‌ات باید سفت

[4] تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

[5] در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

[6] گفتم ای مسند جم جام جهان بینت کو
گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت

[7] سخن عشق نه آن است که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

[8] اشک حافظ خرد و صبر به دریا انداخت
چه کند سوز غم عشق نیارست نهفت

[1] At dawn ,the bird of the sward the necessarily existent One ,God spake to the rose faithful men in the state of being beloved
Display less disdain for ,in this garden the world many a one like thee hath blossomed .

[2] The rose laughed saying We grieve not at the truth but
No lover spoke a harsh word to the beloved .

[3] If thou desire ruby wine the mystery of haklkat from that begemmed cup the Murshid
O many the pearl the tear that it is necessary for thee to pierce with the point of thy eye - lash .

[4] To eternity without end ,the perfume of divine love reacheth not the perfume place of him
Who ,with his face ,swept not the dust of the door of the tavern the stage of love and of divine knowledge

[5] Last night ,in the garden of Iram ,when from the bounty of the air ,
The tress of the hyacinth was disturbed by the morning breeze ,

[6] I said throne of Jamshid thy cup world - displaying ,where
It said Alas wakeful fortune slept .

[7] Not that which cometh to the tongue is the talk of love
O Saki Murshid give wine make short this uttering and hearing of love

[1] Morgens sprach der Vogel der Flur zur entknospeten Rose, Hör' auf, spröde zu thun, viel sind der Rosen wie du.

[2] Lächelnd sprach die Rose hierauf, du redest die Wahrheit, Aber ein hartes Wort ziemet den Liebenden nicht.

[3] Eh' du zum Rubin des goldnen Bechers gelangest, Werden von Wimpern gar viel Perlen der Thränen gebohrt.

[4] Wer mit den Wangen nie den Staub der Schenke gekehrt hat, Athmet ewig nicht ein Freundschafts- und Liebesgeruch.

[5] Gestern im Blumenbeet beim lieblich wehenden Ostwind War des Hyacinths Haar lieblich vom Winde verwirrt.

[6] Thron Dschemschid's; so sprach ich zum Garten, wo ist das Weltglas? Leider! sprach er zu mir: dieses Geschenk ist vorbei.

[7] Was den Zungen entströmt, das ist nicht Rede der Liebe, Schenke, bring' uns Wein, kürze das leere Geschwätz.

[8] Sieh! Hafisens Vernunft geht unter in Fluten der Thränen, Was ist zu thun? Der Gram Liebender birget sich nicht.