Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	7
Translated to:	possible 3 \| fit 3 \| befitteth 1
Lemma:	شاید ADV

7 Poems contain شاید

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.2-28.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.2

German Translation

[1] مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام
خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام

[2] یا رب این قافله را لطف ازل بدرقه باد
که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام

[3] ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

[4] گل ز حد برد تنعم نفسی رخ بنما
سرو می‌نازد و خوش نیست خدا را بخرام

[5] زلف دلدار چو زنار همی‌فرماید
برو ای شیخ که شد بر تن ما خرقه حرام

[6] مرغ روحم که همی‌زد ز سر سدره صفیر
عاقبت دانه خال تو فکندش در دام

[7] چشم بیمار مرا خواب نه درخور باشد
من له یقتل داء دنف کیف ینام

[8] تو ترحم نکنی بر من مخلص گفتم
ذاک دعوای و ها انت و تلک الایام

[9] حافظ ار میل به ابروی تو دارد شاید
جای در گوشه محراب کنند اهل کلام

[1] Bird ,auspicious of foot ,gracious of message ,welcome
Happy thy arrival What news of the Friend He is where His path is what

[2] O Lord be the grace of eternity without beginning the guide of this kafila ,
By means of which ,to the snare the enemy hath come and to His desire ,the Beloved .

[3] No limit hath tale of me and of my Beloved
Whatever no beginning hath ,no ending taketh .

[5] Since the heart - possessing tress keepeth ordering me the zunnar the mystic cord which is contrary to the khirka
O khwaja go for ,on our body ,unlawful is the khirka .

[6] The bird of my soul that ,from the summit of the Sidra tree ,crieth out
It ,at last ,into the snare of Thy beauty the grain of Thy mole cast .

[7] For my blood - raining eye ,how is sleep fit
He who hath a grievous malady that slayeth how sleepeth he

[8] To me ,heart - bereft ,Thou showest no pity I said
This is my claim that Thou pity me and this ,Thou art and this is the opportune time .

[9] If inclination for Thy eye - brow ,Hafiz have ,it is fit
In the corner of the prayer - arch ,their dwelling ,men of eloquence or men of the Kuran will make .

[1] Sey willkommen, o glücklicher Vogel,Gesegneter Bothe!Welche Kunde vom Freunde vom Guten?Wo führet sein Weg hin?

[2] Herr! Du leite der Reisenden HeerzugDurch ewige Güte;Sie verstricken die Feinde in Schlingen,Sie beglücken Verliebte.

[3] Was sich alles mit mir und dem LieblingHat Verschiednes ereignet,Hat kein Ende, denn leider! gebrichts hierSo am Ausgang wie Anfang.

[4] Allzu üppig erscheinen die Rosen,Zeig' die Hülle des Geistes!Wohl bewegen sich schwankend Cypressen,Doch nicht lieblich, o Wandler!

[5] Wenn der Liebling befiehlt, aus den LockenFeuergürtel zu machen,Dann, o Meister! ist's uns nicht erlaubet,Ordenskleider zu tragen.

[6] Jüngst noch prahlte der Vogel des GeistesMit dem Lebensbaum Sidra,Sieh da hat ihn das Körnlein des MaalesIn die Schlingen gelocket.

[7] Sage, ziemt es dem blutigen AugeZiemt es ihm wohl zu schlafen?Kann derjenige schlafen, der siechendStets in Todesgefahr liegt.

[8] Du zeigst leider! mir Elenden keineHuld, keine ErbarmungDieses ist vorüber, ich klage,So bist du und die Zeiten.

[9] Wenn Hafis zu den Brauen sich hinneigt,Ist's nicht anders als billig,Denn es machen die Künstler der RedeHochaltäre aus selben.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.20-28.20

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.20

German Translation

[1] من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
لطف‌ها می‌کنی ای خاک درت تاج سرم

[2] دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو
که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم

[3] همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس
که دراز است ره مقصد و من نوسفرم

[4] ای نسیم سحری بندگی من برسان
که فراموش مکن وقت دعای سحرم

[5] خرم آن روز کز این مرحله بربندم بار
و از سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم

[6] حافظا شاید اگر در طلب گوهر وصل
دیده دریا کنم از اشک و در او غوطه خورم

[7] پایه نظم بلند است و جهان گیر بگو
تا کند پادشه بحر دهان پرگهرم

[1] Who am I that ,over that fragrant noble mind ,I should pass :
Thou doest me favours .O dust of Thy door the crown of my head ,be

[2] O heart - ravish er slave - cherishing ,taught Thee who Say ,
For to Thy watchers ,this idea never will I impute .

[3] O holy bird the perfect murshid thy blessing the guide of my path ,make
For ,to our goal ,long is the Path new to journeying ,am I .

[4] morning breeze my service cause to reach the murshid
Saying : Me ,at the time of the prayer of morn ,forget not .

[5] Happy that day ,when ,from this stage this world my chattels of existence I bind up
And ,from the head of Thy street ,news of me ,the companions ask saying Where went he

[6] O Hafiz it is fit if ,in thy search for the jewel of union ,
With tears ,my eye I make an ocean and ,in it ,dive .

[7] Lofty ,is the rank of verse and world - captivating .Speak
So that ,full of pearls ,thy mouth the ocean - king may make .

[1] Ha! wer bin ich, daß dieses Gemüth sich meiner erinnert, Du bist zu gut, mich krönt dein Staub.

[2] Sprich, o Mädchen, wer hat dich gelehret, dem Sklaven zu schmeicheln? Den Neidern sag' ich hievon Nichts.

[3] Vogel aus Eden! o gieb mir deinen Muth zum Geleite, Der Weg ist lang, ich bin noch neu.

[4] Morgenwind, o bringe doch meine Grüße zu ihr hin, Vergiß den Morgensegen nicht.

[5] Selig der Tag, an dem ich einstens wandre von hinnen, Wo man um dich mich einstens fragt. Zeige mir doch den Weg zu deinem innren Gemache, Ich trink' und kümm're mich um Nichts.

[6] Um die Perle der Wonne zu fischen, Hafis, ist's erlaubet, Daß du das Aug' zum Meere machst.

[7] Siehe das Wort! es erobert die Welt, o dem Schahe von Ormus Sag': mit Perlen den Mund mir gefüllt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.65-32.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.65

German Translation

[1] ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[2] دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[3] دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

[4] صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

[5] مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

[6] یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

[7] ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

[8] ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

[9] در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

[10] فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

[11] زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

[12] حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

[1] O king of the lovely the beloved ones of the world for grief of being alone ,justice
Without Thee ,to the soul ,my heart hath come .Tis the time when thou shouldst come back ; and me safety ,give

[2] O Beloved ever joyous ,remaineth not the rose of this garden of the world .
At the time of powerfulness perfection of beauty the feeble ones aid and their state ,pity

[3] Last night ,to the morning breeze ,complaint of His tress ,I uttered
The breeze said A mistake This thy distraught thought ,abandon of Him complain not ; whatever He wisheth ,He doeth

[4] Here with the chain of His tress a hundred morning breezes keep dancing
O heart so long as thou measurest not the wind a thing impossible to do this is thy companion .

[5] Me ,so far from Thee desirousness and farness made ,
That ,from the hand ,will depart the power of patience .

[6] O Lord to whom is it fit to utter this subtlety that ,in the world ,
That lovely one of every place the true Beloved His face displayed not .

[7] Saki not a colour of decoration hath the sward of the rose without thy face ;
Moving make thy box - tree stature so that the garden thou mayst adorn .

[8] O Beloved the pain of love for Thee is my remedy on the couch of unfulfilled desire
And O Beloved Thy memory ,my consoler in the corner of solitude .

[9] In the compass of our fate ,the point of the compass ,are we
The favour is whatever Thou thinkest the order ,whatever Thou orderest .

[10] In the world of profligacy of being a lover of God is neither thought of self ,nor opinion of self :
In this religious order ,Kufr is self - seeing and self - opinioning .

[11] On account of this blue circle the sky bloody of liver I am give wine
So that ,in the enamel - cup ,this difficulty I may solve .

[12] Hafiz departed hath the night of separation come hath the sweet fragrance of morn
O lover of distraughtness auspicious be thy gladness .

[1] Herr der Schönen! Recht und Hülf' Wider Eisamkeit! Ohne dich entflieht der Geist, Zeit ist's, daß du kömmst.

[2] Gartenrosen bleiben nicht Immer neu und frisch. Suche du die Schwachen auf In der Zeit der Kraft.

[3] Ueber's Lockenhaar beklagt' Ich mich bei dem Ost; Weit gefehlt, sprach er zu mir, Laß die Lust vergeh'n.

[4] Ganz in Ketten tanzt der Ost, Eingesperrt im Haar, Dieß ist's, merke dies mein Herz, Lauf' nicht Winden nach.

[5] Sehnsucht und Entfernung hat Mich so ganz zerstört, Daß Geduld aus meinem Sinn Ganz entfliehen will.

[6] Herr, wem soll ich in der Welt Anvertrau'n das Wort, Daß der Liebling Jedermanns Wangen mir gezeigt.

[7] Ohne deine Wangen färbt Sich die Rose nicht. Buchs! nun wandle du einher Zu des Gartens Zier.

[8] Ohne Willen ist dein Gram Für mich Arznei, Und dein Angedenken spricht Mir im Winkel zu.

[9] In des Schicksals Kreise bin Ich der Mittelpunkt, Dir geziemt es, daß du denkst, Daß du uns befiehlst.

[10] Trunkne, welche selbstisch sind, Giebts nicht auf der Welt, Selbstsucht ist bei dieser Zunft Aergste Ketzterei.

[11] Sieh! wie blutet mir das Herz, Gieb mir, gieb mir Wein! Schwierigkeiten lös' ich auf Durch das blaue Glas.

[12] Jetzt ist Trennungsnacht, Hafis, Dann kommt Morgenduft, Närrische Verliebter hör' Lust bekomm' dir wohl.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.66-32.66

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.66

German Translation

[1] ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
هر جا که روی زود پشیمان به درآیی

[2] هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش
آدم صفت از روضه رضوان به درآیی

[3] شاید که به آبی فلکت دست نگیرد
گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی

[4] جان می‌دهم از حسرت دیدار تو چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان به درآیی

[5] چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت
کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی

[6] در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان به درآیی

[7] بر رهگذرت بسته‌ام از دیده دو صد جوی
تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی

[8] حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو
بازآید و از کلبه احزان به درآیی

[1] O heart if ,from that pit of the chin of the true Beloved thou comest forth ,
Everywhere that thou goest ,quickly regretful ,thou comest forth .

[2] Sense keep for if lust's temptation thou heed ,
From the garden of Rizvan ,like Adam ,thou comest forth .

[3] It is possible that even with a little water thee ,the sky may not aid
If ,thirsty of lip ,and hopeless from the fountain of life thou comest forth .

[4] In desire of seeing thee ,like the radiant morning ,my soul I surrender ;
Possibly ,like the gleaming sun ,thou mayest come forth .

[5] Like the breeze ,on thee ,the breath of blessing I send to such a degree
That ,from the rose - bud ,like the rose ,joyous and laughing thou comest forth .

[6] In the dark night of separation from thee ,to the lip ready to depart came my soul
'Tis the time when like the shining moon ,thou comest forth .

[7] From my two eyes ,on the dust of thy door ,I have established a hundred streams
It may be that ,like the moving cypress thou mayest come forth .

[8] Hafiz think not that that Yusuf ,moon of face the Beloved
Again cometh to thee and that ,from the hut of sorrow ,thou comest forth .

[1] O Herz! wenn du aus diesem Brunn' Des Kinns herauskömmst, Ich weiß, daß du wo immer dann Mit Reu herauskömmst.

[2] So gieb dann Acht, und höre was Die Seele flüstert, Daß du nicht aus dem Paradies Zuletzt herauskömmst.

[3] Mein Herz, wenn dir der Himmel nichts Zu trinken reichet, Und wenn du durstig von dem Quell Der Kraft herauskömmst;

[4] Ich will mich wie der Morgen weih'n, Aus bloßer Sehnsucht, Vielleicht, daß wie die Sonne du Mit Glanz herauskömmst.

[5] Von mir empfängst du, wie der Ost, Den Hauch des Muthes, Daß du wie Rosen wohlgemuth Vom Dorn herauskömmst.

[6] Es kam in finstrer Trennungsnacht Die Seel' zum Munde, Nun ist es Zeit, daß wie der Mond Du auch herauskömmst.

[7] Dem Aug' entströmt ein Thränenbach Vor deiner Thüre, Daß du, wie die Cypreß' zur Fluth, Mit Huld herauskömmst. Du sitzest lange schon im Haus Der Schmach, des Grames. Es ist schon Zeit, daß du zum Glück Des Schahs herauskömmst.

[8] Hafis! o gräme dich nicht sehr, Weil dieser Jussuf Einst wieder kömmt, und du alsdann Vom Gram herauskömmst.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.39-10.39

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.39

German Translation

[1] یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

[2] آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول
بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

[3] کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک
رهنمونیم به پای علم داد نکرد

[4] دل به امید صدایی که مگر در تو رسد
ناله‌ها کرد در این کوه که فرهاد نکرد

[5] سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر
آشیان در شکن طره شمشاد نکرد

[6] شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار
زان که چالاکتر از این حرکت باد نکرد

[7] کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد
هر که اقرار بدین حسن خداداد نکرد

[8] مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق
که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

[9] غزلیات عراقیست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد

[1] Memory be of that one ,who ,at the time of journeying memory of us made not
Who ,by farewell ,joyous our grief - stricken heart made not .

[2] That one of youthful fortune ,that dashed the writing of good acceptance ,
I know not why the old slave ,free he made not .

[3] The papery garment ,we wash in bloody water .For ,the sky ,
My guidance to the standard of justice ,made not .

[4] In the hope that perchance a great cry may reach Thee ,the heart
Made in this desert mountain ,cries that Farhad made not .

[5] Since the bird of the sward had taken its shadow from the sward ,
Its nest in the curl of the tress of the box - tree ,it made not .

[6] If from Thee ,the footman of the east wind will learn work it is possible
For movement ,swifter than this ,the wind made not .

[7] The reed of the attirer of nature draweth not the picture of desire of him
Who as to this beauty ,God - given ,confession made not .

[8] O Minstrel change the note ,and strike the path ,of Irak
For ,in this path ,the true Beloved went and of us recollection made not .

[9] The ghazals of Irak are the songs of Hafiz
This heart - consuming path ,who heard ,who lamentation made not .

[1] Denk daran, daß, als er gieng, Er aus mir gar nichts gemacht, Daß mit keinem Abschiedswort, Er mein Herz hat froh gemacht.

[2] Diese junge Sohn des Glücks, Der des Guten viel versprach, Warum hat er mich, der Alt', Lang ihm dien', nicht freygemacht?

[3] Waschen will ich jetzt mit Blut, Den papierenen Kaftan, Denn der Himmel hat uns nicht, Zu dem Rechte Weg gemacht.

[4] In der Hoffnung einen Ton, Zu vernehmen macht das Herz, Mehr Geschrey und Klaggetön, Als Ferhad am Berg gemacht.

[5] Seit du deines Schattensbild, Dieser Flur entzogen hast, Hat die Nachtigall kein Nest, Auf des Buxes Stamm gemacht.

[6] Selbst der Ostwind könnte kühn, In die Schule geh'n zu dir, Schnellere Bewegungen, Hat er sicher nie gemacht.

[7] Gottes Wunderfeder schreibt, Keinem seine Wünsche zu, Der nicht von dem Reiz des Freunds, Das Bekenntniß hat gemacht.

[8] Flötenspieler spiele mir, Nur die Weise von Irak, Denn dahin entfloh der Freund, Der kein Lebewohl gemacht.

[9] Die Gasel' Hafisens sind, Reine Töne aus Irack, Welchen, der sie angehöret, Haben sie nicht weich gemacht?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.62-10.62

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.62

German Translation

[1] کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد

[2] از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار
صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد

[3] غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد

[4] هر کو نکند فهمی زین کلک خیال انگیز
نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد

[5] جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد

[6] در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود
کاین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد

[7] آن نیست که حافظ را رندی بشد از خاطر
کاین سابقه پیشین تا روز پسین باشد

[2] O beloved if ,from thy ruby lip I gain a ring of protection ,
Beneath the order of my seal - ring ,will be a hundred countries of Sulaiman .

[3] O heart on account of the calumny of the envious ,it is not proper to be sorrowful
When thou lookest well and arrives at the truth of the matter it is possible that ,in this ,is thy good .

[4] Who understandeth not this my reed ,image loftily raising of God
Let his form ,move not ,let him die ,even if he himself be the celebrated painter of Chin .

[5] The cup of wine of ease and the blood of the heart of grief each ,they Fate and Destiny gave to each one
In the action of destiny's circle ,thus it is to one grief ,to another ease

[6] In the matter of rose - water and of the rose ,the decree of eternity without beginning was this
That that the rose should be the lovely one of the bazar the harlot and that this the rose - water should be the sitter behind the veil the chaste one

[7] Possible it is not that from Hafiz's heart profligacy should depart
For ,till the last of time will be that custom of first of time .

[1] Kann ein trübes Gemüth sich freun an fröhlichen Liedern, Laßt uns sagen ein Wort, sey es nun, was es auch sey.

[2] Fänd' ich nur einen Ring, verfertigt aus deinen Rubinen, Wäre mir hundertmal unterthan Salomons Reich.

[3] Du betrübe dich nicht, mein Herz, wenn die Neider dein spotten, Denn es liegt vielleicht manches des Guten darinn.

[4] Wer den Sinn nicht versteht von meinem beseelenden Pinsel, Macht kein gutes Gemäld', wär' er ein Maler aus Sin.

[5] Herzensblut und Wein, ein jedes ward Einem gegeben, Solchergestalt wird im Kreis unseres Schicksals getheilt.

[6] Sehr ist verschieden das Loos des Rosenwassers der Rose, Jenes sitzet zu Markt, diese im Winkel versteckt.

[7] Ha! es wird nicht geschehn, daß Hafis vom Rausch sich ernüchtre, Denn von ewig her ward dieser zum Loos ihm bestimmt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.131-10.131

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.131

German Translation

[1] اگر به باده مشکین دلم کشد شاید
که بوی خیر ز زهد ریا نمی‌آید

[2] جهانیان همه گر منع من کنند از عشق
من آن کنم که خداوندگار فرماید

[3] طمع ز فیض کرامت مبر که خلق کریم
گنه ببخشد و بر عاشقان ببخشاید

[4] مقیم حلقه ذکر است دل بدان امید
که حلقه‌ای ز سر زلف یار بگشاید

[5] تو را که حسن خداداده هست و حجله بخت
چه حاجت است که مشاطه‌ات بیاراید

[6] چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش
کنون بجز دل خوش هیچ در نمی‌باید

[7] جمیله‌ایست عروس جهان ولی هش دار
که این مخدره در عقد کس نمی‌آید

[8] به لابه گفتمش ای ماه رخ چه باشد اگر
به یک شکر ز تو دلخسته‌ای بیاساید

[9] به خنده گفت که حافظ خدای را مپسند
که بوسه تو رخ ماه را بیالاید

[1] If the heart draw me to musky wine ,it befitteth
For ,from austerity and hypocrisy ,the perfume of goodness cometh not .

[2] If all the people of the world forbid me love ,
Yet that which the Lord commandeth ,I shall do .

[3] Sever not hope of the bounty of blessing .For the nature of the Merciful God
Pardoneth sin and lovers^ forgiveth .

[4] The dweller of the circle of zikr ,is the heart in the hope
That ,the circle knot of the Beloved's tress - tip ,it may loose .

[5] For thee ,whom God hath given beauty and the chamber of fortune ,
Is what need that ,thee ,the attirer should attire

[6] Pleasant is the sward heart - alluring is the air pure is the wine
Now ,save the joyous heart ,naught is wanting .

[7] Beautiful is the bride of the world .But keep sense
For ,into no one's bond ,cometh this young maiden .

[8] To her ,coaxingly ,I said O moon of face what will it be if ,
With a piece of sugar a kiss from thee ,a heart shattered one resteth

[9] Laughingly ,she spake sarying : Hafiz for God's sake ,think not
That ,my moon - face ,thy kiss shall stain .

[1] Billig ist's, wenn mein Herz zum Moschuswein sich zurückzieht, Aus der Verstellung kommt doch nichts besonders heraus,

[2] Will die ganze Welt an meiner Liebe mich hindern, Thu' ich doch nur das, was von mir heischet der Herr.

[3] Höre nicht auf, dich nach des Geliebten Milde zu sehnen, Eine holde Natur wird die Vergehen verzeih'n.

[4] Immer bleibet das Herz im Reize deiner Erinnerung, Hoffend zu lösen einst Ringe der Locken des Haars.

[5] Du, dem Schönheit verlieh'n, und günstiges Schicksal geschenkt ward, Dich zu schmücken, sag, braucht es der Kräuslerin wohl?

[6] Dein ist der Wein, ergötzend die Fluren, und lieblich die Lüfte, Anders braucht es jetzt nichts, als ein fröhliches Herz.

[7] Eine stattliche Braut wär' freilich die Schönheit der Erde, Doch das Mädchen , kann keiner erlangen zum Weib. Nie wird die Flur von Cypreßen und Tulpen entblöset erscheinen, Eines gehet davon, aber das Andere kommt. Frag' das bettelnde Herz ja nicht um unsere Sitte, Sieh es hält mein Gesicht alles im Spiegel dir vor.

[8] Mondengesicht sag' an, so sprach ich zu meinem Geliebten, Sage, was ist's, wenn ein Kuß Herzen die Ruhe verleiht,

[9] Lächelnd sprach sie: Hafis, bei Gott! es ist nicht erlaubet, Daß dein heißer Kuß trübe ein Mondengesicht.