Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	colouredness 1 \| colour 1
Lemma:	رنگی ADJ \| رنگ NOUN

2 Poems contain رنگی

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.57-32.57

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.57

German Translation

[1] ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی

[2] بوی یک رنگی از این نقش نمی‌آید خیز
دلق آلوده صوفی به می ناب بشوی

[3] سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن
ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی

[4] دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از در عیش درآ و به ره عیب مپوی

[5] شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار
بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی

[6] روی جانان طلبی آینه را قابل ساز
ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

[7] گوش بگشای که بلبل به فغان می‌گوید
خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی

[8] گفتی از حافظ ما بوی ریا می‌آید
آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی

[1] O Saki 'tis the shade of the cloud ,and spring ,and the stream - bank
I say not ,do what .Of the men of heart Sufis thou art .Dothou thyself say .

[2] From this picture of outward Sufis cometh not the perfume of one colouredness constancy Arise ,
With pure wine ,the deceit - stained and tattered garment of the Sufi ,wash .

[3] Mean of nature ,is the world on its generosity ,rely not
O world - experienced one from the mean ,stability of foot do not thou - seek .

[4] Thee ,two counsels I make ,Hear ; and a hundred treasures bear away :
By the door of pleasure ,enter in the path of defect ,do not strive .

[5] For thanks for that ,that again to spring thou hast reached ,
The root of goodness ,plant ; the rose of the grace of God smell .

[6] The true Beloved's face ,th'ou seekest Fit ,the mirror of the heart make ;
If not ,ever blossometh not the red rose and the wild white rose from hard iron and from base brass .

[7] Thy ear open .For ,this lament ,the bulbul saith
Khwaja deficiency commit not ; the rose of the grace of God smell .

[8] Thou saidest From our Hafiz ,cometh the perfume of hypocrisy
Afarin be on the breath for well thou broughtest a great perfume .

[2] Die Dinge behalten nicht einerlei Farb' und Gestalt, Deßwegen wasch' mit Wein die Kutten aus.

[3] Die Welt ist so niedrig, du traue der Schmeichelnden nicht, Erfahrener! such' bei Niederen nicht Bestand,

[4] O höre den doppelten Rath, und bereichere dich dann, Geh' durch der Liebe Thür, thu Schlechtes nicht.

[5] Wir haben nun Frühling, der Himmel sey deßhalb gelobet! Thu' Gutes, und die Leitungsrose riech'!

[6] Begehrst du die Freundinn, so reiche den Scheitel ihr hin, Narziß' und Rosen keimen nicht aus Stahl. Bevor du zum Staube der Schwelle der Thüre dich machst, Versteck' in Schenken ein Paar Tage dich.

[7] Eröffne die Ohren, es weinet die Nachtigall nun, Die Leitungsrose riech', ermangle nicht!

[8] Du sagtest, der Durst der Verstellung umgebe Hafis, Ey brav! wie trefflich ist nicht dein Geruch!

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.65-32.65

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.65

German Translation

[1] ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[2] دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[3] دیشب گله زلفش با باد همی‌کردم
گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

[4] صد باد صبا این جا با سلسله می‌رقصند
این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

[5] مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد
کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

[6] یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

[7] ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

[8] ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

[9] در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

[10] فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست
کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

[11] زین دایره مینا خونین جگرم می ده
تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

[12] حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد
شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی

[1] O king of the lovely the beloved ones of the world for grief of being alone ,justice
Without Thee ,to the soul ,my heart hath come .Tis the time when thou shouldst come back ; and me safety ,give

[2] O Beloved ever joyous ,remaineth not the rose of this garden of the world .
At the time of powerfulness perfection of beauty the feeble ones aid and their state ,pity

[3] Last night ,to the morning breeze ,complaint of His tress ,I uttered
The breeze said A mistake This thy distraught thought ,abandon of Him complain not ; whatever He wisheth ,He doeth

[4] Here with the chain of His tress a hundred morning breezes keep dancing
O heart so long as thou measurest not the wind a thing impossible to do this is thy companion .

[5] Me ,so far from Thee desirousness and farness made ,
That ,from the hand ,will depart the power of patience .

[6] O Lord to whom is it fit to utter this subtlety that ,in the world ,
That lovely one of every place the true Beloved His face displayed not .

[7] Saki not a colour of decoration hath the sward of the rose without thy face ;
Moving make thy box - tree stature so that the garden thou mayst adorn .

[8] O Beloved the pain of love for Thee is my remedy on the couch of unfulfilled desire
And O Beloved Thy memory ,my consoler in the corner of solitude .

[9] In the compass of our fate ,the point of the compass ,are we
The favour is whatever Thou thinkest the order ,whatever Thou orderest .

[10] In the world of profligacy of being a lover of God is neither thought of self ,nor opinion of self :
In this religious order ,Kufr is self - seeing and self - opinioning .

[11] On account of this blue circle the sky bloody of liver I am give wine
So that ,in the enamel - cup ,this difficulty I may solve .

[12] Hafiz departed hath the night of separation come hath the sweet fragrance of morn
O lover of distraughtness auspicious be thy gladness .

[1] Herr der Schönen! Recht und Hülf' Wider Eisamkeit! Ohne dich entflieht der Geist, Zeit ist's, daß du kömmst.

[2] Gartenrosen bleiben nicht Immer neu und frisch. Suche du die Schwachen auf In der Zeit der Kraft.

[3] Ueber's Lockenhaar beklagt' Ich mich bei dem Ost; Weit gefehlt, sprach er zu mir, Laß die Lust vergeh'n.

[4] Ganz in Ketten tanzt der Ost, Eingesperrt im Haar, Dieß ist's, merke dies mein Herz, Lauf' nicht Winden nach.

[5] Sehnsucht und Entfernung hat Mich so ganz zerstört, Daß Geduld aus meinem Sinn Ganz entfliehen will.

[6] Herr, wem soll ich in der Welt Anvertrau'n das Wort, Daß der Liebling Jedermanns Wangen mir gezeigt.

[7] Ohne deine Wangen färbt Sich die Rose nicht. Buchs! nun wandle du einher Zu des Gartens Zier.

[8] Ohne Willen ist dein Gram Für mich Arznei, Und dein Angedenken spricht Mir im Winkel zu.

[9] In des Schicksals Kreise bin Ich der Mittelpunkt, Dir geziemt es, daß du denkst, Daß du uns befiehlst.

[10] Trunkne, welche selbstisch sind, Giebts nicht auf der Welt, Selbstsucht ist bei dieser Zunft Aergste Ketzterei.

[11] Sieh! wie blutet mir das Herz, Gieb mir, gieb mir Wein! Schwierigkeiten lös' ich auf Durch das blaue Glas.

[12] Jetzt ist Trennungsnacht, Hafis, Dann kommt Morgenduft, Närrische Verliebter hör' Lust bekomm' dir wohl.