Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Frequency:	7
Translated to:	حجت 1

2 Poems contain Argument

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.7-27.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.7

German Translation

[1] ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
سلسبیلت کرده جان و دل سبیل

[2] سبزپوشان خطت بر گرد لب
همچو مورانند گرد سلسبیل

[3] ناوک چشم تو در هر گوشه‌ای
همچو من افتاده دارد صد قتیل

[4] یا رب این آتش که در جان من است
سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

[5] من نمی‌یابم مجال ای دوستان
گر چه دارد او جمالی بس جمیل

[6] پای ما لنگ است و منزل بس دراز
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

[7] حافظ از سرپنجه عشق نگار
همچو مور افتاده شد در پای پیل

[8] شاه عالم را بقا و عز و ناز
باد و هر چیزی که باشد زین قبیل

[1] O Thou ,whose face is like paradise ,and ruby lip like the limpid water of paradise
Soul and heart ,Thy translucent water hath endowed .

[2] Around Thy lip ,Thy fresh - wearing black down ,
Is like the collection of black ants around the limpid water Thy resplendent face

[3] In every corner ,the arrow of Thy eye
Hath a hundred slain ones ,lovers fallen like me .

[4] O Lord this fire of separation that within my soul is ,
Make cool to give me escape from separation and to cause me to attain union with Thee in that way that to Khalil Thou didst .

[5] O friends power of union with Him I gain not ,
For the reason that exceedingly beauteous beauty ,He hath .

[6] Lame is our foot ; and far distant ,is the stage like Paradise
Short ,is our hand and on the lofty inaccessible date - tree ,the date .

[7] From the grasp of the love for the idol ,Hafiz ,
Like the feeble ant ,at the foot of the great elephant ,hath fallen .

[8] To the King of the world ,permanency and grandeur ;
And everything of this sort that he desireth be

[9] This verse either a miracle ,or lawful magic ,is
This verse ,either the invisible messenger ,or Jibrail ,brought .

[10] In this fashion a verse how to utter ,none other knoweth
A pearl verse of this sort ,none other can pierce utter

[1] Die Wangen sind das Paradies,Der Mund der Selsebil,Es opfert dir der SelsebilDas Herz die Seele auf.

[2] Der grüne Teppich deines Flaum,Der um die Lippen hängt,Gleicht Ameisen, die um den RandVereint der Selsebil.

[3] An deinen spitzen Wimpern sindIn jeder Eck' des AugsNoch hundert andere wie ichGefallene gespießt.

[4] O Herr erkälte du die Gluth,Die mir im Herzen flammet,So wie den Ofen Abraham's,Du abgekühlet hast.

[5] Ihr Freunde sagt, wer schaffet mirVermögen oder Kraft,Denn die Geliebte ist so schönO weh! sie ist so schön.

[6] Mein Fuß ist lahm, und fern der GauEntfernt wie's Paradies,Die Datteln hängen auf dem BaumDie Hand ist viel zu kurz.

[7] In dich verliebet fiel HafisVon seiner Höh' herab,So fällt zum Elephanten FußDie Ameis aus der Luft.

[8] Dem Herrn der Erde werde GlückUnd Huld und Ruhm zu Theil,Und was er immer anders nochVon dieser Art sich wünscht.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.107-10.107

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.107

German Translation

[1] پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

[2] یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

[3] پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

[4] از دم صبح ازل تا آخر شام ابد
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

[5] سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

[6] حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

[7] بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

[8] رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

[9] در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

[10] شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود

[1] O true Beloved before this ,more than this ,thine ,thought of thy lover was
Thy great love - display to us ,the talk of climes was .

[2] Be recollection of that society of nights ,when with sweet lips ,
Argument of love's mystery and mention of the lover's circle ,was .

[3] Before they pluck up this fresh roof and azure arch the sky
The place of sight for my eye ,the arch of the true Beloved's eye - brow was .

[4] From the dawn of the morn of eternity without beginning to the end of the evening of eternity without end ,
In respect to one covenant and to one agreement ,friendship with love was .

[5] If the true Beloved's shade fell on the lover ,what matter
In need of Him ,we are desirous of us ,He was .

[7] At the King's door ,a beggar made this subtlety in regard to work ,
He said At every tray ,whereat I sate ,God ,the Provider ,was .

[8] If the cord of the rosary snapped ,hold me excused
On the arm of the Saki of silver leg ,my arm was .

[9] On the night of power ,if I have drunk a morning draught ,censure me not .
Merry of head ,came the Beloved and a cup on the edge of the arch was .

[10] In Adam's time ,in the garden of Paradise ,Hafiz's poetry
The adornment of the leaves of the book of the wild white rose and of the red rose vvas .

[1] Einstens ist in dir mehr Sinn Für die Liebenden gewesen, Deine Liebe gegen uns Ist gar weit berühmt gewesen.

[2] Eingedenk bin ich der Nacht, Wo mit Schönen süßer Lippen Süße Liebeszauberei'n In dem Zauberkreis gewesen.

[3] Vor des Himmels grünem Dom Vor dem blauen Luftgewölbe Sind schon ihre Augenbrau'n Meines Blickes Gewölb gewesen.

[4] Von dem ersten Morgen an, Bis zur letzten Nacht der Nächte, Ist die Liebe immer gleich, Und die Treue gleich gewesen.

[5] Wenn des Liebchens Schatte fällt Auf den Liebenden, was ist es? Er ist dessen dürftig, Sie Sehnsuchtsvoll darnach gewesen.

[6] Raubte ihre Schönheit gleich Mit dem Herzen mir den Glauben, Bin ich denn doch mehr verliebt In der Sitte Reiz gewesen.

[7] An des Freundes Thüre hat Mir ein Bettler angesagt: Wo ich immer saß am Tisch, Ist mein Nährer Gott gewesen.

[8] Brach des Rosenkranzes Schnur Mir entzwei, halt' mich entschuldigt, Meine Hand ist bei dem Arm Silberschenklichter gewesen.

[9] That ich in der heil'gen Nacht Einen Trunk, so sage nichts, Denn in meines Freundes Hand Ist ein volles Glas gewesen.

[10] Deine Lieder, o Hafis, Sind einst in dem Paradiese, Auf den Blättern des Jasmins Und des Rosenstrauchs gewesen.