Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Frequency:	2
Translated to:	disposition 2
Lemma:	اخلاق NOUN

2 Poems contain اخلاق

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.107-10.107

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.107

German Translation

[1] پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

[2] یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

[3] پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود

[4] از دم صبح ازل تا آخر شام ابد
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود

[5] سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

[6] حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

[7] بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

[8] رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود

[9] در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود

[10] شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود

[1] O true Beloved before this ,more than this ,thine ,thought of thy lover was
Thy great love - display to us ,the talk of climes was .

[2] Be recollection of that society of nights ,when with sweet lips ,
Argument of love's mystery and mention of the lover's circle ,was .

[3] Before they pluck up this fresh roof and azure arch the sky
The place of sight for my eye ,the arch of the true Beloved's eye - brow was .

[4] From the dawn of the morn of eternity without beginning to the end of the evening of eternity without end ,
In respect to one covenant and to one agreement ,friendship with love was .

[5] If the true Beloved's shade fell on the lover ,what matter
In need of Him ,we are desirous of us ,He was .

[7] At the King's door ,a beggar made this subtlety in regard to work ,
He said At every tray ,whereat I sate ,God ,the Provider ,was .

[8] If the cord of the rosary snapped ,hold me excused
On the arm of the Saki of silver leg ,my arm was .

[9] On the night of power ,if I have drunk a morning draught ,censure me not .
Merry of head ,came the Beloved and a cup on the edge of the arch was .

[10] In Adam's time ,in the garden of Paradise ,Hafiz's poetry
The adornment of the leaves of the book of the wild white rose and of the red rose vvas .

[1] Einstens ist in dir mehr Sinn Für die Liebenden gewesen, Deine Liebe gegen uns Ist gar weit berühmt gewesen.

[2] Eingedenk bin ich der Nacht, Wo mit Schönen süßer Lippen Süße Liebeszauberei'n In dem Zauberkreis gewesen.

[3] Vor des Himmels grünem Dom Vor dem blauen Luftgewölbe Sind schon ihre Augenbrau'n Meines Blickes Gewölb gewesen.

[4] Von dem ersten Morgen an, Bis zur letzten Nacht der Nächte, Ist die Liebe immer gleich, Und die Treue gleich gewesen.

[5] Wenn des Liebchens Schatte fällt Auf den Liebenden, was ist es? Er ist dessen dürftig, Sie Sehnsuchtsvoll darnach gewesen.

[6] Raubte ihre Schönheit gleich Mit dem Herzen mir den Glauben, Bin ich denn doch mehr verliebt In der Sitte Reiz gewesen.

[7] An des Freundes Thüre hat Mir ein Bettler angesagt: Wo ich immer saß am Tisch, Ist mein Nährer Gott gewesen.

[8] Brach des Rosenkranzes Schnur Mir entzwei, halt' mich entschuldigt, Meine Hand ist bei dem Arm Silberschenklichter gewesen.

[9] That ich in der heil'gen Nacht Einen Trunk, so sage nichts, Denn in meines Freundes Hand Ist ein volles Glas gewesen.

[10] Deine Lieder, o Hafis, Sind einst in dem Paradiese, Auf den Blättern des Jasmins Und des Rosenstrauchs gewesen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.125-10.125

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.125

German Translation

[1] خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود
به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود

[2] طمع در آن لب شیرین نکردنم اولی
ولی چگونه مگس از پی شکر نرود

[3] سواد دیده غمدیده‌ام به اشک مشوی
که نقش خال توام هرگز از نظر نرود

[4] ز من چو باد صبا بوی خود دریغ مدار
چرا که بی سر زلف توام به سر نرود

[5] دلا مباش چنین هرزه گرد و هرجایی
که هیچ کار ز پیشت بدین هنر نرود

[6] مکن به چشم حقارت نگاه در من مست
که آبروی شریعت بدین قدر نرود

[7] من گدا هوس سروقامتی دارم
که دست در کمرش جز به سیم و زر نرود

[8] تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری
وفای عهد من از خاطرت به درنرود

[9] سیاه نامه‌تر از خود کسی نمی‌بینم
چگونه چون قلمم دود دل به سر نرود

[10] به تاج هدهدم از ره مبر که باز سفید
چو باشه در پی هر صید مختصر نرود

[11] بیار باده و اول به دست حافظ ده
به شرط آن که ز مجلس سخن به درنرود

[1] O happy that heart that ,ever ,after the illusory goeth not ,
To every door whereto they call him not ,without notice invitation he goeth not .

[2] Best for me ,not to set desire upon that sweet lip ,
But after sugar ,' what kind of fly goeth not

[3] The blackness of grief's eye ,I have experienced .Wash it not with tears
For ,from my sight ,the picture of Thy mole ever goeth not .

[4] Like the wind ,withhold not from me Thy perfume
For ,to my head ,without the desire of Thy tress ,it the perfume goeth not .

[5] O heart like this ,be not a babbler ,and one of every place a wanderer
For ,from before thee ,by this sort of skill ,any work goeth not .

[6] On the sin of me intoxicated ,put the skirt of Thy pardon
For to this great degree of sin the grace of the shari'at goeth not .

[7] I the beggar ,desire one of cypress - stature ,
Within whose girdle ,save for silver and gold ,the hand goeth not .

[8] Thou ,who ,from the glory of disposition ,art of another world ,
Perchance ,from Thy heart ,fidelity to the covenant with me ,goeth not .

[9] More black of book sinful than myself ,none I see
To the head ,like the reed ,the smoke sigh of my heart ,how is it that it goeth not

[10] By the lapwing's crown ,I conjure thee take me not from the path .For the mighty white falcon ,
On account of pride ,in pursuit of every little prey ,goeth not .

[11] Bring wine and to Hafiz's hand first give
On the condition that ,forth from the assembly ,the matter of wine - drinking goeth not .

[1] Wohl dem Herzen, das nicht immer Nach den Blicken geht, Das nach einer fremden Thüre Ungeruft nicht geht.

[2] Auf des Freundes süße Lippen Thue ich Verzicht, Doch wo ist die Fliege, die nicht Nach dem Zucker geht.

[3] Wasch' mit Thränen nicht das Schwarze Meines Schmerzenaugs, Weil das Bild von deinem Maale, Nie aus selbem geht.

[4] Du verweigre, wie der Ostwind, Mir nicht deinen Duft, Weil mir ohne deine Locken Nichts von Handen geht.

[5] O mein Herz! sey nicht so kindisch, Streife nicht herum, Denn hiedurch geschieht es, daß dir Nichts von statten geht.

[6] Deck' mit dem Verzeihungsmantel, Meine Fehler zu, Weil hiedurch der Glanz des Rechtes Nicht verlohren geht.

[7] Ach! ich Elender verlange Nach dem Cedernwuchs, Denn die Handvoll Gold und Silber Nur mit Müh' ergeht.

[9] Keiner ist im Sündenbuche Mehr als ich gemerkt, Ist's ein Wunder, daß des Herzens Rauch zum Kopf mir geht!

[10] Bring mich mit Hudhudens Krone Nicht vom Wege ab, Weil aus Stolz der Falke nicht nach Jedem Vogel geht.

[11] Bringe Wein, und gieb ihn erstens In Hafisens Hand, So doch, daß hievon die Rede Aus dem Kreis nicht geht.