Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

rending

Language:	English
Frequency:	2
Translated to:	دران 1

2 Poems contain rending

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.22-32.22

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.22

German Translation

[1] روزگاریست که ما را نگران می‌داری
مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری

[2] گوشه چشم رضایی به منت باز نشد
این چنین عزت صاحب نظران می‌داری

[3] ساعد آن به که بپوشی تو چو از بهر نگار
دست در خون دل پرهنران می‌داری

[4] نه گل از دست غمت رست و نه بلبل در باغ
همه را نعره زنان جامه دران می‌داری

[5] ای که در دلق ملمع طلبی نقد حضور
چشم سری عجب از بی‌خبران می‌داری

[6] چون تویی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
سر چرا بر من دلخسته گران می‌داری

[7] گوهر جام جم از کان جهانی دگر است
تو تمنا ز گل کوزه گران می‌داری

[8] پدر تجربه ای دل تویی آخر ز چه روی
طمع مهر و وفا زین پسران می‌داری

[9] کیسه سیم و زرت پاک بباید پرداخت
این طمع‌ها که تو از سیمبران می‌داری

[10] گر چه رندی و خرابی گنه ماست ولی
عاشقی گفت که تو بنده بر آن می‌داری

[11] مگذران روز سلامت به ملامت حافظ
چه توقع ز جهان گذران می‌داری

[1] Tis a time when expectant ,us thou keepest ;
Not in the way of others ,thy slaves ,thou keepest .

[2] Not opened towards me became the corner of the eye of thy satisfaction
Like this ,the honour of those possessed of vision thou keepest .

[3] Best that Thou cover up that arm when ,for the sake of colouring ,
In the heart's blood of those full of skill ,Thy hand Thou keepest .

[4] O true Beloved from the stain of grief of separation from Thee ,escaped neither the rose nor the bulbul in the garden
All clamouring ,garment - rending ,Thou keepest .

[6] O eye and lamp since the narcissus of the garden of vision thou art ,
With me ,heart shattered ,the head heavy wherefore is it that thou keepest

[7] From the mine of the other world ,is the jewel of the world - viewing cup of Jamshid the Arif acquainted with m'arifat
From the clay of the pitcher - makers dry zahids desire for this jewel vainly Thou keepest .

[8] O heart the father of experience of the end ,thou art .Wherefore is it that
Desire for the love and the fidelity of these youths thou keepest

[9] Departed heart and faith but truly I cannot speak ,
For in respect of them heart and faith me ,consumed of heart ,Thou keepest .

[10] Though ,profligacy and depravity are our sin ,yet ,
A lover spake ,saying : On them profligacy and depravity the slave Thou keepest .

[11] Hafiz in reproach ,abandon not the day of safety
From the passing world ,what expectation is it that thou keepest

[1] Es ist schon eine gute Zeit, Daß du mich in Erwartung hältst, Und daß du deinen Diener nicht Auf gleichen Fuß mit Andern hältst.

[2] Der Winkel deines Auges ward Zu meinem Wohle aufgemacht, Ist's recht, daß du die Liebenden Auf solche harte Weise hältst?

[3] Weit besser ist's, wenn du den Arm Vor aller Leute Blick versteckst; Du der die Hand stets in das Blut Der Redlichen getauchet hältst.

[4] Es kann sich nicht die Nachtigall, Die Rose nicht von dir befreien, Weil du sie mit zerrißnem Kleid Und Wehgesang von dannen hältst.

[5] O du der mit dem blauen Kleid Noch Ruhe und noch Frieden suchst, Ich weiß, daß auf Geheimnisse Unwissender du vieles hältst.

[6] O meine Lampe, o mein Licht, Narzisse der Betrachtenden, Was treibet dich wohl an, daß du Den wunden Kopf so schwer nur hältst. So lang der Ost, die Nachtigall Den Rosen deine Schönheit liest, So sey versichert, daß du gleich Sie alle in Erwartung hältst.

[7] Es kam der Stoff zum Glas Dschemschids Hieher aus einer andern Welt, Ich weiß, daß du auf Lehm und Thon Der Kannegießer vieles hältst.

[8] Der Vater der Erfahrung bist Nur du mein Herz seit langer Zeit, Ich weiß nicht, wie du Lieb' und Treu' Von Jünglingen für möglich hältst.

[9] Du leer vor allen Andern aus Den Beutel Silber oder Gold, Sobald nach Silberbusichten Du Sehnsucht und Verlangen hältst. Das Herz, der Glaube ist dahin, Doch sprechen kann ich nicht gerad Indem du mein verbranntes Herz Noch immer so von ferne hältst.

[10] Wiewohl die Trunkenheit, der Rausch Nur meine eigne Sünde ist, So sprach ein Liebender doch jüngst, Daß du dazu uns unterhältst.

[11] O bringe nicht mit Traurigkeit Hafis! den Tag des Heiles zu, Ich weiß nicht, was auf dieser Welt Du für Erwartung hegst und hältst

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.117-10.117

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.117

German Translation

[1] آن یار کز او خانه ما جای پری بود
سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

[2] دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود

[3] تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

[4] منظور خردمند من آن ماه که او را
با حسن ادب شیوه صاحب نظری بود

[5] از چنگ منش اختر بدمهر به دربرد
آری چه کنم دولت دور قمری بود

[6] عذری بنه ای دل که تو درویشی و او را
در مملکت حسن سر تاجوری بود

[7] اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

[8] خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین
افسوس که آن گنج روان رهگذری بود

[9] خود را بکش ای بلبل از این رشک که گل را
با باد صبا وقت سحر جلوه گری بود

[10] هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ
از یمن دعای شب و ورد سحری بود

[1] That friend ,by whom our house the happy dwelling of the Pari was ,
Head to foot ,free from defect ,a Pari was .

[2] My heart said In hope of her in this city ,I will sojourn
Helpless ,it knew not that its friend ,a traveller was .

[3] Not only from my heart's mystery ,fell the screen
Since the sky time was ,screen - rending its habit was .

[4] Acceptable to the All Wise of mine is that moon .For ,his ,
With beauty of manner ,the way of one endowed with vision was .

[5] Out from my grasp ,the malignant star plucked her
Yes .What can I do The calamity of the revolution of the moon it was

[6] O heart establish an excuse .For thou art a beggar and here ,
In the kingdom of beauty ,the head of a crowned one was

[7] Happy were those times which passed with the friend
All without result and without knowledge ,the rest was .

[8] Sweet was the marge of the water ,and the rose and the verdure .But ,
Alas that moving treasure ,a way - farer was .

[10] Every treasure of happiness that God gave to Hafiz ,
From the auspiciousness of the evening - prayer ,and of the morning - supplication ,was .

[1] Der Freund, durch den mein Haus Die Wohnung der Perien war, Der von dem Fuß zum Kopf, Perien gleich untadlich war.

[2] Es sprach mein Herz, ich will Mit seinem Duft verbleiben hier, Es wußte nicht mein Herz Daß Er, der Freund, auf Reisen war.

[3] Der Schleier fiel nicht nur Von meinem Herzgeheimniß ab. So lang der Himmel steht, Weiß ich, daß so sein Handeln war.

[4] Mein vielbetrachteter, Mein weisheitsvoller Mond, Der durch Liebkosungen Der Herr von allen Blicken war.

[5] Ein böses Schicksal hat Gerißen ihn aus meiner Hand, Was sollt' ich thun, indem Die Frag' vom Mondenumkreis war.

[6] O Herz, verzeih' dem Freund, Denn du warst immer ein Derwisch, Indessen in dem Reich Der Schönheit Er ein König war.

[7] Das war die schöne Zeit, Die ich verlebte mit dem Freund, Indem die übrige Nur seelenlose Leere war.

[8] Die Rose und das Grün Und Strömeufer sind wohl schön, Nur ewig Jammer ist's, Daß alles im Vorbeigehn war.

[9] Es bringt die Nachtigall Aus Eifersucht sich selber um, Weil in der Morgenzeit Der Ost mit Rosen freundlich war.

[10] Du wisse, daß der Schatz Des Glückes den Hafis erhielt, Die Frucht vom Nachtgebet Und von dem Morgensegen war.